لوکاس کر اغلب از خود می‌پرسد که اجدادش درباره فعالیت پر رونق شاهدانه‌ای که در مزرعه خانوادگی خود در شمال ایالت نیویورک ایجاد کرده، چه فکر می‌کنند. اجداد او مزرعه توروود را در سال ۱۸۴۶، زمانی که مهاجران اسکاتلندی بودند، تأسیس کردند. این مزرعه در اوج خود، ۵۰۰ هکتار در شهر لامبرلند، حدود دو ساعت و نیم در شمال غربی شهر نیویورک، در دهکده‌ای در سواحل رودخانه دلاور را پوشش می‌داد.
مزرعه توروود پر از دام - اسب، گاو، بز، مرغ، گوسفند و غیره - و محصولات متنوع بود. یک پانسیون نیز داشت که عمدتاً برای مهمانان اهل شهر نیویورک بود و غذاهای مزرعه به میز ارائه می‌داد که بسیار جلوتر از زمان خود بود.
در دهه ۱۹۶۰، پدربزرگ و مادربزرگ لوکاس با بررسی نقطه‌ای در جنگل که گاوها در طول خشکسالی به آنجا می‌رفتند، یک چشمه آرتزین در مزرعه کشف کردند. به زودی، شرکت‌هایی با کامیون‌های تانکر ۶۰۰۰ گالنی به طور روزانه از آنجا بازدید می‌کردند تا مایع فوق‌العاده خالصی را که در ملک می‌جوشید، جمع‌آوری کنند. این شرکت‌ها آب را بطری و به فروش می‌رساندند، خانواده کر نیز از اواسط دهه ۱۹۶۰ شروع به این کار کردند و آن را در ظروف گالنی با نام Catskill Mountain Spring Water, Inc به بازار عرضه کردند.
خاطرات کودکی لوکاس از مزرعه شامل تماشای پر شدن آن تانکرها و رانندگی با تراکتورها بود - "احساس می‌کردم در حال راندن یک سفینه فضایی هستم."
مزرعه توروود، که هفت نسل به صورت خانوادگی اداره شده است، در سال ۲۰۰۵، زمانی که پدربزرگ و مادربزرگ لوکاس از کار افتادند، عملیات آبی خود را متوقف کرد و پدر لوکاس، دیوید کر ۷۴ ساله، نخواست که تجارت را به دست بگیرد.
با این حال، مزرعه همچنان یک مکان ویژه برای دیوید کر باقی ماند، مکانی که می‌خواست به عنوان پناهگاه خانوادگی حفظ کند. بنابراین، در سال ۲۰۱۷، او و همسرش، مری آن کر، خانه بزرگ خانوادگی مزرعه را بازسازی کردند و پناهگاهی را تصور کردند که اعضای خانواده بتوانند برای تابستان‌ها، تعطیلات و جشن‌ها دوباره گرد هم آیند و برخی از آنها در طول قرنطینه‌های کووید در آنجا بمانند. همچنین به این زوج مکان جدیدی برای به نمایش گذاشتن فرش‌ها و مجموعه‌های عتیقه ارزشمند و مهارت‌های طراحی داخلی‌شان داد.
در تمام این مدت، لوکاس کر ۴۴ ساله، رویای احیای روزهای پر رونق مزرعه دوران جوانی خود را در سر می‌پروراند.
او در نهایت با بهره‌گیری از تغییر نیویورک به سمت قانونی‌سازی تفریحی شاهدانه در سال ۲۰۲۱ این کار را انجام داد. آقای کر جوان در مورد مزرعه گفت: "خوشحالم که پدربزرگ و پدرم آن را نفروختند زیرا اکنون می‌توانیم کار جدیدی با آن انجام دهیم. از قضا، شاهدانه قرار است پول بیشتری نسبت به آب به دست آورد."
آقای کر گفت: امروزه محصولات مزرعه توروود در بیش از ۱۰۰ داروخانه در سراسر ایالت، از روچستر تا آلبانی و پنج منطقه، به فروش می‌رسد. علف هرز برای نیویورک از نیویورک جذابیت دارد. "خریدارانی که با آنها صحبت می‌کنیم، می‌خواهند محلی خرید کنند."
