تحسین جاستین سان، کارآفرین بلاکچین چینی، از دونالد ترامپ از دوران راهنمایی آغاز شد، زمانی که او در هویژو، شهری ۶ میلیون نفری در استان گوانگ‌دونگ چین، درست در شمال هنگ کنگ زندگی می‌کرد. معلم سان کلاسش را تشویق کرد تا برای یادگیری زبان انگلیسی محاوره‌ای، تلویزیون آمریکا را تماشا کنند، بنابراین سان از سرویس اشتراک‌گذاری فایل همتا به همتا بیت‌تورنت (BitTorrent) - سرویسی که سال‌ها بعد مالک آن شد - استفاده کرد و شروع به دانلود قسمت‌های تکراری برنامه «کارآموز» (The Apprentice) نمود.
این برنامه واقع‌نما خیلی بیشتر از یاد دادن تلفظ عبارت معروف ترامپ «!You’re fired» (شما اخراجید!) به او آموخت. سان که بچه‌ای زودرس بود، می‌گوید مجذوب درس‌های این غول آمریکایی در رقابت بی‌رحمانه، نمایشگری و البته، خودمحوری شده بود - مفاهیمی که در جامعه‌ای غرق در اصول کنفوسیوس‌گرایی و سوسیالیسم چینی ناپسند بودند. اما اوایل دهه ۲۰۰۰ بود و اصلاحاتی که توسط دنگ شیائوپینگ آغاز شده بود، چین را به روی سرمایه‌داری گشوده بود - به ویژه در شنژن پررونق که با هویژو هم‌مرز است. سان می‌گوید: «طبیعی بود که «کارآموز» در چین محبوب شود.»
بنابراین، وقتی سان اواخر سال گذشته شنید که سرمایه‌گذاری رمزارزی خانواده ترامپ، ورلد لیبرتی فایننشال (World Liberty Financial - WLF)، علیرغم اینکه پدر خانواده، که به عنوان «مدافع اصلی رمزارز» شرکت معرفی شده بود، به تازگی به ریاست جمهوری ایالات متحده انتخاب شده بود، در حال تضعیف است، احساس کرد این سرنوشت است – شاید اکنون سرنوشت یک واژه چهار حرفی برای فرصت‌طلبی باشد.
دلیل آن به راحتی قابل مشاهده بود. به اصطلاح وایت پیپر (نسخه رمزارزی طرح کسب و کار) ورلد لیبرتی فایننشال، «گلد پیپر» (Gold Paper) نامیده شده بود و با تصویری از ترامپ بر روی جلدش که شبیه یک ابرقهرمان بود و طلا از آن می‌چکید، تزئین شده بود. ورلد لیبرتی قرار بود پلتفرم دیگری برای امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) باشد، که صدها مورد از آن از قبل وجود داشت، اما هیچ سهامی ارائه نمی‌داد، فاقد مدیریت معتبر بود و توکن‌های آن نقدشوندگی پایینی داشتند. این واقعیت که خانواده ترامپ به راحتی می‌توانستند ۳۰ میلیون دلار مورد نیاز برای راه‌اندازی را خودشان تأمین مالی کنند، اما این کار را نکردند، نشان می‌داد که چرا هیچ کس دیگری نیز تمایلی به این کار نداشت. (دونالد ترامپ بیش از سه دهه پیش امپراتوری خود را به سمت استفاده از پول دیگران به جای ریسک کردن با پول خود تغییر داده بود.)
اما سان ۳۴ ساله نمی‌توانست سود بالقوه‌ای را که پیش رویش بود نادیده بگیرد. از مارس ۲۰۲۳، سان با شکایت کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) به اتهام دستکاری متقلبانه بازار و فروش اوراق بهادار ثبت نشده مواجه بود. اکنون او راهی پیدا کرده بود تا به تنهایی فردی را که قرار بود شاخه اجرایی دولت ایالات متحده، از جمله SEC، را رهبری کند، ثروتمند سازد.
