تعداد بیشتری از آمریکایی ها نسبت به گذشته در مناطق مستعد آتش سوزی زندگی می کنند. لس آنجلس نیز از این قاعده مستثنی نیست.

وزش بادهای شدید و خشکسالی چند ماهه شرایط را برای آتش سوزی های فاجعه بار در لس آنجلس در این ماه فراهم کرد. اما رشد مسکن در تپه های مستعد آتش سوزی شهر و اطراف آن در چند دهه گذشته نیز نقش عمده ای داشته است.

بیشتر خانه هایی که تاکنون آسیب دیده یا ویران شده اند در دامنه یا نزدیک تپه هایی پوشیده از گیاهان بسیار قابل اشتعال قرار داشتند. حتی محله های متراکم شهری مانند آلتادنا نیز در برابر ذرات آتش که از تپه های مجاور در حال سوختن وزیده می شدند، آسیب پذیر بودند.

در سراسر کشور، از جمله در کالیفرنیا، میلیون‌ها آمریکایی به مکان‌هایی با خطر سوختن نقل مکان کرده‌اند، به‌ویژه ساخت‌وسازهایی در حومه شهرها که با جنگل‌ها، علفزارها و بوته‌زارها هم‌مرز هستند. رشد سریع در این مناطق که به عنوان " رابطه جنگلی-شهری " شناخته می شود، احتمال آتش سوزی های ویرانگر را افزایش داده است، به خصوص که تغییرات آب و هوا باعث آتش سوزی های بزرگتر و شدیدتر در سراسر غرب می شود.

بر اساس تحقیقات به سرپرستی ولکر رادلوف، استاد اکولوژی جنگل در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون، بین سال‌های 1990 تا 2020، تعداد خانه‌ها در بخش‌های مستعد آتش‌سوزی کالیفرنیا 40 درصد افزایش یافته است. در مقابل، تعداد خانه‌ها در مناطق کم‌تر قابل اشتعال - مانند مرکز شهرها - تنها 23 درصد رشد داشته است.

در سراسر غرب، در حال حاضر بیش از 16 میلیون خانه در منطقه جنگلی-شهری یا WUI (تلفظ "وو-ای") وجود دارد.

هنگامی که آتش سوزی ها رخ می دهد، تمایل دارند بیشترین آسیب را در این مناطق وارد کنند، جایی که ساخت و سازها به بیابان ها تجاوز می کنند. نمونه‌ها شامل آتش‌سوزی پالیسیدز در هفته گذشته است، جایی که یک آتش‌سوزی بوته‌ای به سرعت به 1000 خانه و ساختمان در یک محله گران‌قیمت گسترش یافت. یا آتش سوزی کمپ در سال 2018 که بهشت، کالیفرنیا، شهری محصور در جنگل ها را سوزاند.

اگر کسی یک هفته قبل از آتش سوزی ها در این جوامع قدم می زد، هرگز فکر نمی کرد که آنها مستعد آتش سوزی هستند، دکتر رادلوف گفت. «فاصله آنها از پوشش گیاهی طبیعی بسیار دور به نظر می رسد، اما اینطور نیست. دانشمندان آتش سوزی می دانند که اینطور نیست.»

آمریکایی ها اغلب به WUI نقل مکان می کنند تا به طبیعت نزدیک تر باشند یا به این دلیل که خانه ها ارزان تر هستند. در کالیفرنیا، بسیاری از شهرها توسعه را در مناطق مرکزی شهر محدود کرده‌اند و مردم را به حاشیه ها سوق می دهند. خانه های سیار و مسکن کم درآمد در مناطق مستعد آتش سوزی رایج است.

از سال 2020، زمانی که همه گیری کرونا باعث تسریع نقل مکان ها از مراکز شهر شد، شهرستان لس آنجلس به طور کلی کاهش جمعیت داشته است، اما هم پالیسیدز و هم آلتادنا شاهد افزایش متوسطی بوده اند.

داده‌های Corelogic، یک شرکت تحلیل املاک و ریسک، نشان می‌دهد که حدود 1 از 8 ملک در کالیفرنیا اکنون با خطر آتش‌سوزی «بسیار بالا» مواجه است. در شهرستان لس آنجلس، این رقم نزدیک به 1 در 10 است، به طوری که ساختمان‌های جدیدتر کمی بیشتر از ساختمان‌هایی که قبل از سال 2000 ساخته شده‌اند در مناطق مستعد آتش‌سوزی قرار دارند.

اندرو رامباخ، یکی از همکاران ارشد موسسه شهری، یک سازمان غیرانتفاعی، گفت: «به خصوص در غرب ایالات متحده، ما در چند دهه گذشته مانند دیوانه ها به سمت WUI رشد کرده ایم. میزان قرار گرفتن در معرض حوادث آتش سوزی بیشتر و بیشتر می شود.»

