مکملهای تولید شده توسط الیزیوم، شرکتی که گوارنت در سال ۲۰۱۴ تأسیس کرد.
یک عکس قاب شده از گوارنت و آزمایشگاهش در سال ۱۹۹۸.
دفتر الیزیوم در نیویورک.
اریک مارکوتولی، مدیرعامل الیزیوم.
گوارنت، در مرکز، در حال صحبت با سایر دانشمندان در آزمایشگاه خود در MIT.
فلاسکها در آزمایشگاه گوارنت.
دیوید سینکلر در سال ۲۰۲۳ در حال سخنرانی روی صحنه. عکس: جمال کنتس/Getty Images برای TIME
لئونارد گوارنت ۳۸ ساله و از قبل استاد رسمی موسسه فناوری ماساچوست (MIT) بود که تصمیم گرفت خود را وقف یکی از جذابترین مسائل زیستشناسی کند: چگونه روند پیری را کند کنیم.
بیش از سه دهه بعد، گوارنت ۷۲ ساله، پدربزرگ جنبش پررونق طول عمر محسوب میشود. مجلات برتر علمی، اکتشافات او را در مورد ژنها منتشر کردهاند. او معمار یکی از بزرگترین ایدههای این حوزه است، تاثیرگذارترین دانشمندان آن را آموزش داده و به ایجاد شرکت پشتیبان مجموعهای از مکملهای محبوب کمک کرده است.
اکنون حوزهای که او شکل داده است، از حاشیه به مرکز داغ علم تبدیل شده است. در سالهای اخیر میلیاردها دلار سرمایه جذب کرده است و آماده است تا در دولت ترامپ توجه بیشتری را به خود جلب کند. با این وجود، علم پشت طول عمر همچنان به شدت مورد بحث کسانی است که در این زمینه هستند، که بسیاری از آنها در حال ساختن مشاغلی بر اساس تحقیقات هنوز در حال ظهور هستند—و گوارنت نیز در این زمینه در خط مقدم است.
منتقدان نظریههای او شامل شاگردان سابق و دانشمندان رقیب هستند. بسیاری مکملهای خود را میفروشند یا تبلیغ میکنند یا از سایر درمانهای ضد پیری ادعایی در بازار مبهم طول عمر حمایت میکنند. تبلیغات برای محصولات مختلف گاهی اوقات شواهد بالینی را نشان میدهد، اما مطالعات به طور کلی کوچک، مقدماتی و در دورههای کوتاه انجام میشوند—و هیچ مدرکی وجود ندارد که مصرف آنها در درازمدت بیخطر باشد. مصرفکنندگان نمیتوانند مطمئن باشند که علم در کجا پایان مییابد و بازاریابی از کجا شروع میشود.
گوارنت استدلال کرده است که یک خانواده از ژنها به نام سیرتوئینها (sirtuins) پیری را کنترل میکنند و مولکولهایی که به آنها کمک میکنند تا کار خود را انجام دهند، با افزایش سن افراد کاهش مییابند. گوارنت ادعا میکند که حفظ سطوح جوان این مولکولها، سیرتوئینها را برای مدت طولانیتری فعال نگه میدارد و روند پیری را کند میکند. الیزیوم هلث (Elysium Health)، شرکتی که او در سال ۲۰۱۴ تأسیس کرد، مکملهای طول عمر را به قیمت ۴۰ تا ۶۰ دلار برای هر بطری میفروشد که به گفته او سیرتوئینها را فعال میکنند.
گوارنت گفت که هفت برنده جایزه نوبل در هیئت مدیره الیزیوم، جدیت کار آن را نشان میدهند. او گفت که مطالعات الیزیوم، آزمایشگاه MIT گوارنت و سایر دانشمندان مورد احترام ثابت میکنند که سیرتوئینها بر طول عمر تأثیر میگذارند.
زمانی که مت کیبرلین (Matt Kaeberlein) در دهه ۱۹۹۰ دانشجوی دکترا در آزمایشگاه گوارنت بود، نشان داد که یک ژن سیرتوئین در مخمر باعث افزایش طول عمر میشود. او از آن زمان به بعد پیشرفت کرده است. او در سال ۲۰۱۱ در نوشتن مقالهای که در آن سوال شده بود که آیا سیرتوئینها بر طول عمر کرمها و مگسها تأثیر میگذارند، همکاری کرد. و علیرغم صدها میلیون دلار بودجه موسسه ملی بهداشت (National Institutes of Health) و بودجه خصوصی که در طول دو دهه گذشته صرف بررسی سیرتوئینها شده است، او گفت که هنوز هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که آنها نقش مهمی در پیری ایفا میکنند.
