جنگ‌سالار، الیگارش و فروپاشی آمازون.کام روسیه

یک بعدازظهر روشن در سپتامبر گذشته، یک کارآفرین ۴۷ ساله روسی در خیابانی شیک نزدیک کرملین به سمت دفتر مرکزی بزرگترین تجارت الکترونیک کشور قدم زد. لحظاتی بعد، عابران فریادهایی شنیدند.

ولادیسلاو باکالچوک به همراه همسرش تاتیانا در سال ۲۰۰۴ به راه اندازی وایلدبریز کمک کرد. در طول دو دهه بعد، این شرکت به معادل روسیه در آمازون تبدیل شد. مشتریان از سیبری تا شبه جزیره کریمه (که به طور غیرقانونی توسط روسیه در سال ۲۰۱۴ ضمیمه شد) می توانند از طیف گسترده ای از ملزومات مقرون به صرفه - کفش های زنانه، ظروف آشپزخانه، لوازم التحریر - سفارش دهند و کالاها را ظرف ۲۴ ساعت به یک نقطه تحویل نزدیک تحویل بگیرند. یکی از پرفروش ترین اقلام این شرکت در کریسمس یک ماسک موی کراتین بود که با قیمت ۳۹۹ روبل (۴ دلار) به فروش می رسید.

نفوذ وایلدبریز در قلمرو پهناور روسیه آنقدر گسترده است که اخیراً یک کمدین در مورد خویشاوند مسن خود شوخی کرد که از این اپلیکیشن برای سفارش مستقیم هیزم به دهکده اش استفاده می کند. رشد فوق‌العاده این شرکت خانوادگی - که ظاهراً بدون هیچ کمک خارجی به دست آمده است - یکی از چشمگیرترین داستان‌های موفقیت بخش خصوصی در روسیه در سال‌های اخیر بوده است.

نور پاییزی بر نمای شیشه ای براق دفتر مرکزی وایلدبریز می درخشید، همانطور که باکالچوک نزدیک می شد. تا همین اواخر، این ساختمان میزبان دفاتر روسی اپل و بلومبرگ بود. ولادیسلاو، با ریش نامرتب و پیراهن های گشادش، بیشتر شبیه یک بنیانگذار استارت آپ آمریکایی بود تا یک پلوتوکرات روسی با کت و شلوار شیک. آشنایان او را فردی مهربان، اهل مطالعه و علاقه مند به شطرنج توصیف کرده اند.

اما زمانی که او آن روز از دفتر بازدید کرد، گروهی از مبارزان هنرهای رزمی از چچن، همگی با لباس های تیره، او را همراهی می کردند. (چچن یکی از چندین جمهوری خودمختار در جنوب غربی روسیه است که قفقاز شمالی را تشکیل می دهد، منطقه ای که با مبارزان سرسخت مرتبط است.)

ویدئویی که بعداً منتشر شد، نشان می دهد که یکی از اعضای گروه چچنی با یک وسیله کند به نمای شیشه ای ساختمان ضربه می زند. پلیس به طور بی اثر مردد است. در مقطعی، محافظان امنیتی وفادار به همسر باکالچوک، تاتیانا، از داخل به جلو هجوم آوردند. برخی از این افراد اهل اینگوشتیا، یکی دیگر از جمهوری های قفقاز شمالی بودند و در این درگیری دو نفر از آنها کشته شدند. بسیاری از افراد دیگر در صحنه، از جمله پلیس، زخمی شدند.

تاجران در مسکو از دهه ۱۹۹۰ بی قانون که در آن سرمایه‌داران به طور مرتب دستور کشتن رقبای خود را می‌دادند، چنین صحنه‌هایی را ندیده بودند. نزول برند وایلدبریز، از موضوع ستایش‌ها در مطبوعات مالی غرب تا تیراندازی در میان اراذل و اوباش قفقاز، تا حدی یک حماسه خانوادگی است.

اما این همچنین داستانی است از اینکه چگونه جنگ در اوکراین روسیه را تغییر داده است. الیگارش ها و جنگ سالاران را جسور کرده است، که به توضیح اینکه چگونه یک شرکت شیک مسکو درگیر درگیری های قومی-سیاسی قفقاز شمالی شد، کمک می کند. همچنین پهنای باند ولادیمیر پوتین را کاهش داده است. با جذب اختلاف داور اعظم با تحولات در خط مقدم، برخی از تاجران روسی تاکتیک های قدیمی را برای پیشبرد منافع خود پذیرفته اند. الکساندر ایوانوف، رئیس سابق انجمن شرکت های تجارت الکترونیک (AKIT)، گفت: «جنگ‌ها منجر به ساده‌سازی می‌شوند. تفکر این است: «ما وقت برای راه‌حل‌های پیچیده نداریم. بیایید به دنبال چیزی آسان برویم.»

