بادهای شدید بیابانی، آتش‌سوزی‌های این ماه در اطراف لس‌آنجلس را به دیگ‌های جوشان ویرانی تبدیل کرد. آن‌ها همچنین باعث شدند که آتش‌سوزی‌ها از الگویی پیروی کنند.
آتش‌سوزی‌هایی که توسط بادهای سانتا آنا، وزش‌های بدنامی که از بالای کوه‌ها به سمت شمال شهر می‌وزند، به راه می‌افتند، حدود 90 درصد از مساحتی را که در آتش‌سوزی‌های پاییزی و زمستانی در جنوب کالیفرنیا از سال 1950 سوخته است، به خود اختصاص داده‌اند، همانطور که دانشمندان در مطالعه‌ای اخیر تخمین زده‌اند.
آتش‌سوزی‌های جنوب کالیفرنیا اغلب در ماه‌های سرد ناشی از باد هستند
آتش‌سوزی‌های جنگلی که بین اکتبر و مارس، از سال 1903 آغاز شده‌اند
محدوده آتش‌سوزی‌های تاریخی
آتش‌سوزی‌های 2025
توجه: داده‌های 2025 تا 23 ژانویه است.
مطالعه‌ای دیگر نشان داد که بادهای شدید مهم‌ترین عامل برای توضیح این موضوع هستند که آیا آتش‌سوزی‌های بزرگ خانه‌ها و سایر سازه‌ها را در آنجا تخریب می‌کنند یا خیر. این مسئله نه آب و هوای خشک است، نه پوشش گیاهی متراکم، و نه نزدیکی آتش به مناطقی که سکونتگاه‌های انسانی و فضاهای وحشی با هم ترکیب می‌شوند، که عامل حیاتی در منطقه خلیج سانفرانسیسکو و دامنه‌های شمالی سیرا نوادا است.
چنین یافته‌هایی سؤال بزرگی را برای لس‌آنجلس در حین بازسازی مطرح می‌کند: چگونه می‌توان منطقه را در برابر تهدیدی به ثبات و به‌طور مداوم تهدیدآمیز مانند باد شدید بهتر آماده کرد؟
توپوگرافی شکل می‌دهد که کدام مکان‌ها پربادتر هستند
میانگین تعداد روزهای دارای سرعت باد بالا بین اکتبر و مارس، از سال 2011
0
20
30
40
50+ روز
باد - بادی متغیر، نامرئی، تغییر شکل دهنده - ممکن است به نظر نرسد که آسان‌ترین نیروی طبیعت برای پیش‌بینی باشد. و در واقع، بسیاری از موارد در مورد بادهایی که در اوایل این ماه لس‌آنجلس را درنوردید، از جمله شدت آن‌ها، موقعیت آن‌ها و دوره طولانی خشکسالی که قبل از آن‌ها وجود داشت، حتی برای جنوب کالیفرنیا نیز غیرمعمول بود.
آریل کوهن، هواشناس مسئول دفتر لس‌آنجلس سازمان هواشناسی ملی، گفت: «این یک همگرایی بسیار منحصربه‌فرد از شرایط بود که به هیچ وجه زیاد اتفاق نمی‌افتد.»
با این وجود، دانشمندان می‌گویند که ما به اندازه کافی در مورد سانتا آنا می‌دانیم تا از چند جهت بهتر آماده شویم. می‌دانیم که آن‌ها هر سال می‌وزند، بیشتر در ماه‌های سردتر. می‌دانیم که آن‌ها تمایل دارند در امتداد مسیرهای خاصی، از میان دره‌ها و در امتداد تپه‌ها حرکت کنند، جایی که زمین‌های ناهموار، هوای بیابان را در هجوم سرسختانه خود به سمت دریا هدایت و فشرده می‌کنند.
جان کیلی، متخصص بوم‌شناسی آتش‌سوزی در سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده، گفت که آتش‌سوزی‌های جنگلی ناشی از باد «مشکلی قابل حل» است. از نظر او، نکته کلیدی این است که شرکت‌های برق دقیق‌تر بفهمند کجا و چه زمانی برق را قطع کنند. این امر می‌تواند از شروع بسیاری از آتش‌سوزی‌ها در وهله اول جلوگیری کند، اگرچه، همانطور که دکتر کیلی اذعان کرد، «گفتن آن آسان‌تر از انجام آن است.» (مقامات می‌گویند که آن‌ها همچنان در حال بررسی این موضوع هستند که چه چیزی باعث بزرگ‌ترین آتش‌سوزی‌های این ماه شده است.)
مکس موریتز، متخصص آتش‌سوزی‌های جنگلی در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا، گفت که توسعه در مناطق مستعد سانتا آنا نیز می‌تواند بهتر تنظیم شود. کالیفرنیا از ساختمان‌های منفرد در مکان‌های آسیب‌پذیر می‌خواهد که استانداردهای مقاومت در برابر آتش را رعایت کنند. اما هیچ استانداردی برای چگونگی طراحی جوامع برای دور نگه داشتن محله‌های شلوغ از بوته‌های قابل اشتعال یا چگونگی چیدمان آن‌ها برای کمک به ساکنان برای تخلیه ایمن وجود ندارد. دکتر موریتز گفت: «این مرز بعدی است.»
دکتر کوهن، هواشناس، برای درک اینکه چگونه سانتا آنا می‌تواند ثابت اما غیرقابل پیش‌بینی باشد، آشنا اما قادر به غافلگیری، گفت که فکر کردن به خمیر پنکیک کمک می‌کند.
