کیت شکار ۶۵۰۰ ساله شامل قطعاتی از یک نیزهانداز (آتلاتل) و یک بومرنگ، و همچنین زوبینهایی با نوک چوبی و سنگی بود. این مجموعه در غاری در غرب تگزاس نزدیک بقایای یک آتش کوچک و تودهای از فضولات انسانی به خوبی حفظ شده کشف شد - شواهدی از کسانی که زمانی در آنجا پناه گرفته بودند.
این سلاحها که طی چند سال گذشته در نزدیکی مارفا، شهر کوچک بیابانی در حدود ۴۰ مایلی شمال غربی مرز با مکزیک کشف شدهاند، میتوانند یکی از قدیمیترین مجموعههای تقریباً کامل ابزارهای شکار چوبی و سنگی یافت شده در آمریکای شمالی باشند، به گفته باستانشناسان در دانشگاه ایالتی سول راس و دانشگاه کانزاس.
محققان هنوز یافتههای کامل خود را منتشر نکردهاند، اما گفتند که تاریخگذاری نشان میدهد که یکی از سلاحها حدود ۷۰۰۰ سال قدمت دارد. به گفته محققان، این دستساختهها میتوانند به روشن شدن روشهای پیچیدهای که انسانهای باستان برای شکار طعمههای خود و تعمیر وسایل شکستهشان استفاده میکردند، کمک کنند.
بایرون شرودر، مدیر مرکز مطالعات بیگ بند در دانشگاه ایالتی سول راس و یکی از محققان اصلی این پروژه، گفت: «ما شگفتزده شدیم، زیرا من هرگز چنین چیزهایی ندیده بودم.»
این کیت که شامل قطعات مختلف سلاح و همچنین یک پوست تا شده شاخبلند (آهو) است که به احتمال زیاد برای دوختن کیف یا لباس استفاده میشده، طی چند سال گذشته در پناهگاه صخرهای سن استبان - غاری نیمهفرو ریخته بین مارفا و آلپاین، تگزاس - کشف شد. در سال ۲۰۱۹، محققان دانشگاه کانزاس با همکاری دکتر شرودر و تیمش، حفاریهایی را در این محل آغاز کردند.
دکتر شرودر گفت که غارتگران سالها این محل را غارت کردهاند و پیدا کردن منطقهای دست نخورده برای حفاری را دشوار کرده است. محققان بین صخرهها خزیدند و در نهایت نقطهای را پیدا کردند که معتقد بودند ممکن است هنوز بتوانند برخی دستساختههای قابل نجات را پیدا کنند. دکتر شرودر گفت: «ما به سرعت متوجه شدیم که آن قسمت از سایت واقعاً، واقعاً، واقعاً عمیق است.» وی افزود: «دلیل اینکه ما آنجا بودیم این بود که چیزهای واقعاً قدیمی پیدا کنیم. بنابراین به حفاری عمیقتر ادامه دادیم.»

او گفت، در آن زمان بود که اولین قطعات کیت شکار را پیدا کردند. با ادامه حفاری، قطعات بیشتری از کیت کشف شد.
دکتر شرودر گفت، تعداد ابزارها و موقعیت مکانی آنها نشان میدهد که غار به احتمال زیاد توسط شکارچیان برای بررسی و تعمیر سلاحهای آسیبدیده استفاده میشده است. وی افزود: «آنها فقط داشتند نوعی موجودیبرداری میکردند و وسایل شکسته را دور میانداختند.»
قدیمیترین مورد یک آتلاتل (atlatl) است که به آن نیزهانداز نیز میگویند و محققان آن را در مقالهای در سال ۲۰۲۳ در مجله مطالعات بیگ بند توصیف کردند.
یکی از محققان، دوین پتیگرو، استادیار مردمشناسی و متخصص سلاحهای باستانی در دانشگاه ایالتی سول راس، گفت که بخشی از چیزی که این یافته را قابل توجه کرده، چوب، زردپی و پرهای به خوبی حفظ شده است. او گفت، معمولاً «تمام آنچه که باقی میماند ابزارهای سنگی هستند.»
