والدین او در دهه 1980، در اواخر دوره رشد اقتصادی فوق‌العاده‌ای که اقتصاددانان آن را "معجزه ساحل عاج" نامیدند، به ساحل عاج نقل مکان کردند. آنها برای کار آمده بودند، جذب باز بودن و ثروت کشور شده بودند. برنارد آییت، مدیر 38 ساله صندوق پوشش ریسک که ترکیبی از تبار نیجریه‌ای، بنینی، توگویی و غنایی دارد، در آنجا بزرگ شد، اما بعداً در فرانسه تحصیل و کار کرد. یک دهه پیش، او به همراه دیگرانی که حس می‌کردند کشور در آستانه یک تحول است، بازگشت. او می‌گوید: "این کشور مورد لطف قرار گرفته است." "هر کاری که امتحان کنید می‌تواند جواب دهد."
در حالی که بیشتر آفریقا درگیر جنگ، کودتاهای نظامی یا جهادگرایی نیست، با رکود اقتصادی و نرخ تورم دو رقمی دست و پنجه نرم می‌کند. ساحل عاج، کشوری با 31 میلیون نفر جمعیت در غرب این قاره، یک استثنای نادر است. این کشور که در اثر دو جنگ داخلی ویران شد، یکی از سال 2002 تا 2007 و دیگری در سال 2010-2011، از آن زمان تاکنون یک رنسانس قابل توجه را تجربه کرده است. دستیابی به وضعیت درآمد متوسط رو به بالا در پنج سال آینده، همانطور که دولت امیدوار است، اکنون ممکن به نظر می‌رسد. در حالی که شهروندان آن آماده می‌شوند تا در انتخابات ریاست جمهوری اواخر امسال رای دهند، آیا معجزه دوم ساحل عاج در حال وقوع است؟
شاخص‌های اقتصادی نشان می‌دهد که ممکن است چنین باشد. اقتصاد این کشور به طور متوسط بین سال‌های 2012 تا 2023 سالانه 7 درصد رشد داشته است و بر اساس اعلام صندوق بین‌المللی پول (IMF)، تخمین زده می‌شود که این رقم برای سال‌های 2024 و 2025 حدود 6.5 درصد باشد. رشد حتی در طول همه‌گیری کووید-19 نیز ادامه یافت. در عین حال، نرخ تورم نسبتاً پایین باقی مانده است. این رقم در سال 2024، 3.8 درصد بود، در حالی که میانگین غرب آفریقا 21.6 درصد بود. کسری بودجه، اگرچه زیاد است، اما در حال کاهش است. نرخ بیکاری جوانان که در سراسر قاره ریشه دوانده، تنها 5 درصد است. در آخرین نظرسنجی جوانان آفریقا که توسط یک موسسه خیریه در آفریقای جنوبی در سال 2024 انجام شد، ساحل عاج تنها کشوری بود که اکثریت آن گفتند یافتن شغل در آن آسان است. سرانه تولید ناخالص داخلی (GDP) با 2900 دلار در سال، بالاترین رقم در غرب آفریقا به جز کیپ ورد کوچک است.
چه چیزی باعث این رونق شده است؟ این رونق پایدارتر از آن است که صرفاً با جهش پس از جنگ توضیح داده شود. پاسخ، سیاست اقتصادی معقول است. یکی از عوامل، تنوع‌سازی است. معجزه اول ساحل عاج ناشی از افزایش تولید کاکائو بود که همچنان بزرگترین تولیدکننده آن در جهان است. اما سهم کشاورزی در حال کاهش است. در سال 2022، خدمات بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی (GDP) و فعالیت‌های صنعتی حدود یک چهارم آن را تشکیل می‌داد که نسبت به 16 درصد در سال 2000 افزایش یافته است و به این کشور اجازه می‌دهد تا نوسانات در تولید و قیمت کاکائو را پشت سر بگذارد.
جرقه دیگر، سرمایه است. بر خلاف بسیاری از همسایگان، ساحل عاج در حال جذب سرمایه‌گذاری خصوصی است و ورودی‌ها به طور متوسط سالانه 8.6 درصد در دهه گذشته رشد داشته است. این کشور بین سال‌های 2012 تا 2024 بیش از هر کشور فرانسوی زبان دیگر در غرب آفریقا، بودجه سهام خصوصی دریافت کرده است. شرکت‌های خارجی از بانک‌ها و فین‌تک‌ها و همچنین شرکت‌های تولیدی و بسته‌بندی حمایت می‌کنند. به گفته بانک توسعه آفریقا (AfDB)، ساحل عاج کمترین "شکاف مالی" را در این قاره دارد، ارزیابی از میزان پولی که کشورها برای دستیابی به آنچه بانک "تغییر ساختاری" می‌نامد، از دست می‌دهند.
