آمریکا به دنبال کشورهای بیشتری برای پذیرش مهاجران است
واشنگتن—به گفته مقامات مطلع، دولت ترامپ در حال پیگیری توافق با چندین کشور دیگر برای پذیرش مهاجران اخراج شده از ایالات متحده است.
مقامات مهاجرت به دنبال مقاصد بیشتری هستند تا بتوانند مهاجرانی را که آمریکا قصد اخراجشان را دارد، اما کشورهایشان در بازگرداندن آنها کند عمل میکنند یا از پذیرش آنها امتناع میورزند، به آنجا بفرستند. مدل مورد نظر آنها بر اساس توافق یکبارهای است که دولت در ماه فوریه با پاناما منعقد کرد و بر اساس آن، یک هواپیما با بیش از ۱۰۰ مهاجر، عمدتاً از خاورمیانه، به این کشور آمریکای مرکزی فرستاده شد. پاناما سپس این مهاجران را بازداشت کرد و برای فرستادن آنها به کشورهایشان اقدام نمود.
این افراد گفتند که مقامات در حال گفتگو با کشورهایی در آفریقا، آسیا و اروپای شرقی هستند، اما لزوماً به دنبال امضای توافقنامههای رسمی نیستند.
به گفته این افراد، آنچه در ادامه برای مهاجران اخراج شده اتفاق میافتد، به کشور میزبان خاص بستگی دارد. برای مثال، ایالات متحده نسبت به اینکه آیا به فرد اجازه درخواست پناهندگی داده میشود یا به کشور خودش اخراج میشود، بیطرف است.
از جمله کشورهایی که ایالات متحده از آنها خواسته است تا اخراجشدگان را بپذیرند، میتوان به لیبی، رواندا، بنین، اسواتینی، مولداوی، مغولستان و کوزوو اشاره کرد. ایالات متحده امیدوار است که این کشورها با درخواستهای دولت موافقت کنند، شاید در ازای ترتیبات مالی یا منافع سیاسی حاصل از کمک به پرزیدنت ترامپ برای تحقق یکی از اولویتهای اصلی داخلیاش.
دولت به دنبال این است که برخی کشورهای آمریکای لاتین توافقنامههای بلندمدتتری را امضا کنند که آنها را به عنوان مکانهای امن برای درخواست پناهندگی مهاجران به جای ایالات متحده تعیین کند. به گفته یک فرد مطلع، مقامات به نهایی کردن چنین توافقی با هندوراس نزدیک شدهاند و در حال مذاکره با کاستاریکا هستند.
هیچ یک از سفارتخانههای این کشورها بلافاصله به درخواستها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.
یک سخنگوی وزارت امور خارجه در بیانیهای به گفتگوهای دیپلماتیک خصوصی اشاره نکرد اما گفت: «اجرای قوانین مهاجرتی کشور ما برای امنیت ملی و امنیت عمومی ایالات متحده حیاتی است، از جمله تضمین اجرای موفقیتآمیز احکام نهایی اخراج.» وی افزود که وزارت خارجه از نزدیک با وزارت امنیت داخلی «برای اجرای سیاستهای مهاجرتی دولت ترامپ» همکاری میکند.
کاخ سفید و وزارت امنیت داخلی به درخواستها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.
این مذاکرات در حالی صورت میگیرد که ترامپ، که با شعار راهاندازی «بزرگترین عملیات اخراج در تاریخ کشورمان» کمپین انتخاباتی خود را پیش برد، از سرعت پروازهای اخراج از ایالات متحده ناامید شده است. تلاشهای او با چالشهای قانونی مواجه شده و برخی کشورها از جمله ونزوئلا در پذیرش پروازهای اخراج مقاومت کرده یا تعلل ورزیدهاند.
