در یک عصر دلپذیر اواسط نوامبر ۲۰۲۳، پیتر تیل، سرمایه‌گذار خطرپذیر میلیاردر، به مناسبت تولد همسرش در رستوران آوانگارد ژاپنی YESS، واقع در ساختمانی صدساله که قبلاً بانک بوده و در منطقه هنری لس‌آنجلس قرار دارد، جشنی برپا کرد. کنار او دوستش، سم آلتمن، نشسته بود.
تیل بیش از یک دهه پیش از اولین صندوق سرمایه‌گذاری خطرپذیر آلتمن حمایت کرده بود و زمانی که آلتمن به عنوان مدیرعامل OpenAI به چهره انقلاب هوش مصنوعی تبدیل شد، همچنان مربی این سرمایه‌گذار جوان‌تر باقی ماند. راه‌اندازی ChatGPT توسط OpenAI در نوامبر ۲۰۲۲ که فوراً در فضای مجازی وایرال شد، سهام شرکت‌های فناوری را به یکی از بهترین سال‌های خود در دهه‌های اخیر رساند. با این حال، تیل نگران بود.
سال‌ها پیش از ملاقات با آلتمن، تیل یک نابغه دیگر شیفته هوش مصنوعی به نام الیزر یودکوفسکی را زیر بال و پر خود گرفته بود و از موسسه او حمایت مالی می‌کرد؛ موسسه‌ای که تلاش داشت اطمینان حاصل کند هر هوش مصنوعی هوشمندتر از انسان، با خالق خود دوست باشد. در ماه مارس همان سال، یودکوفسکی در مجله تایم استدلال کرده بود که اگر موج فعلی تحقیقات هوش مصنوعی متوقف نشود، «به معنای واقعی کلمه همه روی زمین خواهند مرد.»
تیل به آلتمن هشدار داد: «تو نمی‌فهمی که الیزر چگونه نیمی از افراد شرکتت را برنامه‌ریزی کرده تا به این چیزها باور داشته باشند. باید این موضوع را جدی‌تر بگیری.»
آلتمن در حالی که غذای گیاهی‌اش را می‌خورد، سعی کرد چشم‌غره نرود. این اولین شامی نبود که تیل به او هشدار می‌داد شرکت توسط «ای‌اِی‌ها» (EA) تسخیر شده است، که منظورش افرادی بود که به «نوع‌دوستی مؤثر» (Effective Altruism) اعتقاد داشتند. جنبش EA اخیراً از تلاش برای پایان دادن به فقر جهانی به تلاش برای جلوگیری از قتل‌عام بشریت توسط هوش مصنوعی افسارگسیخته تغییر جهت داده بود. تیل بارها پیش‌بینی کرده بود که «افراد ایمنی هوش مصنوعی» OpenAI را «نابود» خواهند کرد.
آلتمن در آن شام پاسخ داد: «خب، این در مورد ایلان [ماسک] تا حدی درست بود، اما ما از شر ایلان خلاص شدیم.» او به جدایی پرحاشیه سال ۲۰۱۸ با هم‌بنیان‌گذار خود، ایلان ماسک اشاره می‌کرد که زمانی تلاش برای ایجاد هوش مصنوعی را «احضار شیطان» نامیده بود.
نزدیک به ۸۰۰ کارمند OpenAI سوار بر یک موشک در حال اوج‌گیری بودند و با بسته شدن قریب‌الوقوع یک پیشنهاد مناقصه که شرکت را ۸۶ میلیارد دلار ارزش‌گذاری می‌کرد، در شرف به دست آوردن فرصتی برای خرید خانه‌های دوم ساحلی بودند. دلیلی برای وحشت وجود نداشت.
آلتمن، در ۳۸ سالگی، بهترین سال دوران حرفه‌ای درخشان خود را به پایان می‌رساند؛ سالی که در آن نامش بر سر زبان‌ها افتاد، با رؤسای جمهور و نخست‌وزیران سراسر جهان ملاقات کرد و - مهم‌تر از همه در نظام ارزشی سیلیکون ولی - فناوری جدیدی ارائه داد که به نظر می‌رسید احتمالاً همه چیز را تغییر خواهد داد.