بخشی از این موفقیت به لطف دولت الحسن واتارا، معاون سابق صندوق بین‌المللی پول (IMF) است که از سال 2010 رئیس‌جمهور بوده است. او با انرژی فراوان کشورش را در خارج از کشور تبلیغ کرده است. یک قانون سرمایه‌گذاری که در سال 2018 به اجرا گذاشته شد، به سرمایه‌گذارانی که مبالغ زیادی خرج می‌کنند و نیروی کار محلی را استخدام می‌کنند، مزایای مالیاتی و معافیت‌های گمرکی ارائه می‌دهد و قانون قبلی که در سال 2012 تصویب شده بود را بهبود می‌بخشد. آقای آییت، مدیر صندوق پوشش ریسک، می‌گوید این سیاست نه تنها باعث رشد شده، بلکه کشور را سرگرم‌کننده‌تر کرده و سرمایه‌گذاری در گردشگری و مهمان‌نوازی را تقویت کرده است.
دولت همچنین پول خود را صرف چیزهای مفیدی مانند زیرساخت‌ها کرده است. جاده‌ها و پل‌های جدید در همه جا ظاهر می‌شوند (خبرنگار شما از پلی عبور کرد که آنقدر جدید بود که Google Maps هنوز نامی برای آن نگذاشته بود). رانندگی از آبیجان، پایتخت تجاری، به شهر بندری سن پدرو раньше هشت ساعت طول می‌کشید. اکنون چهار ساعت طول می‌کشد. دولت همچنین در بهبود دسترسی به برق سرمایه‌گذاری کرده است. در سال 2013 تنها 34 درصد از مردم ساحل عاج به شبکه برق متصل بودند. برخی آمارها آخرین رقم را 94 درصد نشان می‌دهد.
این کشور امیدوار است با گسترش اکتشاف نفت و گاز، اقتصاد خود را به رشد ادامه دهد. شرکت انی (Eni)، یک شرکت انرژی ایتالیایی، 10 میلیارد دلار در Baleine، یک میدان دریایی در نزدیکی ساحل، سرمایه‌گذاری می‌کند. این شرکت فاز دوم تولید خود را در ماه دسامبر آغاز کرد و روزانه 70 میلیون فوت مکعب گاز و 60000 بشکه نفت تولید می‌کند. آقای واتارا گفته است که تولید نفت تا سال 2027 می‌تواند به 200000 بشکه در روز افزایش یابد.
موفقیت ساحل عاج بدون قید و شرط نیست. کارآفرینان از کمبود مهارت در میان جوانان شکایت دارند، که با توجه به اینکه جنگ داخلی بیشتر مدارس را ویران کرده است، تعجب‌آور نیست. با توجه به تأثیر تغییرات آب و هوایی، اکتشاف نفت و گاز ممکن است بهترین راه برای حفظ رشد آینده نباشد.
جدی‌ترین تهدید برای این کشور، سیاست آن است. آقای واتارا، که 83 سال دارد، در انتخاباتی که توسط اپوزیسیون تحریم شد، در مخالفت با محدودیت دو دوره ریاست جمهوری در قانون اساسی، برای سومین دوره خود پیروز شد. با عدم وجود جانشینی در چشم‌انداز، او ممکن است قصد داشته باشد برای چهارمین بار نامزد شود. دومین جنگ داخلی این کشور پس از آن آغاز شد که لوران گباگبو، предшественник آقای واتارا، از پذیرش شکست خود در انتخابات سال 2010 خودداری کرد. آقای گباگبو در تلاش است تا در لیست نامزدهای انتخابات امسال قرار گیرد و شبح خشونت پس از رای‌گیری را افزایش دهد.
مردم ساحل عاج باید امیدوار باشند که انتخابات به آرامی برگزار شود و آقای واتارا راه را برای جانشین خود باز کند. به گفته یکی از مقامات بانک توسعه آفریقا (AfDB)، بر خلاف سایر نقاط غرب آفریقا، "هیچ کس در ساحل عاج نسبت به 15 سال پیش بدتر نشده است". اما این بدان معناست که آنها چیزی برای از دست دادن دارند. ¦