کیبرلین، که اکنون مدیرعامل Optispan، یک شرکت فناوری مراقبتهای بهداشتی، و مدیر مشترک یک آزمایش NIH با بودجه برای آزمایش اینکه آیا داروی راپامایسین (rapamycin)، مورد استفاده برای جلوگیری از رد پیوند اعضا در بیماران پیوندی، طول عمر سگها را افزایش میدهد یا خیر، گفت: «من فکر نمیکنم کسی بتواند با چهرهای جدی بگوید، ما دادههای محکم داریم، ما دادههای آزمایش بالینی داریم، که نشان میدهد این چیزها برای افرادی که آنها را میخرند، کار میکند.»
گوارنت گفت: «در زمینه پیری، افراد نظریه مورد علاقه خود را دارند. این امر باعث انتقاد زیادی از نظریههایی میشود که متعلق به شما نیستند.»
این غیرمعمول نیست که شاگردان سابق و رقبای یک دانشمند، اکتشاف مهم دیگری را در علم پیشرفته زیر سوال ببرند. اما با برجستهتر شدن این جنبش، خطرات برای طول عمر در حال افزایش است.
رابرت اف. کندی جونیور (Robert F. Kennedy Jr.)، که اکنون وزیر بهداشت و خدمات انسانی است، گفته است که از یک پروتکل ضد پیری پیروی میکند. جیم اونیل (Jim O’Neill)، معاون پیشنهادی بهداشت و خدمات انسانی، مدیرعامل سابق یک سازمان غیرانتفاعی است که از تحقیقات طول عمر و ضد پیری حمایت مالی میکند.
برخی از دانشمندانی که این جنبش را هدایت میکنند، برای ایجاد تغییراتی در بودجه و مقررات برای تسریع توسعه مداخلات ضد پیری تلاش میکنند. بر اساس گزارش شرکت تحقیقاتی و رسانهای Longevity.Technology، صنعت طول عمر در دهه گذشته ۵۵.۷ میلیارد دلار سرمایه جهانی جذب کرده است.
گوارنت گفت که برخی از مخالفان سیرتوئینها شواهد امیدوارکننده را نادیده گرفتهاند زیرا از مداخلات دیگری حمایت میکنند یا معتقد نیستند که دانشمندان در کند کردن روند پیری موفق خواهند شد. او گفت: «این سوالی است که آیا شما به وضعیت یک حوزه نگاه میکنید و تمرکز خود را بر نیمه خالی بودن آن میگذارید یا نیمه پر بودن لیوان.»
مطالعات اولیه
گوارنت در شهر ساحلی طبقه کارگر رور (Revere) در ماساچوست بزرگ شد. مادرش او را تحت فشار قرار داد تا روزانه سه ساعت به دبیرستان بوستون کالج (Boston College High School) که توسط یسوعیان اداره میشود، رفت و آمد کند، جایی که او با رتبه برتر از آن فارغالتحصیل شد.
او مدرک لیسانس خود را در رشته زیستشناسی در MIT دریافت کرد، کارهای دکترا و فوق دکترا خود را در هاروارد انجام داد و در سال ۱۹۸۱ به MIT بازگشت. او شروع به مطالعه چگونگی روشن و خاموش شدن ژنها در سلولها کرد. او گفت پس از اینکه در سن ۳۴ سالگی به درجه استادی رسید، میخواست حوزه تحقیقاتی خود را به موضوعی تغییر دهد که در آن بتواند یک مشکل علمی بزرگ را حل کند.
در سال ۱۹۹۰، دو دانشجوی فارغالتحصیل در رشته زیستشناسی که برای مشاغل در آزمایشگاه او مصاحبه میکردند، به او گفتند که میخواهند به دنبال ژنهایی بگردند که ممکن است سرنخهایی در مورد پیری ارائه دهند. زیستشناسان اغلب مطالعات را در مخمرها، که به راحتی در آزمایشگاه رشد میکنند، شروع میکنند، قبل از اینکه به موجودات پیچیدهتر روی آورند. پس از اینکه دانشجویان نتایج امیدوارکنندهای نشان دادند، گوارنت به آن علاقهمند شد. در نهایت، تمام آزمایشگاه او در حال مطالعه پیری بودند.
