سرنخ‌های به‌دست‌آمده از لحظات قبل از برخورد مرگبار شامگاه چهارشنبه بین یک هلیکوپتر ارتش و یک هواپیمای مسافربری آمریکن ایرلاینز، نشان می‌دهد که چندین لایه از دستگاه ایمنی هوانوردی کشور با شکست مواجه شده‌اند. این اطلاعات بر اساس ضبط‌های پرواز، یک گزارش داخلی اولیه از اداره هوانوردی فدرال، مصاحبه با کنترلرهای ترافیک هوایی فعلی و سابق و دیگر افرادی که در این مورد توجیه شده‌اند، به دست آمده است.
هلیکوپتر خارج از مسیر پروازی تایید شده خود پرواز کرده است. خلبانان آمریکن ایرلاینز به احتمال زیاد هلیکوپتر را در نزدیکی خود ندیده‌اند زیرا به سمت باند فرودگاه چرخیده‌اند. و کنترلر ترافیک هوایی که همزمان دو کار را انجام می‌داد، نتوانست هلیکوپتر و هواپیما را از هم جدا نگه دارد.
سخنگوی F.A.A. گفت که این سازمان نمی‌تواند در مورد تحقیقات جاری که توسط هیئت ایمنی حمل و نقل ملی رهبری می‌شود، اظهار نظر کند. بازرسان تصادف، ماه‌های آینده را به بررسی داده‌های پرواز، ضبط‌های داخل کابین خلبان، الگوهای آب و هوایی و همچنین مصاحبه با کنترلرها و سایر افراد درگیر اختصاص خواهند داد تا بفهمند چه اشتباهی رخ داده است.
اما این فاجعه از قبل به نظر می‌رسید آنچه را که خلبانان، کنترلرهای ترافیک هوایی و کارشناسان ایمنی سال‌ها هشدار داده بودند، تایید می‌کند: حفره‌های رو به رشد در سیستم هوانوردی می‌تواند منجر به نوعی سقوط شود که ۶۷ نفر را در رودخانه پوتوماک در واشنگتن به کام مرگ کشاند.
حتی قبل از تعیین علت رسمی، روز چهارشنبه نشانه‌هایی وجود داشت مبنی بر اینکه خلبانان و کنترلرهای ترافیک هوایی در فرودگاه ملی ریگان در شرایط مطلوب کار نمی‌کردند.
وظایف کنترل ترافیک هوایی برای هلیکوپترها و هواپیماها در فرودگاه ملی ریگان در شب چهارشنبه قبل از سقوط مرگبار با هم ترکیب شده بود. بر اساس گفته فردی که در مورد این موضوع توجیه شده و گزارشی از این واقعه، این امر باعث شد فقط یک نفر این دو نقش را بر عهده بگیرد.
به طور معمول، یک نفر پس از ساعت ۹:۳۰ شب، زمانی که ترافیک در ریگان شروع به کم شدن می‌کند، وظایف مربوط به هلیکوپتر و هواپیما را بر عهده می‌گیرد. اما سرپرست این وظایف را مدتی قبل از ساعت ۹:۳۰ ترکیب کرد و به یکی از کنترلرهای ترافیک هوایی اجازه داد تا برود، بر اساس گفته فردی که مجاز به صحبت عمومی در مورد تحقیقات در مورد سقوط نبوده است. این تصادف درست قبل از ساعت ۹ شب رخ داد.
در حالی که هیچ عامل غیرعادی باعث حواس‌پرتی کنترلرها در آن شب نبود، گزارش اولیه F.A.A. حاکی از آن بود که نیروی انسانی «برای زمان روز و حجم ترافیک عادی نبود.»
روز پنجشنبه، پنج کنترلر فعلی و سابق گفتند که کنترلر در برج باید به طور فعال‌تر هلیکوپتر و هواپیما را برای دور شدن از یکدیگر هدایت می‌کرد. در عوض، کنترلر از هلیکوپتر خواست که از هواپیما دور شود.
برخی از کنترلرهای فعلی و سابق گفتند که تاریکی ممکن است سنجش دقیق فاصله بین خود و هواپیماهای دیگر را برای خلبانان دشوارتر کرده باشد. برخی تعجب کردند که آیا خلبانان هلیکوپتر، هواپیمای دیگری را با جت آمریکایی اشتباه گرفته‌اند یا خیر.
