این را یک شاخص جدید رکود اقتصادی بنامید: زنان جوانی که تا همین اواخر برای مراقبت از خود، بلیط تور Eras تیلور سویفت و فیلم «باربی» هزینه میکردند، اکنون در حال کاهش هزینههای خود هستند.
بر اساس گزارش گوگل، جستجوها برای «ناخن مصنوعی» در ایالات متحده از ماه فوریه ۱۰ درصد و «تغییر رنگ مو از بلوند به قهوهای» در همین مدت ۱۷ درصد افزایش یافته است.
میراندا مککللن اخیراً مانیکور را متوقف کرده است. او همچنین ماه گذشته به فکر بازگشت به موهای قهوهای بود، زیرا قهوهای ماندن برای بودجه آسانتر است.
این مدیر ۳۰ ساله ایمنی تولید تلویزیونی، سال گذشته شاهد افزایش ۱۵۰ دلاری اجارهاش بود، در حالی که حقوقش ثابت مانده است، بنابراین اکنون تمام هزینههای خود را با دقت بیشتری سبک و سنگین میکند. مککللن حتی یک شغل جانبی، یعنی پرستاری از کودک، پیدا کرده است تا اجاره و هزینههای پزشکی خود را بپردازد.
او همچنین وارد دنیای مد DIY (خودت انجام بده) شده است. بعد از اینکه شلوار گرمکنش رنگ و رو رفته شد، تصمیم گرفت شلوار جدیدی از نایکی نخرد. در عوض، شلوار قدیمی را به رنگ مشکی سیر رنگ کرد، انگار که تازه از فروشگاه خریده است. او همچنین از آموزشهای تیکتاک خیاطی را یاد گرفت. برای زیباتر کردن لباسهایش، آستینهای پیراهنهای یقهدارش را قیچی کرد و آنها را به «پیشبند» تبدیل کرد تا زیر ژاکتها بپوشد.
او میگوید: «من سعی میکنم در کمد لباس خودم خرید کنم.»
مککللن در نهایت هایلایت بلوند خود را انجام داد، اما بودجهبندی مداوم او را ناامید کرده است. او میگوید: «قوانین بازی تغییر کردهاند. به من گفته شد اگر یک شغل بزرگ شرکتی پیدا کنم، امنیت مالی و مراقبتهای بهداشتی خواهم داشت که از همه چیز مراقبت میکند و میتوانم با یک 401(k) بزرگ بازنشسته شوم.»
حتی قبل از وحشت مالی ناشی از تعرفههای رئیسجمهور ترامپ، احساسات مصرفکنندگان بر اساس نظرسنجی ماهانه دانشگاه میشیگان، به پایینترین حد از سال ۲۰۲۲ رسیده بود. بر اساس دادههای آوریل، این احساسات حتی بیشتر سقوط کرده است.
جوآن هسو، مدیر این نظرسنجی میگوید که این معیار از زمان اوج همهگیری، فراز و نشیبهای متلاطمی را تجربه کرده است، اما مردان و زنان از سال ۲۰۲۱ عمدتاً همگام بودهاند. او میگوید در سال ۲۰۲۴، مردان شروع به عقبنشینی کردند و احساس بهتری نسبت به اقتصاد داشتند. او اضافه میکند در حالی که احساسات مردان و زنان در سال جاری منفی است، زنان همچنان نسبت به اقتصاد بدبینتر هستند.
هسو میگوید: «آنها خطرات مشابهی را درک میکنند، اما زنان تمایل دارند کمی کمتر مثبت باشند.»
«درمان گران است»
ایرین بریسکو پس از سه سال زندگی در آمریکای مرکزی و جنوبی و بخشهایی از اروپا، نوامبر گذشته به ایالات متحده بازگشت. او تازه از کالج فارغالتحصیل شده بود که در خارج از کشور زندگی میکرد و به صورت دورکاری به عنوان تحلیلگر تضمین کیفیت در قراردادهای دولتی کار میکرد. او هر روز بیرون غذا میخورد و همچنان موفق میشد مقداری پول پسانداز کند.