مانند بسیاری از استارت آپ ها، وایلدبریز داستان پشت صحنه ای از فقر به ثروت دارد. زمانی که تاتیانا ۲۹ ساله، یک روسی کره ای تبار، در خانه اجاره ای زوج در محله کارگری مسکو گیر افتاده بود، از نوزادش مراقبت می کرد. همانطور که او می گوید، او در حالت افسردگی بود، با افسردگی پس از زایمان دست و پنجه نرم می کرد و در تلاش برای یافتن کار به عنوان معلم زبان انگلیسی بود. سپس او یک ایده درخشان به ذهنش رسید.

او بعداً در مصاحبه ای توضیح داد: «من همیشه در فروشگاه های بزرگ احساس ناخوشایندی می کردم، بنابراین شروع به فکر کردن به این کردم که چگونه از فروشگاه ها دور بزنم.» او تصمیم گرفت یک تجارت مد راه اندازی کند، لباس های میان رده را از کاتالوگ های آلمانی و فرانسوی سفارش دهد و به صورت آنلاین به هموطنان روسی خود بفروشد. در روزهای اولیه، او خود سفارش ها را بسته بندی می کرد. تاتیانا (که اکنون از نام خانوادگی کیم استفاده می کند) ۹۹ درصد شرکت را در اختیار داشت. ولادیسلاو ۱ درصد باقی مانده را داشت.

حتی با گسترش وایلدبریز در سراسر روسیه، هویت شرکتی آن ساده باقی ماند. در سال ۲۰۱۸، زمانی که تاتیانا دومین زن ثروتمند کشور بود، مصاحبه ای با یک اینفلوئنسر یوتیوب انجام داد که در آن گفت فقط لباس های وایلدبریز را می پوشد. او به ایده ولخرجی در مارک های طراح خندید.

همکاران سابق می گویند که برخی از جنبه های افسانه وایلدبریز، به ویژه عدم تظاهر، درست است. این زوج، که در نهایت صاحب هفت فرزند شدند، به نظر نمی رسید که هرگز طعم زندگی پر زرق و برق را چشیده باشند. برخلاف سایر صاحبان مشاغل موفق در روسیه، آنها در حال نوشیدن شامپاین در مهمانی ها عکس نگرفته اند. یکی از مدیران اجرایی سابق گفت: «یک بار آنها از من دعوت کردند تا با آنها در طبقه دوم یک مرکز خرید ملاقات کنم. چیزی شبیه یک فودکورت.»

اما یکی از جنبه های تاریخ رسمی شرکت بحث برانگیز شده است: نقش ضعیف ولادیسلاو در آن. برخلاف همسرش، او قبلاً تجربه ای به عنوان کارآفرین داشت، هنگامی که وایلدبریز شروع به کار کرد - او مدت کوتاهی پس از اتمام مدرک فیزیک خود، یک ارائه دهنده پهنای باند نسبتاً موفق را تأسیس کرده بود. به گفته پولینا برووکو، کارمند سابق وایلدبریز، ولادیسلاو عمیقاً در توسعه کسب و کار مشارکت داشت، اما به همسرش اجازه داد تا به دلایل روابط عمومی، تمام اعتبار را به دست آورد.

در سال 2017، زمانی که تاتیانا شروع به گفتن داستان پیدایش خود کرد، وایلدبریز به سرعت در حال رشد بود. مردم در دنیای تجارت مسکو که از صعود این شرکت سردرگم شده بودند، شروع به گمانه زنی کردند که باید از جایی کمک بگیرد. خانواده باکالچوک به یک روایت نیاز داشتند و یک شرکت روابط عمومی استخدام کردند. به گفته یک مدیر اجرایی که از نزدیک با این زوج کار می کرد، ولادیسلاو، مردی منزوی، "به طور قطعی مایل نبود" وارد صحنه شود. با این حال، تاتیانا بازی می کرد. برووکو، که متحد ولادیسلاو است، گفت: «اینگونه بود که آنها این افسانه معلم در مرخصی زایمان را ساختند. از نظر بازاریابی، ایده ای نابغه بود.»