رشد مسکن در مناطق قابل اشتعال دلیل بزرگی است که آتش سوزی ها مخرب تر می شوند. نه تنها خانه های بیشتری در مسیر آتش سوزی ها وجود دارد، بلکه با زندگی بیشتر مردم در نزدیکی جنگل ها و مراتع، احتمال بیشتری وجود دارد که آتش سوزی در وهله اول شروع شود. انسان ها خود بیشترین سهم شروع آتش سوزی ها را دارند: سیگاری که از پنجره به بیرون پرتاب شده، یا موتور ماشین چمن زنی داغ که علف خشک را آتش می زند.

وجود خانه های بیشتر در مناطق مستعد آتش سوزی همچنین تقاضا برای خاموش کردن آتش سوزی ها در زمین های اغلب دشوار را افزایش می دهد که می تواند منابع آتش نشانی را تحت فشار قرار دهد.

دکتر کولدن گفت: «پالیسیدز یک مکان کاملاً زیبا است، بنابراین مردم دوباره به آنجا نقل مکان خواهند کرد. «امید من این است که آنها مکث کنند و از خود بپرسند که چگونه می توانیم بهتر بازسازی کنیم تا این اتفاق دوباره نیفتد.»

یادگیری «همزیستی» با آتش

تصور اینکه میلیون ها آمریکایی ناگهان از زندگی در نزدیکی مناطق جنگلی دست بردارند، سخت است. این امر باعث می شود که اقدامات بیشتری برای محافظت از خانه ها و جوامع در برابر آتش انجام شود.

مکس موریتز، کارشناس آتش سوزی جنگلی در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا، گفت: «ما باید به این آتش سوزی ها به عنوان اجتناب ناپذیر نگاه کنیم و یاد بگیریم که با آنها همزیستی کنیم.»

یک خانه ییلاقی در آتش می سوزد و شب را به رنگ قرمز روشن می کند. آن را یک چمن کوچک با درختان همیشه سبز بلند در پس زمینه احاطه کرده است.

دود تیره از کوه ها در دوردست برمی خیزد. در پیش زمینه چند شهرک مسکونی در بالای تپه ها قرار دارند.

حفاظت‌ها شامل ساختن خانه‌هایی است که در برابر ذرات آتش‌سوزی که توسط باد حمل می‌شوند، مقاوم‌تر باشند و از طریق دریچه‌ها در لبه‌ها یا کناره‌ها به داخل خانه‌ها دمیده می‌شوند. آن کوپ، مهندس ارشد موسسه بیمه ایمنی تجارت و خانه گفت، ایجاد "فضای قابل دفاع" بیشتر در اطراف خانه ها و محله ها، عاری از بوته و پوشش گیاهی، برای دور نگه داشتن آتش سوزی ها نیز شامل می شود.

از سال 2008، کالیفرنیا برخی از سختگیرانه ترین قوانین در کشور را برای خانه های جدید در مناطق پرخطر آتش سوزی به تصویب رسانده است که از توسعه دهندگان می خواهد از مواد مقاوم در برابر آتش استفاده کنند و دسترسی به آب را برای آتش نشان ها فراهم کنند. قانون دیگری که در سال 2023 تصویب شد اما هنوز اجرایی نشده است، از صاحبان خانه ها در مناطق مستعد آتش سوزی می خواهد که هر چیز قابل اشتعال - مانند بوته ها یا نرده های چوبی - را از فاصله پنج فوتی خانه خود حذف کنند. دکتر موریتز گفت، برخی از جوامع از باغ ها، زمین های کشاورزی یا سایر حائله ها در برابر آتش سوزی های جنگلی استفاده می کنند.

این اقدامات می تواند تفاوت ایجاد کند. پس از آتش سوزی کمپ، یک تجزیه و تحلیل نشان داد که حدود 51 درصد از 350 خانه تک خانواری در بهشت که بر اساس آیین نامه های جدید ساخته شده بودند، از آسیب در امان ماندند، در مقایسه با تنها 18 درصد از 12100 خانه ساخته شده قبل از استانداردها.

اما قوانین جدید برای اثرگذاری زمان می برد و آیین نامه های ساختمانی در مورد خانه های قدیمی که مقاوم سازی آنها گران است، اعمال نمی شود. در خارج از کالیفرنیا، بسیاری از ایالت های غربی آیین نامه های سراسری ندارند و اجرای استانداردها را به دولت های محلی واگذار می کنند.

به گفته کارشناسان، در بسیاری از موارد، صاحبان خانه ها، آژانس های دولتی و دولت فدرال باید اقدامات بیشتری برای جلوگیری از تجمع پوشش گیاهی در اطراف مناطق پرخطر انجام دهند. این همیشه آسان نیست: در مکان هایی مانند کوه های سانتا مونیکا در نزدیکی اقیانوس آرام پالیسیدز، استفاده از آتش تجویز شده برای مهار پوشش گیاهی موثر نیست. بر اساس گفته خدمات پارک ملی در جاهای دیگر، کمبود نیروی کار و مقررات زیست محیطی تلاش ها برای نازک کردن جنگل ها را مختل کرده است.

