شبکه جهانی وب حدود سه دهه پیش معرفی شد. مجله نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۹، امیدهایی را که در زمان پیدایش اینترنت به آن بسته شده بود، چنین توصیف کرد که بسیاری بر این باور بودند که اینترنت «توده‌ها را توانمند می‌سازد، سلسله‌مراتب را براندازی می‌کند» و به «ساختن دنیای مجازی‌ای کمک می‌کند که بسیار برتر از دنیای زمینی باشد که ما را محدود کرده بود.»
اما در سال ۲۰۲۵، اینترنت اکنون شبیه یک پادآرمان‌شهر به نظر می‌رسد: اگر از ویدئوهای خشم‌آفرین، ریل‌های هوش مصنوعی و محتوای غیراخلاقی بگذرید، الگوریتمی را خواهید یافت که طراحی آن شما را وادار می‌کند تا به این فکر کنید که آیا صفحه «برای شما» (For You page) واقعاً برای شماست یا برای شرکتی که پشت آن الگوریتم قرار دارد.
در ویدئوی دیدگاه بالا، جک کانته، مدیرعامل پتریون (پلتفرمی برای خالقان محتوا جهت کسب درآمد از هنر و محتوای خود)، دیدگاه خود را برای اینترنتی ترسیم می‌کند که مردم را در اولویت قرار می‌دهد، نه درآمدهای تبلیغاتی را.
کانته استدلال می‌کند که «زمان آن فرا رسیده است که الگوریتم‌ها در خدمت مردم باشند، به جای آنکه مردم در خدمت الگوریتم‌ها باشند.»