مارکوس سسنیا، مدیر کاپاس سسنیا و نسل چهارم خانوادهاش که این بوتیک و آتلیه را در مادرید اداره میکنند، میگوید: «شما شنل میپوشید تا یک اظهار نظر کنید.» این شرکت که در سال 1901 توسط سانتوس سسنیا، پدربزرگش تأسیس شد، عموماً مشهورترین تولیدکننده شنل در جهان محسوب میشود. سسنیا آن را "باشکوه ترین لباس دراماتیک" توصیف میکند.
جذابیت درام احتمالاً لیست مشتریان سسنیا را توضیح میدهد. پابلو پیکاسو با شنل خود دفن شد، فدریکو فلینی چهار عدد خرید، بازیگر روسی یول برینر شش عدد داشت، در حالی که ارنست همینگوی و ستارههای سینما آوا گاردنر و گری کوپر نیز از طرفدارانش بودند. مشتریان جدیدتر شامل جرمی آیرونز، جف بزوس، نیکلاس کیج و هیلاری کلینتون هستند. سسنیا به یاد میآورد که برای تطبیق با برنامه شلوغ بانوی اول سابق، مجموعهای از شنلها به سفارت آمریکا در مادرید فرستاده شد. پس از انتخاب یکی، او آن را هنگام سوار شدن به ایر فورس وان پوشید.
اکثر مشتریان شنلها را به دلیل کاربردی و راحت بودنشان میخرند. سسنیا خاطرنشان میکند: «شنل میتواند به یک پتو یا شال تبدیل شود. بسته به اینکه چه چیز دیگری میپوشید، میتوانند غیررسمی یا رسمی، کولیوار یا سنتی باشند، اما شبح و نحوه قرارگیری آنها همیشه بسیار ظریف است.» او خاطرنشان میکند که این سبکها همچنان در بین اشراف اسپانیایی بسیار محبوب هستند.
شنلهای ما تبدیل به یادگاری میشوند، زیرا اساساً برای همیشه دوام میآورند
پشت نمای قرمز تیره مغازه، هوای نجابت دوره زیبا حاکم است. عکسهای سیاه و سفید اجداد سسنیا بر روی دیوارها آویزان شدهاند و آینههای قابشده با چوب ماهون منتظر پرو بعدی هستند. پرفروشترین شنل، کاپا اسپانیولا کلاسیک یا شنل 1901 است که از دو لایه تشکیل شده است: یک دایره 5 متری که با مخمل قرمز شرابی آستر شده و دیگری که روی شانهها میافتد. مانند تمام شنلهای سسنیا (که قیمت آنها از 255 پوند تا 1347 پوند است)، این یکی با دست برش و دوخته شده از پشم مرینوس ویژهای است که در بژار، شهری نزدیک سالامانکا، در غرب مادرید تولید میشود و به دلیل تخصص در پشم شنل معروف است. سسنیا با قاطعیت میگوید: «شنلی که از این پارچه ساخته نشده باشد، شنل خوبی نیست.» اما آنها پذیرای نوآوری نیز هستند. طرحهای جدیدتر شامل شنلهایی از پنبه روغنی ضد آب و نسخههایی از پارچههای سبکتر مانند کتان است که میتوان در ماههای گرمتر پوشید.
بسیاری از مشتریانی که با والدینی بزرگ شدهاند که شنل سسنیا میپوشیدهاند، برای خرید سبک خود میآیند، "هنگامی که در زندگی به خوبی تثبیت شدهاند"، سسنیا میگوید که قبل از به دست گرفتن این تجارت، مدیریت بازرگانی و فیلمنامهنویسی خوانده است. «شنلهای ما تبدیل به یادگاری میشوند، زیرا اساساً برای همیشه دوام میآورند.» اگر نیاز به تعمیر باشد، قطعات سسنیا را میتوان به مغازه آورد، جایی که تیم خیاطهای داخلی آنها را تعمیر میکنند.
البته، فراتر از سسنیا، شنلها جایگاه مهمی در فرهنگ اسپانیایی دارند. تصور میشود که آنها در طول جشنوارههای مسابقات "شوالیهای" که در قرون وسطی رایج بود، با گاوبازی مرتبط شدهاند، زمانی که شنلهای اشرافزادگان برای فرار از حمله گاو استفاده میشد. تا قرنهای 17 و 18، آنها یکی از رایجترین لباسهای بیرونی در اسپانیا بودند، بیشتر توسط مردان. در واقع، سسنیا میگوید: «در اصل، ما فقط برای مردان شنل میساختیم.» در سال 1978، مادربزرگش پیشنهاد کرد که خط تولید شنل برای زنان را معرفی کنند و امروزه این تجارت به طور مساوی تقسیم شده است.
اگرچه شنل دیگر به طور گسترده پوشیده نمیشود، اما سسنیا شکی ندارد که آنها زنده خواهند ماند. «شنلها در DNA تخیل هر کودکی جای دارند. کودکان حولهها را دور گردن خود میبندند تا به ابرقهرمان تبدیل شوند، زیرا قدرت شنل را درک میکنند. بنابراین وقتی یک بزرگسال شنل را امتحان میکند، این خاطرات شاد و فراموششده اغلب برمیگردند.» او معتقد است که آنها لباسهای خاصی هستند. «آنها باعث میشوند مردم احساس اعتماد به نفس کنند.»
کاپاس سسنیا، Calle de la Cruz، مادرید؛ sesena.com