جوانان آمریکایی در بحبوحه یک همهگیری بیماری روانی قرار دارند. تعداد کمی بهتر از دانیل آیزنبرگ این را میدانند. در سال ۲۰۰۷، این استاد سیاست بهداشت دانشگاه کالیفرنیا، لسآنجلس (UCLA)، که در آن زمان در دانشگاه میشیگان بود، یک نظرسنجی در مورد سلامت روان برای ۵۵۹۱ دانشجو ارسال کرد و دریافت که ۲۲٪ از آنها علائم افسردگی را نشان میدهند. در طول ۱۵ سال بعد، با نظرسنجی از دانشجویان جدید، این رقم افزایش یافت. در سال ۲۰۲۲، زمانی که بیش از ۹۵۰۰۰ دانشجو در ۳۷۳ دانشگاه مورد بررسی قرار گرفتند، ۴۴ درصد حیرتآوری علائم افسردگی را نشان دادند. سپس، به طور عجیبی، این روند معکوس شد. در سال ۲۰۲۳، ۴۱٪ از دانشجویان افسرده به نظر میرسیدند. در سال ۲۰۲۴، این رقم دوباره به ۳۸٪ کاهش یافت. آقای آیزنبرگ با احتیاط خوشبین است. "این اولین بار است که اوضاع در جهت مثبتی پیش میرود."
دانشجویان دانشگاه تنها کسانی نیستند که احساس بهتری دارند. یک تجزیه و تحلیل از چندین نظرسنجی ملی توسط اکونومیست نشان میدهد که حال و هوای روشنتر که در محوطه دانشگاهها گسترده شده است، بخشی از یک روند گستردهتر در بین جوانان در آمریکا است. از تشخیص افسردگی گرفته تا خودکشی، دادهها نشان میدهند که کودکان آمریکایی کمی شادتر هستند. این روند یک نشانه امیدوارکننده برای والدین و سیاستگذاران نیز است. اما سوالات گیجکنندهای را نیز برای محققان ایجاد میکند. روانشناسان سالها صرف تلاش برای درک این موضوع کردهاند که چگونه جوانان آمریکا اینقدر افسرده شدهاند. اکنون آنها باید دریابند که چه چیزی در پس این خلق و خوی گلگون کودکان وجود دارد.
این تغییر به دنبال بیش از یک دهه است که در آن سلامت روان جوانان تقریباً در هر مقیاسی رو به وخامت گذاشت. در سال ۲۰۲۲، از هر شش بزرگسال آمریکایی زیر ۲۵ سال، یک نفر گزارش داد که حداقل یک بار در هفته احساس افسردگی میکند، بیش از دو برابر نرخ مشاهده شده در ده سال قبل. تقریباً از هر ده نوجوان، یک نفر گفت که مبتلا به افسردگی تشخیص داده شده است. در سال ۲۰۲۱، بیش از یک نفر از هر پنج نوجوان گزارش دادند که از یک "دوره افسردگی اساسی" رنج میبرند، که به عنوان یک دوره دو هفتهای تعریف میشود که در آن آنقدر غمگین بودند که نمیتوانستند فعالیتهای روزمره خود را انجام دهند. و حدود ۴۰ درصد از دانشآموزان دبیرستانی گفتند که احساسات مداوم غم و اندوه یا ناامیدی دارند.
محققان برای توضیح اینکه چرا جوانان اینقدر ناراضی شدهاند، تلاش کردهاند. یک نظریه محبوب، که اولین بار توسط ژان تونگه، استاد روانشناسی در دانشگاه ایالتی سن دیگو، پیشنهاد شد و توسط جاناتان هایت، روانشناس اجتماعی در دانشگاه نیویورک، رواج یافت، این است که رسانههای اجتماعی مقصر هستند. استدلال این است که کاهش سلامت روان نوجوانان در اوایل دهه ۲۰۱۰ با ظهور تلفنهای هوشمند و برنامههای رسانههای اجتماعی مانند اینستاگرام و فیسبوک همزمان بود. اگرچه بسیاری این نظریه را جذاب میدانند، اما دقیقترین مطالعات، که خلق و خوی نوجوانان و استفاده از رسانههای اجتماعی را در طول دورههای طولانی ردیابی میکنند، رابطه قوی بین استفاده از چنین برنامههایی و سلامت روان ضعیف بعدی پیدا نمیکنند.

بخشی از افزایش در شرایط سلامت روان ممکن است ناشی از تغییرات در نحوه تعریف آنها باشد. جوانان آمریکایی بسیار بیشتر از گذشته در مورد به اشتراک گذاشتن مبارزات خود، باز هستند. آنها همچنین ایدههای متفاوتی در مورد آنچه که به عنوان سلامت روان ضعیف تلقی میشود، دارند. به عنوان مثال، افراد زیر ۲۵ سال بسیار بیشتر از افراد مسنتر میگویند که تغییرات وزن یا مشکل در تمرکز، نشانههای یک مشکل سلامت روان است. تجربیات مشترک آسیبشناسی شدهاند و اصطلاحات درمانی راه خود را به زبان روزمره باز کردهاند. کاترین کیز از دانشگاه کلمبیا توضیح میدهد: «تفسیر جدیدی از معنای تروما وجود داشته است.»
با این حال، تغییر تعاریف به وضوح تمام ماجرا نیست. در سال ۲۰۲۱، نرخ خودکشی افراد زیر ۱۷ سال ۵.۱ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر بود، در حالی که در سال ۲۰۰۱ این رقم ۳.۵ بود. نرخ خودکشی افراد ۱۸ تا ۲۵ ساله در همین دوره از ۱۱.۶ به ۱۸.۱ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر افزایش یافت. علت هر چه که باشد، بالاخره نشانههایی وجود دارد مبنی بر اینکه افزایش بیوقفه مشکلات سلامت روان در جوانان متوقف شده یا حتی معکوس شده است - اگرچه فقط کمی.
ما دادههای هفت نظرسنجی مختلف در مورد سلامت روان و بهزیستی و همچنین نرخ خودکشی گزارش شده را بررسی کردیم. به نظر میرسد که نوجوانان و جوانان در چند سال گذشته در هر مقیاسی بهتر عمل میکنند. در نظرسنجی ملی سلامت انجام شده توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC)، سهم جوانانی که گزارش میدهند حداقل یک بار در هفته احساس افسردگی میکنند، از ۱۶.۵٪ در سال ۲۰۲۲ به ۱۳.۳٪ در جدیدترین دادههای سال ۲۰۲۳ کاهش یافته است (اگرچه هنوز بسیار بالاتر از سطوح قبل از همهگیری است). در سال ۲۰۲۳، سهم ۱۵ و ۱۶ سالههایی که گفتند از زندگی لذت نمیبرند، ۲۴.۷٪ بود، در حالی که در سال ۲۰۲۱ این رقم ۲۸.۸٪ بود. نرخ خودکشی افراد ۱۸ تا ۲۵ ساله نیز به ۱۶.۱ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر کاهش یافته است که کمی کمتر از نرخهای سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ است. مانند خود شادی، دلایل آن مرموز است. اما این نباید مانع از جشن گرفتن آمریکا شود. ¦