نبرد نهایی برای شهر کوچک دونباس، ولیکا نووسیلکا، شش روز به طول انجامید، اگرچه نتیجه خیلی زودتر مشخص بود. اوضاع در اوایل سال جدید، زمانی که نیروهای روسی روستاهای مجاور شمال شرقی و غرب آن را تصرف کردند و مدافعان اوکراینی را از سه طرف تحت فشار قرار دادند، بحرانی شد. تا روز پنجشنبه 23، راهروی باریکی به سمت آنچه که به یک منطقه تقریباً منزوی تبدیل شده بود، غیرقابل عبور شده بود. دستور عقب‌نشینی به محض پایین آمدن مه صادر شد. این یک وظیفه کابوس وار بود که باید پیاده، زیر آسمان پر از پهپاد و از روی یک رودخانه انجام می شد. شواهد کانال های تبلیغاتی پیروزمندانه روسیه نشان می دهد که بسیاری موفق به انجام آن نشدند.
پیروزی کوچک روسیه در ولیکا نووسیلکا (جمعیت آن قبل از جنگ فقط 5000 نفر بود) از الگوی آشنایی پیروی کرد: حملات بی امان پیاده نظام، تلفات ویرانگر، فروپاشی دفاع اوکراین و عقب نشینی نهایی آنها. تمرکز فوری برای واحدهایی که در آنجا می جنگیدند احتمالاً به پوکروفسک در شمال، یک مرکز لجستیکی بسیار بزرگتر که روسیه در شش ماه گذشته با شدت های مختلف به آن حمله کرده است، منتقل خواهد شد. جنگ در آنجا قبلاً باعث شده است تا اوکراینی ها یک معدن زغال کک حیاتی را تعطیل کنند - معدنی که قبلاً نیمی از نیازهای صنعت متالورژی داخلی را تأمین می کرد. نیروهای روسی نیز در نزدیکی محل ذخایر سنگ معدن لیتیوم مفید در حال پیشروی هستند.
بیشتر پوشش اخیر ما از جنگ اوکراین را بخوانید
به نظر می رسد برنامه کرملین بستگی به این دارد که در کجا می تواند پیشرفت سریع داشته باشد. به نظر می رسد حداقل الزام "عملیات نظامی ویژه" آن هنوز اشغال کامل منطقه دونباس (شامل استان های لوهانسک و دونتسک)، به دست آوردن کنترل مجدد منطقه کورسک روسیه که اوکراین تا حدی آن را اشغال کرده و حفظ "پل زمینی" باشد. که در مراحل اولیه جنگ، کریمه را به روسیه متصل می کرد. در کورسک، روسیه هنوز ابتکار عمل را به دست نیاورده است، علیرغم اینکه نیرویی را مستقر کرده است که توسط جنگجویان کره شمالی تقویت شده است و با 62000 نفر، شاید سه برابر بزرگتر از گروه اوکراینی است. در همین حال، در دونباس، بیرون راندن اوکراین از شهرهای باقی مانده، که به خوبی محافظت می شوند، آسان نخواهد بود. دشت های باز بلافاصله در غرب پوکروفسک و فشار آسیب زا از نظر روانی به منطقه دنیپرو ممکن است جذاب تر باشد. آندری چرنیاک، یک افسر اطلاعات نظامی می گوید: «آنها نقاط ضعف ما را جستجو می کنند. «و سپس هر جا که موفقیت تاکتیکی داشته باشند، نیروها را متمرکز می کنند.»
میدان نبرد مدرن - تحت سلطه پهپادهایی که جاسوسی می کنند، تعقیب می کنند و حمله می کنند - به سرعت در حال تغییر ماهیت جنگ است. به عنوان مثال، در ولیکا نووسیلکا، وسایل نقلیه زرهی نقش بسیار کمی داشتند. کاپیتان ایوان سکاچ، افسر تیپ 110 اوکراین که از این شهر دفاع می کرد، می گوید: «یکی از تانک های ما در نزدیکی خطوط مقدم خزید. «ده پهپاد حمله کردند و تقریباً بلافاصله آن را به آتش کشیدند.» جنگ به جای آن توسط پیاده نظام انجام شد - گروه های کوچک سه، چهار، پنج نفره روسی که به صورت موج اعزام شدند. بیشتر آنها با پایانی سریع و خونین روبرو شدند. اما برخی موفق شدند مواضع جدیدی را ایجاد کنند و جنگ را نزدیکتر کنند و اوکراینی ها را مجبور به عقب نشینی کنند.
