چگونه بازده نقدی خود را در Fidelity، Vanguard، Chase و Schwab افزایش دهید

راه حل شماره 2: Vanguard

آنچه را که Vanguard حساب نقدی پلاس (Cash Plus account) می‌نامد باز کنید. Cash Plus معاملات الکترونیکی روزمره را انجام می‌دهد و 3.65٪ برای موجودی بیمه شده FDIC پرداخت می‌کند. مقدار کمی را در حساب FDIC و مبلغ زیادی را در بازار پول خزانه‌داری Vanguard سرمایه‌گذاری کنید. سهام این صندوق یکی از معدود اوراق بهاداری است که در Cash Plus مجاز است، بنابراین حساب کارگزاری ضروری نیست، اما ایده خوبی است که مقداری انعطاف‌پذیری ایجاد کنید، بنابراین یک حساب کارگزاری نیز باز کنید.

می‌توانید بین دو حساب انتقال دهید، اما هیچ پیوند فعالی وجود ندارد، بنابراین باید مراقب مانده‌ها باشید. پس از یک سال، شما واجد شرایط نوشتن چک هستید. برای صندوق پول چک سفارش دهید و از آنها برای اقلام پرهزینه مانند شهریه دانشگاه و مالیات تخمینی استفاده کنید.

Vanguard لاغرتر از Fidelity کار می‌کند. با نسبت هزینه کمتر در صندوق‌های پول خود، بازدهی بهتری دارد، اما وقتی برای کمک تماس می‌گیرید، زمان بیشتری را در حالت انتظار سپری خواهید کرد.

مزایا: نرخ بهره خوب، به جز موجودی نقدی پلاس.

معایب: بدون شعبه، بدون چک تضمین شده، خدمات مشتری متوسط.

راه حل شماره 3: J.P. Morgan Chase

یک حساب جاری باز کنید. سپس یک حساب کارگزاری خودگردان با کمیسیون صفر باز کنید. حداقل 250000 دلار از دارایی‌ها را به کارگزاری منتقل کنید، که می‌تواند سهامی باشد که مدت‌ها پیش خریده‌اید (لازم نیست چیزی بفروشید). این امر شما را واجد شرایط دریافت پاداش 700 دلاری مشتری جدید می‌کند و از هزینه‌های مزاحمت در حساب جاری محافظت می‌کند.

در حساب کارگزاری، مبلغ زیادی را در یک صندوق قابل معامله در بورس اوراق خزانه سرمایه‌گذاری کنید. تا حد امکان در حساب جاری که 0.01٪ سود پرداخت می‌کند، نگه دارید.

از حساب جاری برای واریز مستقیم معمول، بدهی‌های خودکار، چک‌های کاغذی و دسترسی به شبکه پرداخت قبوض Zelle استفاده کنید. هنگامی که موجودی جاری کم می‌شود، مقداری از ETF را بفروشید. در روز کاری بعد، عواید را به حساب جاری منتقل کنید.

می‌توانید تاخیر یک روزه را با نگهداری پول در یک حساب پس‌انداز نقدی (حداقل 50000 دلار برای باز کردن) از بین ببرید، اما این تنها 3.6 درصد سود می‌دهد، مشمول مالیات ایالتی است و شما را از تعهد انتقال پول از حساب کارگزاری به حساب جاری معاف نمی‌کند.

از دست دادن سود در حساب معاملاتی این را به یک راه حل پرهزینه تبدیل می‌کند. اما شما به یک شبکه عظیم از شعب و دستگاه‌های خودپرداز، دسترسی به چک‌های تضمین شده (مورد نیاز برای خرید ماشین یا خانه) و یک رابطه بانکی که ممکن است در صورت نیاز به وام مسکن یا وام تجاری مفید باشد، دسترسی پیدا می‌کنید.

ممکن است پیشنهادات مشابهی را در سایر بانک‌های سراسری پیدا کنید.

مزایا: بانکداری سنتی با خدمات حضوری.

معایب: درآمد سود کمتر.

راه حل شماره 4: Charles Schwab

Schwab، پیشگام در کارگزاری تخفیف، یک شرکت تابعه بانکی دارد که می‌تواند کارهایی را که بانک‌ها معمولاً انجام می‌دهند، انجام دهد. مانند Chase، شما هم یک حساب کارگزاری و هم یک حساب جاری باز می‌کنید. مانند Chase، بازدهی در حساب جاری ناچیز است (0.05٪). تفاوت اصلی این است که Schwab یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک بازار پول خزانه‌داری جذاب دارد.

Schwab حفاظت از برگشتی را ارائه می‌دهد: در صورت اضافه برداشت، حساب جاری می‌تواند از وام مارجین از حساب کارگزاری برداشت کند. اما این به شما بستگی دارد که با فروش سهام صندوق پول، وام مارجین (گران قیمت) را تسویه کنید.