اما در حالی که این دو شریک سرمایه‌گذار زیر تیرهای چوبی نمایان رستوران جدید و پرطرفدار لس‌آنجلس جشن گرفته بودند، چهار عضو از هیئت مدیره شش نفره OpenAI، از جمله دو نفر با ارتباط مستقیم با جامعه EA، در حال برگزاری جلسات ویدئویی مخفیانه بودند. و آن‌ها در حال تصمیم‌گیری بودند که آیا باید سم آلتمن را اخراج کنند - هرچند نه به خاطر EA.
این گزارش بر اساس مصاحبه با ده‌ها نفر است که یکی از عجیب‌ترین داستان‌های تجاری تمام دوران را از سر گذرانده‌اند - اخراج ناگهانی مدیرعامل داغ‌ترین شرکت فناوری روی کره زمین و بازگرداندن او تنها چند روز بعد. در مرکز این ماجرا، رهبری دمدمی‌مزاج قرار داشت که اطرافیانش را با چشم‌انداز فناورانه‌اش الهام می‌بخشید، اما در عین حال گاهی اوقات آن‌ها را با شبکه اسرار و اطلاعات گمراه‌کننده‌اش گیج و آشفته می‌کرد.
از همان ابتدا، OpenAI به گونه‌ای متفاوت از دیگر شرکت‌های فناوری راه‌اندازی شد؛ شرکتی که توسط یک هیئت مدیره غیرانتفاعی اداره می‌شد که وظیفه‌اش نه در قبال سهامداران، بلکه در قبال «بشریت» بود. آلتمن اوایل همان سال قانون‌گذاران را شوکه کرده بود، زمانی که تحت سوگند به آن‌ها گفت که هیچ سهمی در شرکتی که خود یکی از بنیان‌گذارانش بود، ندارد. او با این سازوکار بی‌سابقه برای عضویت در هیئت مدیره موافقت کرد، که مستلزم آن بود که اکثر مدیران هیچ گونه منافع مالی در شرکت نداشته باشند. در ژوئن ۲۰۲۳، او به بلومبرگ تی‌وی گفت: «هیئت مدیره می‌تواند مرا اخراج کند. این مهم است.»
پشت صحنه، هیئت مدیره با ناامیدی فزاینده‌ای دریافت که در واقع آلتمن حرف آخر را می‌زند.
در طول سال گذشته، هیئت مدیره بر سر اینکه کدام متخصص ایمنی هوش مصنوعی را به جمع خود اضافه کند، دچار بن‌بست شده بود. هیئت مدیره با آجیا کوترا (Ajeya Cotra)، کارشناس ایمنی هوش مصنوعی در موسسه خیریه EA به نام Open Philanthropy، مصاحبه کرد، اما این فرآیند عمدتاً به دلیل تعلل آلتمن و هم‌بنیان‌گذارش گرگ براکمن، که او نیز عضو هیئت مدیره بود، متوقف شد. آلتمن با پیشنهادهای خود مقابله کرد.
برایان چسکی، مدیرعامل Airbnb که یکی از اعضای بالقوه هیئت مدیره پیشنهادی آلتمن بود، گفت: «کمی کشمکش قدرت وجود داشت. این تصور اساسی وجود داشت که اگر سم نام کسی را ببرد، آن‌ها باید به سم وفادار باشند، بنابراین هیئت مدیره مخالفت خواهد کرد.»
پویایی هیئت مدیره پس از کناره‌گیری سریع سه عضو طرفدار آلتمن در اوایل سال ۲۰۲۳ به دلیل تضاد منافع مختلف، بحث‌برانگیزتر شد. این امر باعث شد شش نفر در هیئت مدیره غیرانتفاعی که بر غول هوش مصنوعی انتفاعی حاکم بود، باقی بمانند: آلتمن، متحد نزدیکش براکمن، هم‌بنیان‌گذار دیگرشان ایلیا سوتسکور، و سه مدیر مستقل. این سه نفر عبارت بودند از: آدام دی‌آنجلو، مدیرعامل Quora و مدیر اجرایی سابق فیس‌بوک؛ هلن تونر، مدیر استراتژی مرکز امنیت و فناوری‌های نوظهور دانشگاه جورج‌تاون و از اعضای سابق Open Philanthropy؛ و تاشا مک‌کالی، مدیرعامل سابق یک شرکت فناوری و عضو هیئت مدیره بریتانیایی موسسه خیریه EA به نام Effective Ventures.
