تخم‌مرغ کمیاب است. این افراد دلتنگ آن نیستند.

زمان بدی برای املت در آمریکا است. به دلیل افزایش نرخ آنفولانزای پرندگان، قیمت تخم‌مرغ به شدت افزایش یافته است: کارتن‌های یک دوجین که زمانی در سراسر کشور کمتر از ۲ دلار قیمت داشت، اکنون به طور متوسط ​​۵.۹۰ دلار قیمت دارند. در شهر نیویورک، بودگاها تخم‌مرغ‌ها را به‌صورت تکی، سه عدد تخم‌مرغ را به قیمت ۲.۹۹ دلار می‌فروشند. رستوران زنجیره‌ای Waffle House مبلغ اضافی 50 سنت برای هر تخم‌مرغ وضع کرده است. برخی از قفسه‌های سوپرمارکت خالی هستند. چیزی که زمانی یک ماده اصلی بود، اکنون به منبع وحشت تبدیل شده است.

اما نه برای همه. ایسا چاندرا ماسکوویتز (Isa Chandra Moskowitz)، ۵۲ ساله، سرآشپز و نویسنده کتاب‌های آشپزی که رستوران وگان Modern Love را در بخش ویلیامزبورگ بروکلین در سال ۲۰۱۶ افتتاح کرد، می‌گوید: «من اختراع کردم که تخم‌مرغ نداشته باشم، بنابراین برای من خوب است». همچنین برای کسانی که به سادگی تخم‌مرغ دوست ندارند نیز خوب است. آن‌ها وگان یا آلرژی ندارند، از نظر اخلاقی یا بیولوژیکی مخالفتی ندارند. واکنش آن‌ها غریزی است - همانطور که آلفرد هیچکاک (Alfred Hitchcock)، شاید مشهورترین تخم‌مرغ‌هراس جهان، تلاش کرد یک بار توضیح دهد: «آن چیز سفید گرد بدون هیچ سوراخی، و وقتی آن را می‌شکنید، داخل آن چیز زرد رنگی وجود دارد، گرد، بدون هیچ سوراخی ... برر! آیا تا به حال چیزی منزجرکننده‌تر از شکستن زرده تخم‌مرغ و ریختن مایع زرد آن دیده‌اید؟» گای فیری (Guy Fieri)، سرآشپز ۵۷ ساله تلویزیونی، تخم‌مرغ‌های همزده را هم از نظر بافت و هم از نظر بصری به «مرغ مایع» تشبیه کرده است. ساندرا فلیکس (Sandra Felix)، ۳۷ ساله، سرآشپز آشپزخانه در Sqirl، در محله ویرجیل ویلیج لس آنجلس (Los Angeles) که در سال ۲۰۱۲ افتتاح شد و به زودی به دلیل سالادها و کاسه‌های برنج روی تخم‌مرغی‌اش محبوب شد، می‌گوید: «من از آن‌ها متنفرم. روشی که زرده زرد روشن است، اما سفیده شفاف است، اما سپس کاملاً مایع است - همه این چیزها است.» او در این مورد با درمانگر خود صحبت کرده است.

تخم‌مرغ‌های آمریکایی که مدت‌ها قلمرو مرغ‌های حیاط خلوت بودند، در حدود آغاز قرن بیستم، در نتیجه پیشرفت‌هایی مانند جوجه‌کشی مصنوعی و تبرید، آسان‌تر خریداری و ذخیره می‌شدند. در پایان جنگ جهانی دوم، مصرف به بیش از 400 تخم‌مرغ در سال برای هر نفر رسید (اکنون حدود 281 است) و در دهه 1950، تخم‌مرغ‌های ارزان به یک کالای اصلی سوپرمارکت تبدیل شدند. اما در حالی که تخم‌مرغ‌ها به شدت مورد تحقیق قرار گرفته‌اند - دانشمندان اخیراً فرآیندی را برای تهیه یک تخم‌مرغ آب‌پز کامل کشف کرده‌اند (32 دقیقه طول می‌کشد) - اطلاعات کمی در مورد اینکه چه تعداد از مردم از آن‌ها متنفر هستند وجود دارد. پل روزین (Paul Rozin)، ۸۸ ساله، استاد بازنشسته دانشگاه پنسیلوانیا (University of Pennsylvania) که در مورد انزجار تحقیق می‌کند، می‌گوید: «تا آنجا که من می‌دانم، هیچ‌کس روانشناسی خوردن تخم‌مرغ را مطالعه نکرده است.» اگر بپرسید، با این حال، متنفران از تخم‌مرغ در نهایت خود را نشان خواهند داد: دنیس میکلسن (Denise Mickelsen)، ۴۸ ساله، سردبیر سابق غذا، دوره تصدی خود در مجله 5280 دنور (Denver) را با ستون ۲۰۱۷ با عنوان "داستان واقعی: من از تخم‌مرغ متنفرم" آغاز کرد. او می‌گوید بیشتر مردم از ضدیت او "گیج" و "شوکه" می‌شوند، در حالی که برخی دیگر بی‌سروصدا اعتراف می‌کنند که آن‌ها نیز همین احساس را دارند.

