ساموئل گراهام-فلسن به مدت دو دهه پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه هاروارد، هرگز به دانشگاه خود کمک مالی نکرد.
به گفته وی، این دانشگاه 388 ساله نمادی از نخبه گرایی بود. اهدای پول بیشتر به ثروتمندترین مدرسه جهان با ارزش های او همخوانی نداشت.
او هنگام دریافت اطلاعیه های جمع آوری کمک مالی از خودش می پرسید: "چرا باید به این مکانی که میلیاردها دلار دارد، پول بدهم؟"
احساسات او این هفته پس از آن تغییر کرد که دانشگاه یک سری از خواسته های دولت ترامپ را رد کرد. دولت از هاروارد خواست تا کارهایی مانند ممیزی آثار اساتید برای سرقت ادبی و گزارش دانشجویان بین المللی که قوانین را نقض می کنند به مقامات فدرال انجام دهد - که رهبران مدرسه، سایر افراد در آموزش عالی و افراد بسیار فراتر از دروازه های آهنین آن را خشمگین کرد.
ظرف چند ساعت، دولت فدرال با توقف بودجه 2.2 میلیارد دلاری پاسخ داد و بعداً در همان هفته اعلام کرد که تلاش خواهد کرد وضعیت معاف از مالیات هاروارد را لغو کند.
دولت ترامپ اعلام کرده است که هاروارد را هدف قرار داده است زیرا برای مبارزه با یهودستیزی به اندازه کافی تلاش نکرده است. این موضوع برای آقای گراهام-فلسن، رمان نویس و نویسنده آزاد در نیوجرسی که یهودی است، خوشایند نبود.
او یک کمک مالی واحد به مبلغ 108 دلار به دانشگاه اهدا کرد. این مضربی از 18 است، یک عدد نمادین در یهودیت که مخالفت او را با این ایده برجسته می کند که اقدامات دولت فدرال علیه هاروارد به نام او انجام می شود.
وی گفت: "هرچه ترامپ هاروارد را از نظر مالی مجازات کند، من بیشتر کمک می کنم. من آدم ثروتمندی نیستم."
مشخص نیست که چه تعداد از مردم این هفته به هاروارد کمک مالی کرده اند. دانشگاه به درخواست های دریافت داده در مورد کمک های مالی پاسخ نداد. اما آقای گراهام-فلسن گفت که دوستان زیادی دارد، برخی از آنها که هرگز به این موسسه کمک نکرده بودند، این هفته کمک های مالی ارسال کردند.
در میان برخی از منتقدان راست گرا، اقدامات این مدرسه در این هفته و در طول سال گذشته اغلب واکنش معکوس را برانگیخته است.
یک سال پیش، کنت گریفین، بنیانگذار صندوق سرمایه گذاری تامینی که بیش از نیم میلیارد دلار به هاروارد کمک کرده است، گفت که کمک های مالی خود را به دلیل نحوه رسیدگی مدرسه به یهودستیزی به حالت تعلیق در می آورد.
پس از اینکه هاروارد این هفته در برابر رئیس جمهور ترامپ موضع گرفت، یکی دیگر از منتقدان صریح اللهجه و فارغ التحصیلان، شبوس کستنباوم، از دانشگاه خود ابراز ناامیدی کرد. آقای کستنباوم که از این مدرسه به دلیل نحوه رسیدگی به یهودستیزی شکایت می کند، در رسانه های اجتماعی نوشت: "هاروارد سخت تر از آنچه که تا به حال با یهودستیزی مبارزه کرده است، با ترامپ می جنگد."
باشگاه جمهوری خواهان هاروارد نیز پاسخ هاروارد به دولت را مورد تمسخر قرار داد و در بیانیه ای اعلام کرد که دانشگاه "از انطباق با درخواست های فدرال برای معکوس کردن تسخیر ایدئولوژیک خودداری کرد."
هاروارد در سال های اخیر از همه طرف های سیاسی خشم برانگیخته است.
برخی معتقدند که این امر یک شایسته سالاری معیوب را تقویت کرده است. منتقدان به جای "دانشگاه های بسیار انتخابی"، هاروارد و همتایانش را به دلیل تبلیغ نرخ پذیرش پایین خود به عنوان نشانگر اعتبار، "دانشگاه های بسیار طرد کننده" نامیده اند.
در "برنامه روزانه" این هفته، مجری، رونی چیینگ، به هاروارد به دلیل ایستادن بر اصول و خنثی کردن خواسته های دولت اعتبار داد، اما یک کنایه نیز زد. او گفت: "ما سرانجام نیرویی قدرتمندتر از نفرت ترامپ پیدا کردیم: عشق هاروارد به ارسال نامه های رد."