نگرانی‌ها در مورد حاکمیت شرکتی و توانایی هیئت مدیره برای نظارت بر آلتمن، پس از مشاهده دموی GPT-4، هوش مصنوعی قدرتمندتری که می‌توانست آزمون زیست‌شناسی AP را با موفقیت پشت سر بگذارد، در تابستان ۲۰۲۲ برای چندین عضو هیئت مدیره بسیار فوری‌تر شد.
تونر گفت: «چیزهایی مانند ChatGPT و GPT-4 تغییرات معناداری به سمت این درک هیئت مدیره بودند که مخاطرات در حال افزایش است. اینطور نیست که همه ما فردا بمیریم، اما هیئت مدیره باید به خوبی عمل کند.»
تونر و مک‌کالی پیش از این شروع به از دست دادن اعتماد خود به آلتمن کرده بودند. برای بررسی ریسک‌های محصولات جدید قبل از انتشار، OpenAI یک هیئت ایمنی مشترک با مایکروسافت، حامی کلیدی OpenAI که دسترسی ویژه‌ای برای استفاده از فناوری آن در محصولات خود داشت، ایجاد کرده بود. در طی یک جلسه در زمستان ۲۰۲۲، هنگامی که هیئت مدیره در حال بررسی نحوه انتشار سه بهبود نسبتاً بحث‌برانگیز برای GPT-4 بود، آلتمن ادعا کرد که هر سه مورد توسط هیئت ایمنی مشترک تأیید شده‌اند. تونر درخواست مدرک کرد و متوجه شد که در واقع تنها یکی از آن‌ها تأیید شده است.
تقریباً در همان زمان، مایکروسافت آزمایشی از GPT-4 که هنوز منتشر نشده بود را در هند راه‌اندازی کرد؛ این اولین نمونه از انتشار کد انقلابی در دسترس عموم بود، بدون تأیید هیئت ایمنی مشترک. و هیچ‌کس زحمت اطلاع‌رسانی به هیئت مدیره OpenAI مبنی بر نادیده گرفته شدن تأییدیه ایمنی را به خود نداده بود. اعضای مستقل هیئت مدیره زمانی متوجه شدند که یکی از آن‌ها در راهروی خروج از یک جلسه شش ساعته هیئت مدیره توسط یکی از کارمندان OpenAI متوقف شد. در طول آن جلسه، آلتمن یا براکمن حتی یک بار هم به این نقض اشاره نکرده بودند.
سپس، یک شب در تابستان ۲۰۲۳، یکی از اعضای هیئت مدیره OpenAI به طور اتفاقی شنید که فردی در یک مهمانی شام درباره صندوق استارت‌آپ OpenAI صحبت می‌کند. این صندوق در سال ۲۰۲۱ برای سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ‌های مرتبط با هوش مصنوعی راه‌اندازی شد و OpenAI اعلام کرده بود که توسط OpenAI «مدیریت» خواهد شد. اما عضو هیئت مدیره شنید که شکایاتی وجود دارد مبنی بر اینکه سود حاصل از این صندوق به سرمایه‌گذاران OpenAI نمی‌رسد.
این خبر برای هیئت مدیره تازگی داشت، بنابراین از آلتمن پرسیدند. طی ماه‌ها، مدیران متوجه شدند که آلتمن شخصاً مالک این صندوق است. مدیران اجرایی OpenAI ابتدا گفتند که این کار به دلایل مالیاتی بوده است، سپس در نهایت توضیح دادند که آلتمن این صندوق را راه‌اندازی کرده زیرا سریع‌تر بوده و تنها یک ترتیب «موقت» بوده است. OpenAI گفت آلتمن هیچ کارمزد یا سودی از این صندوق دریافت نکرده است - ترتیبی غیرمعمول.
از نظر اعضای مستقل هیئت مدیره، این نظارت اداری باورنکردنی بود - و نظارت‌های قبلی را به عنوان بخشی از یک الگوی احتمالی فریب عمدی مطرح می‌کرد. به عنوان مثال، آن‌ها همچنین پاییز گذشته هنگام انتشار ChatGPT توسط OpenAI مطلع نشده بودند؛ محصولی که در آن زمان یک «پیش‌نمایش تحقیقاتی» در نظر گرفته می‌شد که از فناوری موجود استفاده می‌کرد، اما در نهایت جهان را به تسخیر خود درآورد. (شرکت News Corp، مالک وال استریت ژورنال، دارای یک قرارداد مشارکت محتوایی با OpenAI است.)