خانه
در حالی که یک بخش از مزرعه با تجارت شاهدانه در حال هیاهو است، بخش دیگر، خانه خانوادگی و محیط اطراف آن، آرامش خانگی و ارتباطات خانوادگی خود را حفظ کرده است.
دیوید کر، کلکسیونر مشتاق عتیقه‌جات که در فلوریدا مستقر است، از تاریخچه خانه لذت می‌برد. یک میز ناهار خوری ۱۱ فوتی وجود دارد که از نیمکت‌های قدیمی کلیسا با ۱۰ صندلی تاب‌دار کارگران صنعتی ساخته شده است. قفسه حلبی بلوط قدیمی، به گفته او، از قدیمی‌ترین میخانه در ادینبورگ، اسکاتلند. و سینک‌های پایه حمام از بورلی هیلز دهه ۱۹۳۰. او گفت: "باید تعجب کرد که چه کسی صورتش را در آن می‌شست." این گنجینه‌های قدیمی بیشتر از مجموعه‌ها هستند. "چیزهای خوب هرگز به حراج نمی‌رسند."
سطح اصلی خانه که با دقت طراحی شده است، اکنون شامل کف‌هایی از مدارس آمیش و شومینه‌ها و اجاق‌هایی است که از سنگ‌هایی ساخته شده‌اند که زمانی توسط اجدادشان لمس شده بودند. لوکاس کر با اشاره به اینکه سنگ لاجورد از مزرعه توروود و مناطق اطراف آن برای پیاده‌روهای نیویورک سیتی حمل می‌شد، گفت: "تنها چیزی که مزرعه بیشتر از هر چیز دیگری رشد می‌دهد، سنگ است." دیوید کر اضافه کرد که برای بخشی از سفر به سمت جنوب، تخته‌ها اغلب در کنار رودخانه دلاور از طریق کانال D&H شناور بودند که کرهای اولیه سهامداران جزئی آن بودند.
علاوه بر آثار باستانی که خانه اصلی را تزئین می‌کنند، بیش از ۱۰۰ بادنما عتیقه نیز وجود دارد که انبار قرمز ۴۰ در ۶۰ فوتی ملک را زینت می‌دهند که تراس آن مشرف به حوضچه پر از قزل آلا، عقاب‌های در حال پرواز و گربه‌های ماهیگیر گریزان، اعضای خانواده راسو است. دیوید کر برای جلب توجه بازدیدکنندگان به دیوارهای جانبی بسیار بلند، ۲۲ فوت به جای ۱۶ فوت معمولی، آن را با نردبان‌های چیدن سیب تزئین کرد.
انبار دست ساز، با اوج ۳۷ فوتی خود، در ابتدا در سال ۱۸۵۸ در بخش دیگری از ایالت ساخته شد. حدود شش سال پیش، او آن را جدا کرد و به توروود آورد تا در آنجا دوباره مونتاژ شود. دیوید کر به عنوان یک علاقه‌مند به عتیقه‌جات، احساس می‌کرد که ساخت و ساز جدید یک گزینه نیست، اما انبارها برای ایجاد حس مزرعه مورد نظر در ملک مورد نیاز بودند.
این یکی در حال حاضر میزبان یکی از عروسی‌های پسرش و چندین کنفرانس فروشندگان جوانه بوده است.
فرش‌های عتیقه یکی دیگر از علایق دیوید کر است. او بیش از ۱۰۰۰ عدد از آنها را دارد که عمدتاً از قفقاز هستند و بسیاری از آنها صدها سال قدمت دارند. دوست صمیمی و مربی جمع‌آوری فرش او، آلن وارترسیان، که در سال ۲۰۲۳ درگذشت و عکس قاب شده‌اش از بازدیدکنندگان استقبال می‌کند، به او آموخت که یک راز برای ارزیابی اصالت و کیفیت فرش‌ها در احساس آنها نهفته است. پدربزرگ آقای وارترسیان، یک فروشنده فرش ارمنی، گفت که بهترین خریدار او در ایروان مردی نابینا بود که می‌توانست با لمس، بافت فرش، قبیله و طرح اصلی آن را تشخیص دهد.
