رئیس‌جمهور ترامپ از زمان ورود مجدد به دفتر، مجموعه‌ای از تعرفه‌ها را به منظور بازسازی اقتصاد جهانی صادر کرده است.
در ساعت ۱۲:۰۱ بامداد به وقت شرقی در روز چهارشنبه، تهاجمی‌ترین اقدامات او به اجرا درآمد و نرخ‌های دو رقمی را بر دهه‌ها کشور تحمیل کرد. حدود ۱۳ ساعت بعد، او گفت که اجرای این تعرفه‌ها را متوقف می‌کند برای ۹۰ روز آینده، با استناد به مذاکرات جدید با کشورهای خارجی در مورد تجارت.
آقای ترامپ تعرفه‌های جدید بر چین را حفظ کرد و گفت که حتی بیشتر - اکنون ۱۴۵ درصد - پس از پکن، آن‌ها را افزایش خواهد داد دور جدیدی از تلافی را اعلام کرد. این عوارض علاوه بر سایر تعرفه‌های جهانی بود که او در جای خود نگه داشت، از جمله محصولات فولادی و آلومینیومی، و همچنین یک خط پایه ۱۰ درصدی برای تقریباً تمام واردات از سراسر جهان.
تنش‌های تجاری فزاینده، نوسانات شدیدی را در بازارهای مالی ایجاد کرده است. اقتصاددانان نگران هستند که ایالات متحده ممکن است به رکود فرو رود، به ویژه اگر تعرفه‌ها افزایش یابد.
آنچه باید بدانید:
چه کسی هزینه تعرفه‌ها را می‌پردازد و این پول به کجا می‌رود؟
تعرفه، عوارض دولتی بر محصولاتی است که از کشورهای دیگر وارد می‌شوند.
تعرفه‌ها توسط شرکت‌هایی پرداخت می‌شود که کالاها را وارد می‌کنند. درآمد حاصل از تعرفه‌های ایالات متحده توسط واردکنندگان آمریکایی به وزارت خزانه‌داری ایالات متحده پرداخت می‌شود.
به عنوان مثال، اگر والمارت یک کفش ۱۰۰ دلاری را از ویتنام وارد کند - که با تعرفه ۴۶ درصدی روبرو است - والمارت ۴۶.۰۰ دلار تعرفه به دولت ایالات متحده بدهکار خواهد بود.
بعد چه اتفاقی می‌افتد؟
- والمارت می‌تواند سعی کند این هزینه را به تولیدکننده کفش ویتنامی تحمیل کند و به او بگوید والمارت هزینه کمتری برای محصول پرداخت خواهد کرد.
- والمارت می‌تواند از حاشیه سود خود بکاهد و هزینه تعرفه را جذب کند.
- والمارت می‌تواند قیمت کفش‌ها را در فروشگاه‌های خود افزایش دهد.
- یا ترکیبی از موارد فوق.
اقتصاددانان دریافتند که وقتی آقای ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری خود بر چین تعرفه وضع کرد، بیشتر این هزینه به مصرف‌کنندگان منتقل شد. اما مطالعات اقتصادی نشان داد که تعرفه‌های او بر فولاد خارجی کمی متفاوت است. تنها حدود نیمی از این هزینه‌ها به مشتریان منتقل شده است.
چرا ترامپ تعرفه وضع می‌کند؟
به نظر می‌رسد دیدگاه آقای ترامپ این است که هرگونه کسری تجاری - ارزش کالاهایی که ایالات متحده از یک کشور وارد می‌کند، منهای آنچه ایالات متحده به عنوان صادرات برای آن می‌فرستد - بد است. او مدت‌هاست کسری تجاری دوجانبه را نمونه ای از "کلاهبرداری" یا "یارانه دادن" آمریکا به سایر کشورها توصیف کرده است.
رئیس‌جمهور و مشاورانش می‌گویند هدف آن‌ها این است که تعرفه‌ها را آنقدر دردناک کنند که شرکت‌ها را مجبور به تولید محصولات خود در ایالات متحده کنند. آن‌ها استدلال می‌کنند که این امر باعث ایجاد مشاغل بیشتر آمریکایی و افزایش دستمزدها می‌شود.
اما آقای ترامپ همچنین تعرفه‌ها را به عنوان ابزاری همه‌منظوره توصیف کرده است که کانادا، مکزیک و چین را مجبور می‌کند تا جریان مواد مخدر و مهاجران به ایالات متحده را سرکوب کنند. رئیس‌جمهور همچنین معتقد است که تعرفه‌ها مبالغ هنگفتی از درآمد را جمع‌آوری می‌کنند که دولت می‌تواند از آن برای پرداخت کاهش مالیات استفاده کند.