در اواخر نوامبر، تنها سه هفته پس از انتخاب ترامپ، سان ۳۰ میلیون دلاری را که ظاهراً برای پوشش هزینه‌های عملیاتی لازم بود، پرداخت کرد. سان با لحنی غیرمتقاعدکننده می‌گوید: «من WLF را یک بازیگر قوی در فضای فناوری مالی می‌بینم.» او وقتی درباره ایده ترامپ به عنوان یک «کد تقلب» تک‌نفره برای رمزارز صحبت می‌کند، فصیح‌تر است: «و آنگاه توسعه شما بسیار بهتر از قبل خواهد بود.»
آن ۳۰ میلیون دلار، شور خرید را برانگیخت که عمدتاً به نفع خانواده ترامپ بود. گویی اقدامات سان به اندازه کافی مفید نبود، چند هفته بعد او ۴۵ میلیون دلار دیگر در ورلد لیبرتی فایننشال سرمایه‌گذاری کرد که ۷۵ درصد آن مستقیماً به جیب ترامپ رفت، طبق شرطی افشا شده که خانواده ترامپ سه چهارم هر مبلغی را که بالاتر از ۳۰ میلیون دلار اولیه جمع‌آوری شود، برمی‌دارند. سپس، هنگامی که رئیس جمهور میم‌کوین خود، $TRUMP، را در ژانویه راه‌اندازی کرد، سان چند میلیون دیگر سرمایه‌گذاری کرد. در مجموع، اقدامات سان بازده کمی برای او روی کاغذ به همراه داشت – حتی بدتر از آن، کل موقعیت او در WLF برای مدت نامحدودی قفل شد – در حالی که حدود ۴۰۰ میلیون دلار سود بادآورده برای خانواده ترامپ ایجاد کرد. (سناتور کریس مورفی از کنتیکت با توجه به این موضوع، در اوایل ماه مارس در صحن سنا گفت که «این اساساً به این معنی است که ترامپ Venmo [یک اپلیکیشن پرداخت] خود را منتشر کرده تا هر کسی بتواند به طور مخفیانه هر چقدر پول می‌خواهد برای او واریز کند.»)
به نظر می‌رسید ادای احترام سان نتیجه داد. تقریباً بلافاصله او به عنوان مشاور ورلد لیبرتی منصوب شد. سپس، در اوایل سال ۲۰۲۵، پس از روی کار آمدن ترامپ، SEC تقریباً تمام دعاوی و تحقیقات خود را علیه متخلفان ادعایی رمزارز، از جمله صرافی‌های کوین‌بیس (Coinbase)، کراکن (Kraken) و رابین‌هود (Robinhood) متوقف کرد. همچنین شکایت خود علیه سان و شرکت‌هایش را «متوقف» کرد.
این است زندگی معاملاتی‌ترین میلیاردر رمزارز. اگر به دنبال گفتمانی ایده‌آلیستی درباره وعده ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) مبنی بر یک سیستم مالی جدید تحت حاکمیت همتایان، خارج از کنترل بانک‌های مرکزی و غول‌های فناوری حریص هستید، آن را از سان نخواهید شنید. او یک فرصت‌طلب محض است. مهارت‌های برنامه‌نویسی کامپیوتری محدودی دارد و تقریباً تمام نهادهایی که ایجاد یا کنترل کرده است، به طور مشهور مدل‌های کسب‌وکار پیشگامان دیگر را کپی کرده‌اند.
در حال حاضر، این روش کار می‌کند. اتریوم (Ethereum) عزیز دردانه رمزارزها بود - یک بلاکچین با قابلیت عملکرد - بنابراین سان نسخه سریع‌تر و ارزان‌تری به نام ترون (Tron) ایجاد کرد که اکنون ارزش بازار آن ۲۲ میلیارد دلار است. با مشاهده موفقیت‌ها (و شکست‌های) بایننس (Binance) و FTX، او صرافی‌های رمزارزی پولونیکس (Poloniex) مستقر در پاناما و HTX (که قبلاً به نام هوبی (Huobi) شناخته می‌شد) را که بر آسیا متمرکز بودند، خرید. و با دیدن رشد یونی‌سواپ (Uniswap) به عنوان یک پروتکل امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، سان‌سواپ (SunSwap) را ایجاد کرد.