بادها با هوای خنک و متراکم که در بالای نوادا و یوتا، در منطقه خشک معروف به حوضه بزرگ جمع می‌شود، آغاز می‌شوند. جو سعی می کند با کشیدن این هوا به سمت ساحل، خود را اصلاح کند. و بنابراین، مانند توده‌ای از خمیر چسبنده که از کاسه بیرون می‌ریزد، هوا شروع به پخش شدن در کوه‌های اطراف می‌کند. از میان گذرگاه‌ها و دره‌های باریک عبور می‌کند. از دامنه‌ها به پایین می‌غلتد. در اطراف موانع تغییر شکل می‌دهد و گرداب‌ها و چرخ‌ها را می‌چراند.
دکتر کوهن گفت که پیش‌بینی‌کنندگان هوا می‌توانند احتمالات مربوط به جایی را که تمام این هوا در اطراف لس‌آنجلس و سن دیگو به پایان می‌رسد، و اینکه وقتی به آنجا می‌رسد با چه سرعتی حرکت می‌کند، محدود کنند. اما آن‌ها نمی‌توانند با قطعیت پیش‌بینی کنند که بادها در کجا قوی‌تر خواهند بود. و البته، جایی که خطوط برق یا آتش‌افروزان ممکن است آتش‌سوزی ایجاد کنند را نمی‌توانند پیش‌بینی کنند.
دکتر کوهن گفت: «تنها چیزی که لازم است یک تغییر جهت جزئی در هوا است، و شما از یک وضعیت نسبتاً آرام به یک صحنه فاجعه می‌روید.» دکتر کوهن گفت که جابه‌جایی‌های کوچک از این نوع بود که این ماه فاجعه را به مکان‌هایی از جمله آلتادنا، بوربانک و گلندیل که معمولاً تحت تأثیر آتش‌سوزی‌های ناشی از باد قرار نمی‌گیرند، آورد.
با این وجود، مایک رود، رئیس سابق گردان در سازمان آتش نشانی شهرستان اورنج، گفت که آتش نشانان در جنوب کالیفرنیا به خوبی می دانند که کدام مکان ها بیشتر بادها را هدایت می کنند. آن‌ها حتی می‌دانند که کدام مناطق معمولاً بسته به جهت دره‌ها، آتش‌سوزی‌های جنگلی را زودتر یا دیرتر در فصل می‌بینند. رود گفت: بادها مانند آب تمایل دارند "همان مسیر را به همان شکل طی کنند".
کدهای ساختمانی کالیفرنیا نسبت به این واقعیت نابینا نیستند. آژانس آتش‌سوزی جنگلی ایالتی، Cal Fire، "مناطق شدت خطر آتش‌سوزی" را بر اساس تاریخچه سوختگی، پوشش گیاهی، زمین و آب و هوا، از جمله الگوهای باد، تعیین می‌کند. خانه‌ها در این مناطق باید با استانداردهای بالاتری ساخته شوند. آن‌ها باید با ایجاد حائلی در برابر محیط اطراف خود، هم از گسترش شعله‌ها جلوگیری کنند و هم به آتش‌نشان‌ها کمک کنند تا ایمن کار کنند.
اما Cal Fire از معیارهای یکسانی در سراسر ایالت برای تعیین مناطق خطر استفاده می‌کند. الکساندرا سیفارد، بوم‌شناس پژوهشی در مؤسسه زیست‌شناسی حفاظت، یک سازمان علمی غیرانتفاعی، گفت که این امر می‌تواند باعث شود که تفاوت‌های منطقه‌ای خاصی، مانند تعداد آتش‌سوزی‌های مخرب در جنوب کالیفرنیا که ناشی از باد هستند تا پوشش گیاهی خشک، نادیده گرفته شوند.
تحقیقات دکتر سیفارد نشان می‌دهد که وقتی بادهای سانتا آنا با تمام قدرت خود می‌وزند، اخگرها را هزاران فوت به هوا پرتاب می‌کنند و محیط اطراف را به آتش می‌کشند، اینکه آتش‌سوزی چقدر بد می‌شود، در درجه اول به این موضوع بستگی ندارد که بوته‌های روی زمین چقدر ضخیم هستند. او گفت: «آتش‌سوزی‌ها از طریق هوا گسترش می‌یابند نه پوشش گیاهی.»
Cal Fire در بیانیه‌ای ایمیلی اعلام کرد که از داده‌های محلی برای تخمین رفتار آتش‌سوزی در مقیاس دقیق استفاده می‌کند و از این طریق هنگام تعیین مناطق خطر، تفاوت‌های منطقه‌ای را در نظر می‌گیرد. کارشناسان می‌گویند مدیریت پوشش گیاهی در جنوب کالیفرنیا همچنان یک استراتژی مهم برای کاهش خطرات آتش‌سوزی در تابستان است.
رود، رئیس سابق گردان، گفت که سؤال بزرگتر در مورد دالان‌های آتش منطقه این است که آیا بازسازی در آنجا منطقی است یا خیر.
رود گفت: «ما می‌دانیم که آتش‌سوزی دوباره در این مکان‌ها رخ خواهد داد و می‌دانیم که این کار را هر چند سال یک بار انجام خواهد داد. ما نمی توانیم به قرار دادن مردم در معرض خطر ادامه دهیم.»
این متن نباید حذف یا جابجا شود.