سفارشها برای ریچارد چن، که تزئینات کریسمس را در جنوب چین برای خردهفروشان آمریکایی از جمله والمارت و کاستکو تولید میکند، به دلیل تعرفههای فلجکننده آمریکا، به شدت کاهش یافته است.
چن، که در قطب تولیدی دونگگوان مستقر است، گفت: «سفارشها نصف سال گذشته شده است.»
او اکنون در وضعیت بقا قرار دارد.
چن با خودداری از توضیح بیشتر درباره کاهش قیمتهایی که پذیرفته است، گفت: «دیگر مجالی برای کاهش قیمتها وجود ندارد. اما برای گرفتن سفارش، گاهی مجبوریم قیمت را کاهش دهیم... چاره دیگری نداریم.»
«ما در حال ضرر کردن هستیم.»
در ۴ فوریه، دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، تعرفه ۱۰ درصدی جدیدی را بر ۴۰۰ میلیارد دلار کالای چینی که سالانه به ایالات متحده صادر میشود، اعمال کرد. تعرفه ۱۰ درصدی دیگری نیز در ۴ مارس اعلام شد و انتظار میرود تعرفههای متقابل بیشتری در ۲ آوریل اعمال شود.
تأمینکنندگان چینی و مشتریان آمریکایی آنها اکنون با این واقعیت تلخ روبرو هستند که این جنگ تجاری سختتر از دوره اول ریاست جمهوری ترامپ در سال ۲۰۱۸ خواهد بود.
این بار متفاوت است زیرا تولیدکنندگان محصولات ارزانقیمت پیش از این نیز با حاشیه سود بسیار پایین دست و پنجه نرم میکردند، بنابراین نمیتوانند قیمتها را برای کمک به مشتریان آمریکایی خود کاهش دهند. همچنین، دولتهای محلی چین که ممکن بود برای حفظ مشاغل از آنها حمایت کنند، عمدتاً به دلیل کمبود نقدینگی قادر به ارائه یارانههای جدید نیستند.
حاشیه سود اندک
تأمینکنندگان تخمین میزنند که دستمزدها از زمان اولین جنگ تجاری آمریکا و چین در سال ۲۰۱۸ بین ۲ تا ۵ درصد افزایش یافته است، در حالی که هزینههای مواد اولیه برای برخی بخشها افزایش یافته و رقابت خارجی تشدید شده است. این عوامل باعث شدهاند که آخرین تعرفههای ترامپ برای بسیاری از تولیدکنندگان محصولات ارزانقیمت، آخرین ضربه باشد.
لیز پیکاراتزی، بنیانگذار و مدیرعامل شرکت سطل زباله سیتیبین مستقر در بروکلین، گفت که کالاهای او که در چین تولید میشوند اکنون مشمول تعرفه ۵۲.۵ درصدی هستند و او دیگر نمیتواند تولید در آنجا را ادامه دهد.
او با اشاره به دو دور افزایش ۱۰ درصدی تعرفه بر کالاهای چینی علاوه بر تعرفه جهانی ۲۵ درصدی آلومینیوم، گفت: «کل کسبوکار من بر اساس نرخ بلندمدت ۷.۵ درصد بنا شده بود. این یک شوک واقعی بود.»
«میدانستیم این اتفاق خواهد افتاد، اما هیچ شرکتی نمیتواند ۴۵ درصد تعرفه اضافی را مدیریت کند.»
بر اساس مصاحبه با ۱۰ تولیدکننده و صادرکننده چینی و دو مدیر اجرایی خردهفروشی مستقر در آمریکا که با زنجیره تأمین چین در ارتباط هستند، مشتریان آمریکایی برای کاهش ۱۰ درصدی قیمت فشار میآورند.
آنها گفتند که مذاکرات جاری بهطور متوسط منجر به تخفیف ۳ تا ۷ درصدی از سوی تأمینکنندگان شده است.
جاناتان چیتایات، رئیس بخش آسیای گروه جنیمکس، یک تولیدکننده قراردادی برای طیف وسیعی از محصولات که ۷۰ درصد درآمد خود را از مشتریان آمریکایی کسب میکند، گفت: «شما شرکتهایی در ایالات متحده دارید که صدها کارخانه برایشان کار میکنند و نامهای جمعی ارسال میکنند و خواستار کاهش ۱۰ درصدی کلی از همه تأمینکنندگان برای همه محصولات میشوند.»
«صادقانه بگویم، بیشتر مردم ۱۰ درصد برای کاهش ندارند. شاید بتوانند این کار را برای یک یا دو سفارش انجام دهند، اما به نظر میرسد ۷ درصد سقف [توانایی] بیشتر افراد است.»
والمارت و کاستکو به درخواستها برای اظهارنظر در این مورد پاسخ ندادند. والمارت پیش از این در پاسخ به سوال رویترز درباره مذاکرات با تأمینکنندگان از زمان اعمال تعرفههای جدید، بیانیهای ارائه کرد که در آن آمده بود: «ما به همکاری نزدیک با آنها برای یافتن بهترین راه پیش رو در این دوران نامشخص ادامه خواهیم داد.»
