رابرت پاتنام (Robert Putnam)، دانشمند علوم سیاسی آمریکایی، در سال 1993 نوشت: «ایجاد سرمایه اجتماعی آسان نخواهد بود، اما کلید کارآمدی دموکراسی است.» او دریافت مکان‌هایی که در آن مردم به دیگران فراتر از حلقه‌های اجتماعی فوری خود اعتماد می‌کنند و با آنها همکاری می‌کنند، در طیف گسترده‌ای از معیارهای سیاسی و اقتصادی عملکرد فوق‌العاده خوبی دارند. استدلال او با کاهش رضایت از دموکراسی به پایین‌ترین حد خود در سطح جهانی، مورد توجه قرار گرفته است. اما آقای پاتنام ممکن است در سخنرانی خود در انجمن سلطنتی هنر در 24 مارس، نکته خوشبینانه‌تری را مطرح کند. او در حال معرفی تحقیقی از متا (Meta)، غول رسانه‌های اجتماعی که فیسبوک (Facebook) را اداره می‌کند، است که نشان می‌دهد بریتانیایی‌ها از آمریکایی‌ها «ارتباط اقتصادی» بیشتری دارند - معیاری از سرمایه اجتماعی.
تحقیقات متا از شواهد 6 میلیارد «دوستی» فیسبوکی در بریتانیا (حجم نمونه‌ای به اندازه کافی بزرگ برای خجالت‌زده کردن آمارشناسان) استفاده می‌کند و بر اساس روش‌های ایجاد شده در آمریکا بنا شده است. در سال 2022، محققان به رهبری راج چتی (Raj Chetty) از دانشگاه هاروارد (Harvard University) از داده‌های متا استفاده کردند تا نشان دهند دوستی‌هایی که از خطوط طبقاتی عبور می‌کنند با تحرک اجتماعی بیشتر و کاهش فقر مرتبط هستند. مجموعه داده‌های جدید متا اولین نوع خود در خارج از آمریکا است و بریتانیا را به شکل مطلوبی ترسیم می‌کند. در میان بریتانیایی‌هایی که وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایینی دارند، 47 درصد از دوستی‌های فیسبوکی با کاربران دارای وضعیت بالا هستند، در حالی که این رقم در آمریکا تنها 39 درصد است. اگرچه بریتانیا هنوز هم تقسیم شده است (60 درصد از دوستی‌های کاربران دارای وضعیت بالا با سایر کاربران دارای وضعیت بالا است)، اما نتایج ممکن است برای بریتانیایی‌های آگاه به طبقه، غافلگیرکننده باشد.
برای بررسی این موضوع، متا (به همراه تیم بینش رفتاری، یک شرکت مشاوره تحقیقاتی) از یادگیری ماشین (machine learning) و داده‌های گسترده فیسبوک برای برچسب‌گذاری کاربران به عنوان دارای وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین یا بالا استفاده می‌کند، سپس سهم دوستان کاربران دارای وضعیت پایین را که از گروه وضعیت بالا می‌آیند، محاسبه می‌کند. متا دریافت که این شاخص ارتباط اقتصادی با طیف چشمگیری از پیامدها مرتبط است، از جمله اعتماد بیشتر به افراد دیگر، شادی خود گزارش‌شده بالاتر و درآمد بالاتر در میان بزرگسالان از زمینه‌های پایین‌تر.
اگرچه بریتانیا در کل از نظر اقتصادی بیشتر از آمریکا مرتبط است، داده‌های متا همچنین تنوع جغرافیایی بزرگی را نشان می‌دهند. برخی از این موارد را می‌توان با جمعیت‌شناسی توضیح داد. بیشتر دوستی‌ها محلی هستند، بنابراین ارتباط اقتصادی لزوماً در مناطقی با کاربران دارای وضعیت بالا کمتر است. بسیاری از دوستی‌های بین طبقاتی در مدارس و دانشگاه‌ها شکل می‌گیرند، بنابراین مناطقی که ساکنان تحصیل‌کرده‌تری دارند، بیشتر به هم متصل می‌شوند. محله‌های روستایی، مناطقی با مهاجران کمتر و مناطقی با افراد مسن‌تر، از نظر اقتصادی یکپارچه‌تر هستند.
اما حتی پس از در نظر گرفتن این عوامل، تحلیل انجام شده توسط اکونومیست نشان می‌دهد که جغرافیا بهترین پیش‌بینی‌کننده اختلاط اقتصادی است. به‌طور خاص، میراث صنعت سنگین به نظر می‌رسد سایه‌ای بر ساختار دوستی‌ها در اسکاتلند، ولز و شمال انگلستان افکنده‌است. برای مثال، همپوشانی مکان معادن زغال‌سنگ تاریخی بر روی نقشه ارتباط، رابطه آشکاری را نشان می‌دهد (به نقشه مراجعه کنید).
این الگوها چالشی را برای محققان ایجاد می‌کنند. اگر ارتباط اقتصادی با میراث صنعت تاریخی گره خورده باشد، تخمین دقیق اثر واقعی آن بر درآمد یا رفاه دشوار است. اکونومیست با در نظر گرفتن الگوهای محلی، نتوانست تأثیر قابل توجهی از ارتباط اقتصادی بر درآمد یا رفاه عاطفی پاسخ‌دهندگان به مطالعه انتخابات بریتانیا (BES) بین سال‌های 2014 و 2023 پیدا کند.
تحلیل ما شواهد بسیار قوی‌تری را نشان داد مبنی بر اینکه دوستی بین فقیر و غنی نگرش‌های سیاسی را شکل می‌دهد. در BES، به نظر می‌رسد ارتباط، باورهای اقتصادی پوپولیستی و ضد ثروتمند را تضعیف می‌کند و باعث می‌شود رای‌دهندگان از نظر اجتماعی لیبرال‌تر و پذیرای مهاجرت باشند. با افزودن به شواهد نظریه آقای پاتنام، دریافتیم که (حتی پس از در نظر گرفتن سایر متغیرها) پاسخ‌دهندگان در مناطقی که کمترین ارتباط اقتصادی را دارند، شش درصد کمتر احتمال دارد که موافق باشند که «بیشتر مردم قابل اعتماد هستند»، سه امتیاز کمتر احتمال دارد از دموکراسی راضی باشند و دو امتیاز بیشتر احتمال دارد با ایده یک «رهبر قوی که نیازی به زحمت دادن به پارلمان یا انتخابات ندارد» موافق باشند.
اگرچه از نظر آماری قوی هستند، اما این اثرات بسیار کوچک هستند. این می‌تواند تا حدی منعکس‌کننده روش‌شناسی متا باشد. در حالی که بریتانیا بین نیمه بالایی و پایینی جامعه نسبتاً خوب به هم متصل است، اما معیاری که برای ساختن شاخص متا استفاده می‌شود، شکاف‌ها در شدیدترین حالت بزرگ‌تر هستند. متا دریافت که افرادی که در 10 درصد بالای توزیع درآمد قرار دارند، بیش از سه برابر سهم دوستان از آن دهک را نسبت به افراد در 10 درصد پایین‌تر دارند.
مانند جان کلیز (John Cleese) که در تصویر کمیک خود از سیستم طبقاتی بر رونی کوربت (Ronnie Corbett) برتری دارد، ممکن است رتبه‌های بالا و پایین جامعه اغلب به یکدیگر نگاه نکنند. اما به خاطر دموکراسی لیبرال، خوب است بدانید که بریتانیا آنقدرها هم که فکر می‌کردید از نظر اقتصادی جدا نیست. ¦