برای سال‌ها، یک صفحه وب سازمان پارک‌های ملی، راه‌آهن زیرزمینی را با یک عکس بزرگ از مشهورترین "رهبر" آن، هریت تابمن، معرفی می‌کرد. این صفحه با این جمله آغاز می‌شد: "راه‌آهن زیرزمینی - مقاومت در برابر برده‌داری از طریق فرار و گریز، تا پایان جنگ داخلی - به تلاش‌های آفریقایی-آمریکایی‌های برده‌دار برای به دست آوردن آزادی خود با فرار از اسارت اشاره دارد."
اکنون عکس تابمن حذف شده است. در عوض، تصاویری از تمبرهای خدمات پستی وجود دارد که "همکاری سیاه/سفید" را در شبکه مخفی برجسته می‌کند و تابمن را در میان طرفداران الغای برده‌داری از هر دو نژاد نشان می‌دهد.
جمله مقدماتی نیز حذف شده است. این جمله با خطی جایگزین شده است که هیچ اشاره‌ای به برده‌داری نمی‌کند و راه‌آهن زیرزمینی را به عنوان "یکی از مهم‌ترین جلوه‌های جنبش حقوق مدنی آمریکا" توصیف می‌کند. در ادامه این صفحه آمده است که این تلاش "شکاف‌های نژادی را از بین برد".
دستور اجرایی که رئیس جمهور دونالد ترامپ در اواخر ماه گذشته صادر کرد و به موسسه اسمیتسونیان دستور داد "روایت‌های تفرقه‌افکنانه" را حذف کند، ترس‌هایی را برانگیخت مبنی بر اینکه رئیس جمهور قصد دارد داستان‌هایی را که ملت درباره خود می‌گوید، سفیدنمایی کند. اما بررسی وب‌سایت‌های اداره‌شده توسط سازمان پارک‌های ملی توسط واشنگتن پست - در میان آژانس‌های کلیدی که مسئولیت حفظ تاریخ آمریکا را بر عهده دارند - نشان داد که ویرایش‌ها در ده‌ها صفحه از زمان آغاز به کار ترامپ، توصیفات برخی از شرم‌آورترین لحظات گذشته ملت را ملایم‌تر کرده است.
برخی از آنها برای حذف اشارات به برده‌داری ویرایش شدند. در صفحات دیگر، اظهارات مربوط به مبارزه تاریخی سیاه‌پوستان آمریکا برای حقوق خود حذف یا ملایم‌تر شد، همانطور که اشارات به پژواک‌های امروزی تقسیم نژادی نیز حذف یا ملایم‌تر شد. پست، صفحات وب را در اواخر ماه مارس با نسخه‌های قبلی که به صورت آنلاین توسط ماشین Wayback آرشیو اینترنت حفظ شده بودند، مقایسه کرد.
تغییرات در تصاویر، توصیفات و حتی کلمات منفرد، معنای لحظات قابل توجه و چهره‌های کلیدی مربوط به تأسیس ملت را به طور ظریف تغییر داده است - حمله محکوم به فنای جان براون، از بین برندگان برده‌داری، نبرد در آپوماتوکس و ادغام مدرسه توسط نه نفر از دانش‌آموزان لیتل راک.
یک صفحه آموزشی در مورد بنجامین فرانکلین، که دیدگاه‌های او را در مورد برده‌داری و مالکیت او بر افراد برده‌دار بررسی می‌کرد، ماه گذشته از دسترس خارج شد. اشاره به توماس استون، امضاکننده اعلامیه استقلال، که مالک افراد برده‌دار بود، از چندین صفحه در وب‌سایت سایت تاریخی ملی استون در جنوب مریلند حذف شد.
اشاره به سایر "آفریقایی-آمریکایی‌های برده‌دار" در آن منطقه به "کارگران برده‌دار" تغییر یافت.
ترامپ دستورات اجرایی گسترده و سایر اقداماتی را برای برچیدن برنامه‌های "تنوع، برابری و شمول" در بخش‌های دولتی و خصوصی دنبال کرده است. دستور روز تحلیف او که برنامه‌های DEI در دولت را هدف قرار می‌داد، به طور صریح خواستار ویرایش وب‌سایت‌ها نشد. اما برخی از مقامات، به ویژه در وزارت دفاع، آن را به طور تهاجمی تفسیر کرده‌اند، و بسیاری از صفحاتی را که سربازان اقلیت قابل توجه را تجلیل می‌کردند، پاکسازی کردند. پس از یک اعتراض، برخی بعداً بازگردانده شدند.
به گفته دو کارمند سازمان پارک‌های ملی که به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند زیرا از تلافی می‌ترسیدند، در وزارت کشور، که بر سازمان پارک‌های ملی نظارت می‌کند، منصوب‌شدگان سیاسی به مقامات ارشد دستور دادند تا صفحاتی را که ممکن است نیاز به تغییر داشته باشند، شناسایی کنند.
