به نظر نمی‌رسید که رئیس جمهور ترامپ اهمیتی بدهد که تعرفه‌های جهانی او باعث فروش سهام در بازارها و از بین رفتن تریلیون‌ها دلار ثروت شده است.
او به آمریکایی‌ها گفت: "آرام باشید."
سپس او روز چهارشنبه بعد از ظهر در مواجهه با آشفتگی مالی، به ویژه افزایش سریع بازده اوراق قرضه دولتی که می‌تواند موقعیت مسلط دلار و بنیان اقتصاد ایالات متحده را متزلزل کند، کوتاه آمد.
او با متوقف کردن برخی از تعرفه‌ها برای ده‌ها کشور به مدت 90 روز، چیزی را نیز به رقیب اصلی خود، شی جین پینگ، رهبر چین، داد که با او در یک بازی خطرناک شرکت کرده است که خطر جداسازی دو اقتصاد بزرگ جهان و زیر و رو کردن نظم اقتصادی جهانی را به همراه دارد.
آقای شی فهمید که دشمنش یک نقطه ضعف دارد.
هرچقدر هم که آقای ترامپ برای برخی از نقاط جهان بی‌پروا و بی‌رحم به نظر برسد، او در چین با رهبر و حزب دولتی روبرو است که سابقه طولانی در پیگیری سیاست‌های یک‌جانبه دارد، حتی زمانی که منجر به فاجعه اقتصادی و انسانی شود.
در میان چینی‌ها، اجماعی بین منتقدان و حامیان پکن وجود دارد که پایان بازی ممکن است به این ختم شود که کدام رهبر قادر خواهد بود مردم خود را به نام منافع ملی وادار به تحمل بدبختی کند.
هائو چون، رمان‌نویس تبعیدی چینی که با نام مورونگ شیوکون می‌نویسد، در X نوشت: "تعرفه‌ها و حتی تحریم‌های اقتصادی نقاط فشار شی جین پینگ نیستند. او به ویژه نگران مشکلاتی که تعرفه‌ها ممکن است برای مردم عادی ایجاد کند، نیست."
برخلاف آقای ترامپ، آقای شی از طریق پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی با مردم چین صحبت نمی‌کند، اگرچه او همه آنها را کنترل می‌کند. هر چیزی که او می‌گوید و انجام می‌دهد، طراحی شده است. نفوذ به ذهن او غیرممکن است زیرا مردم فراتر از ظاهر رسمی او چیز زیادی در مورد او نمی‌دانند. اما با نگاهی به نحوه نگرش او به سختی، روابط او با مردم چین و سابقه او به عنوان رهبر ملتی با 1.4 میلیارد نفر، می‌توان بینشی در مورد نحوه واکنش او در رویارویی با آقای ترامپ به دست آورد.
اینترنت چین پر از صحبت‌های ملی‌گرایانه در مورد نیاز به "مبارزه قاطعانه و ایستادگی تا آخر است."
مردم یک کلیپ ویدیویی از مائو تسه تونگ، رئیس جمهور چین، در حال صحبت در مورد جنگ کره به اشتراک گذاشتند: "ما تا زمانی که آنها بخواهند بجنگند، خواهیم جنگید و تا زمانی که به طور کامل پیروز شویم، خواهیم جنگید."
مائو نینگ، سخنگوی وزارت خارجه چین، نظرات مائو، رئیس جمهور چین، در سال 1964 را به اشتراک گذاشت و ایالات متحده را "ببر کاغذی" خواند. مائو به هیئتی از پارلمان فرانسه که از چین بازدید می‌کرد، گفت: "بلوف او را باور نکنید. یک ضربه، و منفجر می‌شود!"
برخی از مفسران آنلاین به جهش بزرگ به جلو اشاره کردند تا توانایی حزب کمونیست در تحمیل ریاضت اقتصادی در مواقع دشواری را نشان دهند. این حزب بین سال‌های 1958 تا 1962 کارزاری را برای صنعتی کردن سریع چین به راه انداخت. سیاست‌های آن علم و قوانین طبیعت را نادیده گرفت و منجر به قحطی و مرگ ده‌ها میلیون نفر شد.
در حالی که مردم گرسنه در روستاها به آدم‌خواری روی آورده بودند، مائو به کشاورزان دستور داد که سبوس غلات و گیاهان وحشی خوراکی بخورند. او گفت: "یک سال، دو سال، حتی سه سال سختی را تحمل کنید و ما اوضاع را تغییر خواهیم داد."
آقای شی، که برخی از چینی‌ها او را جانشین مائو می‌دانند، دوست دارد در مورد مزایای تحمل سختی صحبت کند.
آقای شی که در یک خانواده انقلابی متولد شد، در جوانی آشفتگی سیاسی و سختی را تجربه کرد. پدر او، معاون نخست وزیر، زمانی که آقای شی 9 ساله بود، پاکسازی شد. در طول انقلاب فرهنگی، پدر آقای شی به شدت مورد آزار و اذیت قرار گرفت. پسر، که هنوز 16 ساله نشده بود، مجبور شد به روستایی در عمق فلات لس نقل مکان کند و به عنوان کشاورز کار کند.
در یک مقاله مفصل توسط خبرگزاری رسمی شین هوا به نقل از او آمده است: "هفت سال سختی که من در روستا زندگی و کار کردم، آزمون بزرگی برای من بود. هر وقت بعداً با مشکلاتی روبرو می‌شدم، به این فکر می‌کردم که چگونه، حتی در چنین شرایط سختی در آن زمان، باز هم توانستم کارها را انجام دهم."