حرکت سریع و کپی کردن چیزها، سان را به طرز فوق‌العاده‌ای و بسیار سریع ثروتمند کرده است. مانند الگوی دوران کودکی‌اش ترامپ، او ظاهراً مشتاق چیزی است که فوربز درباره ارزش خالص دارایی‌اش می‌گوید و به ما می‌گوید که رقم او از ۴۰ میلیارد دلار فراتر می‌رود، از جمله دارایی‌های بزرگ رمزارزهایی مانند بیت‌کوین و اتر، و همچنین آثار هنری زیبا از جمله یک پیکاسو و یک وارهول، به علاوه یک جت ایرباس ۳۳۰.
مانند ترامپ، دشوار است که هر چیزی را که سان به شما می‌گوید، حداقل در مورد دارایی‌هایش، باور کنید. او شبکه گیج‌کننده‌ای از کیف پول‌ها دارد و برخی از دارایی‌هایش را به نام افراد دیگر نگه می‌دارد. ما تخفیف‌های قابل توجهی را برای چندین دارایی ادعایی او اعمال کردیم - مانند صرافی HTX، جایی که می‌گوید مقدار زیادی از ذخایر شخصی رمزارز خود را نگهداری می‌کند - و بسیاری از دارایی‌های کوچکتر تأیید نشده او را کاملاً کنار گذاشتیم.
اما حتی با وجود این مقدار زیاد تردید، فوربز ارزش خالص دارایی سان را ۸.۵ میلیارد دلار تخمین می‌زند، با اذعان به اینکه این رقم می‌تواند بسیار بزرگتر باشد. و با مهلتی که SEC به او داده است، این عدد آماده افزایش است.
سان در سال ۱۹۹۰ در استان دورافتاده چینگ‌های (Qinghai) در مرز تبت به دنیا آمد و در ۴ سالگی با خانواده‌اش به گوانگ‌دونگ (Guangdong) پرجنب‌وجوش نقل مکان کرد. او غرق در کلمات بود. مادرش روزنامه‌نگار ورزشی روزنامه هویژو بود؛ پدرش در چینگ‌های به پوشش اخبار سیاسی می‌پرداخت. ادبیات اولین عشق او بود، با الهام از آثار رمان‌نویس چینی مو یان (Mo Yan)، برنده جایزه نوبل، و فیلسوف فرانسوی میشل فوکو (Michel Foucault)، که نوشته‌هایش به بررسی چگونگی تعریف و کنترل دانش توسط قدرت می‌پرداخت. در سال ۲۰۰۷، سان در یک مسابقه ملی نویسندگی برنده شد و جایی در دانشگاه معتبر پکن (Peking University) به دست آورد، جایی که در ابتدا قصد داشت ادبیات بخواند و نویسنده مهمی شود. پس از ورود به آنجا، تمرکز خود را به تاریخ جهانی تغییر داد. او می‌گوید: «به همین دلیل، من جهان را مکانی یکپارچه می‌بینم.»
مانند بسیاری از دانشجویان جاه‌طلب چینی، او برای گام بعدی خود به ایالات متحده چشم دوخت. در سال ۲۰۱۱، او در دانشگاه پنسیلوانیا (University of Pennsylvania)، دانشگاه سابق ترامپ، ثبت نام کرد و در آنجا کارشناسی ارشد اقتصاد سیاسی را دنبال کرد. سپس، در سال ۲۰۱۲، مقاله‌ای در نیویورک تایمز درباره بیت‌کوین همه چیز را تغییر داد. سان به یاد می‌آورد: «مردم به من گفتند این پول آینده و اینترنت است.» او یک کیف پول بیت‌کوین دانلود کرد، دوستی مقداری برایش فرستاد و او شیفته شد. روزها و شب‌ها در انجمن‌های بیت‌کوین ناپدید می‌شدند، جایی که او هر چیزی را که می‌توانست درباره این فناوری نوظهور پیدا کند، می‌بلعید.