این داستان برای مخاطبان اصلی که وایلدبریز در تلاش برای جذب آنها بود - زنان بین 25 تا 35 سال - جذاب بود. (وقتی از منشأ وایلدبریز سؤال شد، سخنگوی ولادیسلاو گفت داستان تاتیانا "یک حرکت روابط عمومی" و یک "قصه پریان" بود که "در رسانه ها بسیار خوب فروش رفته است"، اما منکر شد که ولادیسلاو خود با آن ارتباطی داشته است. نماینده تاتیانا گفت که این حساب "واقعیت تاریخی" است و ولادیسلاو صرفاً در دوره های خاصی برای نقش های خاصی توسط وایلدبریز استخدام شده بود.)

هر چه حقیقت منشاء آن باشد، خودی های وایلدبریز می گویند که نقش ولادیسلاو در اداره شرکت قابل توجه بود. یکی از کارمندان ارشد که در این اختلاف با هیچ یک از همسران طرف نبود، ولادیسلاو را «خدا و تزار» شرکت توصیف کرد. ایوانوف، رئیس سابق AKIT، گفت: "من فکر نمی کنم کسی شک داشته باشد که هر دو بنیانگذار مشترکی بودند که با هم تجارت را اداره می کردند." اما او اعتراف کرد که یک چیز او را گیج کرده است: «دلیلی که چرا تاتیانا 99 درصد و ولاد 1 درصد داشت اصلاً مشخص نیست.»

زمانی که ولادیسلاو و تاتیانا وایلدبریز را در سال 2004 تأسیس کردند، خاطرات دهه 1990 پر هرج و مرج محو می شد. با تمرکز قدرت پوتین و مهار الیگارش ها، محیط کسب و کار تثبیت شد. در همان زمان، افزایش قیمت نفت باعث ثروتمند شدن نخبگان شد. برخی از این سود به طبقه متوسط ​​سرازیر شد که آماده مصرف بودند.

بدون سر و صدا، مشاغل در بخش هایی مانند IT و خرده فروشی برای پاسخگویی به این تقاضا ظهور کردند. سیاستمداران بیش از حد مشغول اتفاقاتی بودند که در میادین نفتی و معادن زغال سنگ می افتاد و به آنها توجه چندانی نمی کردند. ایوانوف گفت که توانایی رشد وایلدبریز نسبتاً مورد توجه قرار نگرفته به این دلیل است که کسب و کار آن "فناوری بالا" بود. او گفت: «اگر چیزی از زمین پمپاژ می کنید، قیمتی دارد، لازم نیست مدرک داشته باشید تا این را بدانید. در اوایل دهه 2000، الیگارش متوسط ​​"سرش را در مورد" چیزهای پیچیده ای مانند یک شرکت تجارت الکترونیک "در نمی آورد".

با این حال، دوره های مهلت برای همیشه دوام نمی آورند. وقتی یک کسب و کار در روسیه به اندازه معینی می رسد، صاحبان آن اغلب مصلحت می دانند که به دنبال کریشا - یک محافظ - باشند. مفهوم کریشا که در لغت به معنای "سقف" است، در طول دهه 1990 رایج شد، زمانی که باندهای غارتگر از شرکت های سرمایه داری نوظهور خواستار پرداخت پول محافظت می شدند. با گذشت زمان، باندها متوجه شدند که به نفع آنهاست که این کسب و کارها شکوفا شوند، و آنها بیشتر شبیه حامیان شدند و به مشتریان خود کمک می کردند تا بوروکراسی دولتی را مدیریت کنند و از رقبای خود پیشی بگیرند. پس از اینکه پوتین کنترل کشور را به دست گرفت، ایده یک کریشا کمی تغییر کرد تا بیشتر به کسی اشاره شود که روابط نزدیکی با کرملین دارد. امروزه شرکت‌های بزرگ معمولاً در صورت مواجهه با مشکلاتی در مورد تنظیم‌کننده‌ها یا به دنبال کمک برای دفع یک تصاحب خصمانه، از یک کریشا استفاده می‌کنند.

به نظر می رسد که برای مدت طولانی، خانواده باکالچوک علاقه ای به به دست آوردن کریشا یا حتی در ایجاد ارتباط با مقامات ارشد نداشتند. یکی از مدیران اجرایی سابق گفت: «آنها هرگز نمی‌خواستند با کسی معاشرت کنند یا به دنبال لطف باشند. آنها می دانستند که اگر چیزی بخواهید، آنها در عوض چیزی از شما می خواهند.»

