اقدامات تلافی جویانه تعرفه‌ای گیج‌کننده بین ایالات متحده و چین، بخش کشاورزی برزیل را تحریک کرده و کشاورزان آمریکایی را درهم شکسته است، زیرا پکن به بزرگترین اقتصاد آمریکای لاتین برای طیف وسیعی از کالاها از دانه‌های سویا گرفته تا گوشت گاو چشم دوخته است.
برزیل یکی از برندگان اصلی اولین جنگ تجاری رئیس جمهور دونالد ترامپ با چین بود و به طور چشمگیری برتری اندک خود را نسبت به ایالات متحده به عنوان بزرگترین تامین کننده مواد غذایی پکن گسترش داد. اکنون به نظر می رسد که این روند شتاب بیشتری بگیرد، به طوری که صادرات به چین قبل از اینکه ترامپ تعرفه های خود را بر این کشور ۱۴۵ درصد افزایش دهد و پکن عوارض ۱۲۵ درصدی اضافه کند، به شدت افزایش یافته است.
ایشان بهانو، تحلیلگر ارشد کشاورزی در شرکت ارائه دهنده داده های کالا، Kpler، گفت: "این یک نعمت برای کشاورزان در برزیل و آرژانتین است و به صنعت آنها کمک زیادی خواهد کرد." "پیامدهای این امر ماندگارتر از اقدامات واقعی خواهد بود - در آسیا، کشورها روابط بهتری با آمریکای جنوبی برقرار خواهند کرد."
بر اساس گزارش انجمن‌های تجاری محلی، فروش گوشت گاو برزیل به چین در سه ماهه اول سال ۲۰۲۵ در مقایسه با سال قبل یک سوم افزایش یافت، در حالی که واردات مرغ آن از چین در ماه مارس ۱۹ درصد نسبت به سال قبل افزایش یافت. در همین حال، تقاضای خارجی باعث شده است که دانه های سویای برزیل با ۱.۱۵ دلار بیشتر از نمونه های آمریکایی خود در بازارهای جهانی معامله شوند، در حالی که تنها در ماه ژانویه با تخفیف ۲۵ سنتی به فروش می رسید.
رودریگو آلویم، مدیر بین‌المللی گروه Minas Port برزیل، گفت: «چین به سرعت در حال حرکت برای تأمین منابع نه تنها سویا، بلکه سایر کالاها است. این منجر به کاهش تقاضا برای غلات آمریکایی خواهد شد.»
محموله های کشاورزی ایالات متحده به چین در ماه ژانویه در مقایسه با سال قبل ۵۴ درصد کاهش یافت. این غول آسیایی به طور معمول ۹۰ درصد از صادرات سورگوم ایالات متحده و حدود نیمی از صادرات دانه های سویای خود را خریداری می کند.
کلب راگلند، کشاورز اهل کنتاکی و رای دهنده سه دوره ای به ترامپ، روز پنجشنبه گفت که کشاورزان آمریکایی "هنوز از اولین جنگ تجاری ترامپ بهبودی نیافته اند" و "مطمئناً از دومین جنگ تجاری گسترده هیجان زده نیستند".
راگلند، رئیس انجمن سویا آمریکا، در یک نامه سرگشاده از ترامپ خواست که با چین معامله کند.
او نوشت: "ضروری است که معامله ای انجام شود. اقتصاد مزرعه اکنون بسیار ضعیف تر از دوره اول او است. پس از اولین جنگ تجاری، ما تقریباً ۱۰ درصد از سهم بازار خود را در چین از دست دادیم که هرگز دوباره به دست نیاوردیم."
چین همچنین ماه گذشته در واقع مانع از ورود بخش قابل توجهی از صادرات گوشت گاو ایالات متحده به این کشور شد که ارزش آن در سال گذشته ۱.۶ میلیارد دلار بود، با عدم تمدید ثبت نام ها که به صدها مرکز گوشت ایالات متحده اجازه صادرات به آنجا را می دهد. به گفته فردی آشنا با صادرات کشاورزی ایالات متحده، که خواست نامش فاش نشود زیرا مجاز به صحبت با رسانه ها نبود، امسال نیز تنها محموله های محدودی از سویا، گندم، ذرت یا سورگوم وجود داشته است.