سال 2023 بود و اقتصاد چین در تلاش برای بهبود از همه‌گیری کووید بود. نرخ بیکاری جوانان به شدت افزایش یافته بود. آقای شی به جوانان گفت که باید یاد بگیرند " تلخی بخورند"، با استفاده از یک اصطلاح محاوره‌ای که به معنای تحمل سختی‌ها است.
در یک مقاله رسانه‌ای دولتی درباره انتظارات آقای شی از نسل جوان، کلمه "سختی" 37 بار ذکر شده بود.
در اوایل سال 2022، مشخص شد که نوع اومیکرون برای مهار بسیار مسری است، اما تقریباً تمام کشورهای دیگری که واکسن‌ها را پذیرفته بودند، توانستند اقتصاد خود را بازگشایی کنند. اما آقای شی اصرار داشت که چین اقدامات سختگیرانه "کووید صفر" خود را تحمل کند و در عین حال در برابر واردات واکسن‌های غربی مقاومت کند. صدها میلیون نفر قفل، آزمایش‌های روزانه و قرنطینه‌های اجباری را تحمل کردند. بسیاری از زندگی‌ها و معیشت‌ها ویران شدند.
در چند سال گذشته، آقای شی در برابر درخواست‌های بسیاری از اقتصاددانان و حتی مقامات خود برای ارائه حمایت نقدی به مردم برای تقویت مصرف مقاومت کرده است. او در سخنرانی خود در سال 2021، نسبت به "رفاه‌گرایی" هشدار داد و گفت: "هنگامی که مزایای رفاهی افزایش می‌یابد، دیگر کاهش نمی‌یابد."
حقیقت این است که 600 میلیون چینی کمتر از 140 دلار در ماه درآمد دارند و حداقل مزایای اجتماعی را دارند، که دلیل اصلی پس‌انداز زیاد و مصرف کمتر از نیاز اقتصاد است.
آقای شی در نهایت به کووید صفر پایان داد، اما این کار را به طور ناگهانی و بدون واکسیناسیون مناسب انجام داد. بسیاری به سرعت آلوده شدند، سالمندان جان خود را از دست دادند و صف‌های طولانی در خارج از کوره‌های جسد سوزی تشکیل شد.
به نظر می‌رسد که بحران مزمن املاک و مستغلات چین در نهایت آقای شی را به پذیرش ایده کمک به مصرف‌کنندگان نزدیک‌تر کرده است، اگرچه برخی از اقتصاددانان معتقدند که ممکن است خیلی دیر شده باشد، به ویژه در مواجهه با جنگ تجاری.
آقای شی یک نقطه ضعف در اقتصاد دارد: او نمی‌تواند اجازه دهد اوضاع آنقدر بد شود که مشروعیت حکومت حزب را به خطر بیندازد. اعتراضات سراسری در نوامبر 2022 به پایان دادن به کووید صفر کمک کرد. تعرفه‌ها صادرات چین را تهدید می‌کند که اقتصاد این کشور را به پیش می‌برد. روز جمعه، آقای شی اولین اظهارات عمومی خود را در مورد جنگ تعرفه‌ها بیان کرد.
به نقل از رسانه‌های دولتی، او گفت: "توسعه چین همواره متکی به خوداتکایی و سخت کوشی بوده است؛ هرگز متکی به صدقه دیگران نبوده است و هرگز از هیچ سرکوب ناعادلانه‌ای نترسیده است."
همانطور که جهان این هفته آموخت، آقای ترامپ نمی‌تواند به طور کامل بازارهای مالی یا وال استریت و میلیاردرهای فناوری را که از کارزار او حمایت کردند، نادیده بگیرد. آنها با اعضای کابینه او تماس گرفتند تا نگرانی‌های خود را منتقل کنند. حتی وفادارانی مانند ایلان ماسک و ویلیام آ. آکمن، مدیر صندوق سرمایه‌گذاری، مخالفت خود را با سیاست‌های تعرفه‌ای رئیس‌جمهور ابراز کردند.
تصور اینکه هر کارآفرین چینی جرأت انجام همین کار را داشته باشد یا مانند آقای ماسک، کانالی برای انتقال نگرانی‌های خود به آقای شی داشته باشد، دشوار است. آقای شی مخالفان سیاسی خود را کنار زده و شرکت‌های خصوصی را سرکوب کرده است. اگر آقای ترامپ آرزوی قدرت مطلق مانند آقای شی را دارد، راه درازی در پیش دارد.
من در چند روز گذشته رسانه‌های اجتماعی چینی را بررسی کرده‌ام تا هر شرکت یا کارآفرین مشهوری را پیدا کنم که از جنگ تجاری شکایت کند. من هیچ کدام را پیدا نکردم. مردم عادی که آنلاین ناله می‌کردند که به دلیل تعرفه‌ها با کاهش حقوق مواجه شده‌اند یا تجارت خود را از دست داده‌اند، توسط مفسران ملی‌گرا سرکوب شدند و "غیروطن‌پرست" لقب گرفتند.
این پایگاهی است که آقای ترامپ نمی‌تواند با آن رقابت کند.
یکی از کاربران ویبو روز پنجشنبه نوشت: "تسلیم شدن در برابر هژمونی هرگز گزینه‌ای برای چین نبوده است. اگر ما می‌توانستیم آمریکایی‌ها را در طول جنگ کره بیرون کنیم، از چوب تعرفه‌ای آن هیچ ترسی نداریم. ما باید با مشت آهنین پاسخ دهیم." این نظر بیش از 3000 بار پسندیده شد.