خانواده باکالچوک بر روی طرح کسب و کار خود متمرکز بودند. آنها روس ها را به تخفیف ها معتاد کردند (رقبا نیز آنها را معرفی کرده بودند، اما نه در همان مقیاس). وایلدبریز اولین شرکت تجارت الکترونیک در روسیه بود که بازگشت رایگان ارائه داد و اتاق‌های پرو را در نقاط تحویل نصب کرد تا مشتریان را تشویق کند تا لباس‌ها را در اندازه‌های مختلف بخرند و موارد رد شده را پس بفرستند. زمانی که کشور در سال 2020 وارد قرنطینه شد، این شرکت در موقعیت مناسبی برای بهره مندی از مزایای آن قرار داشت. در طول سال 2021، دومین سال همه گیری، سود خالص وایلدبریز از 2 میلیارد به 14 میلیارد روبل افزایش یافت.

گسترش شرکت بدون اصطکاک نبود. حاشیه سود آن ناچیز بود. در سال 2023، زمانی که کالاها آسیب دیده برگردانده می شدند، شروع به جریمه کارگران تحویل خود کرد که باعث آشفتگی و اعتصاب شد. اما لوگوی بنفش وایلدبریز در روسیه فراگیر شد. و در حالی که بیشتر خرده‌فروشان آنلاین دیگر توسط شرکت‌های بزرگ‌تر جذب می‌شدند یا تحت حمایت الیگارش‌ها قرار می‌گرفتند، وایلدبریز ظاهراً مصمم بود که متعلق به خانواده باقی بماند.

یکی از راه‌هایی که یک کریشا متقاضی می‌تواند شرکتی را مجبور به پذیرش حمایت خود کند، این است که تنظیم‌کننده‌ها را تشویق به آزار و اذیت آن کند و سپس پیشنهاد دهد که آزار و اذیت را از بین ببرد. در سال 2023، وایلدبریز ممکن است این نوع توجه را جلب کرده باشد. در سال 2022، بازرسان بهداشت و ایمنی دولتی 400 بار از تأسیسات وایلدبریز بازدید کردند. در سال 2023 بیش از 1600 بازرسی انجام شد.

در ژانویه 2024، زمانی که آتش سوزی در بزرگترین انبار وایلدبریز، فضایی 70000 متر مربعی در شهری به نام شوشاری در حومه سن پترزبورگ رخ داد، یک محاسبه فرا رسید. این آتش سوزی که باعث از بین رفتن حدود 10 میلیارد روبل سهام شد، بیش از 24 ساعت و 400 آتش نشان برای خاموش کردن آن طول کشید. مقامات به سرعت شرکت را مقصر دانستند و ادعا کردند که انبار هنوز گواهی ایمنی آتش نشانی خود را دریافت نکرده است (وایلدبریز اصرار دارد که شرکت به طور کامل با مدارک خود به روز بوده است).

به گفته دیمیتری نیاگو، که در آن زمان کارمند ارشد در بخش تحویل وایلدبریز بود، ولادیسلاو و تاتیانا هر دو بلافاصله به اهمیت این وضعیت پی بردند. نیاگو گفت: «ضربه‌ای سنگین بود. من آن روز در یک تماس زوم بودم. همه از این موضوع بسیار ناراحت بودند - هم ولاد و هم تاتیانا.» (هر دو طرف به ۱۸۴۳ گفتند که نگرانی اصلی آنها احتمال از بین رفتن جان افراد بوده است نه واکنش دولت.)

مقامات به اتهام سهل انگاری رسیدگی کردند. در کشورهای دیگر، این ممکن است مقدمه ای برای جریمه باشد. اما در روسیه، این می تواند حرکت ابتدایی در یک طرح تصاحب باشد. به گفته نماینده ولادیسلاو، مقامات خانه باکالچوک ها را بازرسی کردند (دولت به درخواست ۱۸۴۳ برای اظهار نظر در مورد پاسخ خود به آتش سوزی پاسخ نداد). همانطور که یکی از کارمندان سابق گفت، "شما می توانید کسب و کار خود را بسازید تا زمانی که کسی آن را ببیند و بخواهد آن را از شما بگیرد."

خانواده باکالچوک زوجی خصوصی بودند و هیچ کس به طور دقیق نمی گوید که چه زمانی ازدواج آنها شروع به از هم پاشیدن کرد. وضعیت روابط آنها در ابتدای سال 2024 هر چه که بود، عواقب ناشی از آتش سوزی باید به فشار آن افزوده باشد. علاوه بر این، آنها به وضوح دیدگاه های متفاوتی در مورد چگونگی رسیدگی به آن داشتند.