علاوه بر آتلاتل، باستانشناسان همچنین قطعهای از یک بومرنگ، نوکهای چوبی بلند که ممکن است برای رساندن سم به طعمه استفاده میشده، و زوبینهای چوبی و نوکهای سنگی را پیدا کردند.
دکتر پتیگرو گفت: «تصور کنید تمام این مسافت را روزانه پیاده طی کنید و مکانی را در چشمانداز پیدا کنید که از آن اطلاع دارید، جایی که میدانید میتوانید پناهگاهی پیدا کنید.» وی افزود، شکارچیان احتمالاً یک یا دو شب را در آنجا گذرانده، آتشی روشن کرده و روی تجهیزات خود کار میکردند.
او گفت: «به دست آوردن این نوع دیدگاه از مردمان باستان کمیاب است.»
کریستوفر مورگان، استاد مردمشناسی و باستانشناسی در دانشگاه نوادا، رینو، این یافتهها را مهم توصیف کرد، به خصوص با توجه به اینکه تعداد کمی از سایتهای غاری در آمریکای شمالی با رسوبات دست نخورده باقی ماندهاند. او در این مطالعه دخالتی نداشت اما با دکتر شرودر کار کرده است.
او با اشاره به اینکه اشیاء از دورههای زمانی جداگانه گاهی اوقات میتوانند بسیار نزدیک به هم یافت شوند، گفت: «اثبات در جزئیات دقیق این است که آیا آن دستساختهها واقعاً با هم هستند یا نه.» وی افزود: «اما تا کنون، فکر میکنم بسیار خوب به نظر میرسد.»
دکتر مورگان گفت، اگرچه قدمت این اقلام چشمگیر است، اما نکته جالبتر، این احتمال است که آنها به یک کیت سلاح تعلق دارند که هزاران سال پیش در غار ذخیره شده است و آنچه که این موضوع در مورد رفتار مردمان باستان نشان میدهد.
او گفت: «این همان چیزی است که این یافته نشان میدهد - نوع چیزی که یک شکارچی، که ۶۸۰۰ سال پیش در نزدیکی مرز مدرن تگزاس و مکزیک زندگی میکرد - هر روز با خود حمل میکرد.» وی افزود: «این نشان میدهد که آنها به خوبی با فناوری پیچیده مجهز بودند. این نشان میدهد که آنها برنامهریزی میکردند. شکارچی-گردآورندگان - آنها فقط افرادی مثل من و شما هستند و فوقالعاده باهوشاند.»

جیمز دیوید کیلبی، استاد مردمشناسی در دانشگاه ایالتی تگزاس و متخصص باستانشناسی شکارچی-گردآورنده که در این تحقیق دخالتی نداشت، گفت که یافتن ابزارهایی که با چوب و سایر مواد آلی دست نخورده به خوبی حفظ شدهاند، نادر است. او گفت: «آنها به نوعی به ما یادآوری میکنند که ابزارهای سنگی تنها یک جزء از این مجموعههای ابزار بسیار پیچیدهتر هستند.»
دکتر شرودر گفت که او و تیمش هنوز تحلیلهای زیادی روی سلاحها و همچنین روی فضولات انسانی دارند که میتواند اطلاعاتی در مورد رژیم غذایی و DNA ارائه دهد. وی افزود، آنها در حال همکاری با گروههای بومی هستند تا قبل از انجام برخی از این آزمایشها، تأییدیه لازم را کسب کنند. محققان امیدوارند در نهایت یافتههای خود را به طور کامل منتشر کنند.
دکتر شرودر در مورد یافتهها افزود: «این باعث میشود گذشته بسیار کمتر انتزاعی باشد. مثل این است که بگوییم 'وای، این مردم واقعاً انسان بودند.'» او به هوش کسانی که هزاران سال پیش زندگی میکردند و سازگاری قابل توجه آنها با محیط اشاره کرد.
وی افزود: «ما به عنوان باستانشناس همیشه این بحث را داریم. خوب، این هم مدرکش.»