Supply Lines یک خبرنامه روزانه است که تجارت جهانی را پیگیری می‌کند. برای ثبت نام اینجا را کلیک کنید.
دولت ترامپ گام‌هایی برای وضع عوارض بر کشتی‌های چینی که در بنادر ایالات متحده پهلو می‌گیرند، برداشت و تهدیدی برای تکان دادن مسیرهای کشتیرانی جهانی و تشدید جنگ تجاری بین دو اقتصاد بزرگ جهان ایجاد کرد.
بر اساس طرحی که توسط نماینده تجاری ایالات متحده در روز پنج‌شنبه ارائه شد، همه کشتی‌های ساخت چین و متعلق به چین که در ایالات متحده پهلو می‌گیرند، مشمول هزینه‌ای بر اساس حجم کالاهای حمل شده، به ازای هر سفر، خواهند بود. این پیشنهاد به دنبال تحقیقات چند ماهه به دستور دولت بایدن در مورد این که آیا کشتی‌سازی چین امنیت ملی ایالات متحده را تهدید می‌کند، ارائه می‌شود. این طرح همچنین به کشتی‌سازان غیرچینی ضربه می‌زند و عوارضی را به هر حامل خودرویی که در آمریکا ساخته نشده باشد و در بنادر ایالات متحده تردد کند، اضافه می‌کند.
در این درخواست موسوم به 301، دستور داده شده است که این هزینه ظرف شش ماه اجرایی شود و مرحله دیگری که کشتی‌های خارجی سازنده گاز طبیعی مایع را محدود می‌کند، ظرف سه سال آغاز شود. پس از شش ماه، هزینه برای کشتی‌های چینی 50 دلار به ازای هر تن وزن خالص (Net ton)، یا حجم فضای درآمدزایی کشتی، تعیین می‌شود و سپس به تدریج طی سه سال افزایش می‌یابد.
ارزیابی کشتی‌های ساخت چین بر اساس وزن خالص یا بر اساس هر کانتینر انجام می‌شود. بودجه حاصل از هزینه‌های پهلوگیری برای کمک به احیای صنعت رو به زوال کشتی‌سازی ایالات متحده استفاده می‌شود، صنعتی که مدت‌ها پیش از ساخت کشتی‌های تجاری به تمرکز بر قراردادهای دریایی تغییر جهت داده است.
لین جیان، سخنگوی وزارت امور خارجه چین، روز جمعه در یک نشست خبری روزانه در پکن، این اقدامات را محکوم کرد و گفت که این اقدامات علاوه بر اختلال در زنجیره‌های تامین جهانی، به مصرف‌کنندگان و مشاغل آمریکایی نیز آسیب می‌رساند و در عین حال در احیای صنعت کشتی‌سازی ایالات متحده نیز ناکام خواهد ماند.
لین گفت: «اقداماتی مانند وضع هزینه‌های بندری و وضع تعرفه بر تاسیسات جابجایی بار، به خود ایالات متحده و همچنین دیگران آسیب می‌رساند.»
پیشنهاد روز پنج‌شنبه انحرافی از تکرار اولیه خود است، که پیشنهاد می‌کرد هر بار که کشتی در یک بندر ایالات متحده تردد می‌کند، حداقل 1 میلیون دلار هزینه دریافت شود. این پیشنهاد اکنون توصیه می‌کند که هزینه‌ها بر اساس تناژ دریافت شوند.
بیشتر بخوانید: چرا ترامپ می‌خواهد سلطه چین در کشتی‌سازی را دوباره به دست آورد
یکی دیگر از انحرافات عمده این است که USTR اکنون پیشنهاد می‌کند که هزینه‌ها به ازای هر سفر دریافت شوند، نه به ازای هر تردد در بندر. پیشنهاد اولیه شرکت‌های کشتیرانی، به ویژه خطوط کانتینری را نگران کرد، زیرا آنها از افزایش تراکم در بنادر بزرگتر ایالات متحده در صورتی که کشتی‌ها سعی کنند از توقف‌های متعدد اجتناب کنند، می‌ترسیدند.