در اواخر سپتامبر، سوتسکور به تونر ایمیل زد و پرسید آیا روز بعد وقت صحبت دارد. این بسیار غیرمعمول بود. آن‌ها واقعاً خارج از جلسات هیئت مدیره با هم صحبت نمی‌کردند. پشت تلفن، سوتسکور مِن‌مِن کرد و سپس سرنخی داد: «باید بیشتر با میرا صحبت کنی.»
میرا موراتی در می ۲۰۲۲ به سمت مدیر ارشد فناوری OpenAI ارتقا یافته بود و از آن زمان عملاً مدیریت روزمره را بر عهده داشت. وقتی تونر با او تماس گرفت، موراتی توضیح داد که چگونه آنچه او به عنوان سبک مدیریت سمی آلتمن می‌دید، سال‌ها باعث ایجاد مشکل شده بود و چگونه پویایی بین آلتمن و براکمن - که به او گزارش می‌داد اما هر زمان که موراتی سعی می‌کرد او را مهار کند، نزد آلتمن می‌رفت - انجام کارش را تقریباً غیرممکن کرده بود.
موراتی ماه‌ها قبل برخی از این مسائل را مستقیماً با آلتمن مطرح کرده بود و آلتمن با آوردن رئیس منابع انسانی به جلسات تک‌به‌تک آن‌ها برای هفته‌ها پاسخ داده بود تا اینکه موراتی بالاخره به او گفت که قصد ندارد بازخورد خود را با هیئت مدیره در میان بگذارد.
تونر نزد سوتسکور، دانشمند ارشد پیشگوی شرکت بازگشت. او به دلایل متعددی، از جمله تمایلش به ایجاد اختلاف بین کارمندان ارشد، روشن کرد که اعتمادش را به آلتمن از دست داده است. در سال ۲۰۲۱، سوتسکور تیمی را برای پیگیری مسیر تحقیقاتی بعدی OpenAI برنامه‌ریزی و راه‌اندازی کرده بود، اما ماه‌ها بعد یک محقق دیگر OpenAI به نام یاکوب پاچوکی (Jakub Pachocki)، شروع به پیگیری چیزی بسیار مشابه کرد. تیم‌ها ادغام شدند و پاچوکی پس از اینکه سوتسکور تمرکز خود را به ایمنی هوش مصنوعی معطوف کرد، مسئولیت را بر عهده گرفت. آلتمن بعداً پاچوکی را به سمت مدیر تحقیقات ارتقا داد و به طور خصوصی به هر دوی آن‌ها قول داد که می‌توانند مسیر تحقیقاتی شرکت را رهبری کنند، که منجر به ماه‌ها کاهش بهره‌وری شد.
سوتسکور منتظر لحظه‌ای بود که پویایی هیئت مدیره اجازه دهد آلتمن به عنوان مدیرعامل جایگزین شود.
موراتی و سوتسکور با احتیاط و در ترس از لو رفتن توسط آلتمن، طی چند هفته بعد با هر یک از اعضای مستقل هیئت مدیره صحبت کردند. تنها به این دلیل که آن‌ها در تماس روزانه بودند، مدیران مستقل آلتمن را در یک دروغ به خصوص فاحش گیر انداختند.
تونر در ماه اکتبر مقاله‌ای منتشر کرده بود که انتقادات مربوط به رویکرد OpenAI به ایمنی را تکرار می‌کرد. آلتمن خشمگین شد. او به سوتسکور گفت که مک‌کالی گفته است تونر به خاطر این مقاله باید آشکارا از هیئت مدیره خارج شود. مک‌کالی وقتی این روایت را از سوتسکور شنید، متعجب شد - او می‌دانست که چنین چیزی نگفته است.
سوتسکور و موراتی در حال جمع‌آوری شواهد بودند و اکنون سوتسکور مایل به اشتراک‌گذاری آن‌ها بود. او با استفاده از قابلیت ایمیل خودتخریب‌شونده جیمیل، دو سند پی‌دی‌اف طولانی را برای تونر، مک‌کالی و دی‌آنجلو ایمیل کرد.