یکی از آن انجمن‌ها او را به استفان توماس (Stefan Thomas)، مدیر ارشد فناوری وقت ریپل لبز (Ripple Labs) مستقر در سانفرانسیسکو رساند. سان سرمایه‌گذاری کمی در ریپل انجام داد، به چین بازگشت و به عنوان نماینده اصلی آن در منطقه منصوب شد. در سال ۲۰۱۴، ریپل را ترک کرد تا Peiwo، یک اپلیکیشن پخش زنده ویدیویی شبیه اسنپ‌چت (Snapchat) را تأسیس کند که ۱۰۰ میلیون کاربر به دست آورد. اگرچه این اپلیکیشن هنوز به طور اسمی وجود دارد، اما بیشتر یک آزمایش بود. سان می‌گوید: «من فهمیدم که بلاکچین آینده است.»
در سال ۲۰۱۷، او ترون را در سنگاپور تأسیس کرد، ظاهراً برای تمرکززدایی از اینترنت. او برای تأمین مالی آن، یک عرضه اولیه سکه (ICO) برگزار کرد و ۶۸ میلیون دلار جمع‌آوری کرد. همانطور که مشخص شد، او به موقع خارج شد. چند هفته بعد، چین ICOها را ممنوع کرد و سان به ایالات متحده بازگشت و عمدتاً در سانفرانسیسکو مستقر شد.
اما او همچنان در سراسر جهان فعال بود. در سال ۲۰۱۸، او ۱۱۸ میلیون دلار برای خرید بیت‌تورنت (BitTorrent)، پلتفرمی که از طریق آن برای اولین بار با دونالد ترامپ آشنا شد، پرداخت کرد. این سرویس که زمانی یک مرکز بزرگ برای اشتراک‌گذاری موسیقی و فیلم بود، اکنون برای اشتراک‌گذاری فایل‌های بزرگ استفاده می‌شد و به طور فزاینده‌ای بی‌ربط به نظر می‌رسید، اما سان راهی برای احیای آن دید: او یک توکن رمزارز به آن اضافه کرد. اکنون کاربران می‌توانند در ازای اشتراک‌گذاری بخشی از پهنای باند خود برای سرعت بخشیدن به دانلودهای دیگران، توکن BTT به دست آورند. توکن BTT در حال حاضر دارای ارزش بازار ۱.۹ میلیارد دلاری است.
در سال ۲۰۱۹، او با پرداخت ۴.۶ میلیون دلار در یک حراجی خیریه، حق صرف ناهار با وارن بافت (Warren Buffett) را به دست آورد و از فرصت استفاده کرد تا چند نفر از دوستان رمزارزی خود را نیز به همراه ببرد. بافت تحت تأثیر قرار نگرفت. این سرمایه‌گذار اسطوره‌ای گفت: «رمزارزها اساساً هیچ ارزشی ندارند و هیچ چیزی تولید نمی‌کنند.» سان اما تحت تأثیر قرار گرفت و ۱ میلیون دلار سهام تسلا (Tesla) و همچنین سهام اپل (Apple) را خرید. (او می‌گوید که هر دو را فروخته است.)
بزرگترین حوزه رشد سان - و بحث‌برانگیزترین آن - استیبل‌کوین‌ها بوده‌اند، رمزارزهایی که به ارزهای فیات مانند دلار آمریکا یا طلا متصل هستند. بزرگترین استیبل‌کوین از نظر ارزش بازار، تتر (Tether) است، با ارزش ۱۱۲ میلیارد دلار، که اکثریت آن بر روی بلاکچین ترون سان اجرا می‌شود.
در سال ۲۰۲۲، سان استیبل‌کوین الگوریتمی خود به نام USDD را راه‌اندازی کرد که شبیه به استیبل‌کوین شکست خورده ترا (Terra) دو کوون (Do Kwon) بود. USDD هرگز واقعاً مورد استقبال قرار نگرفت، و زمانی که استیبل‌کوین سان، ترو یو‌اس‌دی (TrueUSD - TUSD)، سال گذشته به‌طور خلاصه پیوند خود را با دلار از دست داد، ترس گسترده‌ای ایجاد شد. سان اصرار دارد که دیگر در TUSD دخالتی ندارد، اگرچه به گفته شرکت تحقیقاتی رمزارز دِ بلاک (The Block)، مالکیت آن هنوز مبهم است.