به گفته چهار نفر که در این مورد توجیه شده‌اند، هلیکوپتر قرار بود در حین عبور از حریم هوایی شلوغ فرودگاه ملی ریگان، نزدیک‌تر به کرانه رودخانه پوتوماک و در ارتفاع پایین‌تری پرواز کند.
قبل از اینکه یک هلیکوپتر وارد هر حریم هوایی تجاری شلوغ شود، باید تاییدیه یک کنترلر ترافیک هوایی را دریافت کند. در این مورد، خلبان درخواست مجوز استفاده از یک مسیر مشخص و از پیش تعیین شده را داد که به هلیکوپترها اجازه می‌دهد در ارتفاع کم در امتداد کرانه شرقی پوتوماک پرواز کنند، مکانی که به آن اجازه می‌داد از هواپیمای آمریکن ایرلاینز دوری کند.
مسیر درخواست شده - که به عنوان مسیر 4 در فرودگاه ملی ریگان شناخته می‌شود - مسیری خاص را دنبال می‌کرد که برای کنترلر ترافیک هوایی و خلبانان هلیکوپتر شناخته شده بود. هلیکوپتر رویت بصری یک جت منطقه‌ای را تأیید کرد و کنترلر ترافیک هوایی به هلیکوپتر دستور داد که مسیر را دنبال کرده و در پشت هواپیما پرواز کند.
اما هلیکوپتر مسیر مورد نظر را دنبال نکرد، به گفته افرادی که در این مورد توجیه شده‌اند.
در عوض، ارتفاع آن بالای ۳۰۰ فوت بود، در حالی که قرار بود زیر ۲۰۰ فوت پرواز کند، و حداقل نیم مایل از مسیر تایید شده فاصله داشت که با جت تجاری برخورد کرد.
یک مقام ارشد ارتش خواستار احتیاط در انجام هر گونه ارزیابی تا زمان بازیابی و تجزیه و تحلیل جعبه سیاه هلیکوپتر به همراه سایر داده‌های پزشکی قانونی شد.
این مقام که به دلیل تحقیقات جاری به شرط ناشناس ماندن صحبت کرد، گفت که خلبانان بلک هاوک قبلاً این مسیر را پرواز کرده بودند و از محدودیت‌های ارتفاع و راهروی هوایی تنگی که مجاز به پرواز در نزدیکی فرودگاه بودند، کاملاً آگاه بودند.
نقص‌های ایمنی در هوانوردی سال‌هاست که در حال افزایش است و منجر به الگوی هشداردهنده‌ای از برخوردهای نزدیک در آسمان و فرودگاه‌ها با شرکت‌های هواپیمایی تجاری شده است. این حوادث در بحبوحه افزایش تراکم در شلوغ‌ترین فرودگاه‌های کشور، از جمله فرودگاه ملی ریگان، رخ داده است، جایی که حضور مکرر پروازهای نظامی کنترل ترافیک را پیچیده‌تر می‌کند.
در عین حال، کمبود مزمن کنترلرهای ترافیک هوایی بسیاری را مجبور کرده است که شش روز در هفته و ۱۰ ساعت در روز کار کنند - برنامه‌ای آنقدر خسته کننده که چندین آژانس فدرال هشدار داده‌اند که می‌تواند مانع از توانایی کنترلرها در انجام درست کارشان شود. بر اساس تحقیقات تایمز در سال ۲۰۲۳، تعداد کمی از تاسیسات دارای تعداد کافی کنترلر ترافیک هوایی کاملاً تایید شده هستند. برخی از کنترلرها می‌گویند از آن زمان تاکنون پیشرفت چندانی حاصل نشده است.
برج کنترل ترافیک هوایی در فرودگاه ملی ریگان سال‌هاست که با کمبود نیرو مواجه بوده است. بر اساس آخرین برنامه نیروی کار کنترلر ترافیک هوایی، یک گزارش سالانه به کنگره که شامل سطوح هدف و واقعی کارکنان است، این برج در سپتامبر ۲۰۲۳ تقریباً یک سوم کمتر از سطح کارکنان مورد نظر خود بوده است و ۱۹ کنترلر کاملاً تایید شده داشته است. اهداف تعیین شده توسط F.A.A. و اتحادیه کنترلرها خواستار ۳۰ نفر هستند.
سخنگوی F.A.A. روز پنجشنبه گفت که فرودگاه ملی ریگان در حال حاضر ۲۵ کنترلر تایید شده از هدف ۲۸ نفر خود را استخدام کرده است.