اقتصاددانان می‌گویند که تعرفه‌ها نمی‌توانند همزمان به تمام اهدافی که آقای ترامپ بیان کرده است دست یابند. در واقع، بسیاری از اهداف او با یکدیگر مغایر هستند. همین تعرفه‌هایی که قرار است تولید ایالات متحده را تقویت کنند، با مختل کردن زنجیره‌های تأمین و افزایش هزینه مواد اولیه، زندگی را برای تولیدکنندگان آمریکایی نیز دردناک می‌کنند.
چاد باون، یکی از اعضای ارشد موسسه اقتصاد بین‌الملل پترسون، یک اندیشکده در واشنگتن، گفت: «همه این تعرفه‌ها از نظر درونی با یکدیگر ناسازگار هستند. بنابراین اولویت واقعی چیست؟ زیرا نمی‌توانید همه آن اتفاقات را همزمان رقم بزنید.»
شرکای تجاری ایالات متحده چگونه پاسخ داده‌اند؟
دولت ترامپ این موضوع را نشان داده است آماده مذاکره برای توافقات است، با بیان اینکه ۷۰ دولت به ایالات متحده مراجعه کرده‌اند تا تلاش کنند این عوارض را برگردانند. کشورهای دیگر در حال مبارزه هستند.
چین اکنون در مجموع ۸۴ درصد تعرفه بر تمام محصولات آمریکایی وضع می‌کند و عوارض را ۵۰ درصد افزایش می‌دهد تا با آخرین افزایش تلافی جویانه آقای ترامپ مطابقت داشته باشد. همچنین بیش از دوازده شرکت آمریکایی را از انجام تجارت در چین یا با شرکت‌های چینی منع کرد و واردات مرغ از پنج بزرگترین صادرکننده آمریکا را متوقف کرد.
چین و ایالات متحده اکنون در عرض یک هفته مجموعه‌ای از اقداماتی را انجام داده‌اند که تا همین اواخر تقریباً غیرقابل تصور بود. برای نزدیک به نیم قرن پس از مرگ مائو تسه تونگ، به نظر می‌رسید که دو کشور در مسیری به سوی ادغام اقتصادی بیشتر و بیشتر قرار دارند. برخی از کارشناسان حتی از مشارکت چین و آمریکا به عنوان "Chimerica" یاد کردند.
کانادا متعهد شده است که از کارگران، مشاغل و اقتصاد خود در برابر تعرفه‌های جدید و تهدیدات آقای ترامپ دفاع کند. مارک کارنی، نخست‌وزیر کانادا اخیراً گفت که واضح است که ایالات متحده «دیگر یک شریک قابل اعتماد نیست.» در ماه مارس، پس از اجرایی شدن تعرفه‌های فولاد و آلومینیوم ایالات متحده، دولت کانادا اعلام کرد که تعرفه‌های تلافی جویانه جدیدی را بر ۲۰ میلیارد دلار واردات ایالات متحده، علاوه بر تعرفه‌های ۲۵ درصدی که قبلاً اعلام شده بود، وضع خواهد کرد.
مکزیک تلاش زیادی برای دفع تعرفه‌ها انجام داد و بیش از دو دوجین از رهبران متهم کارتل را برای مواجهه با اتهامات جنایی به ایالات متحده فرستاد و نیروهایی را به آزمایشگاه‌های فنتانیل و مرز ایالات متحده اعزام کرد.
چه اتفاقی برای بازارهای سهام می‌افتد؟
شاخص معیار S&P ۵۰۰ در آستانه یک بازار خرسی تعریف شده به عنوان کاهش ۲۰ درصد یا بیشتر از آخرین اوج خود، قبل از تجمع در اخبار مربوط به توقف ۹۰ روزه در بسیاری از تعرفه‌های ترامپ در روز چهارشنبه بود.
تعرفه‌ها چگونه می‌توانند بر قیمت‌های مصرف‌کننده تأثیر بگذارند؟
تعرفه‌های آقای ترامپ کشورهایی را هدف قرار می‌دهد که طیف گسترده‌ای از کالاها را به ایالات متحده عرضه می‌کنند. برای خانواده‌های آمریکایی، نتیجه بسیار محتمل، قیمت‌های بالاتر است در فروشگاه‌های مواد غذایی، نمایندگی‌های خودرو، خرده‌فروشان لوازم الکترونیکی و مراکز فروش لباس.
تعرفه‌های ۲۵ درصدی آقای ترامپ بر خودروهای وارداتی در حال حاضر لرزه‌هایی را در صنعت خودروسازی ایجاد می‌کند، و شرکت‌ها را وادار می‌کند تا از حمل خودرو به ایالات متحده خودداری کنند، کارخانه‌ها را در کانادا و مکزیک تعطیل کنند و کارگران را در میشیگان و سایر ایالت‌ها اخراج کنند.