پس از آتش سوزی، تاتیانا مذاکرات ادغام با رابرت میرزویان، رئیس یک شرکت کوچکتر به نام روس آوت دور، که تبلیغات بیلبوردی تولید می کرد، را آغاز کرد. نماینده ولادیسلاو به ۱۸۴۳ گفت که میرزویان و برادرش با پیشنهادی با تاتیانا تماس گرفته اند تا اطمینان حاصل کنند که او با اتهامات جنایی روبرو نخواهد شد. (نماینده تاتیانا این موضوع را رد کرد و گفت که او مذاکرات با روس آوت دور را آغاز کرده است.)

به گفته بل، یک رسانه مستقل روسی، میرزویان ترتیب ملاقاتی بین تاتیانا و سلیمان کریموف، یک میلیاردر الیگارش را که با او دوست بود، داد. کریموف که اهل داغستان، جمهوری همسایه چچن در قفقاز شمالی است، عضو پارلمان روسیه با شهرت رنگارنگ است (او یک بار یک فراری را در نیس تصادف کرد).

گفته می شود که او استعداد خاصی در تصاحب های خصمانه دارد. همچنین شایعه شده است که او نزدیک به پوتین است، ارتباطی که باعث شده است چندین دور تحریم های غرب علیه او اعمال شود. بر اساس گزارش رسانه های روسیه، در بهار 2024، کریموف ابتدا تاتیانا را برای ملاقات با رئیس ستاد کرملین و بعداً خود پوتین برد. (تاتیانا ملاقات با کریموف را تکذیب می کند و میرزویان هرگونه ارتباط تجاری با او را رد می کند.)

در اواسط ماه ژوئن، وایلدبریز بیانیه ای کوتاه منتشر کرد مبنی بر اینکه با روس آوت دور ادغام می شود. نامه ای که به رسانه های روسیه درز کرد، نشان داد که خود پوتین از این معامله حمایت می کند. چند هفته بعد، دارایی های وایلدبریز به یک شرکت جدید که توسط تاتیانا و برادران میرزویان تأسیس شده بود، منتقل شد. وایلدبریز 65 درصد این شرکت جدید و روس آوت دور 35 درصد باقی مانده را در اختیار داشت.

روی کاغذ منطقی به نظر نمی رسید: روس آوت دور هیچ تخصص دیجیتالی و کسری از درآمد وایلدبریز را نداشت. سهم مالی روس آوت دور در سرمایه اجاره‌ای شرکت مشترک 7 میلیون روبل (حدود 70000 دلار) و همچنین دارایی های تبلیغاتی آن بود، در حالی که وایلدبریز تمام املاک و قراردادهای سودآور خود را با تامین کنندگان به سرمایه گذاری مشترک منتقل می کرد.

سخنگوی تاتیانا گفت که او تصمیم گرفته است پس از بحث متعادل با تیم و ارزیابی کامل همه فرآیندها، بر اساس برنامه های خود برای توسعه بازار، با شرکت تبلیغاتی ادغام شود.

تقریباً در زمانی که ادغام اعلام شد، نیاگو، کارشناس تحویل وایلدبریز، یک پیام واتس اپ از ولادیسلاو دریافت کرد. نیاگو از رئیس خود برای پشتیبانی در یک مشکل لجستیکی درخواست کرده بود و ولادیسلاو جزئیات تماس فردی را که می توانست کمک کند، به او پیامک داد. رئیس او اضافه کرد: "یک چیز دیگر هم وجود دارد. همسرم مرا موقتاً از شرکت اخراج کرده و از صحبت با کسی منع کرده است. بنابراین فعلاً شما خودتان هستید.»

در 23 ژوئیه 2024، چند هفته پس از اعلام ادغام وایلدبریز با روس آوت دور، ویدئویی در تلگرام آپلود شد. این ویدئو ولادیسلاو را نشان می داد که در یک اتاق نشیمن مبله با سلیقه نشسته است و در مورد آشفتگی خانوادگی خود با مردی با هودی تیره شکایت می کند. ولادیسلاو با لبخندی خجالتی گفت: «اوضاع خوب نیست. همسرم مرا ترک کرد و با جمعیتی مشکوک که تحت پوشش ادغام به کسب و کار ما حمله می کنند و دارایی ها را به خود اختصاص می دهند، درگیر شد.

مردی که با همدردی گوش می داد، رمضان قدیروف، رهبر چچن بود. پوتین در سال 2007 قدیروف را به عنوان حاکم چچن منصوب کرد و به سرکوب وحشیانه شورشیان جدایی طلب در آنجا ادامه داد. این مرد قوی تصویری از یک ژست اراذل و اوباش را پرورش می دهد که از نظر شدت تقریباً خنده دار است. قبل از اینکه اینستاگرام حساب او را ببندد، تصاویری از خودش را منتشر می کرد که با ببرها و پیتون ها کشتی می گیرد.

