این یک حقیقت بدیهی در دادگاه‌ها به نظر می‌رسد که هر کس برنده یا بازنده شود، وکلا در صدر قرار می‌گیرند - به خصوص در آمریکای اهل دعوا. همین امر در مورد نتایج سیاسی نیز صادق است. اگر کامالا هریس و حزب دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری و کنگره در ماه نوامبر پیروز شده بودند، شرکت‌های حقوقی برجسته انتظار کار کمتری در زمینه ادغام و تملیک (M&A) داشتند، اما کار بیشتری در نمایندگی مشتریان شرکتی در برابر سازمان‌های نظارتی. با روی کار آمدن دونالد ترامپ و جمهوری‌خواهان که ظاهراً طرفدار کسب‌وکار هستند، ممکن بود عکس آن را حدس زده باشید. در هر صورت، ساعت‌های قابل‌صورت‌حساب در انتظار بودند.
همانند بسیاری از حقایق بدیهی در زندگی آمریکایی، این رئیس‌جمهور ایده‌های دیگری دارد. در ماه فوریه، او مجوزهای امنیتی برخی از وکلای یک شرکت حقوقی به نام «کاوینگتون اند برلینگ» را به حالت تعلیق درآورد. چند روز بعد، همین کار را با تمام اعضای شرکت «پرکینز کوی»، شرکت دوم، انجام داد و همچنین دسترسی کارمندان آن را به ساختمان‌ها و مقامات فدرال، در میان تحریم‌های مختلف دیگر، محدود کرد. سپس به شرکت سوم، «پل ویس» تاخت. در ۲۵ مارس، به شرکت دیگری به نام «جنر اند بلاک» ضربه زد. در این میان، او یادداشتی را صادر کرد که هر کسی را که با «دعاوی بیهوده، غیرمنطقی و آزاردهنده» مانع از «عظمت دوباره آمریکا» (Making America Great Again) می‌شود، هدف قرار می‌داد. این حرف از کسی که طبق یک شمارش، بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۲۰۱۶، ۲۱۲۱ شکایت ثبت کرده، عجیب است. با این وجود، ترسناک است.
چهار شرکت نامبرده، مرتکب جرم ظاهراً یکسانی شده‌اند: داشتن ارتباط با چهره‌های منفور جناح راست MAGA. «کاوینگتون اند برلینگ» نمایندگی جک اسمیت، بازپرس ویژه‌ای که در سال ۲۰۲۳ اتهامات جنایی علیه آقای ترامپ مطرح کرد را بر عهده داشته است. «پرکینز کوی» روی پرونده‌ای برای هیلاری کلینتون در مورد روابط آقای ترامپ با روسیه کار کرده بود. «پل ویس» زمانی فردی را استخدام کرده بود که بعداً در تحقیقات دادستان منطقه منهتن درباره آقای ترامپ نقش داشت. «جنر اند بلاک» وکیلی را که در تحقیقات رسمی در مورد همان پیوندهای ترامپ-روسیه کمک کرده بود، دوباره استخدام کرد. تقریباً به همان اندازه آزاردهنده، هر یک از این شرکت‌ها در استخدام خود از سیاست‌های تنوع، برابری و شمول (DEI) استقبال کرده بودند.
جایی که موارد از هم جدا می‌شوند، در پاسخ‌های شرکت‌ها است. «کاوینگتون اند برلینگ» سعی دارد کمتر در معرض دید باشد. «پرکینز کوی» شکایت کرد و از قاضی‌ای که بیشتر دستور را به دلیل مغایرت با قانون اساسی مسدود کرد، مهلت گرفت. در ۱۹ مارس، «پل ویس» توافق کرد – یا به عبارتی کمتر سخاوتمندانه، تسلیم شد – که منجر به لغو دستور توسط آقای ترامپ گردید. تاکنون، «جنر اند بلاک» گفته است که «تمام راه‌حل‌های مناسب را دنبال خواهد کرد». این شرکت باید قبل از دنبال کردن مسیر مماشات، دوباره فکر کند.
انصافاً باید گفت که «پل ویس» و رئیس آن، برد کارپ، که با آقای ترامپ مذاکره کرد، خود را در موقعیتی غیرممکن یافتند. آقای کارپ در نامه‌ای به کارکنان نوشت که شرکت «با یک بحران وجودی روبرو بود» و «هیچ پاسخ درستی» وجود نداشت. حتی یک چالش موفقیت‌آمیز در دادگاه، آن را از خشم آقای ترامپ رها نمی‌کرد. ظاهراً مشتریان آماده فرار بودند. رقبا، به جای اینکه برای محافظت از حرفه، صفوف خود را فشرده کنند، در حال ارزیابی شرکا برای جذب بودند.
علاوه بر این، به گفته آقای کارپ، در عمل این توافق مستلزم انجام کار چندانی فراتر از آنچه شرکت در حال حاضر انجام می‌دهد، نیست. این شرکت از قبل مشتریان را می‌پذیرد و وکلا را بدون توجه به گرایش‌های سیاسی استخدام می‌کند و افراد را بر اساس شایستگی و نه DEI ارتقا می‌دهد. سالانه ۱۳۰ میلیون دلار برای کارهای رایگان (pro-bono) هزینه می‌کند. ۴۰ میلیون دلار اضافی که طی چهار سال به «زمینه‌های مورد علاقه مشترک» مانند مبارزه با یهودستیزی اختصاص خواهد داد، برای شرکتی که سال گذشته ۱.۵ میلیارد دلار سود خالص داشته، پول خرد است.