آزمایشگاه او دریافت که بدون سیرتوئینها، سلولها سریعتر پیر میشوند—و سیرتوئینها به یک مولکول به نام نیکوتینآمید آدنین دینوکلئوتید (nicotinamide adenine dinucleotide) یا NAD نیاز دارند تا بسیاری از کارهای حیاتی مانند ترمیم DNA و تولید انرژی را انجام دهند. بسیاری، اما نه همه، دانشمندان بر این باورند که سطوح NAD با افزایش سن ما کاهش مییابد.
گوارنت الیزیوم را بر این ایده بنا کرد که افزایش سطح NAD به سطوح جوان میتواند سیرتوئینها را فعال نگه دارد، به نوبه خود روند پیری را کند کرده و عمر را افزایش دهد.
از همان ابتدا، گوارنت طول عمر را هم به عنوان علم و هم به عنوان تجارت دنبال کرد. در سال ۱۹۹۹، او شرکت Elixir Pharmaceuticals را تأسیس کرد که قبل از اینکه بتواند داروی ضد پیری را به بازار عرضه کند، تعطیل شد.
در سال ۲۰۰۷، او به عنوان رئیس مشترک هیئت مشاوران علمی Sirtris Pharmaceuticals، که توسط دیوید سینکلر (David Sinclair)، شاگرد سابقش، تأسیس شده بود، منصوب شد. سینکلر—که اکنون یکی از مشهورترین و بحثبرانگیزترین نامها در این زمینه است—از سال ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۹ در آزمایشگاه گوارنت آموزش دید و سپس به هاروارد نقل مکان کرد، جایی که این ایده را مطرح کرد که فعال کردن سیرتوئینها فواید سلامتی دارد.
Sirtris در حال توسعه فرمولاسیونی از رسوراترول (resveratrol)، ترکیبی موجود در شراب قرمز بود که در افزایش طول عمر کرمها و موشها با رژیم غذایی پرکالری نویدبخش بود. غول داروسازی GSK در سال ۲۰۰۸ Sirtris را به قیمت ۷۲۰ میلیون دلار خریداری کرد. GSK در سال ۲۰۱۰ مطالعهای را برای آزمایش دارو در بیماران سرطانی به دلیل نگرانیهای ایمنی متوقف کرد و در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد که Sirtris را تعطیل میکند. گوارنت به مدت یک یا دو سال دیگر به عنوان مشاور GSK در زمینه سیرتوئینها به کار خود ادامه داد.
جستجوی ترکیبات
در سال ۲۰۱۲، گوارنت تماسی از اریک مارکوتولی (Eric Marcotulli)، شریک Sequoia Capital دریافت کرد که به عنوان دانشجوی دانشکده بازرگانی هاروارد، یک مطالعه موردی در مورد Sirtris به او واگذار شده بود. استاد مارکوتولی از دانشجویان خواست تا به گزینههایی که Sirtris در نظر داشت، از جمله فروش نسخهای از رسوراترول مستقیماً به مصرفکنندگان به عنوان مکمل یا بستن قرارداد با یک شرکت داروسازی، فکر کنند.
مارکوتولی، کشتیگیر سابق کالج که سالها روغن ماهی، ویتامین D و سایر مکملها را مصرف کرده بود، گفت که یکی از معدود افرادی بود که استدلال میکرد Sirtris باید رسوراترول را به عنوان مکمل بفروشد.
مارکوتولی علاقهمند به تلاش برای یافتن ترکیبات طبیعی بود که بتواند روند پیری را کند کند. هم مارکوتولی و هم گوارنت گفتند که میخواهند آزمایشهای دقیقی انجام دهند تا اعتماد مصرفکنندگان را تقویت کنند. پس از گفتگوهای بیشتر، مارکوتولی از گوارنت پرسید که از بین همه ترکیبات کدام یک امیدوارکنندهتر به نظر میرسند.
گوارنت گفت: «من شرط خود را روی تقویتکنندههای NAD میگذارم.»
آنها در سال ۲۰۱۴ الیزیوم را به همراه شریک دیگری تأسیس کردند. اولین محصول الیزیوم، به نام Basis، ریبوزید نیکوتینآمید—یا NR، که نوعی ویتامین B و یک بلوک ساختمانی NAD است—و پتروستیلبن (pterostilbene)، ترکیبی موجود در زغال اخته را با هم ترکیب کرد. الیزیوم میگوید هر دو سیرتوئینها را فعال میکنند.
امروزه الیزیوم هفت مکمل دارد. گوارنت گفت که برندگان جایزه نوبل و سایر دانشمندان برجسته را به هیئت مدیره جذب کرده است تا به کار الیزیوم اعتبار ببخشند و به هدایت آن کمک کنند.