ایالت ها همچنین ممکن است محدودیت های سخت تری برای توسعه در برخی از پرخطرترین مناطق اعمال کنند. در حالی که برخی از دولت ها به مردم پول داده اند تا از زمینی که بارها سیل می آید نقل مکان کنند، این ایده به ندرت برای آتش سوزی ها در نظر گرفته می شود.

در عین حال، کالیفرنیا با کمبود شدید مسکن روبرو است و کارشناسان می گویند که هرگونه محدودیتی در توسعه باید با تلاشی برای اجازه دادن به ساخت خانه های بیشتر در مناطق کم خطرتر مانند مراکز شهر همراه باشد.

سی جی گاب، دانشمند محیط زیست در دانشگاه سانتا کلارا، گفت: «تشویق به توسعه درونی در شهرها به منظور کاهش فشار بر مناطق WUI بخش بزرگی از معادله است.»

هجوم برای بازسازی

هنگامی که محله ها آتش می گیرند، بسیاری از ساکنان می خواهند به سرعت و با محدودیت های کمتری بازسازی کنند. پس از آتش‌سوزی مارشال در نزدیکی بولدر، کلرادو، در سال 2022، برخی از جوامع با آیین‌نامه‌های ساختمانی سخت‌گیرانه‌تر موافقت کردند، اما برخی دیگر با الزامات استفاده از مواد مقاوم در برابر آتش یا افزودن آبپاش در داخل خانه‌های بازسازی‌شده مخالفت کردند، زیرا هزینه‌ها را افزایش می‌داد، آقای رامباخ از موسسه شهری گفت.

آقای رامباخ گفت: «مردم می خواهند ایمن باشند، اما در یک بهبود، هزینه و توانایی بازسازی سریع نیز مهم است. «شما اغلب تنشی بین این دو می بینید.»

نمای هوایی از محله ای که تا حد زمین سوخته است، جایی که گرد و غبار تازه ای از برف بر روی آن باریده است. فقط آثار ساختمان باقی مانده است.

نمایی از خیابان از دو خانه جدید در حال ساخت. یکی در پس زمینه که بیشتر تکمیل شده است، با نمای بیرونی قهوه ای روشن اما بدون پله های جلویی تکمیل شده است. یکی در پیش زمینه فقط با عایق سبز پوشیده شده است.

افزایش هزینه های بیمه مسکن می تواند تغییراتی را ایجاد کند. از آنجایی که بیمه‌گران از مناطق مستعد آتش‌سوزی کالیفرنیا عقب‌نشینی می‌کنند و حق بیمه‌ها افزایش می‌یابد، بسیاری از جوامع می‌توانند به راه‌هایی برای کاهش چشمگیر ریسک خود نگاه کنند، دکتر کولدن از دانشگاه کالیفرنیا، مرسد، گفت.

برخی شروع کرده اند: در سال 1990، پس از آتش سوزی پینتد کیو به سانتا باربارا، کالیفرنیا، 427 خانه را سوزاند و یک نفر را کشت، جامعه نزدیک مونته سیتو اقدام کرد. منطقه حفاظت از آتش نشانی محلی اکنون با ساکنان برای مقاوم سازی خانه ها در برابر آتش، نازک کردن بوته های بومی در ملک خصوصی و نیاز به تغییرات در آیین نامه های ساختمانی، مانند مسیرهای ورودی عریض تر برای ماشین های آتش نشانی، همکاری می کند.

این تلاش ها در آتش سوزی توماس در سال 2017 آزمایش شد، زمانی که بادهای شدید شعله های آتش را به آستانه مونته سیتو رساند. این بار فقط هفت خانه ویران شد.

دکتر کولدن گفت: «فجایع زیادی وجود دارد که ما کنترل محدودی بر آنها داریم. اما آتش یکی از چیزهایی است که ما بر آن کنترل داریم. ما می توانیم سوخت را کنترل کنیم. ما می توانیم ظاهر سازه های خود را کنترل کنیم.»

او افزود: «وقتی فصل آتش سوزی نیست، حفظ این شتاب سخت است. اما در حال حاضر، در پی یک فاجعه، هر جامعه دیگری که هر نوع خطر آتش سوزی دارد باید به این موضوع نگاه کند که چه چیزی را می توانند تغییر دهند و بگویند: "امروز روزی است که ما شروع می کنیم."

روش شناسی

امتیازهای خطر آتش سوزی از CoreLogic بر اساس تخمین های میانگین تلفات سالانه است و در سطح بسته نمایش داده می شود. در صورتی که چندین سازه وجود داشته باشد، خطر برای ملک اصلی در هر بسته ارزیابی می شود و در صورت مشابه بودن اندازه سازه ها از امتیاز خطر بالاتر استفاده می شود.