همچنین درست است که «پل ویس» از سازش بیشتر از «پرکینز کوی» سود می‌برد، شرکتی که ممکن است استدلال کرده باشد که خشم آقای ترامپ بر سر «فریب روسیه» به این معنی بوده که هیچ توافقی هرگز روی میز نبوده است. این شرکت همچنین از تلافی‌جویی، بیشتر ضرر می‌کند. بیش از نیمی از حدود ۳۰۰ شریک آن در زمینه حقوق شرکت‌ها فعالیت می‌کنند. بیش از یک سوم به سهام خصوصی رسیدگی می‌کنند. یک چهارم در ادغام و تملیک (M&A) دستی دارند. ارقام مربوطه در «پرکینز کوی» یک در چهار، یک در ۱۲ و یک در شش است. چنین افراد درآمدزایی معمولاً آمادگی بیشتری نسبت به وکلا برای ترک شرکت دارند. در آمریکا آنها می‌توانند مشتریان خود را با خود ببرند. «پل ویس» باید این را بداند: این شرکت در چند سال گذشته بیش از ۲۰ «استخدام جانبی» (اصطلاح وکلا برای جذب شریک) در بخش‌های M&A و سهام خصوصی خود انجام داده است.
اگر تعدادی از شرکای پردرآمد بروند، دیگران اغلب دنبال می‌کنند. از آنجا که شرکت‌های حقوقی متعلق به شرکا هستند، این امر بر ترازنامه آنها فشار وارد می‌کند و منجر به خروج‌های بیشتر می‌شود. در سال ۲۰۰۸، دو شرکت با دو قرن تجربه بین آنها، «هلر ارمن» و «تلن»، هر کدام ظرف یک ماه به دلیل فرار خودتقویت‌کننده شرکا منحل شدند. به گفته جان مورلی از دانشکده حقوق ییل: «شرکت‌های حقوقی ورشکست نمی‌شوند - آنها فرو می‌پاشند.»
همه اینها بدون شک بر آقای کارپ سنگینی می‌کرد. با این حال، او ممکن است خطرات فوری برای «پل ویس» را بیش از حد برآورد کرده و برخی هزینه‌های بلندمدت را نادیده گرفته باشد. («پل ویس» به درخواست‌ها برای اظهار نظر پاسخ نداد.) مشتریان بزرگی مانند اکسون‌موبیل، غول نفتی، به این راحتی وکیل خود را تغییر نمی‌دهند. یک شخصیت برجسته در شرکت‌های بزرگ حقوقی که تلاش کرده شرکای «پل ویس» را جذب کند، می‌گوید شرکای این شرکت «به طرز شگفت‌انگیزی حقوق خوبی دریافت می‌کنند» و جذب آنها دشوار است. شرکا ممکن بود اگر متحد می‌شدند، کمی سود کمتر را تحمل می‌کردند. مقابله با کاخ سفید پول دیگران را به خطر نمی‌انداخت، زیرا این شرکت هیچ سهامدار خارجی ندارد.
بیایید همه وکلا را بترسانیم
امتیازات آقای کارپ بی‌هزینه نیست. آنها ممکن است به همان اندازه که مشتریان را آرام می‌کنند، باعث دلسردی شوند و جذب وکلای برجسته را دشوار سازند. حدود ۱۶۰۰ دستیار در شرکت‌های بزرگ، از جمله حدود ۳۰ نفر در «پل ویس»، نامه سرگشاده‌ای را امضا کرده‌اند که تلاش‌ها برای «استفاده ابزاری از قوه مجریه علیه حاکمیت قانون» را محکوم می‌کند. باب باوئر از دانشکده حقوق NYU (که مشاور کاخ سفید باراک اوباما بود) می‌گوید، بسیاری ممکن است از شرکتی که دولت در شیوه‌های استخدام آن «دخالت می‌کند»، اجتناب کنند.
بدتر از آن، توافق آقای کارپ به جای آرام کردن شاکی کل، او را جسورتر می‌کند. کافی است از «جنر اند بلاک» بپرسید. آمریکا چین یا روسیه نیست و وکلا حتی در چنین مکان‌های بی‌قانونی هم می‌توانند پول درآورند. اما این حاکمیت قانون است که رونق این حرفه را تضمین می‌کند. بدون آن، وکلا صرفاً مشاور هستند. در حالت ایده‌آل، شرکت‌های بزرگ حقوقی باید مقاومت هماهنگی را سازماندهی کنند. در غیاب آن، شرکت‌ها کاملاً حق دارند منافع شخصی خود را دنبال کنند. آنها باید به یاد داشته باشند که هر چیزی که حاکمیت قانون را تضعیف کند، به نفع آنها نخواهد بود. این شامل تسلیم «پل ویس» نیز می‌شود.