استیون میلر، یکی از طرفداران سرسخت سیاستهای مهاجرتی و معاون سیاستگذاری رئیس دفتر کاخ سفید، پیشگام تلاش برای یافتن کشورهای بیشتری است که مایل به پذیرش شهروندانی باشند که نه اهل آمریکا هستند و نه اهل کشوری که به آنجا اخراج میشوند. شورای امنیت داخلی کاخ سفید که او ریاست آن را بر عهده دارد، از مقامات وزارت امور خارجه و دیگران خواسته است تا مذاکرات را ادامه دهند تا ایالات متحده مکانهای بیشتری برای فرستادن مهاجرانی که به طور غیرقانونی وارد آمریکا شدهاند، داشته باشد.
مقامات آمریکایی گفتند که فشار از سوی رهبران ارشد برای اخراج مهاجران بیشتری که به طور غیرقانونی در آمریکا هستند، وجود دارد. بسیاری از کشورهایی که برای توافقنامههای اخراج در نظر گرفته شدهاند، کشورهایی هستند که دولت ایالات متحده نگرانیهای جدی در مورد نقض حقوق بشر در آنها، از جمله بدرفتاری با بازداشتشدگان و مهاجران، مانند لیبی و رواندا، مطرح کرده است.
ریکاردو زونیگا، مقام ارشد سابق وزارت امور خارجه و شورای امنیت ملی که در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما بر نیمکره غربی متمرکز بود، گفت: «بیشتر کشورهایی که مایل به همراهی با این طرح هستند، احتمالاً کشورهای مشکلسازی خواهند بود.» او افزود: «اما حتی آنها نیز میپرسند: 'چه چیزی عاید ما میشود؟ چه کسی هزینه آن را پرداخت خواهد کرد؟ چگونه بار سیاسی پذیرش افراد به نمایندگی از ایالات متحده را توجیه کنم؟'»
در اواسط ماه مارس، ترامپ با استفاده از اختیارات زمان جنگ، بیش از ۱۳۰ عضو ادعایی باندهای ونزوئلایی را از ایالات متحده به السالوادور اخراج کرد. قانون دشمنان بیگانه (Alien Enemies Act) که به ندرت مورد استفاده قرار میگیرد و به قرن هجدهم بازمیگردد، به رئیس جمهور اجازه میدهد تا اتباع خارجی را که در زمان جنگ متخاصم تلقی میشوند، اخراج کند. یک قاضی فدرال به طور موقت استفاده از آن را مسدود کرد و بعداً این سؤال را مطرح کرد که آیا دولت حکم او را نادیده گرفته است؛ اتهامی که کاخ سفید آن را رد کرد.
جنایتکاران ادعایی که تحت این قانون اخراج شدهاند، در میان اخراجشدگان آمریکایی هستند که در یک زندان با حداکثر امنیت در السالوادور، به نام مرکز مهار تروریسم و معروف به Cecot، زندانی شدهاند.
در سال پایانی اولین دوره ریاست جمهوری خود، ترامپ برای مدت کوتاهی به دنبال دستیابی به توافق با چندین کشور آمریکای مرکزی برای پذیرش اخراجشدگان از کشورهای دیگر بود. ایالات متحده در اوایل سال ۲۰۲۰ حدود ۱۰۰۰ مهاجر از هندوراس و السالوادور را برای درخواست پناهندگی به گواتمالا اخراج کرد، اما همهگیری کووید-۱۹ به سرعت این توافق را تضعیف کرد.
از آن زمان، مقامات سابق دوره اول ترامپ که در اندیشکدههای محافظهکار کار میکردند، شروع به تهیه لیستهایی از کشورهای بالقوه برای چنین توافقاتی کردند. برخی از دستیاران ترامپ از توافق سال ۲۰۲۲ بریتانیا با رواندا الهام گرفتند که طی آن بریتانیا ۱۵۵ میلیون دلار به این کشور آفریقای شرقی پرداخت کرد تا مهاجرانی را، عمدتاً از خاورمیانه، که برای درخواست پناهندگی به بریتانیا رسیده بودند، بپذیرد.
این طرح با بررسیهای شدید حقوقی و سیاسی مواجه شد. تنها چهار نفر جابجا شدند و سال گذشته این طرح کنار گذاشته شد.