در طرف چینی، تأمینکنندگانی که در سال ۲۰۱۸ زمانی که برخی مشتریان آمریکایی از پرداخت هزینه محمولههای کانتینری مشمول تعرفههای بالاتر خودداری کردند، ضرر دیدند، اکنون به جای انتظار ۳۰ تا ۹۰ روزه پس از ارسال فاکتور، درخواست پرداخت پیشاپیش میکنند.
دومینیک دِمارِی، مدیر ارشد راهحلها در لیا سولوشنز، که شرکتهای کوچک و متوسط را به تأمینکنندگان در چین متصل میکند که همه چیز از اسباببازی گرفته تا مبلمان و محصولات تیتانیومی تولید میکنند، گفت: «ما به محض انتخاب ترامپ به مشتریان آمریکایی خود گفتیم که شرایط پرداخت ۱۰۰٪ پیشاپیش با سفارش خرید است زیرا این کابوس تعرفه را پیشبینی میکردیم.»
خطر کاهش مشاغل
تحلیلگران و تولیدکنندگان میگویند تعرفهها قلب صنعتی چین را به لرزه درآورده و میتواند منجر به اخراجهای قابل توجهی شود زیرا کارخانهها تعطیل یا کوچک میشوند.
هِه-لینگ شی، استاد اقتصاد در دانشگاه موناش ملبورن، گفت که تولیدکنندگان چینی تحت تأثیر طیف گستردهای از فشارها قرار دارند.
شی گفت: «من متوجه شدهام که تعداد قابل توجهی از شرکتها قبلاً تصمیم به تعطیلی گرفتهاند.»
تحقیقات دانشگاه استنفورد پس از سال ۲۰۱۸ نشان داد که هر ۱ درصد افزایش تعرفه، حاشیه سود تأمینکنندگان چینی را ۰.۳۵ درصد تحت تأثیر قرار میدهد.
بر اساس محاسبات رویترز بر پایه تخمینهای دارتموث از درصد مشاغل تولیدی از دست رفته در چین، آن جنگ تجاری همچنین منجر به از دست رفتن حدود ۳.۵ میلیون شغل تولیدی در چین شد.
تحلیلگران میگویند هنوز برای تخمین تلفات این دوره خیلی زود است.
برخی از مشتریان آمریکایی معتقدند که مقامات چینی برای حمایت از صنایع تولیدی محلی خود با تخفیفهای مالیاتی اضافی، یارانههای اجاره و آب و برق یا سایر حمایتها، همانطور که در گذشته انجام دادهاند - از جمله در سال ۲۰۱۸ - وارد عمل خواهند شد.
یک مدیر اجرایی خردهفروشی مستقر در آمریکا که نخواست نامش فاش شود زیرا مجاز به صحبت با رسانهها نبود، گفت: «من صدها، شاید هزاران بازدید از کارخانههای چینی داشتهام و با درک اهمیت این کارخانهها برای دولت محلی، قطعاً زمانی که کار به جای باریک بکشد، حمایت وجود خواهد داشت.»
چندین تأمینکننده که رویترز با آنها مصاحبه کرد، گفتند که تاکنون حمایت جدیدی ارائه نشده است.
پروفسور اقتصاد، شی، گفت که بار بدهی سنگین دولتهای محلی، که بسیاری از آنها تحت فشار بحران جاری املاک هستند، مانع از آن میشود که مانند گذشته در ارائه یارانهها سخاوتمند باشند.
او با بیان اینکه هر اقدامی که آنها را بیشتر بدهکار کند مورد استقبال دولت مرکزی چین قرار نخواهد گرفت، افزود: «اگر پولی در جیبشان نباشد، چگونه میتوانند یارانهای ارائه دهند؟»
پیام پکن این است که صادرکنندگان میتوانند به بازارهای دیگر و ۱.۴ میلیارد مشتری خود چین روی بیاورند، اما این نیز در زمان ظرفیت مازاد و کاهش تقاضای داخلی، یک استراتژی دشوار است.
در حالی که یکی از اهداف اعلام شده رژیم تعرفهای ترامپ، بازگرداندن تولید به ایالات متحده است، پیکاراتزی از سیتیبین میگوید که او حداقل شش بار این امکان را بررسی کرده است و از نظر هزینه و کیفیت همچنان غیرعملی است.
او در حال حاضر، ضمن آمادگی برای انتقال ۱۰۰٪ تولید خود به ویتنام، میگوید که قبلاً به مشتریان خود اطلاع داده است که انتظار قیمتهای بالاتر را داشته باشند.
او گفت: «این فقط یک کار واقعاً ناعادلانه از سوی دولت آمریکا برای شرکتهای آمریکایی و مصرفکنندگان آمریکایی است. هیچ وطنپرستی در نابودی شرکتهای آمریکایی وجود ندارد.»