این فرد آشنا با این صنعت گفت که بسیاری از خردکنندگان غلات چینی واردات از ایالات متحده را متوقف کرده اند، زیرا تعرفه ها حاشیه سود آنها را از بین برده است. آنها گفتند: «اگر این وضعیت ادامه یابد، محموله های غلات می تواند تا ماه مه به صفر برسد. تنها راهی که می توانیم یک سال عادی داشته باشیم این است که تعرفه ها به صفر برگردد.»
اورلیو پاویناتو، مدیر اجرایی SLC Agrícola، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان غلات برزیل، گفت که برزیل در موقعیت قوی برای استفاده از این تغییر است. وی گفت: «با توجه به اینکه چین به دنبال تنوع بخشیدن به تامین کنندگان خود است و اروپا به طور فزاینده ای برزیل را به عنوان یک گزینه پایدار می بیند، ما شاهد افزایش تقاضای خارجی و افزایش قابل توجه قیمت ها هستیم.»
جیم ساتر، مدیر اجرایی شورای صادرات سویای ایالات متحده، گفت که این کشور آمریکای جنوبی باید حداقل تا حدی از ترامپ تشکر کند که به آن کمک کرده است تا صادرکنندگانی را بسازد که بتوانند جای خالی ایالات متحده را پر کنند. در طول اولین جنگ تجاری ایالات متحده با چین، دانه های سویای برزیل حدود ۲۰ درصد بیشتر از دانه های سویای ایالات متحده معامله می شد و به هدایت سرمایه گذاری به بخش کشاورزی این کشور کمک می کرد.
ساتر گفت که این سرمایه گذاری از مزیت رقابتی ایالات متحده که مبتنی بر زیرساخت قوی و قابلیت اطمینان بود، کاست.
سهم ایالات متحده از واردات مواد غذایی چین از ۲۰.۷ درصد در سال ۲۰۱۶ به ۱۳.۵ درصد در سال ۲۰۲۳ کاهش یافت، در حالی که سهم برزیل در مدت مشابه از ۱۷.۲ درصد به ۲۵.۲ درصد افزایش یافت.
زیرساخت لجستیکی برزیل همچنان از ایالات متحده عقب است و گلوگاه ها در بنادر اغلب صادرات را به تاخیر می اندازد. اما اژنیو فیگئیردو، مدیر اجرایی بندر آسو، گفت که آخرین جنگ تجاری ممکن است بار دیگر موجی از سرمایه را به همراه داشته باشد، و امیدوار بود که این بی ثباتی چین را تشویق به سرمایه گذاری در لجستیک برزیل کند.
به گفته فدراسیون تولیدکنندگان خوراک اروپا (FEFAC)، اروپایی ها که منتظر تصویب یک توافق تجارت آزاد بین اتحادیه اروپا و مرCOSUR هستند، نیز ممکن است مجبور شوند به جای ایالات متحده، پروتئین مورد نیاز برای خوراک دام را از برزیل تهیه کنند.
با توجه به اینکه اتحادیه اروپا قصد دارد بین آوریل و دسامبر ۲۵ درصد تعرفه تلافی جویانه بر دانه های سویا، گوشت گاو و مرغ ایالات متحده اعمال کند، نگرانی ها در حال افزایش است که این کشور آمریکای جنوبی ممکن است تولید کافی برای پاسخگویی به تقاضا نداشته باشد. ساتر گفت، اگرچه برزیل محصول فراوانی داشته است، اما عرضه زیاد آن "به سرعت جذب خواهد شد" اگر هم چین و هم اتحادیه اروپا "تمام منابع خود را روی برزیل متمرکز کنند".
پدرو کوردرو از FEFAC گفت که اروپایی ها در این نگرانی سهیم هستند.
او گفت: "ما با چین و سایر کشورها برای محصولات مشابه رقابت خواهیم کرد. این به معنای قیمت های بالاتر برای خوراک است که به معنای قیمت های بالاتر برای غذا است." وی افزود: اگر آمریکای جنوبی نتواند قدمی بردارد، "ما دچار مشکل خواهیم شد".
تصاویر داده توسط جاناتان وینسنت