او از زمان تبدیل شدن به ساتراپ پوتین، یک ارتش خصوصی به نام کادیروفستی به دست آورده است که اعضای آن آنقدر وحشی هستند که گفته می شود اوکراینی ها برای ضرب و شتم فعلی دارند که به نام آنها نامگذاری شده است. قدیروف به قتل های متعددی مرتبط بوده است و رژیم او در چچن به دلیل ناپدید کردن مخالفان و شکنجه همجنس گرایان بدنام شد.

جنگ سالار با جدیت به ولادیسلاو قول داد که همسرش را "به خانه بازگرداند" و وایلدبریز را از "جمعیت مشکوک" - به طور ضمنی، میرزویان ها و کریموف - محافظت کند.

دوستان کارآفرین از دیدن معاشرت او با قدیروف شوکه شدند. هیچ نشانه ای از چنین دوستی قبلاً وجود نداشت. دیدن اینکه مسیرهای آنها چگونه تلاقی می کند، سخت است. یکی از آشنایان حدس زد که این فقط می تواند به این معنی باشد که ولادیسلاو مصمم به حفظ شرکت است. او گفت: «وقتی ولادیسلاو را با رمضان دیدم، فهمیدم که تا آخر مبارزه خواهد کرد.»

قدیروف نیز گام هایی به سوی ناشناخته ها بر می داشت. رهبر چچن قبلاً مرد ثروتمندی به نظر می رسید، زمانی که جنگ در اوکراین آغاز شد، ظاهراً به لطف مالیات های غیرقانونی و "خراج" نخبگان چچن (هنگامی که یک خبرنگار در مورد منبع پول سرازیر شده به جمهوری اش از او پرسید، قدیروف پاسخ داد: "خدا آن را می دهد.")

اما قبل از جنگ در اوکراین، او به طور تهاجمی در دنیای مشاغل درجه یک روسیه حرکت نمی کرد. هرگونه تلاشی برای پیشرفت در آنجا احتمالاً باعث می شد که سرمایه داران روسیه با تایید پوتین عقب نشینی کنند.

با این حال، از سال 2022، کسانی که در تلاش های جنگی مشارکت داشته اند، ظاهراً جسور شده اند تا قوانین نانوشته را زیر پا بگذارند. تهاجم حامیان صریح‌تری نسبت به قدیروف نداشته است، که جایگاه او را در پوتین ارتقا داده و باعث شده است که اعضای تشکیلات روسیه تمایلی به به چالش کشیدن او نداشته باشند.

مداخله وایلدبریز یک دوره موفقیت آمیز برای رهبر چچن را تکمیل کرد. سال قبل، خواهرزاده او موفق شده بود به عنوان ناظر دارایی های شرکتی که از دانون، یک شرکت ماست سازی فرانسوی، پس از تعلیق فعالیت های خود در روسیه مصادره شده بود، منصوب شود. الکساندر کولیاندر، همکار مرکز تحلیل سیاست اروپا، گفت: «قدیروف دانون را برای خود تصرف کرده است، صرفاً به این دلیل که می تواند.» آیا این پاداشی برای شجاعت نظامی بود یا کسی در لحظه مناسب درخواست آن را کرد؟ من نمی دانم، اما این نمونه بسیار خوبی از تبدیل وفاداری سیاسی به یک دارایی تجاری است."

چند ساعت پس از انتشار ویدئوی شوهرش و دوست جدیدش، تاتیانا یکی از ویدیوهای خود را منتشر کرد. او با یک تی شرت خاکستری ساده پوشیده بود و در دفتر کار پلان باز خود نشسته بود، آهی کشید و بهاین ادعا که تحت تأثیر یک "جمعیت مشکوک" قرار گرفته است، پاسخ داد.

او گفت: "همانطور که می بینید، من گروگان کسی نیستم." اخیراً تیم و من تصمیم گرفتیم که برای حفظ رشد به یک دگرگونی نیاز داریم. من واقعاً متاسفم که ولادیسلاو تصمیم گرفت موضوع خانوادگی ما را علنی کند. خوشحال می شوم اگر بتوانم جزئیات زندگی خصوصی خود را برای خودم نگه دارم. اما می توانم شروع روند طلاق را تأیید کنم."