یکی در مورد آلتمن بود و دیگری در مورد براکمن. سند آلتمن شامل ده‌ها مثال از دروغ‌های ادعایی و سایر رفتارهای سمی او بود که عمدتاً با اسکرین‌شات‌هایی از کانال اسلک موراتی پشتیبانی می‌شد. در یکی از آن‌ها، آلتمن به موراتی گفته بود که بخش حقوقی شرکت گفته است GPT-4 Turbo نیازی به بررسی توسط هیئت ایمنی مشترک ندارد. وقتی موراتی با وکیل ارشد شرکت بررسی کرد، او گفت که چنین چیزی نگفته است. سند مربوط به براکمن عمدتاً بر قلدری ادعایی او تمرکز داشت.
سوتسکور هشدار داد اگر قرار است اقدامی انجام دهند، باید سریع عمل کنند، پیش از آنکه آلتمن بفهمد و به طور بالقوه تلافی کند. او می‌ترسید که آلتمن در هیئت مدیره یا مدیریت OpenAI تغییراتی ایجاد کند تا قدرت خود را تحکیم کند. اعضای مستقل هیئت مدیره و سوتسکور - که اکنون چهار نفر از شش عضو هیئت مدیره را تشکیل می‌دادند - در جلسات ویدئویی مخفیانه ملاقات می‌کردند.
سوتسکور به ویژه مصمم بود که براکمن، که در ابتدا به او گزارش می‌داد، باید برود. هیئت مدیره با استخدام وکیلی از شرکت ویلمرهیل (WilmerHale) موافقت کرد تا آن‌ها را راهنمایی کند. طی چند هفته بعد، آن‌ها به این نتیجه رسیدند که باید آلتمن را اخراج کنند، موراتی را به عنوان مدیرعامل موقت منصوب کنند و براکمن را از هیئت مدیره کنار بگذارند.
مدیران مستقل با موراتی صحبت کردند، اما هیچ تعهد صریحی مبنی بر اینکه مدیرعامل موقت خواهد شد، ندادند؛ آن‌ها هنوز در حال ارزیابی گزینه‌ها بودند. با این حال، موراتی موافقت کرد که به آن‌ها کمک کند تا یک برنامه ارتباطی تدوین کنند. قرار شد آن‌ها روز جمعه، ۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، زمانی که آلتمن برای صرف ناهار ملاقات می‌کردند، او را اخراج کنند.
وقتی آلتمن روز جمعه حوالی ظهر وارد دفتر مرکزی OpenAI در منطقه میشن سان‌فرانسیسکو شد، به نظر می‌رسید خلق‌و‌خوی خوبی دارد. او در یک کنفرانس بین‌المللی در این شهر در حال معاشرت بود و صبح همان روز میزبان صبحانه برای رهبران تجاری بود.
او برای جلسه هیئت مدیره وارد یک تماس ویدئویی شد. سوتسکور، تونر، مک‌کالی و دی‌آنجلو حضور داشتند. سوتسکور متنی را که برای این مناسبت آماده کرده بود، خواند: «سم، شما اخراج شده‌اید.»
آلتمن شوکه شد. او گفت: «اگر این اتفاق می‌افتد، آیا می‌توانم یک دقیقه وقت داشته باشم تا به گزینه‌هایم فکر کنم؟»
مدیران مستقل به اتاق برک‌آوت (اتاق مجزا در تماس تصویری) رفتند، اما به سرعت بازگشتند. یکی از آن‌ها گفت: «ما در تصمیم خود قاطع هستیم.»
بلافاصله پس از پایان تماس با آلتمن، هیئت مدیره تماس دیگری با براکمن برقرار کرد و به او اطلاع داد که از هیئت مدیره برکنار شده است، اما همچنان می‌تواند رئیس شرکت باقی بماند. براکمن که از خانه کار می‌کرد، به آن‌ها گفت که باید در مورد آن فکر کند. او تماس را قطع کرد و به سمت دفتر حرکت کرد.
اندکی پس از ساعت ۱۲:۳۰ بعد از ظهر، OpenAI یک پست وبلاگی منتشر کرد: «هیئت مدیره امروز اعلام کرد که سم آلتمن از سمت مدیرعامل کناره‌گیری کرده و از هیئت مدیره خارج می‌شود.»
در ادامه آمده بود: «خروج آقای آلتمن به دنبال یک فرآیند بررسی مشورتی توسط هیئت مدیره صورت می‌گیرد که به این نتیجه رسید که او در ارتباطات خود با هیئت مدیره به طور مداوم صادق نبوده و مانع از انجام مسئولیت‌هایش شده است. هیئت مدیره دیگر به توانایی او برای ادامه رهبری OpenAI اعتماد ندارد.»
