آنکارا، ۱ آوریل (رویترز) - نسل جدیدی از جوانان ترک در خط مقدم اعتراضات گسترده علیه دولت رئیس جمهور طیب اردوغان قرار دارند و خواهان تغییر در کشوری هستند که به نظر آنها به طور فزایندهای اقتدارگرا شده است.
تظاهرات پس از آن آغاز شد که اکرم اماماوغلو، شهردار استانبول و چهره محبوب اپوزیسیون، به اتهام فساد مالی بازداشت و زندانی شد. برخلاف نسلهای قدیمیتر که سرکوب شدید اعتراضات ضد دولتی پارک گزی در سال ۲۰۱۳ را به یاد دارند، معترضان جوان امروزی میگویند که از خطرات نمیترسند.
یزان آتشیان، دانشجوی ۲۰ ساله دانشگاه فنی خاورمیانه (METU) گفت: «فکر میکنم بزرگ شدن تنها تحت یک رژیم، ما را به نسلی تبدیل کرده است که به دنبال تغییر و به دنبال اثبات زندگی در یک دموکراسی هستیم.»
او افزود: «ایده قدرتی که برای همیشه باقی بماند ما را میترساند.»
از زمان بازداشت اماماوغلو در هفته گذشته، صدها هزار نفر از مردم ترکیه در سراسر کشور به فراخوانهای اپوزیسیون برای اعتراض پاسخ دادهاند.
اعتراضات عمدتاً مسالمتآمیز بوده است، اما بیش از ۲۰۰۰ نفر بازداشت شدهاند.
حزب اصلی اپوزیسیون، حزب جمهوریخواه خلق (CHP)، سایر احزاب مخالف، گروههای حقوق بشری و برخی قدرتهای غربی همگی گفتهاند که پرونده علیه اماماوغلو تلاشی سیاسی برای حذف یک تهدید بالقوه انتخاباتی علیه اردوغان است.
دولت هرگونه نفوذ بر قوه قضائیه را رد میکند و میگوید دادگاهها مستقل هستند.
دانشجویان از سراسر ترکیه بسیج شدهاند و با موانع پلیس و کامیونهای آبپاش روبرو هستند. تصاویر پهپادی از دانشگاه فنی خاورمیانه (METU) درگیری بین معترضان و نیروهای امنیتی دولتی را ثبت کرده است.
آتشیان گفت که همه در این سرکوب هدف قرار گرفتهاند: «نه فقط اقلیتها، نه فقط زنان، نه فقط جامعه الجیبیتی - این علیه همه ماست.»
نسلی بر لبه تیغ
فراتر از سرخوردگی سیاسی، مشکلات اقتصادی به ناآرامیها دامن زده است. تورم بالا و بیکاری باعث شده جوانان احساس کنند آیندهشان در حال از دست رفتن است.
دویگو، معترض ۲۵ ساله در تظاهرات اپوزیسیون در استانبول، گفت: «من در سال ۲۰۲۴ فارغالتحصیل شدم، اما نمیتوانم شغلی پیدا کنم و خانوادهام از نظر مالی با مشکل مواجه هستند.»
او نگران امنیت خود است اما نگران دوستانش نیز هست. «برخی از آنها قبلاً بازداشت شدهاند.»
نگرانیها در مورد واکنش دولت در حال افزایش است. دویگو که در اعتراضات ماسک میزند، گفت: «نمیخواهم صورتم را نشان دهم زیرا پلیس ممکن است سراغ من بیاید. اگر این اتفاق بیفتد، خانوادهام ویران خواهند شد.»
با وجود خطرات، تظاهرکنندگان همچنان مصمم هستند.
آتشیان گفت: «این حس آخرین شانس ما را میدهد.»
«اگر موفق نشویم، بسیاری از ما مجبور به ترک ترکیه خواهیم شد.»
دولت اعتراضات را با انگیزههای سیاسی رد میکند، اما ناآرامیهای ناشی از جوانان نشاندهنده شکاف فزاینده است.
آتشیان گفت: «اماماوغلو نماینده امید است؛ امکان تغییر واقعی.»
همزمان با ادامه اعتراضات، جوانان ترک اصرار دارند که خواستههایشان ساده است: دموکراسی، پاسخگویی و آیندهای که ارزش ماندن داشته باشد.