تاتیانا در یک مصاحبه تلویزیونی دو ساعته با سوتلانا بوندارچوک، یک شخص اجتماعی، در مورد این موضوع بیشتر صحبت کرد. در طول مصاحبه کاملاً آرام (این دو زن در یک مقطع یک لیوان شامپاین با هم نوشیدند)، تاتیانا ازدواج خود را ناخوشایند و نزدیک به سوء استفاده نشان داد. او ادعا کرد که ولادیسلاو او را تحت فشار قرار داده و ناامیدی های خود را بر سر او خالی کرده است. گاهی اوقات او مجبور بود از مهمانان بخواهد اگر او در حال بدی بود، فوراً خانه را ترک کنند، زیرا می ترسید چه اتفاقی بیفتد.

وقتی در مورد این ادعاها سوال شد، نماینده ولادیسلاو گفت: "تاتیانا در آستانه مراحل طلاق، به طور سودآوری چنین تصویری از ولادیسلاو به عنوان یک فرد سوء استفاده گر ایجاد کرد. آنها یک خانواده ایده آل بودند و این توسط همه دوستان آنها مورد توجه قرار گرفت.

ده ها نظر حمایتی در زیر این ویدئو نشان می دهد که چقدر تاتیانا در بین مشتریان این شرکت طرفدار دارد. یکی از طرفداران نوشت: وایلدبریز "زمانی که من در مرخصی زایمان بودم، نجات دهنده زندگی من بود." "فقط یک زن می توانست چنین ایده ای را مطرح کند."

اختلاف باکالچوک ها تا به حال طیف گسترده تری از بازیگران را به خود جلب کرده بود. در سپتامبر، اندکی پس از مصاحبه شامپاین، ولادیسلاو و اراذل و اوباش چچنی او (که بعداً چندین نفر از آنها با قدیروف مرتبط شدند) در ساختمان وایلدبریز ظاهر شدند.

وقتی در مورد این حادثه سوال شد، سخنگوی ولادیسلاو به ۱۸۴۳ گفت که او برای جلسه با یکی از شرکت های تابعه وایلدبریز که متعلق به او بود و برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ادغام به ساختمان آمده بود. سخنگوی این فرد گفت که به ولادیسلاو در مورد "تحریکات احتمالی" هشدار داده شده بود، به همین دلیل بود که او با خود محافظ خصوصی آورده بود و این محافظان او نبودند که سر و صدا را به راه انداخته بودند، بلکه محافظان وایلدبریز بودند.

اجساد محافظان کشته شده وایلدبریز برای تدفین به زادگاهشان اینگوشتیا منتقل شد و هزاران عزادار مرد در فرودگاه با شعار "خدا بزرگتر است!" از آنها استقبال کردند. این یک تحول نگران کننده بود. قفقاز شمالی که در قرن نوزدهم توسط تزارها ضمیمه شد، فرهنگ خاص خود را دارد. ساکنان چچن و اینگوشتیا به زبان های مشابهی صحبت می کنند که مربوط به زبان روسی نیستند و زمانی که تنش بین آنها شعله ور می شود، می تواند شدت یک مشاجره خانوادگی را داشته باشد. اینگوشتی‌ها در یک مناقشه ارضی اخیر احساس می‌کردند که همسایگان قدرتمندترشان آنها را مورد آزار و اذیت قرار داده‌اند و برخی قتل محافظان وایلدبریز را بخشی از همان الگو می‌دانستند. چند هفته بعد، قدیروف با حضور در تلویزیون محلی و تهدید به اعلام خصومت خونین بر سر کریموف، حامی ادعایی تاتیانا، بر آتش دمید.

بر اساس سنت قفقاز، اگر مردی خصومت خونین بر سر کسی اعلام کند، بستگانش موظف هستند به او در کشتن آنها کمک کنند. در سال 2019، یکی از متحدان قدیروف خصومت خونینی را بر سر یک مخالف چچنی که در لهستان زندگی می کرد، اعلام کرد. پس از آن دو تلاش برای قتل مخالف انجام شد.

در ویدئوی تلویزیون محلی، قدیروف با مقامات امنیتی خود در گروزنی در مورد کریموف و همکارانش صحبت کرد که او - بدون ذکر شواهد - آنها را متهم کرد که قصد قتل او را داشته اند. قدیروف که لباس ورزشی پوشیده بود و مهره های تسبیح را روی آن آویزان کرده بود، گفت: «آنها دستور کشتن من را داده اند، تا من را بکشند.» من به طور رسمی می گویم: من رسماً اعلام خصومت خونین می کنم... مگر اینکه آنها خلاف من را ثابت کنند، زیرا من اهل قفقاز هستم. من چچنی هستم.»

