بیانسه و کندریک لامار برندگان بزرگ شصت و هفتمین جوایز سالانه گرمی در روز یکشنبه در مراسمی بودند که هیجان‌های پاپ صدرنشین جدول‌ها را جشن گرفت و همچنین به دنبال جمع‌آوری کمک‌های مالی برای لس آنجلس پس از آتش‌سوزی‌های مخرب آن بود.
بیانسه با آلبوم «کابوی کارتر»، آلبوم چند ژانری و مفهومی خود که موسیقی کانتری و سنت‌های آمریکایی را در مرکز توجه قرار داد، به پیروزی‌های کلیدی دست یافت. این آلبوم جایزه آلبوم سال، بزرگترین جایزه شب را به خود اختصاص داد و پس از چهار باخت آشکار، اولین برد خود را در این گروه به بیانسه اهدا کرد. او به اولین هنرمند سیاه‌پوستی تبدیل شد که تا به حال برنده بهترین آلبوم کانتری شده است و اولین زن سیاه‌پوستی است که از زمان لورین هیل در سال 1999 برنده جایزه آلبوم سال می‌شود.
آهنگ «درست مثل ما» از لامار، که یک سرکوب شدید یک رپر رقیب بود و به رتبه 1 رسید، هر دو جایزه رکورد و آهنگ سال را به دست آورد - یک پیروزی دوگانه قابل توجه برای هر آهنگی و یک برد نادر برای رپ در دو دسته معتبرترین آهنگ گرمی.
آهنگ «درست مثل ما» که نه تنها خطاب به دریک است، بلکه تا جایی پیش می‌رود که او را پدوفیل می‌خواند، سال گذشته یک پدیده فرهنگی بود که همچنین در مرکز یک دادخواست قرار گرفت، زمانی که دریک از شرکت ضبطی که این دو مرد در آن شریک هستند به اتهام افترا شکایت کرد.
تهیه‌کنندگان این نمایش که اجرای آن را ترور نوآ بر عهده داشت، تلاش کردند تا تعادلی بین نمایش جشن و قدردانی غم‌انگیز از آتش‌سوزی‌ها ایجاد کنند. در اینجا برخی از نکات کلیدی شب آورده شده است:
لس آنجلس شخصیت اصلی نمایش بود، با یک نسخه گروهی از آهنگ «من عاشق لس آنجلس هستم» رندی نیومن که شب را آغاز کرد. گرمی‌ها بارها از بینندگان درخواست کمک مالی کردند و تیمی از آتش‌نشانان جایزه آلبوم سال را اهدا کردند.
زنان جوان در موسیقی پاپ دستاوردهای بزرگی داشتند. چاپل روآن، خواننده متولد میسوری که سال گذشته با پاپ رقص زیرکانه و جذاب خود به شهرت رسید، برنده جایزه بهترین هنرمند جدید شد و صعود خود را به عنوان یک ستاره بزرگ تثبیت کرد. و سابرینا کارپنتر، بازیگر و خواننده‌ای که سرانجام سال گذشته با ششمین آلبوم استودیویی خود به نام «کوتاه و شیرین» به موفقیت دست یافت، برنده اجرای انفرادی پاپ و آلبوم آوازی پاپ شد.
لامار، برنده جایزه پولیتزر، در رپ پیشتاز بود و آهنگ «مثل ما نیست» در هر پنج شاخه‌ای که نامزد شده بود، از جمله اجرای رپ، آهنگ رپ و موزیک ویدیو، برنده شد.
دوچی، رپر فلوریدایی، اجرایی چشمگیر داشت و تنها سومین زنی شد که با آلبوم «گزش‌های تمساح هرگز خوب نمی‌شوند»، پس از هیل و کاردی بی، برنده آلبوم رپ می‌شود.
کوینسی جونز، برنده 28 جایزه گرمی که تأثیر زیادی بر نسل‌های مختلف نوازندگان داشته است، در یک بخش موسیقی طولانی تجلیل شد که توسطویل اسمیت معرفی شد. در این بخش سینتیا اریوو، استیوی واندر، جنل مونا، هربی هنکاک و لینی ویلسون به اجرای برنامه پرداختند.
این مراسم همچنین لحظه‌ای برای آشتی کردن داشت توسط د ویکند، که پس از تحریم مراسم سال‌ها پیش به عنوان اعتراض به آنچه که او فرآیندهای رای‌گیری ناعادلانه می‌خواند، بازگشت تا اجرا کند. او توسط هاروی میسون جونیور، مدیر اجرایی آکادمی ضبط، معرفی شد، که تغییراتی را که در این سازمان ایجاد کرده بود تا آن را شفاف‌تر و پذیرای گروه جدیدی از رای دهندگان متنوع کند، اعلام کرد.
چارلی ایکس‌سی‌ایکس، خواننده و ترانه‌سرای پاپ انگلیسی، اولین سه جایزه گرمی خود را دریافت کرد و جایزه بهترین ضبط پاپ رقص («فون داچ») و آلبوم الکترونیک/رقص («برت») را دریافت کرد. او همچنین جایزه بهترین بسته ضبط را به عنوان مدیر هنری آلبوم خود «برت» دریافت کرد.
اظهارات صریح در مورد کنشگری سیاسی، اجتماعی و صنعتی در سرتاسر نمایش جریان داشت. لیدی گاگا گفت که «افراد تراجنسی نامرئی نیستند». شکیرا جایزه‌ای را به «همه برادران و خواهران مهاجر من در این کشور» تقدیم کرد. و روآن با فراخوانی از شرکت‌های ضبط برای ارائه «دستمزد معیشتی و مراقبت‌های بهداشتی» به هنرمندان، صنعت موسیقی را هدف قرار داد. او گفت: «شرکت‌ها، ما شما را داریم. اما آیا شما ما را دارید؟»
بن سیساریو، خبرنگاری که موسیقی و صنعت موسیقی را پوشش می‌دهد، بیش از 20 سال است که برای تایمز می‌نویسد. اطلاعات بیشتر درباره بن سیساریو
بیشتر ببینید در: جوایز گرمی، آکادمی ضبط، سابرینا کارپنتر، بیلی آیلیش، کوینسی جونز، بیانسه