جورج چرچ (George Church)، متخصص ژنتیک هاروارد که تا اواخر سال گذشته در هیئت مدیره بود، گفت: «لنی میخواست یک هیئت مشاوران علمی شگفتانگیز جمعآوری کند.»
چرچ گفت که به این دلیل به هیئت مدیره پیوست که برای تعهد گوارنت به انجام آزمایشهای بالینی ارزش قائل بود. او گفت: «معمولاً من در مکملها دخالت نمیکنم زیرا فکر میکنم اثربخشی کمی دارند.»
چرچ، که پروژههایش شامل تلاش برای احیای ماموت پشمالو است، در سال ۲۰۱۸ شرکت ضد پیری خود را تأسیس کرد که در تلاش است تا یک ژندرمانی را توسعه دهد که نیاز به تأیید FDA داشته باشد. او گفت: «من فکر میکنم پیری چیز بسیار پیچیدهتری برای رفع کردن است. من سرمایهگذاری خود را روی ژندرمانیها دو برابر میکنم.»
یکی از مکملهای الیزیوم که برای مبارزه با پیری مغز تبلیغ میشود، Matter، با مشارکت دانشگاه آکسفورد و ای. دیوید اسمیت (A. David Smith)، یکی از اعضای هیئت مشاوران علمی که استاد بازنشسته در آنجا است، توسعه یافته است. Matter شامل ویتامینهای B، اسیدهای چرب امگا ۳ و آنتیاکسیدانها است.
اسمیت، که ۸۶ سال دارد، گفت که او تیمی از محققان را در دانشگاه آکسفورد رهبری کرده است که مطالعه میکنند آیا دوز بالای ویتامینهای B میتواند روند زوال شناختی را در گروهی از بیماران مسن که مبتلا به اختلال شناختی خفیف تشخیص داده شدهاند، کند کند. او در نوشتن مقالهای در سال ۲۰۱۳ که گزارش داد به نظر میرسد ویتامینها روند زوال شناختی را در افرادی که از قبل سطح بالایی از اسید آمینه هموسیستئین (homocysteine) دارند، که با افزایش خطر برخی از مشکلات سلامتی مرتبط است، کند میکنند، همکاری کرد.
الیزیوم گفت که فرمولاسیون Matter همچنین بر اساس سایر تحقیقات علمی است که از فواید سلامتی شناختی در افراد سالم پشتیبانی میکند.
اولین آزمایش بالینی الیزیوم شامل ۱۲۰ فرد مسن سالم بود که یا یک دوز واحد یا دو دوز از مکمل Basis یا یک دارونما دریافت کردند. این شرکت در سال ۲۰۱۷ مطالعهای را منتشر کرد که نشان داد هر دو دوز در مقایسه با گروه دارونما، سطوح NAD را در طی هشت هفته افزایش دادند.
جوناس تی. تریباک (Jonas T. Treebak)، فیزیولوژیست در دانشگاه کپنهاگ، در همکاری با سازندگانی از جمله الیزیوم، در مورد مکملهای تقویتکننده NAD تحقیق کرده است. او گفت که تاکنون دادهها محدود باقی ماندهاند. او گفت برای اینکه بدانیم آیا مکملها واقعاً به کند کردن روند پیری کمک میکنند یا خیر، محققان باید افراد مصرفکننده آنها را در طول دههها پیگیری کنند.
در همین حال، او گفت که مصرفکنندگانی که به وبسایتهای شرکتها نگاه میکنند، احتمالاً متقاعد میشوند که مصرف مکملهای تقویتکننده NAD برای آنها مفید خواهد بود. او گفت: «آنها مایلند شانس خود را امتحان کنند.»
گوارنت گفت که رد نتایج امیدوارکننده به این دلیل که قطعی نیستند، منصفانه نیست: «این در جهتی حرکت میکند که دادههای قویتر و قویتری وجود خواهد داشت، شاید نه در همه چیز، بلکه در برخی از زمینههای مهم بهداشت انسانی در آینده.»
دکتر اریک وردین (Eric Verdin)، مدیرعامل و رئیس موسسه باک برای تحقیقات در مورد پیری در نوواتو، کالیفرنیا، یک موسسه تحقیقاتی مستقل، بیش از ۲۵ سال است که روی سیرتوئینها و NAD کار کرده است. او همچنین چندین شرکت طول عمر را تأسیس کرده یا در تأسیس آنها مشارکت داشته است، از جمله یک شرکت جدید که در حال توسعه تبادل پلاسمای درمانی است—که شامل جایگزینی پلاسمای خون بیماران است—به عنوان یک درمان ضد پیری احتمالی.