کنترلری که شب چهارشنبه وظیفه رسیدگی به هلیکوپترها در مجاورت فرودگاه را بر عهده داشت، همچنین به هواپیماهایی که از باندهای فرودگاه فرود می‌آمدند و از آن خارج می‌شدند، دستور می‌داد. بر اساس گزارش داخلی F.A.A.، این وظایف معمولاً به جای یک کنترلر به دو کنترلر واگذار می‌شود. این امر باعث افزایش حجم کار برای کنترلر ترافیک هوایی شده و کار را پیچیده‌تر می‌کند.
کنترلرها همچنین می‌توانند از فرکانس‌های رادیویی مختلف برای برقراری ارتباط با خلبانان هواپیماها و خلبانان هلیکوپترها استفاده کنند. در حالی که کنترلر در حال برقراری ارتباط با خلبانان هلیکوپتر و جت است، ممکن است دو گروه از خلبانان قادر به شنیدن صدای یکدیگر نباشند.
همانطور که خلبانان جت مسافربری به فرودگاه نزدیک می‌شدند، بر اساس گزارش F.A.A.، فردی که در این مورد توجیه شده و ضبط‌های صوتی مکالمات بین یک کنترلر ترافیک هوایی و خلبانان، از کنترل ترافیک هوایی خواسته شد که فرود را از یک باند به باند دیگر تغییر دهند. این درخواست ممکن است اندکی قبل از برخورد، عارضه دیگری را ایجاد کرده باشد.
پرواز آمریکن ایرلاینز در ابتدا توسط برج کنترل ترافیک برای فرود در باند اصلی فرودگاه به نام باند ۱ تایید شده بود. سپس کنترلر از خلبان خواست به جای آن در باند متقاطع دیگری به نام باند ۳۳ فرود بیاید، که خلبان با آن موافقت کرد.
بر اساس گفته فردی که در این مورد توجیه شده و چهار نفر دیگر که با ترافیک هوایی فرودگاه آشنا هستند، این تصمیم معمولاً زمانی رخ می‌دهد که جت‌های منطقه‌ای مانند هواپیمای آمریکن ایرلاینز درگیر باشند. به گفته این افراد، این تصمیم ممکن است برای کمک به ادامه روان حرکت ترافیک هوایی با جلوگیری از مسدود شدن باند اصلی نیز گرفته شده باشد.
باند ۳۳ کوتاه‌تر است و نیاز به تمرکز شدید خلبانان هنگام فرود هواپیماهای خود دارد. تغییر لحظه آخری صبح روز پنجشنبه سوالاتی را در داخل F.A.A. در مورد تراکم در فرودگاه ملی ریگان مطرح کرد، فردی که در مورد این رویداد توجیه شده است افزود.
رابرت ایسوم، مدیر اجرایی آمریکن، روز پنجشنبه در یک کنفرانس خبری گفت که خلبانان هواپیمای مسافربری درگیر در این حادثه، چندین سال برای هواپیمایی PSA، یکی از زیرمجموعه‌های آمریکن، کار کرده بودند. کاپیتان تقریباً شش سال در این شرکت هواپیمایی استخدام شده بود، در حالی که افسر اول تقریباً دو سال در آنجا کار کرده بود.
او گفت: «اینها خلبانان با تجربه ای بودند.»
نیکلاس بوگل-باروز در تهیه این گزارش مشارکت داشته است.
سیدنی امبر خبرنگار تجاری تایمز است که اقتصاد ایالات متحده و بازار کار را پوشش می‌دهد. اطلاعات بیشتر درباره سیدنی امبر
امیلی استیل یک خبرنگار تحقیقی است که تجارت را برای تایمز پوشش می‌دهد. او آزار جنسی در شرکت‌های بزرگ را کشف کرده و اخیراً بر مسائل ایمنی هوانوردی تمرکز کرده است. اطلاعات بیشتر درباره امیلی استیل
مارک واکر یک خبرنگار تحقیقی است که بر حمل و نقل تمرکز دارد. او در واشنگتن مستقر است. اطلاعات بیشتر درباره مارک واکر
کیت کلی پول، سیاست و نفوذ را برای تایمز پوشش می‌دهد. اطلاعات بیشتر درباره کیت کلی
نیراج چوکشی در مورد هوانوردی، راه آهن و سایر صنایع حمل و نقل می‌نویسد. اطلاعات بیشتر درباره نیراج چوکشی
اطلاعات بیشتر در: گروه آمریکن ایرلاینز، اداره هوانوردی فدرال (F.A.A.)، هیئت ایمنی حمل و نقل ملی