در همین حال، شکایت SEC علیه سان، ترون و بنیاد بیت‌تورنت همچنان ادامه دارد. او به دستکاری حجم معاملات توکن بومی ترون، TRX، از طریق معاملات شستشو (wash trading) متهم شده است، عملی که در آن معامله‌گر همزمان اوراق بهادار را می‌خرد و می‌فروشد تا به طور مصنوعی حجم معاملات را افزایش دهد. در این شکایت همچنین ادعا شده است که او به سلبریتی‌هایی مانند لیندسی لوهان (Lindsay Lohan) و جیک پل (Jake Paul) بدون افشای عمومی پرداخت پول، برای تبلیغ توکن‌های TRX و BTT پول پرداخت کرده است. وکلای سان درخواست رد این شکایت را داده‌اند.
این تنها مشکل قانونی او نیست. وزارت دادگستری ایالات متحده (DOJ) نیز در حال تحقیق درباره او است، اما سان حاضر به اظهار نظر در این مورد نشد. سخنگوی وزارت دادگستری نیز از اظهار نظر خودداری کرد.
سان از سال ۲۰۲۱ به عنوان سفیر گرنادا در سازمان تجارت جهانی (WTO) در ژنو خدمت می‌کند. این نقش مصونیت دیپلماتیک ندارد، اما به او اجازه می‌دهد آزادانه در سطح بین‌المللی سفر کند. او همچنین شهروندی مالت و سنت کیتس و نویس را دارد. او زمان خود را بین ژنو، سنگاپور و هنگ کنگ تقسیم می‌کند، اگرچه به نظر می‌رسد فعالیت‌های اخیرش به طور فزاینده‌ای او را به ایالات متحده بازمی‌گرداند.
سان در پاسخ به اینکه پس از انتخابات نوامبر بیشتر وقت خود را در کجا می‌گذراند، می‌گوید: «هنوز مطمئن نیستم. حدس می‌زنم تا حد زیادی به نتیجه انتخابات بستگی دارد.»
یک چیز مسلم است: سان روی هوش مصنوعی نیز شرط‌بندی کرده است، همانطور که در مورد رمزارز انجام داد. در پاییز گذشته، او ۴۰ میلیون دلار برای خرید سهام در گری‌دی‌اس‌کی تکنولوژیز (Grady’s Key Technologies)، یک استارتاپ هوش مصنوعی در کالیفرنیا، پرداخت کرد. او به تازگی ۳۰ میلیون دلار دیگر در OpenAI سرمایه‌گذاری کرده است. او می‌گوید قصد دارد یک میلیارد دلار دیگر در هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری کند.
او می‌گوید: «من فکر می‌کنم هوش مصنوعی و بلاکچین اساساً از یک فلسفه پیروی می‌کنند و آن عدم تمرکز است. هوش مصنوعی همچنین بسیار شبیه به روشی است که ما سعی می‌کنیم خدا را درک کنیم. این یک موجود برتر است که می‌تواند به همه سؤالات ما پاسخ دهد.»
سان همچنین در حال کار بر روی پروژه مورد علاقه خود است: استفاده از هوش مصنوعی برای دستیابی به جاودانگی دیجیتال. او در حال آموزش دادن به یک عامل هوش مصنوعی (AI agent) با استفاده از تمام محتوایی است که تا به حال در رسانه‌های اجتماعی منتشر کرده، تمام مقالاتی که درباره او نوشته شده و هر سخنرانی که تا به حال ایراد کرده است. این شبیه به چت‌بات مایکروسافت بینگ (Microsoft Bing) است، اما با داده‌های بیشتر و قابلیت‌های بیشتر.
او می‌گوید: «امیدوارم بتوانم یک نسخه دیجیتالی از خودم ایجاد کنم که اساساً برای همیشه زندگی کند.» او پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۳۵، این خود دیجیتالی او بتواند ۸۰ درصد از کارهایش را انجام دهد و تا سال ۲۰۴۰، ۹۹ درصد. در آن زمان، این عامل هوش مصنوعی «اساساً به جاودانگی دیجیتال خواهد رسید.»
این هدف ممکن است دور از دسترس به نظر برسد، اما سان نسبت به یک چیز بسیار مطمئن است: هوش مصنوعی و رمزارز آینده هستند. و او قصد دارد در هر دو پیشتاز باشد.