کارمندان گفتند که مقامات ارشد از کارمندان خواستند تا فهرستی از صفحات بالقوه مشکل‌ساز تهیه کنند. این فهرست‌ها برای بررسی به زنجیره مدیریت ارسال شد. کارمندان نمی‌دانستند که آیا تغییرات شناسایی‌شده توسط پست در نتیجه این فرآیند انجام شده است یا خیر، اما یکی گفت که برخی از کارمندان در انتخاب صفحات برای ویرایش، گسترده عمل کرده‌اند. کارمند گفت که کارمندان فقط راهنمایی‌های مبهمی دریافت کرده‌اند و این انتخاب‌ها در بحبوحه "جنون ترس" در زمانی که هزاران کارمند فدرال شغل خود را از دست می‌دادند، انجام شده است.
کارمند گفت: "شما تا جایی که می‌توانید یک قلم‌موی بزرگ می‌کشید، زیرا عواقب از دست دادن چیزی بسیار شدیدتر از عواقب انجام دادن بیش از حد است."
یک کارمند سوم NPS، که او نیز به شرط ناشناس ماندن صحبت می‌کرد، گفت که برخی از تغییرات صفحات وب ناشی از خواسته‌های از بالا نبوده است، بلکه از کارمندان سطح پایین‌تر بوده است که به دنبال مطابقت با آنچه که معتقد بودند ترامپ می‌خواهد، بوده‌اند.
سخنگوی وزارت کشور به درخواست برای اظهار نظر در مورد اظهارات کارمندان پاسخ نداد.
سخنگوی سازمان پارک‌های ملی در پاسخ به سوالی درباره تغییرات وب‌سایت، بیانیه‌ای ارائه کرد اما به ویرایش‌های خاصی نپرداخت. در این بیانیه آمده است: "سازمان پارک‌های ملی به حفظ تاریخ محلی، تجلیل از میراث محلی، حفاظت از مکان‌های خاص و به اشتراک گذاشتن داستان‌های تجربیات آمریکایی سپرده شده است. ما این نقش را جدی می‌گیریم و می‌توانیم به نمونه‌های زیادی اشاره کنیم که چگونه داستان‌های ظریف و دشواری را درباره تاریخ آمریکا بازگو می‌کنیم."
پست تغییرات در هزاران صفحه وب سازمان پارک‌های ملی را بررسی کرد. اکثریت قریب به اتفاق آنها روتین بودند. انگشت‌شماری از آنها اشاره‌هایی به برده‌داری یا افراد برده‌دار اضافه کردند. پست نتوانست تمام تغییرات ایجادشده از زمان روی کار آمدن ترامپ را شناسایی کند، تا حدی به این دلیل که آرشیوهای ماشین Wayback جامع نیستند.
در وب‌سایت پارک تاریخی ملی Minute Man در لینکلن، ماساچوست، بخشی درباره عدم به رسمیت شناختن سربازان سیاه‌پوستی که برای استقلال آمریکا جنگیدند، حذف شد.
بر اساس نسخه‌های آرشیو‌شده این سایت، این بخش با این جمله آغاز می‌شد: "چرا ما بیشتر درباره این بخش از انقلاب آمریکا نمی‌شنویم؟ متأسفانه، نژادپرستی سیستماتیک و تعصب تاریخی بسیاری از سوابق سیاه‌پوستان و بومیانی را که نقش برجسته‌ای در تأسیس ایالات متحده ایفا کردند، پاک یا دفن کرده است."
اظهاراتی درباره میراث جان براون، که امیدوار بود شورشی را توسط افراد برده‌دار در آستانه جنگ داخلی آغاز کند، از صفحه‌ای در وب‌سایت پارک تاریخی ملی هارپرز فری در ویرجینیای غربی حذف شد.
در این خط آمده بود: "میراث پیچیده جان براون همچنان نمادی قدرتمند در گفتگوی جاری آمریکا در مورد نژاد، عدالت و مبارزه با ظلم است."
تغییرات گسترده‌ای در چندین صفحه سازمان پارک‌های ملی در مورد راه‌آهن زیرزمینی ایجاد شد، و یک صفحه فرود که کودکان را به مطالب آموزشی درباره آن هدایت می‌کند، از ماه گذشته آفلاین بوده است. از سال ۱۹۹۸، سازمان پارک‌های ملی طبق قانون فدرال موظف شده است که راه‌آهن زیرزمینی را به رسمیت بشناسد و مطالب آموزشی درباره آن تولید کند.
اندرو دیمر، استاد دانشگاه توسون و نویسنده کتابی درباره یکی از بنیانگذاران این شبکه، گفت که در حالی که برخی از طرفداران الغای برده‌داری سفیدپوست از راه‌آهن زیرزمینی حمایت کردند، تغییرات شناسایی‌شده توسط پست "نیروهای قانونی و سیاسی" را که در آن زمان علیه آفریقایی-آمریکایی‌های برده‌دار صف‌آرایی شده بودند، به حداقل رساند.