هیچ یک از افرادی که این هفته با نیویورک تایمز در مورد اهدای پول به هاروارد صحبت کردند، این توهم را نداشتند که کمک های مالی کوچک آنها به طور معناداری بودجه این مدرسه را در نبرد چند میلیارد دلاری خود با دولت تقویت می کند. اما برای بسیاری، دیگر موضوع هاروارد نبود.
هاروارد اکنون یک نماد بود.
برخی از فارغ التحصیلان مشهورتر نیز الهام گرفتند. باراک اوباما، رئیس جمهور سابق، که خود فارغ التحصیل دانشکده حقوق هاروارد است، اخیراً از دانشگاه های ثروتمند به دلیل اتخاذ موضع قوی تر علیه آقای ترامپ انتقاد کرد. این هفته آقای اوباما به همراه سناتور چاک شومر، یکی دیگر از فارغ التحصیلان، و برنی سندرز، مدرس سابق هاروارد، از این مدرسه تمجید کردند.
لارنس ترایب، استاد برجسته حقوق بازنشسته هاروارد، گفت که اکنون زمان ارسال کمک های مالی به هاروارد است.
گیل پیمنتل، عضو کلاس 1984، که پس از خواندن یک خبر درباره پیام سرپیچی آلان گاربر، رئیس هاروارد، در روز دوشنبه، 100 دلار اهدا کرد، گفت: "این پرونده ای بزرگتر از هاروارد است."
وی افزود: "این پرونده احترام به حاکمیت قانون است. اگر به دولت اجازه داده شود تا دشمنان مورد نظر خود را بدون روند قانونی یا احترام به حاکمیت قانون مورد ضرب و شتم قرار دهد، دموکراسی ما تمام شده است."
آقای پیمنتل در طول سال ها یک لیست ایمیل از حدود 400 عضو از کلاس خود تهیه کرده است که شامل آنتونی جی بلینکن، وزیر امور خارجه سابق. جورج کانوی، وکیل; و هدر کاکس ریچاردسون، مورخ.
پس از اهدای کمک مالی، او پیامی را با این موضوع برای دیگران ارسال کرد: "سخت بجنگ، هاروارد!" او خاطرنشان کرد که کمک مالی او "کوچکترین کسری از یک خطای گرد کردن در بودجه هاروارد" است، اما او می خواست دکتر گاربر بداند که او از حمایت فارغ التحصیلان برخوردار است.
آقای پیمنتل گفت که بیش از 50 پاسخ از افرادی دریافت کرده است که می گویند "انجام شد" و از او به خاطر آسان کردن روند تشکر کردند (او پیوندی را درج کرد).
وی گفت: "ایمیل هایی از افرادی دریافت کردم که گفتند "من هرگز کمک نکرده ام" یا "من فقط یک یا دو بار کمک کرده ام و اکنون کمک می کنم."
یکی از افرادی که ایمیل او را دریافت کرد، مارک پلفسکی بود که 250 دلار کمک کرد، اولین هدیه خیریه او به هاروارد در سال های اخیر. آقای پلفسکی گفت که از پیامی از دکتر گاربر در 31 مارس که لحن آشتی جویانه ای با آقای ترامپ داشت، "وحشت زده" شده است.
او به دکتر گاربر نوشت و گفت که "ترجیح می دهد هاروارد مقاومت کند و هر دلاری را در موقوفه خرج کند تا اینکه با دولت مطابقت داشته باشد." او گفت که پاسخ رضایت بخشی دریافت نکرده است.
بنابراین وقتی هاروارد روز دوشنبه تغییر مسیر داد، او گفت که می خواهد حمایت خود را ثبت کند.
حتی رهبران کالج که از هاروارد انتقاد کرده اند، این هفته از آن حمایت مشروط کردند. لین گلن، رئیس کالج اجتماعی نورترن اسکس، حدود یک ساعت در شمال هاروارد، قبلاً استدلال کرده بود که دانشگاه باید برای کمک به کالج های فقیرتر تلاش بیشتری انجام دهد. مدرسه او دارای موقوفه 9 میلیون دلاری است، در حالی که هاروارد 53 میلیارد دلار است.
اما او گفت که با هاروارد ناعادلانه رفتار می شود. وی گفت: "این مسئولیت آنهاست که با منابعی که در اختیار دارند، برای دفاع از خود و به طور گسترده تر، از بنگاه آموزش عالی گام بردارند."
وی افزود: "اگرچه، من دفترچه چک خود را باز نمی کنم."