همزمان با جلو کشیدن ساعت‌ها در نیمکره شمالی، بسیاری از مردم مشتاقانه منتظر عصرهای طولانی‌تر و آفتابی‌تر هستند – چند صبح خواب‌آلوده قیمتی است که احتمالاً حاضر به پرداخت آن هستند. اما حجم فزاینده‌ای از تحقیقات نشان می‌دهد که باید محتاط‌تر باشند. به نظر می‌رسد شروع ساعت تابستانی (Daylight Saving Time یا DST) اثرات منفی طولانی‌مدتی بر سلامت انسان دارد.
ساعت بیولوژیک بدن انسان، که به عنوان ریتم شبانه‌روزی (circadian rhythm) شناخته می‌شود، در ناحیه‌ای از هیپوتالاموس مغز به نام هسته سوپراکیاسماتیک (suprachiasmatic nucleus یا SCN) قرار دارد. این ساعت با تنظیم تولید ملاتونین (melatonin)، هورمون خواب‌آلودگی، و کورتیزول (cortisol)، هورمون استرس که باعث افزایش هوشیاری می‌شود، تعیین می‌کند که شما احساس بیداری یا خواب‌آلودگی کنید. همچنین برای زمان‌بندی عملکردهای بدن، از جمله بیان ژن‌ها و تنظیم متابولیسم و خلق‌وخو ضروری است.
آنچه ساعت بدن را تنظیم می‌کند، قرار گرفتن فرد در معرض نور، به ویژه طول موج‌های آبی است که در صبح بیشتر هستند. سلول‌های تخصصی در شبکیه چشم دستورالعمل‌هایی را به SCN ارسال می‌کنند و هنگامی که ساعت در صبح به درستی تنظیم شود، هورمون‌های خواب در زمان مناسب عصر ظاهر می‌شوند و افراد روز بعد به طور طبیعی در زمان مناسب بیدار می‌شوند.
ساعت استاندارد، چیزی که برخی ممکن است آن را به عنوان ساعت زمستانی در نظر بگیرند، بیشتر با چرخه‌های طبیعی روشنایی-تاریکی روز و شب هماهنگ است. در ساعت استاندارد، افراد نور آبی بیشتری در اوایل صبح دریافت می‌کنند، بنابراین ساعت بدنشان به درستی تنظیم می‌شود. نه تنها در طول DST از این نور صبحگاهی کمتر است، بلکه یک ساعت نور اضافی در عصرها با تداخل در تولید ملاتونین - و در نتیجه به تأخیر انداختن شروع خواب - اوضاع را بدتر می‌کند. همه اینها به ناهماهنگی ریتم‌های خواب و بیداری در طول DST منجر می‌شود و همچنین با ترشح کورتیزول، گرلین (ghrelin - هورمون گرسنگی) و لپتین (leptin - هورمون سیری) اختلال ایجاد می‌کند.
مطالعه‌ای در Journal of Health Economics در سال 2019 به بررسی افرادی پرداخت که در دو طرف متضاد یک منطقه زمانی در آمریکا زندگی می‌کردند. در سمت غروب دیرهنگام خورشید (در عمل یک ساعت عقب‌تر از سمت طلوع زودهنگام خورشید)، افراد به طور متوسط در طول DST روزانه 19 دقیقه کمتر می‌خوابیدند، 11 درصد بیشتر در معرض اضافه وزن و چاقی بودند و دستمزد آنها 3 درصد کمتر بود. مطالعات دیگر نشان می‌دهند که اثرات مزمن برای نوجوانان، که از نظر بیولوژیکی مستعد هوشیاری در شب هستند، بدتر است. آنها 32 دقیقه در شب از دست می‌دهند.
تغییر ناگهانی به DST نیز خطرات کوتاه‌مدت سلامتی و ایمنی را به همراه دارد. یک مطالعه نشان داد که در صبح روز بعد از تغییر ساعت، شرکت‌کنندگان به طور متوسط حدود 40 دقیقه خواب از دست دادند. مشکلات دیگر شامل افزایش سکته مغزی (8%)، حملات قلبی (24%)، خودکشی (6%) و افزایش جزئی در تصادفات رانندگی مرگبار است. علاوه بر این، محققان تأثیری بر دوره‌های افسردگی مشاهده کرده‌اند و مطالعات روی موش‌ها DST را به بیماری التهابی روده مرتبط دانسته‌اند.
راه‌هایی برای کاهش برخی از این مشکلات سلامتی وجود دارد. اوا وینبک (Eva Winnebeck)، زمان‌زیست‌شناس (chronobiologist) در دانشگاه ساری، می‌گوید نشستن در فضای باز در صبح (بدون عینک آفتابی) می‌تواند ساعت بیولوژیکی را بازنشانی کند. اجتناب از نور شدید صفحه‌های نمایش در اواخر شب نیز کمک‌کننده خواهد بود، همانطور که تغییر نورپردازی خانه به رنگ‌های گرم‌تر در عصر برای کاهش تأثیر کاهنده نور روشن بر تولید ملاتونین مؤثر است. البته هیچ چیز مانع لذت بردن شما از عصرهای طولانی نمی‌شود، چه تصمیم به باغبانی بگیرید یا گلف بازی کنید. اما شاید استفاده از عینک‌های با لنز نارنجی که نور آبی را فیلتر می‌کنند را در نظر بگیرید. ممکن است کمی عجیب به نظر برسید، اما آیا واقعاً می‌توانید قیمتی برای یک خواب خوب شبانه تعیین کنید؟