تاکتیک های روسیه پویا نیستند، اما برای اوکراین دردسر زیادی ایجاد می کنند. به بیان ساده، روسیه پیاده نظام دارد و اوکراین ندارد. مشکلات مربوط به بسیج و فرار از خدمت به شدت به ذخایر اوکراین ضربه زده است. سرهنگ پاول فدوسنکو، فرمانده یک گروه تاکتیکی اوکراینی در دونباس می گوید: «ما برای جایگزینی تلفات خود در میدان جنگ تلاش می کنیم. «آنها ممکن است به اندازه یک گردان سرباز را به موقعیتی پرتاب کنند که ما با چهار یا پنج سرباز در آن مستقر شده‌ایم.» تیپ هایی که خط مقدم دونباس را تشکیل می دهند به طور مداوم کمبود نیرو، تحت فشار و در حال شکست هستند. خط مقدم همچنان در حال عقب نشینی است. «کوپول»، نام جنگی یک فرمانده بازنشسته که تا سپتامبر رهبری یک تیپ جنگی در شرق دونباس را بر عهده داشت، می گوید: «ما دیگر تاکتیکی فراتر از وصله کردن سوراخ ها نداریم. «ما گردان ها را به آشفتگی آشفته پرتاب می کنیم و امیدواریم که بتوانیم به نوعی این روند را متوقف کنیم.»
تمرکز جهان به مذاکراتی معطوف شده است که هنوز اتفاق نیفتاده است. در مورد سیگنال های متناقض دولت ترامپ که یک روز برای اوکراین مثبت به نظر می رسند و روز بعد کمتر. برای کسانی که می جنگند، دستور کار کمتر انتزاعی است. تا زمانی که خط مقدم به حرکت خود ادامه می دهد، به نظر می رسد که آقای پوتین دلیل کمی برای سازش دارد. افسر اطلاعاتی چرنیاک می گوید، روس ها به این زودی ها با کمبود سلاح مواجه نخواهند شد. او می گوید: «آنها حداقل یک سال و احتمالاً دو سال فرصت دارند که به جنگیدن به همان شکلی که بوده اند ادامه دهند.» مجموعه نظامی-صنعتی برای کرملین یک "گاو مقدس" باقی می ماند و از بادهای اقتصادی احتمالی، تورم یا تحریم ها محافظت خواهد شد. در همین حال، کره شمالی برای تامین اقلامی که در کمبود هستند، مانند لوله های تفنگ و سیستم های توپخانه، وارد عمل می شود. روسیه نشان داده است که می تواند در یک چرخه کاملاً بسته عمل کند.
سه سال پس از نبرد فرسایشی خود، هنوز مشخص نیست که آیا روسیه می تواند دستاوردهای تاکتیکی متعدد خود را به چیزی بزرگتر تبدیل کند - به اندازه کافی برای فشار بیشتر در پشت خطوط تضعیف شده اوکراین و ایجاد نگرانی واقعی. آقای چرنیاک می گوید شواهد تا کنون نشان می دهد که این بعید است. ما ذخایر، موشک ها و زره پوش های آنها را می بینیم و کافی نیست. هنوز نه." کاپیتان سکاچ فکر می کند که شاید شانس نیز در این امر نقش داشته است. او می گوید در ولیکا نووسیلکا، ستون های زرهی روسیه در بیش از یک مورد از خطوط دفاعی اوکراین عبور کردند و خود را پشت آن ها رساندند، اما بدون اینکه متوجه شوند. آنها گم شده و سردرگم، برگشتند. او می گوید: «تنها توضیح من این است که ارتش روسیه به افراد باهوش پاداش نمی دهد. "اما ما نمی توانیم روی این موضوع حساب کنیم."■
برای اینکه از بزرگترین داستان های اروپا مطلع شوید، در کافه اروپا، خبرنامه هفتگی ویژه مشترکین ما ثبت نام کنید.