هنگامی که برندا اندرو در سال 2004 در اوکلاهما به جرم قتل محاکمه می شد، یک دادستان به نام فرن اسمیت رو به هیئت منصفه کرد و لباس زیر توری و سوتین برندا اندرو را بالا گرفت.
اسمیت با لحنی طعنه آمیز به هیئت منصفه گفت: بیوه عزادار این را بر می دارد تا با دوست پسرش فرار کند. بیوه عزادار این را در اقدام مناسب عزاداری خود بر می دارد.
وکلای اندرو بعدها گفتند که آنقدر از ارائه لباس زیر شوکه شده بودند که حتی اعتراض نکردند. اما تا آن زمان، احتمالاً اهمیتی نداشت؛ اسمیت زمان قابل توجهی را به تشریح زندگی جنسی اندرو اختصاص داده بود و از معشوقه های سابق او در جایگاه شهود بازجویی می کرد. اندرو ظاهراً به دلیل قتل شوهرش، راب اندرو، محاکمه می شد، اما اسمیت به اثبات گناه او بسنده نکرد. دادستان همچنین می خواست هیئت منصفه را متقاعد کند که اندرو، به قول اسمیت، سگ هرزه بوده است.
حمله به زنان در محاکمه به دلیل جرایم جنایی با اتهامات بیشتر رفتار غیراخلاقی، پدیده ای رایج است، چه در گذشته و چه در حال حاضر، چه به صورت محلی و چه در سطح جهانی. در سال 1994، زنی در کالیفرنیا به نام مری الن ساموئلز به جرم قتل شوهرش و آدمکشی که برای کشتن او استخدام کرده بود، محکوم شد، پس از اینکه دادستان ها بخش هایی از نامه های شهوانی را که در طول سال ها برای ساموئلز ارسال شده بود و همچنین یک عکس برهنه از متهم را ارائه کردند. اخیراً، به نظر می رسید مقامات ایتالیایی مشتاق پیشبرد شواهدی بودند مبنی بر اینکه رفتار آماندا ناکس پس از قتل بدنام هم اتاقی اش، آن چیزی نبود که از یک زن در موقعیت او انتظار می رفت: ناکس به جای گریه و زاری، بی تاثیر به نظر می رسید و به خرید لباس زیر قرمز و بوسیدن دوست پسرش پرداخت. وقتی زنان به ارتکاب جرم متهم می شوند، اغلب زن بودن آنها نیز مورد سوال قرار می گیرد. اندرو و وکلای او از سال 2007 استدلال کرده اند که پرونده او نمونه ای از همین پدیده است - و در 21 ژانویه، دیوان عالی با این موضوع موافقت کرد و حکم دادگاه بدوی علیه اندرو را لغو کرد، پرونده او اکنون برای بررسی مجدد به دادگاه استیناف حوزه دهم باز می گردد.
مجازات اعدام به عنوان یک نهاد از جهاتی با زنان آسان می گیرد: شاید به این دلیل که زنان نسبتاً ضعیف و منفعل تلقی می شوند، قاتلان مرد بیشتر از قاتلان زن به اعدام محکوم می شوند. از سال 1976، تنها 18 زن در ایالات متحده اعدام شده اند، در مقایسه با 1589 مرد. امروزه، 51 زن در صف اعدام هستند، در مقایسه با بیش از 2000 مرد.
اما برای آن دسته از زنانی که با مجازات اعدام روبرو می شوند، نوع خاصی از نابرابری بر اساس جنسیت آنها می تواند ایجاد شود: اگرچه مردان به ندرت بر اساس انحراف از هنجارهای جنسیتی مردانه به اعدام محکوم می شوند، بسیاری از متهمان زن که با محاکمات اعدام روبرو هستند، توسط دادستان ها به دلیل شکست در زنانگی مورد تمسخر قرار می گیرند.
اندرو به دلیل فریب دادن شوهر جدا شده اش به داخل گاراژ تحت بهانه دروغین راه اندازی مجدد چراغ پیلوت کوره اش در نوامبر 2001، و سپس شرکت در تیراندازی مرگبار به او با معشوقش جیمز پاوات به امید مطالبه غرامت بیمه عمر محکوم شد. اندرو قاطعانه مدعی است که بی گناه است، اما بلافاصله پس از قتل، پاوات و اندرو با دو فرزند اندرو به مکزیک گریختند. آنها پس از بازگشت به ایالات متحده دستگیر شدند، جایی که هر دو به قتل متهم شدند. محاکمه پاوات شش ماه زودتر از اندرو انجام شد و به گفته مارک بوکمن، وکیل مدافع و نویسنده کتاب «مارپیچ نزولی»، «پیش نمایشی از محاکمه علیه او بود. در واقع، شواهد علیه او از بسیاری جهات با شواهدی که هم متهمش با آن روبرو بود، یکسان بود.» هیئت منصفه اوکلاهما پاوات را به اعدام محکوم کرد و سپس نوبت اندرو شد.