مهار پوتین برای تاجرانی که روسیه را در دهه 1990 بسیار خشن و غیرقابل پیش بینی کرده بودند، با ترکیبی از زور و دیپلماسی به دست آمد. هنگامی که دو الیگارش، اولگ دریپاسکا و ولادیمیر پوتانین، بر سر کنترل یک شرکت نیکل در سال 2010 درگیر شدند، رئیس جمهور شخصاً برای میانجیگری به شهر معدنی دورافتاده نوریلسک پرواز کرد.

کاترین بلتون در کتاب خود «مردم پوتین»، شگفتی یک بانکدار غربی را توصیف می‌کند، زمانی که متوجه شد رئیس جمهور مایل است نه تنها در امور بزرگی مانند اختلاف نوریلسک، بلکه در معاملات نسبتاً جزئی با تنها 20 میلیون دلار در معرض خطر، مداخله کند. پوتین از طریق چنین اقداماتی تضمین کرد که الیگارش‌های رقیب به اندازه کافی راضی یا ترسیده باشند تا از قوانینی که او وضع کرده بود پیروی کنند: از سیاست دوری کنند، باعث بی‌ثباتی نشوند و به پروژه‌های مهمی مانند بازی‌های المپیک زمستانی در سوچی کمک کنند.

به نظر می رسید که همیشه به قدیروف آزادی عمل بیشتری نسبت به اکثر اعضای نخبگان داده شده است، اما مقامات پوتین قبلاً او را مهار کرده اند. در سال 2020، جنگ سالار چچنی به امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، به دلیل تحریک به اصطلاح اسلام هراسی در فرانسه حمله کرد (چچن، مانند بقیه منطقه قفقاز شمالی، عمدتاً مسلمان است). پس از انتقاد سخنگوی کرملین از او به دلیل تجاوز از نقش خود، قدیروف عقب نشینی کرد و اعتراف کرد که این وظیفه او نیست که در سیاست خارجی دخالت کند.

با این حال، نفوذ پوتین به طرز عجیبی در هرج و مرج وایلدبریز نامرئی بوده است. در هفته‌های پس از بیانیه خصومت خونین قدیروف، هیچ‌کس در دولت روسیه تلاشی برای سرزنش او به دلیل تهدید اساسی به قتل یک عضو پارلمان روسیه نکرده است. کرملین همچنین موضع عمومی در مورد تیراندازی که در چند متری دیوارهای آن رخ داد، اتخاذ نکرده است. (وقتی خبرنگاران در مورد پرونده وایلدبریز از پوتین سوال کردند، سخنگوی مطبوعاتی او گفت: «ما در موقعیتی نیستیم که در امور خانوادگی، چه رسد به روابط تجاری، دخالت کنیم.»)

بسیاری از افراد در دفتر وایلدبریز دستگیر شدند و به ایفای نقش در حمله مرگبار متهم شدند، اما ده ها نفر از آنها به دادگاه درخواست داده اند تا آنها را آزاد کند تا بتوانند به ارتش روسیه بپیوندند و به اوکراین بروند. تصور می شود که این مانور بسیار محتمل است که موفقیت آمیز باشد.

خود ولادیسلاو نیز در ابتدا به اتهاماتی از جمله قتل و اقدام به قتل بازداشت شد، اما دو روز بعد آزاد شد. او ویدئویی را از یک فضای داخلی پر زرق و برق، بسیار متفاوت از خانه زناشویی خود، به اشتراک گذاشت و گفت که "در خانه است و همه چیز خوب است". او توضیح نداد که چگونه مشکلات حقوقی او برطرف شد. وکلای وی به خبرنگاران گفتند که اتهامات "نقض آشکار و بی سابقه" حقوق موکل آنها بوده است.

مشخص نیست که در آینده چه بر سر ثروت وایلدبریز خواهد آمد. شرط بندی قدیروف روی ولادیسلاو هنوز می تواند نتیجه دهد: اگرچه درخواست های اولیه ثبت شده توسط این تاجر برای توقف ادغام توسط دادگاه رد شد، اما او ممکن است در دادگاه طلاقی که اواخر امسال برگزار می شود، تا 50 درصد از شرکت را پس بگیرد.

ولادیسلاو به‌روزرسانی‌هایی درباره این پرونده در کانال تلگرام خود منتشر می‌کند و گهگاه لحظات نوستالژی غم‌انگیزی را به اشتراک می‌گذارد. یکی از پست‌های اخیر ویدیویی از او و تاتیانا در زمان‌های شادتر بود که هر دو لباس ورزشی پوشیده بودند و کلاه‌های پوم‌پوم یکسان به سر داشتند و در یک رقص احمقانه در برف می‌خندیدند. ■

ناتالیا واسیلیوا روزنامه نگار در استانبول است

تصاویر: پترا زهنر