دیوید کر گفت که عاشق انرژی تازه مزرعه از عملیات شاهدانه است، اما تا حدودی در مورد این مسیر جدید مردد است. او گفت: "من در زندگی‌ام هرگز سیگار نکشیده‌ام - خیلی می‌ترسم که گیر بیفتم. فکر می‌کنم الان مهم نیست."
پرورش شاهد انه
زمین پرورش گیاهان مزرعه توروود در حال حاضر تنها شامل حدود ۱.۵ هکتار از ۵۰۰ هکتار ملک است، اما این مساحت هر سال افزایش می‌یابد. در اینجا، آقای استاینر و یک خدمه دو نفره به شیوه‌های منحصربه‌فرد، به نظر قدیمی، تکیه می‌کنند.
هنگامی که گیاهان بالغ شدند، علف هرز توسط خدمه‌ای که از طریق یک آژانس محلی استخدام شده بودند، برداشت می‌شود و سپس در همان انبار تاریخی آویزان می‌شود که خانواده کر در آن فرش‌ها را به نمایش می‌گذارند. هنگامی که جوانه خشک شد، قبل از چیدن، مرتب می‌شود.
آقای استاینر گفت که توروود تلاش می‌کند تا به شیوه‌ای تجاری در یک صنعت در حال توسعه و همیشه در حال تغییر، موفق شود. بر این اساس، آنها با یک تیم مشاوره متخصص شاهدانه به نام امپایر استیت کانابیس تماس گرفتند که به آنها در توسعه برنامه‌های تجاری و انطباق کمک می‌کند. توروود همچنین دارای یک کارشناس و مشاور رشد به نام رندی شیهان است که با شرکت‌هایی در کالیفرنیا، نوادا و ماساچوست کار کرده است. گیاهان شاهدانه به طور طبیعی دارای خواص خاصی هستند و او در بهینه‌سازی محصولات به آنها کمک می‌کند.
به گفته آقای استاینر، پرورش‌دهندگان بر این باورند که قرار دادن نام‌های مختلف بر روی محصولات، برای آگاه کردن مصرف‌کنندگان در مورد مواردی مانند منشأ گیاه، سطح THC (تتراهیدروکانابینول) و اثربخشی آن مهم است. در حال حاضر، توروود دارای دو گیاه شاخص به نام‌های “دونات جلی” و “کندی ژنو” است.
او گفت، جوانه آنها که دارای بیش از ۲۰ درصد THC است، یک محصول "با کیفیت بالا" در ایالت نیویورک در نظر گرفته می‌شود، جایی که آزمایش مواد هنوز به طور کامل وجود ندارد.
او افزود: "من فکر می‌کنم، در حال حاضر، نیویورک کمی غرب وحشی است. خیلی زود است، اما این فرصتی برای برندهای مزرعه‌ای مانند ما است تا واقعاً خود را متمایز کنیم."
مارتین نیس، مدیر ارشد اجرایی امپایر استیت کانابیس، گفت که صنعت شاهدانه در حال تحول است و او پیش‌بینی می‌کند که در پنج تا ۱۰ سال آینده، فروشگاه‌های بزرگ به وجود خواهند آمد و مشاغل کوچکتر محو خواهند شد. (البته به استثنای مشاغلی که دارای وجهه تمایز خاص هستند).
آقای نیس گفت: "شرکت‌های تکامل‌یافته - مشاغلی که در نوآوری و بازاریابی خوب هستند - موفق خواهند شد، اما شرکت‌های کلوخی در حاشیه قرار می‌گیرند."
در حالی که لوکاس کر همچنان تلاش می‌کند تا خود و مزرعه توروود را از زمره کلوخی‌ها دور کند، او بیشتر به فکر حفظ چیزی است که نسل‌های قبل از او ساخته‌اند.
او گفت: "اگر به اجدادم فرصت ایجاد یک شرکت شاهدانه قانونی را می‌دادید، فکر می‌کنم از این کار استقبال می‌کردند."