تحقیقات جدید نشان می‌دهد که DNA نوزاد برای دهه‌ها پس از تولد در بدن مادر باقی می‌ماند.
چرا اهمیت دارد: ما از آغاز تاریخ بشر داستان‌های زیادی درباره پیوند عمیق و قدرتمند بین والدین و نوزادانشان شنیده‌ایم. علم جدید می‌گوید این ارتباط ممکن است ریشه در زیست‌شناسی داشته باشد.
تصویر بزرگتر: از همان اوایل شش هفته پس از بارداری، برخی از سلول‌های جنینی به بدن مادر مهاجرت کرده و ممکن است برای یک عمر در آنجا باقی بمانند.
- این یافته به گفته اِمی بادی، استاد دانشیار در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا است که در مورد میکروکیمریسم (Microchimerism) مطالعه می‌کند. او میکروکیمریسم را حالتی توضیح می‌دهد که "مقدار کمی از سلول‌ها یا DNA از نظر ژنتیکی متفاوت در بدن فردی وجود دارد".
تمرکز بیشتر: بادی به آکسیوس می‌گوید که این سلول‌های جنینی مانند سلول‌های بنیادی عمل می‌کنند که در هر بافتی که قرار بگیرند، تخصصی می‌شوند.
- به عنوان مثال، سلول‌های جنینی می‌توانند به سلول‌های قلب مادر تبدیل شوند که به پمپاژ خون در بدن او کمک می‌کنند.
- همچنین، برخی از سلول‌های مادر به نوزاد منتقل می‌شوند.
نکته جالب توجه: بادی به آکسیوس می‌گوید، به دلیل میکروکیمریسم جنینی، محققان "سلول‌های مادربزرگ را در خون بند ناف نوزادان پیدا کرده‌اند که نشان‌دهنده این انتقال نسلی طولانی‌تر و عمیق‌تر است."
حتی پس از سقط جنین، سلول‌های جنینی می‌توانند باقی بمانند.
- بادی می‌گوید، برای زنانی که از دست دادن بارداری را تجربه می‌کنند، "اینطور نیست که تغییر آن‌ها پس از بارداری فقط در ذهنشان باشد. آن سلول‌ها ممکن است وجود داشته باشند و بر زیست‌شناسی آن‌ها تأثیر بگذارند."
تصویر کلی: دانشمندان هنوز به طور کامل درک نکرده‌اند که چرا میکروکیمریسم جنینی رخ می‌دهد، اما ما می‌دانیم که…
- سلول‌های جنینی می‌توانند هم منافع و هم نگرانی‌های خودایمنی برای مادر به همراه داشته باشند.
- و وجود سلول‌های جنینی در خون، آزمایش‌های ژنتیکی غیرتهاجمی پیش از تولد را ممکن ساخته است.
شیردهی منبع دیگری از ارتباط بیولوژیکی مادر و نوزاد است.
- بادی می‌گوید، فقط مکیدن نوزاد نیست که تولید شیر مادر را تحریک می‌کند؛ بلکه "بازگشت جریان به داخل نوک پستان نیز وجود دارد."
- اگر نوزاد عفونتی داشته باشد، بدن مادر می‌تواند با تولید سلول‌های ایمنی تخصصی در شیر برای مبارزه با آن واکنش نشان دهد.
- و تحقیقات بادی نشان داده است که مادران شیرده پروفایل‌های ایمنی متفاوتی نسبت به افرادی که شیر نمی‌دهند دارند - اگرچه هنوز دقیقاً نمی‌دانیم چگونه.
حباب فکری کارلی: فراتر از علم، من برای بیان اینکه چقدر با نوزاد نه ماهه‌ام درآمیخته‌ام، به سینما نیز روی آورده‌ام.
- در بدترین حالت، به شوخی می‌گویم که مادر شیرده بودن مانند دادن نیروی حیات و زیبایی‌ام به فرزندم است، شبیه به تریلر ترسناک "ماده" (The Substance).
- اما اغلب ارتباطم با پسرم را به "ای.تی." (E.T.) تشبیه می‌کنم: او موجود فضایی چشم‌درشت من است، و من الیوت انسانی هستم که درد او را حس می‌کنم و هرگز نمی‌خواهم او برود.
مطلبی که ارزش وقت گذاشتن دارد: دلایل بیولوژیکی وجود دارد که چرا مادران پس از زایمان به سادگی به حالت قبل از بارداری "بازنمی‌گردند" (رجوع به مقاله مرتبط: Why postpartum moms don't just 'bounce back').