اکنون او ۲۵ سال دارد و یک متخصص بازاریابی دیجیتال در شیکاگو است و همان ثبات قبلی دیگر وجود ندارد.
بریسکو میگوید: «اکنون اوضاع بسیار سختتر است.» او تنها زندگی میکند و مانند بسیاری از همسالانش از کمک والدینش برخوردار نیست. او با تمرکز بر ایجاد مقداری پسانداز، خدمات اشتراکی مانند آمازون پرایم و نتفلیکس را لغو کرده و سفارش غذا، مانیکور و خرید را حذف کرده است.
بر اساس گزارش شرکت تحقیقاتی تحلیل مصرفکننده Circana، در ۱۲ ماهی که در فوریه به پایان رسید، خریداران زن ۶۰ درصد از فروش کالاهای عمومی را به خود اختصاص دادند، که شامل پوشاک، کفش، دکوراسیون منزل و موارد دیگر میشود. در سه ماه منتهی به فوریه، هزینههای مربوط به کالاهای عمومی در بین زنان ۱ درصد کاهش یافت و نیمی از آن مربوط به کاهش فروش پوشاک بود.
مارشال کوهن، مشاور ارشد صنعت خردهفروشی Circana میگوید: «زنان سهم شیر در تجارت پوشاک را دارند.» بنابراین، وقتی میبیند زنان باعث رکود در پوشاک میشوند، میگوید: «این به من این علامت را میدهد که کاهش هزینههای اختیاری وجود دارد.»
بریسکو قبلاً به صورت هفتگی به رواندرمانی میرفت. پس از اینکه برای حدود یک ماه در اواخر فوریه به طور موقت اخراج شد، تصمیم گرفت برای جلسات مینیدرمانی به ربات چت ChatGPT OpenAI روی بیاورد. او اکنون چندین بار در روز از آن استفاده میکند و به سقف ۱۰ پیام رایگان میرسد.
او میگوید: «درمان گران است. هیچکس ۲۰۰ دلار اضافی برای صحبت با کسی ندارد.»
در حالی که او اذعان میکند که شاید برای همه مناسب نباشد، اما آن را شبیه ارسال یک یادداشت صوتی به یک دوست و تلاشی برای منطقی کردن احساساتش میداند.
«دیگر اوبر هوشیار وجود ندارد»
آنوشا ماجومدر، اقتصاددان مشارکت ملی برای زنان و خانوادهها، یک سازمان غیرانتفاعی، میگوید: «به طور خاص، زنان جوان احساس بهتری نسبت به وقوع یک اتفاق بد دارند.» او میگوید وقتی هزینههای آنها شروع به کاهش میکند، «این احتمال وجود دارد که اوضاع به سرعت برای کل اقتصاد رو به وخامت بگذارد.»
برای استفانی اومه، این افزایش هزینه سفرهای اشتراکی بود. کرایههای سفر از خانهاش در منهتن به فرودگاه JFK حدود ۸۰ دلار هزینه داشت. ناگهان همان سفرها به سه رقم رسید و سایر سفرها نیز گرانتر به نظر میرسیدند.
به همین دلیل بود که او اعلام کرد: «دیگر اوبر هوشیار وجود ندارد.»
این پرستار ۳۰ ساله ممکن است در صورتی که دیر باشد و ایمنی نگرانکننده باشد، این هزینه را توجیه کند. در غیر این صورت، او از مترو استفاده میکند.
او همچنین از خدمات تحویل غذا که قیمتهای آنها نیز افزایش یافته است، دلسرد شده است. او از سفارش غذا و پرداخت ۳۰ دلار برای یک ظرف پد تای که یک ساعت از تابه بیرون آمده است، خسته شده است و در عوض ترجیح میدهد غذاهای تکنفره از Trader Joe’s بخرد.
اومه میگوید حتی در طول همهگیری، اقتصاد قویتر از الان به نظر میرسید.
او میگوید: «من هر روز دعا میکنم که اوضاع قبل از بدتر شدن بهتر شود. همه ما در حال مبارزه هستیم—از بالا تا پایین، برای همه سخت است.»
برای ارتباط با آن-ماری آلکانتارا به [email protected] ایمیل بزنید.