گاهی اوقات بیزاری از غذاها یک حادثه تحریک‌آمیز دوران کودکی دارد، مانند بدبختی یا استفراغ، اما اغلب هیچ تاریخچه آسیب‌زایی وجود ندارد. بو یکی از توضیحات احتمالی است: در برخی از آماده‌سازی‌ها، تخم‌مرغ‌ها بوی تند گوگردی می‌دهند که "بوی بدن" یا "بوی هضم" را تداعی می‌کند، به گفته ریچل هرز (Rachel Herz)، ۶۱ ساله، متخصص مغز و اعصاب در دانشگاه براون (Brown University) و نویسنده کتاب "چرا شما چیزی را می‌خورید که می‌خورید: علم پشت رابطه ما با غذا" (۲۰۱۸). اما یک تخم‌مرغ خام تازه نباید هیچ بویی داشته باشد. کارشناسان معتقدند مشکل اساسی، احساس آن در دهان است. روزین می‌گوید: «این ترکیبی از محصول حیوانی بودن و داشتن بافت مخاطی است.» این کمک نمی‌کند که بین زرده و سفیده نامنظمی وجود دارد - نه تنها هر قسمت طعم و ظاهر متفاوتی دارد، بلکه به طور متفاوتی نیز پخته می‌شود. هرز می‌گوید: «احساس انزجار واقعاً برای زنده نگه داشتن ماست. یکی از نشانه‌های آلودگی، بافت نامنظم است.»

متنفران از تخم‌مرغ معمولاً از همه شکل‌های آن متنفر نیستند. کلمن اندروز (Colman Andrews)، ۸۰ ساله، یکی از بنیانگذاران مجله غذایی Saveur که از تخم‌مرغ بیزار است، می‌گوید: «من مایونز می‌خورم و می‌توانم سوفله بخورم، اگر خیلی تخم‌مرغی نباشد.» (او می‌گوید رطوبت ذاتی آن‌ها چیزی است که او "نمی‌تواند تحمل کند.") سینتیا کریستنسن (Cynthia Christensen)، ۶۲ ساله، آشپز و توسعه‌دهنده دستور پخت مستقر در نیوجرسی (New Jersey) در پشت وبلاگ But First We Brunch، نگرانی‌های مشابهی دارد - "فقط نمی‌تواند یک تخم‌مرغ مرطوب باشد." تا جایی که می‌تواند آن را توضیح دهد، او تقصیر را بر گردن تربیت خود می‌اندازد: هر روز صبح به مدت "حداقل یک سال" زمانی که حدود شش سال داشت، مادرش از او می‌خواست که برای تقویت و استقامت، یک تخم‌مرغ خام را مستقیماً از پوسته بمکد. جای تعجب نیست که برادر بزرگترش نیز تخم‌مرغ نمی‌خورد.

فلیکس (Felix)، سرآشپز Sqirl، از زمانی که مادربزرگش سه مرغ خانگی به او داد، سه دهه گذشته را صرف اجتناب از تخم‌مرغ کرده است. دیدن فراوانی آن‌ها روی میز صبحانه او را ترسانده بود. او به عنوان یک سرآشپز جوان در یک رستوران ایتالیایی در لس آنجلس (Los Angeles) از یکی از همکارانش می‌خواست که تخم‌مرغ‌ها را در خمیر پاستا بشکند و آنقدر مخلوط کند که مجبور نشود زرده‌ها را بین انگشتانش احساس کند. سال‌ها بعد، دیدن یک تخم‌مرغ شکسته می‌تواند او را از نظر جسمی بیمار کند.

اما ساندویچ صبحانه هنوز در منوی Sqirl وجود دارد و شاکشوکا (shakshuka) دستور پخت خود فلیکس (Felix) است. او می‌گوید: «در طول سال‌ها، من بهتر شده‌ام. هدف او این است که تخم‌مرغ‌ها را آنقدر لطیف و خامه‌ای کند که به سختی به عنوان تخم‌مرغ قابل تشخیص باشند. او می‌گوید: «وقتی چیزی را که تازه درست کرده‌ام مزه می‌کنم، آن را بو می‌کنم، به آن نگاه می‌کنم، آن را لمس می‌کنم. هنگامی که به شکل نهایی رسید، آن وقت است که آن را در دهانم می‌گذارم.» و سپس آن را بیرون می‌ریزد.