اپراتورهای کشتی می‌توانند تا سه سال از پرداخت هزینه‌ها اجتناب کنند، اگر بتوانند نشان دهند که یک کشتی جدید ساخت ایالات متحده سفارش داده‌اند. کشتی‌هایی که خالی وارد بنادر ایالات متحده می‌شوند تا محموله‌های فله را تحویل بگیرند و همچنین کشتی‌هایی که به جزایر کارائیب و بنادر دریاچه‌های بزرگ تردد می‌کنند، معاف هستند.
اتحادیه‌های کارگری که نماینده کارگران فولاد ایالات متحده و صنعت کشتی‌سازی هستند، از این اقدام USTR استقبال کردند و گفتند که این هزینه‌ها باعث تقویت کشتیرانی داخلی می‌شود. سهام کشتیرانی آسیایی خارج از چین روز جمعه افزایش یافت، در حالی که سهامداران چینی اندکی کاهش یافتند.
بیشتر بخوانید: ترامپ دستوری را برای تعیین هزینه‌های بندری و بررسی ناوگان دریایی DOGE امضا می‌کند
ترامپ مدت‌ها استدلال کرده است که نقش غالب چین در صنعت دریایی باعث شده است که ایالات متحده بیش از حد به این کشور آسیایی وابسته شود، و این امر نگرانی‌های برخی از کشتی‌سازان را تکرار می‌کند. اما واردکنندگان آمریکایی که برای جابجایی همه چیز از نفت خام گرفته تا کالاهای خرده‌فروشی به کشتی‌های چینی متکی هستند، هزینه‌های پهلوگیری را به عنوان یک تعرفه بالفعل می‌دانند که وظایف سرگیجه‌آور از قبل وضع شده توسط ترامپ بر واردات جهانی را تشدید می‌کند.
نماینده آنجی کریگ از مینه سوتا، دموکرات ارشد کمیته کشاورزی مجلس نمایندگان، در بیانیه‌ای گفت که این هزینه‌ها کشاورزان آمریکایی را که به دنبال حمل کالاهای خود هستند، تهدید می‌کند.
مخالفان این طرح در یک جلسه استماع در ماه مارس گفتند که این اقدام قیمت‌ها را برای مصرف‌کنندگان افزایش می‌دهد، تجارت را مختل می‌کند و بنادر ایالات متحده را تهدید می‌کند. شرکت‌های حمل و نقل نیز اشاره می‌کنند که موقعیت غالب چین در حمل و نقل، که طی دو دهه گذشته ایجاد شده است، با این هزینه به تنهایی دشوار خواهد بود.
بیشتر بخوانید: عوارض میلیارد دلاری بر کشتی‌های چینی خطر «آخرالزمان تجاری» را به همراه دارد
فاز دوم که از سه سال دیگر آغاز می‌شود، حمل و نقل گاز طبیعی مایع را با کشتی‌های خارجی محدود می‌کند و محدودیت‌ها به تدریج طی 22 سال افزایش می‌یابد. ایالات متحده بزرگترین صادرکننده LNG در جهان است.
این پیشنهادات همچنین حامل‌های خودروی خارجی‌ساز را بدون در نظر گرفتن اینکه کدام کشور آنها را ساخته است، هدف قرار می‌دهد. از 180 روز دیگر، دولت هزینه 150 دلاری به ازای هر واحد معادل خودرو (CEU) را برای حامل‌های خودروی غیرآمریکایی که وارد ایالات متحده می‌شوند، وضع خواهد کرد.
آدام شاففر، معاون رئیس تجارت بین‌المللی و امور جهانی انجمن مواد بازیافتی (ReMA)، گفت که این گروه از این که دولت تصمیم گرفت بر کشتی‌های ساخت چین که خالی وارد بنادر آمریکا می‌شوند، هزینه‌ای تحمیل نکند، خرسند است. وی افزود که گروه او به ارزیابی اثرات بالقوه سایر هزینه‌ها بر اعضای خود ادامه خواهد داد.
— با کمک ویلون سون، جان هرسکوویتز، دن مورتاو و آوریل ما
(به روز رسانی نظر وزارت امور خارجه چین در پاراگراف‌های پنجم و ششم. نسخه قبلی در پاراگراف دوم تصحیح شد که کدام دولت تحقیقات را آغاز کرد.)