اگر قصد دارید انتقال مکرر بین حساب کارگزاری و حساب جاری انجام دهید، یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک خزانه‌داری برای شما بهتر از ETF اوراق خزانه خواهد بود. ETF هزینه معامله را به شکل اسپرد پیشنهادی/درخواستی دارد، در حالی که صندوق سرمایه‌گذاری مشترک هزینه معامله ندارد. با این حال، گزینه صندوق سرمایه‌گذاری مشترک، شما را از یک روز انتظار بین نقد کردن و دسترسی به عواید معاف نمی‌کند.

مزایا: خدمات بانکی، از جمله چک‌های تضمین شده و شعب در 45 ایالت.

معایب: درآمد سود کمتر نسبت به Fidelity یا Vanguard.

FDIC - چه کسی به آن نیاز دارد؟

یک انتخاب محبوب برای افرادی که از یک کارگزار برای بانکداری خود استفاده می‌کنند، حسابی است که توسط شرکت بیمه سپرده فدرال (Federal Deposit Insurance Corporation) پوشش داده می‌شود. این یک انتخاب بد است، به دو دلیل. احتمالاً بازدهی کم است و سود مشمول مالیات بر درآمد ایالتی است.

بهتر است: حداقل مبلغ را در حساب معاملاتی نگه دارید، حسابی که واریز مستقیم حقوق شما را دریافت می‌کند و پرداخت‌های خودکار قبوض آب و برق و کارت اعتباری را انجام می‌دهد. بیشتر دارایی‌های نقد خود را در یک صندوق اوراق قرضه ایالات متحده ذخیره کنید. هنگامی که حساب معاملاتی کم می‌شود، آن را از صندوق خزانه‌داری تامین کنید. هنگامی که پر می‌شود، پول را به طرف دیگر بفرستید.

صندوقی که در اوراق کوتاه مدت خزانه داری ایالات متحده سرمایه‌گذاری شده است، خطر اعتباری بیشتری نسبت به یک حساب بانکی که توسط FDIC پشتیبانی می‌شود، ندارد. تنها دلیل اینکه FDIC ایمن است این است که به نوبه خود توسط همان خزانه داری ایالات متحده پشتیبانی می‌شود.

برای صندوق خزانه‌داری، می‌توانید از بازار پول فقط خزانه‌داری در Vanguard، Fidelity یا Schwab استفاده کنید (برای بازدهی به جدول مراجعه کنید). اگر کارگزار شما یکی از آنها نیست، از یک صندوق قابل معامله در بورس استفاده کنید که همان نوع اوراق خزانه را در اختیار دارد. دو انتخاب خوب ETF: SPDR Bloomberg 1-3 Month T-Bill (نماد: BIL) و Vanguard 0-3 Month Treasury Bill (VBIL).

قیمت محصول SPDR روزانه یک پنی افزایش می‌یابد (در اینجا گرد می‌شود). پس از یک ماه، یک سود سهام 30 سنتی پرداخت می‌کند و قیمت 30 سنت سقوط می‌کند. با ETF، اما نه با یک صندوق بازار پول، شما هزینه معامله را به شکل اسپرد پیشنهادی/درخواستی در سهام صندوق متحمل خواهید شد. برای دو موردی که ذکر کردم، این مبلغ به 1.10 تا 1.30 دلار در هر 10000 دلار رفت و برگشت می‌رسد. همچنین با ETF: تا روز بعد از فروش سهام ETF به پول نقد دسترسی نخواهید داشت. در برخی موارد، مانند زمانی که از چک برای برداشت از صندوق بازار پول استفاده می‌کنید، صندوق بازار پول مستلزم یک روز انتظار نیست.

هدف با هر صندوق خزانه‌داری این است که از دست مالیات گیرنده ایالتی خود را از سود کوتاه کنید. اگر در تگزاس یا فلوریدا که مالیات بر درآمد ندارند زندگی می‌کنید، این موضوع بی‌ربط است. اگر در یک ایالت با مالیات بالا زندگی می‌کنید، مهم است. مالیات ایالتی می‌تواند 20 تا 50 واحد پایه (0.2 تا 0.5 درصد) از بازدهی یک صندوق بازار پول کاهش دهد.

مراقب باشید. صندوق‌هایی با نام "خزانه‌داری" وجود دارند که در توافق‌نامه‌های بازخرید سرمایه‌گذاری می‌کنند، که واجد شرایط معافیت از مالیات ایالتی نیستند. سه ایالت مانع اضافی دارند که مربوط به درصد دارایی است.

مرا در توییتر دنبال کنید.