او گفت که سیرتوئینها همچنان اهداف امیدوارکنندهای هستند که ارزش مطالعه را دارند. با این حال، او اضافه کرد که «هر چه بیشتر چیزی را مطالعه کنید، بیشتر پیچیدگی آن را درک میکنید. هیچ قرص جادویی وجود ندارد—حتی اگر همه ما این ایده را دوست داشته باشیم که چیزی جادویی وجود خواهد داشت که تمام مشکلات شما را حل میکند و از پیر شدن شما جلوگیری میکند.»
سوالات مربوط به مقررات
یکی از مسائلی که شرکتهای مکمل از جمله الیزیوم را تحت تاثیر قرار میدهد، اختلاف بر سر فروش مکملهایی است که سایر شرکتها به عنوان دارو آزمایش میکنند، چیزی که FDA آن را ممنوع کرده است.
مکملهای الیزیوم شامل مکملی است که حاوی NMN است، یک بلوک ساختمانی NAD. Metro International Biotech—شرکتی که توسط سینکلر، شاگرد سابق گوارنت، تأسیس شده است—در حال توسعه نسخهای از NMN است که امیدوار است روزی توسط FDA برای درمان بیماریهای مرتبط با افزایش سن مانند آلزایمر (Alzheimer’s disease) تأیید شود. FDA در سال ۲۰۲۳ اعلام کرد که طبق مقررات فعلی، NMN نباید به عنوان مکمل به بازار عرضه شود، موضعی که مترو از آن حمایت کرد.
انجمن محصولات طبیعی، یک گروه تجاری که نمایندگی خردهفروشان و سازندگان مکمل از جمله الیزیوم را بر عهده دارد، سال گذشته از FDA شکایت کرد تا مقررات خود را روشن کند و به NMN اجازه دهد به فروش خود ادامه دهد. یک قاضی به FDA تا ماه ژوئیه فرصت داد تا پاسخ دهد. یک سخنگوی FDA گفت که این سازمان در مورد دعاوی اظهار نظر نمیکند.
الیزیوم در حال حاضر مکمل NMN خود را از طریق وبسایت خود میفروشد و یک سخنگ
نگوی این شرکت گفته است که هر گونه تغییر در موجودیت نظارتی این محصول را از نزدیک نظارت خواهد کرد.
مارکوتولی به طور علنی از موضع FDA انتقاد کرده است. او گفت که او معتقد است FDA از شرکتهای داروسازی محافظت میکند که مایل به فروش داروهای ضد پیری با قیمتهای گزاف هستند.
او گفت: «این به نظر من یک مداخله بازار خالص است.»
مسیر پیش رو
در حال حاضر، بسیاری در این زمینه از استراتژی مکمل پیروی میکنند، نه رویکرد دارویی. در اوایل سال جاری، پیتر دیاماندیس (Peter Diamandis)، یک سرمایهگذار فناوری که یک شرکت مکمل NAD به نام Timeline Nutrition دارد، گفت که هر روز ۱۰۰۰ میلیگرم NMN، ۱۰۰۰ میلیگرم رسوراترول، متفورمین و داروی دیابت و سایر ترکیبات را مصرف میکند. او ۳۰ سال برای زنده ماندن بیشتر هدفگذاری کرده است.
چرچ گفت که او هم در حال آزمایش مکملهای غیرتایید شده و سایر مداخلات است. او گفت که رژیم خود را تا حدودی از حیوانات با زندگی طولانی و سالم الهام گرفته است: «این در حال حاضر یک هک بزرگ است.»
برخی از کارهایی که گوارنت در تلاش است تا در آینده آن را برطرف کند، شامل تعیین میزان تأثیر سیرتوئینها بر روند پیری و بررسی سایر ژنهای کنترلکننده پیری است. او گفت: «احتمالاً یک چیز نیست.»
در همین حال، او به رژیم غذایی سالم و ورزش ادامه میدهد. او گفت که تقریباً ۳۵ سال است که هر روز ویتامین مصرف میکند. او گفت که در سالهای اخیر برای اولین بار پس از نوجوانی شروع به مصرف مکملهای نیکوتینآمید ریبوزید و روغن ماهی کرده است.
او گفت: «به نظر میرسد کار میکند.»