تقریباً نیمی از کل خودروهای فروخته شده در ایالات متحده وارداتی هستند، و همچنین تقریباً ۶۰ درصد از قطعات مورد استفاده در خودروهایی که در ایالات متحده مونتاژ می‌شوند.
از زمان ایجاد منطقه آزاد تجارت آمریکای شمالی در سال ۱۹۹۴، خودروسازان آمریکایی و خارجی زنجیره‌های تأمین را ایجاد کرده‌اند که از مرزهای ایالات متحده، کانادا و مکزیک عبور می‌کنند.
به عنوان مثال، شورولت بلیزر ۲۰۲۴، یک خودروی اسپورت پرطرفدار که توسط جنرال موتورز ساخته می‌شود، در یک کارخانه در مکزیک با استفاده از موتورها و گیربکس‌هایی که در ایالات متحده تولید می‌شوند، مونتاژ می‌شود.
Stellantis کارخانه‌هایی را در کانادا و مکزیک تعطیل کرد که خودروهای کرایسلر و جیپ را می‌سازند و ۹۰۰ کارگر آمریکایی را که این کارخانه‌ها را با موتور و سایر قطعات تأمین می‌کردند، اخراج کرد.
آئودی، بخش لوکس فولکس واگن، و جگوار لندرور، مستقر در بریتانیا، هر دو صادرات خود را به ایالات متحده متوقف کردند.
آزمایشگاه بودجه ییل تخمین زد که تعرفه‌های جدید خودرو آقای ترامپ که از روز پنجشنبه به اجرا درآمد، قیمت خودرو را به طور متوسط ۱۳.۵ درصد افزایش می‌دهد، که معادل ۶۴۰۰ دلار اضافی برای قیمت متوسط یک خودروی جدید ۲۰۲۴ است. این گروه تخمین زد که در مجموع، خانوارهای آمریکایی به طور متوسط ۵۰۰ تا ۶۰۰ دلار بیشتر پرداخت خواهند کرد، در نتیجه تعرفه‌ها.
The Wirecutter توصیه‌هایی در مورد چگونگی مصرف‌کنندگان می‌توانند با اثرات تعرفه‌های تهاجمی کنار بیایند.
بعد چه اتفاقی می‌افتد؟
جروم اچ. پاول، رئیس فدرال رزرو، اخیراً هشدار داد که تعرفه‌های رئیس‌جمهور ترامپ خطر تحریک تورم و کند کردن رشد را دارد. آخرین قرائت ماهانه در مورد قیمت‌های مصرف‌کننده در روز پنجشنبه منتشر می‌شود، اگرچه اثرات کامل تعرفه‌ها هنوز به طور گسترده در اقتصاد نفوذ نکرده است.
تاریخچه تعرفه‌ها در ایالات متحده چیست؟
۱۷۸۹: در بدو تأسیس، ایالات متحده به شدت به تعرفه‌ها متکی بود برای تأمین مالی دولت فدرال و حمایت از تولیدکنندگان داخلی، همانطور که توسط الکساندر همیلتون، اولین وزیر خزانه‌داری پیشنهاد شد.
۱۸۲۸: دولت فدرال تعرفه‌هایی را به طور متوسط ۳۸ درصد تصویب کرد تا از بخش تولید کشور در برابر رقبای خارجی محافظت کند. این‌ها با عنوان "تعرفه نفرت‌انگیز" توسط ایالت‌های جنوبی برچسب‌گذاری شدند، که اقتصاد آن‌ها به صادرات مواد خام و واردات کالاهای تولیدی متکی بود و منجر به یک بن‌بست قانون اساسی شد.
۱۹۳۰: The قانون تعرفه Smoot-Hawley در سال ۱۹۳۰ پس از سقوط بازار سهام در سال ۱۹۲۹، به منظور محافظت از مشاغل ایالات متحده به تصویب رسید. در عوض، همانطور که در "روز مرخصی فریس بیولر" توضیح داده شده است، تعرفه‌ها "کار نکردند و ایالات متحده عمیق‌تر در رکود بزرگ فرو رفت."
۱۹۳۴: فرانکلین دی. روزولت قانون توافق‌نامه‌های تجاری متقابل را امضا کرد که به رئیس‌جمهور این اختیار را می‌داد تا در مورد توافق‌نامه‌های تجاری دوجانبه مذاکره کند. این امر صحنه را برای بیش از ۹۰ سال سیاست‌های تجارت آزاد لیبرال فراهم کرد.
گزارش توسط مارک لندلر، اشه نلسون، الکساندرا استیونسون، اندرو دورن، جون کیم، جک یوینگ، کارل راسل، کلبی اسمیت، ایان آستن، ویوسا ایسای، آنی کورئال، کیت بردشر و آلن راپاپورت ارائه شد.