تخریب نیروگاه بزرگ زغال‌سنگ برای احداث مرکز داده هوش مصنوعی
مالک نیروگاهی که زمانی بزرگ‌ترین نیروگاه فعال زغال‌سنگ پنسیلوانیا بود، آن را تخریب کرد تا فضا را برای یک پردیس عظیم مرکز داده هوش مصنوعی باز کند که به جای آن با گاز طبیعی تغذیه خواهد شد.
این سایت در هومر سیتی، پنسیلوانیا، حدود ۵۰ مایلی شرق پیتسبورگ، قرار است میزبان بزرگ‌ترین نیروگاه گازسوز کشور باشد، به گفته مالک آن، شرکت توسعه مجدد هومر سیتی (Homer City Redevelopment).
این نیروگاه با ظرفیت حداکثر ۴.۵ گیگاوات، تقریباً می‌تواند برق منهتن را تأمین کند. خروجی آن بیش از دو برابر تأسیسات زغال‌سنگ اصلی خواهد بود و تقریباً معادل نیروگاه وُگتل (Vogtle plant) در جورجیا، بزرگ‌ترین سایت انرژی هسته‌ای کشور است.
رقابت برای ساخت مدل‌های آموزشی پیشرفته هوش مصنوعی نیازمند مقادیر عظیمی برق و زمین است که صنعت فناوری را به مناطق روستایی آمریکا سوق می‌دهد. شرکت‌های بزرگ فناوری از حامیان اصلی پروژه‌های انرژی پاک هستند، اما میزان برق شبانه‌روزی که این شرکت‌ها در اسرع وقت نیاز دارند، باعث شده است تا برای تأمین انرژی بلندپروازی‌های هوش مصنوعی خود، به پروژه‌های جدید گاز طبیعی تکیه کنند.
این نیروگاه به گاز طبیعی حاصل از شیل مارسلوس (Marcellus Shale)، یک میدان بزرگ گاز طبیعی که بخش‌هایی از پنسیلوانیا و سایر ایالت‌ها را در بر می‌گیرد، متکی خواهد بود. مراکز داده جدید به طور فزاینده‌ای در نزدیکی برخی از بزرگ‌ترین ذخایر نفت و گاز کشور ساخته می‌شوند تا به مقادیر برقی به اندازه مصرف یک شهر که برای آموزش مدل‌های بزرگ هوش مصنوعی نیاز دارند، دسترسی داشته باشند.
اندرو شاناهان، شریک شرکت سرمایه‌گذاری Knighthead Capital Management، مالک اکثریت شرکت توسعه مجدد هومر سیتی، گفت: «آنچه این سایت را بسیار منحصر به فرد می‌کند این است که تمام شرایط لازم برای یک مرکز داده را دارد.»
انتظار می‌رود هزینه زیرساخت برق و آماده‌سازی سایت بیش از ۱۰ میلیارد دلار باشد. این مبلغ شامل زیرساخت‌های تأمین برق برای شبکه و مراکز داده است، اما ساخت خود مراکز داده را شامل نمی‌شود.
شرکت‌های فناوری که در سراسر کشور به دنبال مکان‌های بالقوه برای مراکز داده هستند، می‌توانند در بیش از ۳۲۰۰ هکتار زمین این سایت، مراکز داده بسازند.
این پروژه تجهیزات و خدمات کلیدی را تأمین کرده است، امری که با افزایش پیش‌بینی‌های تقاضای برق ایالات متحده به دلیل شور و شوق هوش مصنوعی، برای توسعه‌دهندگان پروژه به طور فزاینده‌ای دشوار می‌شود. شرکت جی‌ای ورنووا (GE Vernova) هفت توربین گازسوز را فراهم خواهد کرد که اولین آن‌ها سال آینده تحویل داده می‌شود. شرکت کی‌ویت پاور کانستراکتورز (Kiewit Power Constructors) نیروگاه را ساخته و خدمات مهندسی و تأمین را ارائه خواهد داد.
شاناهان تخمین می‌زند که در اوج کار، حدود ۳۵۰۰ کارگر ساختمانی برای نیروگاه در محل حضور خواهند داشت. ساخت نیروگاه می‌تواند امسال آغاز شود و تولید برق از اواخر سال ۲۰۲۷ شروع شود.
نیروگاه زغال‌سنگ، ایستگاه تولید هومر سیتی (Homer City Generating Station)، در سال ۱۹۶۹ شروع به کار کرد، اما مانند بسیاری دیگر در سراسر ایالات متحده، سرانجام در رقابت با نیروگاه‌های گازسوز جدیدتر و کارآمدتر دچار مشکل شد. ترکیب قیمت‌های بالاتر زغال‌سنگ و قیمت‌های ارزان برق منجر به تعطیلی آن در سال ۲۰۲۳ و آغاز برنامه‌ریزی برای توسعه مجدد شد.
شاناهان گفت: «توانایی رساندن برق به شبکه به شدت کم‌ارزش‌گذاری شده بود، و این فرض اصلی سرمایه‌گذاری در نیروگاه بود. این سایت زیرساخت و توانایی تولید مقدار زیادی برق را داشت.»
برج‌های خنک‌کننده و سه دودکش از چهار دودکش ایستگاه تولید هومر سیتی – که برخی بیش از ۱۰۰۰ فوت ارتفاع داشتند – در ۲۲ مارس به شکلی چشمگیر فرو ریختند. باقیمانده دودکش چهارم در دو هفته آینده تخریب خواهد شد.
این سایت قادر است برق را هم به اپراتور سیستم مستقل نیویورک (New York Independent System Operator) و هم به پی‌جی‌ام اینترکانکشن (PJM Interconnection)، سازمان انتقال منطقه‌ای و بازار برق که به واشنگتن دی‌سی و ۱۳ ایالت خدمات می‌دهد، ارائه کند.
یک حراج ظرفیت در سال گذشته در PJM، بزرگ‌ترین بازار عمده‌فروشی برق کشور، نشان‌دهنده کمبود نیروگاه‌هایی بود که می‌توانند منابع پایه بار را تأمین کنند. بازنشستگی نیروگاه‌های قدیمی و افزایش تقاضای برق از سوی مشتریان جدید مانند مراکز داده، به افزایش قیمت‌ها کمک می‌کند.
این سایت توانایی جذب حدود ۱ گیگاوات برق از شبکه در کوتاه‌مدت را دارد و با ساخته شدن نیروگاه، برق بیشتری برای مراکز داده و شبکه در دسترس خواهد بود.
هنوز مشخص نیست که آیا مراکز داده قادر خواهند بود بخشی از برق را مستقیماً از نیروگاه به جای شبکه خریداری کنند یا خیر، ترتیبی که به عنوان «پشت کنتور» شناخته می‌شود. این صنعت منتظر نظر رگولاتورهای فدرال در مورد چگونگی عملکرد چنین ترتیباتی است.