دادستانی دو معشوقه سابق اندرو را به عنوان شاهد در اوایل جلسه ارائه کرد. مرد اول، جیمز هیگینز، پس از ملاقات در پرایس مارت محلی، جایی که هیگینز دستیار مدیر بود، با اندرو رابطه داشت. وقتی اسمیت از هیگینز خواست تا شرایط رابطه خود با اندرو را توضیح دهد، هیگینز پاسخ داد که اندرو رابطه را با لباس های تحریک آمیز - پوشیدن دامن های کوتاه و تاپ های یقه باز - آغاز کرده است. در گفته های او، اندرو وارد می شد، صحبت می کرد و به نوعی به من می مالید و دست می زد، و منظورم این است که فقط لاس می زد... همانطور که شهادت هیگینز پیش می رفت، اسمیت به پرسیدن سوالاتی ادامه داد که شواهدی را به دست می داد مبنی بر اینکه اندرو از نظر جنسی پرخاشگر و زناکار بوده است. هیگینز، برای مثال، اظهار داشت که وقتی آن دو با هم رابطه جنسی برقرار کردند، اندرو تقریباً همیشه هزینه اتاق‌های متل خود را پرداخت می‌کرد و چندین بار او را به داشتن رابطه جنسی در ماشین خود (برخلاف ماشین او) دعوت کرد. رابطه آنها سال ها قبل از جرم ادعایی اندرو پایان یافته بود. یک پرستار بچه سابق برای بچه های اندرو نیز شهادت داد که اندرو یک بار برای خرید مواد غذایی با پوشیدن لباس چرمی با موهای بسیار بزرگ بیرون رفته است.
بخوانید: بحث درباره زنان و مجازات اعدام
بعداً، دادستانی ریک نانلی، معشوقه جدیدتر اندرو را به جایگاه شهادت فراخواند. اسمیت از او پرسید: آیا یک مادر خوب فرزندان خود را برمی دارد و به مکزیک فرار می کند، آنها را از مدرسه خارج می کند و به مکزیک فرار می کند، در حالی که پدرشان در تابوتی در یک مراسم تشییع جنازه دراز کشیده است؟ نانلی اعتراف کرد: معمولاً نه. اسمیت سپس پرسید، انگار که هنوز منظور او بیان نشده است: آیا یک مادر خوب دوست پسرهای خود را با وجود بچه ها در خانه، هنگامی که هنوز با پدرشان ازدواج کرده است، به خانه دعوت می کند؟ در کنار خیانت زناشویی، عملکرد اندرو به عنوان یک مادر به عنوان شاهدی بر این که او به عنوان یک زن شکست خورده است، ارائه شد.
و اگر شکی وجود داشت که مجازات اندرو به نوعی مربوط به زنانگی او بوده است، اسمیت در اظهارات پایانی خود به صراحت به این موضوع اشاره کرد: اندرو امروز در اینجا نشسته است و در پنج هفته گذشته، همه متواضع، ساکت و زیبا بوده است. او زن زیبایی است. و او بهترین رفتار خود را داشته است. اما این برندا اندرو واقعی نیست.
محاکمات اعدام به طور طبیعی روایت های کاملاً متضادی در مورد موضوع خود ارائه می دهند. به هیئت منصفه دستور داده می شود تا عوامل تشدید کننده تعریف شده قانونی مرتبط با قتل را در برابر عوامل تخفیف دهنده مربوط به ویژگی های متهم به عنوان یک شخص یا شرایط جرم بسنجد. عوامل تشدید کننده می تواند شامل، به عنوان مثال، بی رحمی یا فجیع بودن خاص، انگیزه های مربوط به منفعت مالی و تعداد قربانیان باشد. عوامل تخفیف دهنده می تواند شامل تشخیص بیماری روانی یا ناتوانی ذهنی یا شواهدی مبنی بر اینکه نقش متهم در قتل نسبت به یک طرف مقصرتر حداقل بوده است. این به نفع دادستان است که بدترین نسخه متهم را به هیئت منصفه ارائه دهد - نوعی انگیزه انحرافی که می تواند منجر به توسل به تصورات عمیق ریشه دار هیئت منصفه از آنچه رفتار بد در جامعه تلقی می شود، صرف نظر از اینکه این تصورات منصفانه هستند یا نه، شود. با توجه به این شرایط، اگر مجازات اعدام با تعصبات ابتدایی صحبت نمی کرد، شوکه کننده بود - و دیوان عالی در پرونده اندرو نمونه ای نگران کننده از این پدیده را دید. اندرو ممکن است در بلند مدت همچنان ببازد، اما پیروزی او در دیوان عالی یک پیروزی برای همه زنان آمریکایی است که با مجازات اعدام روبرو هستند.