دیمر گفت: "به طور کلی، این بازنگری‌ها به دنبال تأکید بر "هماهنگی" و "وحدت" و کاهش تأکید بر درگیری به گونه‌ای هستند که با نحوه نوشتن مورخان در مورد راه‌آهن زیرزمینی در دهه‌های اخیر همخوانی ندارد."
تغییرات دیگری در وب‌سایت پارک تاریخی ملی دادگاه آپوماتوکس در ویرجینیا، جایی که رابرت ای. لی در آوریل ۱۸۶۵ به نیروهای اتحادیه تسلیم شد و منجر به پایان جنگ داخلی شد، ظاهر می‌شود.
یک صفحه، درباره شهر اطراف، به گونه‌ای بازنویسی شد که دو اشاره جدید به برده‌داری را در سال‌های قبل از جنگ گنجاند.
اما در سایر صفحات درباره نبرد و متعاقب آن آزادی افراد برده‌دار محلی، تمام اشارات به دیدگاه‌های رئیس جمهور آبراهام لینکلن درباره جنگ حذف شد، همانطور که برخی از اشارات به دیدگاه‌های ژنرال یولیسس اس. گرانت، فرمانده ارتش اتحادیه، حذف شد. برخی از اشارات به برده‌داری، همراه با جزئیاتی از اینکه چگونه خصومت سفیدپوستان در منطقه تلاش‌های سیاه‌پوستان آزادشده را برای ورود به جامعه خود خنثی کرد، حذف شد.
گرگ داونز از دانشگاه کالیفرنیا در دیویس، متخصص تاریخ جنگ داخلی که چندین نشریه سازمان پارک‌های ملی را نوشته است، گفت که این تغییرات تاریخ را مخدوش می‌کند. او گفت: "کشوری که نتواند حقیقت را درباره خود بگوید، نمی‌تواند ارزیابی کند که چه چیزی آن را به لحظات عظمت در گذشته سوق داده است و چه چیزی می‌تواند دوباره آن را به عظمت سوق دهد."
تغییراتی نیز در محتوای سازمان پارک‌های ملی در مورد چهره‌ها و رویدادهای مهم در جنبش حقوق مدنی در طول قرن بیستم ایجاد شد.
صفحه‌ای درباره جنبش نیاگارا، گروهی که در سال ۱۹۰۵ توسط رهبر حقوق مدنی آفریقایی-آمریکایی دبلیو.ای.بی. دو بوآ تأسیس شد، تغییر یافت تا دو اشاره به مبارزه برای "برابری" را حذف کند. به عنوان مثال، توصیف "احساس تجدید‌شده عزم گروه در مبارزه برای آزادی و برابری" به سادگی به "احساس تجدید‌شده عزم" آن تبدیل شد.
شان لی الکساندر، زندگی‌نامه‌نویس دو بوآ و استاد دانشگاه کانزاس، این تغییرات را "ظریف اما عمیق" توصیف کرد و نشان داد که نژادپرستی دیگر در ایالات متحده در آن زمان نیازی به مقابله ندارد.
او گفت: "اگرچه این تغییرات ممکن است برای برخی بی‌اهمیت به نظر برسند، اما آنها به طور جمعی به محو روایت تاریخی مبارزه سیاه‌پوستان برای حقوق مدنی، سیاسی و اقتصادی، که تا به امروز ادامه دارد، کمک می‌کنند."
اصلاحات مشابهی در وب‌سایت سایت تاریخی ملی دبیرستان مرکزی لیتل راک در آرکانزاس ایجاد شد، که مکانی را نشان می‌دهد که در آن نه دانش‌آموز جوان آفریقایی-آمریکایی در سال ۱۹۵۷ با جمعیت نژادپرست و مقاومت نظامی از سوی مقامات ایالتی برای ادغام یک مدرسه که قبلاً فقط برای سفیدپوستان بود، مقابله کردند.
اعلامیه‌هایی مبنی بر اینکه دانش‌آموزان "درهایی را باز کردند" برای دیگرانی که به دنبال "برابری و آموزش در سراسر جهان" بودند، در حداقل شش صفحه ویرایش شد تا کلمه "برابری" حذف شود.
یکی از اعضای بازمانده نه نفر لیتل راک، الیزابت اکفورد، به پست گفت که این ویرایش‌ها این واقعیت را پنهان می‌کند که این گروه به صراحت برای برابری فرصت‌ها جنگیده بود.
اکفورد گفت: "آنها سعی می‌کنند تاریخ را بازنویسی کنند. ما هرگز نمی‌توانیم آشتی نژادی واقعی داشته باشیم تا زمانی که صادقانه گذشته دردناک اما مشترک خود را تصدیق کنیم."
لوسی نالاند در این گزارش مشارکت داشته است.