در ابتدا، اعضای هیئت مدیره فکر می‌کردند که کودتای آن‌ها موفقیت‌آمیز بوده است.
آن‌ها تقریباً هیچ برنامه‌ای برای روزهای بعد نداشتند، زیرا تصور می‌کردند که اخراج‌ها مانند هر شرکت دیگری انجام خواهد شد. سوتسکور به اعضای دیگر هیئت مدیره گفته بود که اکثر محققان ارشد OpenAI مانند او فکر می‌کنند و اکثر کارمندان از جایگزینی آلتمن با موراتی استقبال خواهند کرد.
براکمن پس از رسیدن به دفتر، با آلتمن صحبت کرد. براکمن که عصبانی بود، استعفای خود را از طریق ایمیل ارسال کرد و با عجله خارج شد.
کارمندان مات و مبهوت بودند. برخی از آن‌ها در یک کانال اسلک داخلی شروع به ارسال قلب‌های آبی کردند، ایموجی که در آن زمان به نشانه حمایت از آلتمن تبدیل شده بود. دیگران - به ویژه اعضای تیم تحقیقاتی سوتسکور - ایموجی قلب قرمز را به نشانه حمایت از هیئت مدیره ارسال کردند.
سرمایه‌گذاران OpenAI، به ویژه مایکروسافت و Thrive Capital، یکی از اولین سرمایه‌گذاران خطرپذیر شرکت، از خبر اخراج آلتمن غافلگیر شدند و از این که از قبل مطلع نشده بودند، خشمگین بودند. ساتیا نادلا، مدیرعامل مایکروسافت، با دی‌آنجلو تماس گرفت و خواستار توضیح شد. دی‌آنجلو پاسخ داد که به دلیل قوانین مربوط به حاکمیت شرکت‌های غیرانتفاعی، نمی‌تواند جزئیات بیشتری ارائه دهد.
در طول آخر هفته، سرمایه‌گذاران تلاش کردند تا هیئت مدیره را برای بازگرداندن آلتمن تحت فشار قرار دهند. براکمن، از خانه خود در دره نپا، یک کمپین بازگشت را هماهنگ کرد. صدها کارمند OpenAI نامه‌ای سرگشاده امضا کردند که در آن تهدید کردند اگر آلتمن بازنگردد و هیئت مدیره استعفا ندهد، استعفا خواهند داد.
تا روز یکشنبه، سوتسکور متوجه شده بود که محاسباتش اشتباه بوده است. او نزد اعضای دیگر هیئت مدیره رفت و گفت که مرتکب اشتباه بزرگی شده و می‌خواهد آلتمن را بازگرداند.
با این حال، سه مدیر مستقل باقی‌مانده، همچنان قاطع بودند. آن‌ها امت شیر، مدیرعامل سابق توییچ را به عنوان مدیرعامل موقت جدید منصوب کردند. اما آشفتگی همچنان ادامه داشت.
سرانجام، پس از چهار روز پر هرج و مرج، هیئت مدیره تسلیم شد. در ساعات اولیه روز سه‌شنبه، ۲۱ نوامبر، آن‌ها موافقت کردند که آلتمن را به عنوان مدیرعامل بازگردانند و یک هیئت مدیره جدید و موقت با حضور برت تیلور، رئیس سابق هیئت مدیره Salesforce، لری سامرز، وزیر خزانه‌داری سابق آمریکا، و دی‌آنجلو، تنها عضو باقی‌مانده از هیئت مدیره قبلی، تشکیل دهند.
سوتسکور، تونر و مک‌کالی از هیئت مدیره کنار گذاشته شدند. سوتسکور همچنان در OpenAI باقی ماند، هرچند نقش او در شرکت نامشخص است. تونر و مک‌کالی به زندگی قبلی خود بازگشتند.
در نهایت، تلاش هیئت مدیره برای برکناری آلتمن به دلیل نگرانی در مورد عدم صداقت و سبک مدیریت او، نتیجه معکوس داد. آلتمن نه تنها به جایگاه خود بازگشت، بلکه با یک هیئت مدیره جدید و حامی‌تر، قدرت بیشتری نسبت به قبل به دست آورد. این ماجرا سوالات مهمی را در مورد حاکمیت شرکتی در عصر هوش مصنوعی و چالش‌های نظارت بر رهبران قدرتمند در شرکت‌هایی که پتانسیل تغییر جهان را دارند، مطرح کرد.