در نوادا، تابستانی با گردشگری بین‌المللی ضعیف، استخدام‌ها را کاهش داده و اقتصاد محلی را تضعیف کرده است. اما رونق ساخت مراکز داده که با صنعت رو به رشد هوش مصنوعی گره خورده، به کاهش این ضربه کمک کرده است.
در منطقه واشنگتن دی‌سی، کاهش مشاغل فدرال و طولانی‌ترین تعطیلی دولت در تاریخ، اقتصاد منطقه‌ای را در آستانه رکود قرار داده است. اما در آنجا نیز، سرمایه‌گذاری‌های مرتبط با هوش مصنوعی به جبران خسارات کمک می‌کنند.
و در داکوتای شمالی، قیمت‌های پایین نفت، دکل‌های حفاری را از کار انداخته و درآمدهای ایالتی را کاهش داده است، اما مراکز داده هوش مصنوعی در حال پر کردن این شکاف هستند.
اقتصاد ایالات متحده در سال ۲۰۲۵ به دو بخش تقسیم شده است: هر آنچه که به هوش مصنوعی مرتبط است در حال رونق است. تقریباً هر چیز دیگری چنین نیست.
توسعه‌دهندگان هوش مصنوعی و سازندگان تراشه صدها میلیارد دلار سرمایه‌گذاری را به خود جذب می‌کنند. مراکز داده‌ای به بزرگی پارک‌های تفریحی در سراسر کشور در حال رویش هستند. شرکت‌های برق برای ساخت نیروگاه‌های جدید و بازگرداندن نیروگاه‌های قدیمی به مدار، برای تأمین تقاضای سرسام‌آور برق، در رقابت هستند. کارگران با مهارت‌های مناسب – از توسعه‌دهندگان مدل‌های هوش مصنوعی گرفته تا برق‌کاران سیم‌کشی تأسیساتی که آن‌ها را اداره می‌کنند – دستمزدهای بالایی دریافت می‌کنند.
در بقیه بخش‌های اقتصاد، تصویر متفاوت است. نرخ بیکاری افزایش یافته، استخدام‌ها کند شده و صنایعی از جمله تولید و خانه‌سازی در حال کاهش مشاغل هستند. احساسات مصرف‌کننده در میان قیمت‌های بالا کاهش یافته است. بخش دولتی نیز تحت تأثیر کاهش بودجه و اخراج‌های فدرال قرار گرفته است. تعرفه‌ها و عدم قطعیت پیرامون آن‌ها، بر تجارت بین‌الملل تأثیر منفی گذاشته و منجر به کاهش سرمایه‌گذاری بسیاری از شرکت‌ها شده است.
مارک مورو، اقتصاددان مؤسسه بروکینگز که تأثیر هوش مصنوعی بر اقتصادهای محلی را مطالعه کرده است، می‌گوید: «این یک اقتصاد دو مسیره است. این هجوم طلا در حوزه هوش مصنوعی در حال ایجاد هیجان و پوشاندن رکود در بقیه بخش‌های اقتصاد است.»
بر اساس یک معیار، سرمایه‌گذاری در تجهیزات کامپیوتری و نرم‌افزار بیش از ۹۰ درصد از رشد تولید ناخالص داخلی در نیمه اول سال را به خود اختصاص داده است. و در حالی که اقتصاددانان در مورد پذیرش این اعداد به صورت مطلق هشدار می‌دهند – زیرا اگر هوش مصنوعی نبود، برخی از این دلارها به جای دیگری سرازیر می‌شدند – آن‌ها می‌گویند شکی نیست که سرمایه‌گذاری‌های هوش مصنوعی به توضیح تاب‌آوری غافلگیرکننده اقتصاد در سال جاری کمک می‌کند.
اما اتکا به هوش مصنوعی به عنوان منبع رشد، سؤالی را برای اقتصاد مطرح می‌کند: اگر این هجوم طلا متوقف شود چه اتفاقی می‌افتد؟
این تهدید بیشتر در بازار سهام آشکار است، که در ماه‌های اخیر عمدتاً به دلیل قدرت تعدادی از شرکت‌های متمرکز بر هوش مصنوعی، رکوردهای پی‌درپی را ثبت کرده است. هفت شرکت، از جمله آمازون، مایکروسافت و آلفابت (شرکت مادر گوگل)، اکنون بیش از یک سوم ارزش شاخص S&P 500 را تشکیل می‌دهند. تنها یکی از به اصطلاح هفت شگفت‌انگیز، انویدیا، که تراشه‌هایی را می‌سازد که بسیاری از پیشرفته‌ترین مدل‌های زبان بزرگ را قدرت می‌دهند، اخیراً، هرچند به طور مختصر، از مرز ۵ تریلیون دلار ارزش بازار عبور کرد.
چنین ارزیابی‌های بالایی مبتنی بر فرضیاتی است که رشد سریع اخیر برای سال‌ها ادامه خواهد داشت، که برخی سرمایه‌گذاران هشدار داده‌اند ممکن است غیرواقعی از آب درآید. حتی سم آلتمن، مدیرعامل OpenAI، در ماه اوت گفت که به نظرش سرمایه‌گذاران بیش از حد در مورد هوش مصنوعی هیجان‌زده هستند. گزارش قوی درآمد فصلی انویدیا در روز چهارشنبه نتوانست این تردیدها را به طور کامل آرام کند.
ترکیدن حباب – هر زمان که اتفاق بیفتد – می‌تواند پیامدهای واقعی داشته باشد. هزینه‌های مصرف‌کننده در فصول اخیر به طور فزاینده‌ای توسط خانوارهای پردرآمد هدایت شده است، که حتی با عقب‌نشینی بسیاری از خانواده‌های کم‌درآمد، به خرید ادامه داده‌اند. اما اگر بازار سهام دچار مشکل شود، خانوارهای ثروتمند نیز ممکن است هزینه‌های خود را کاهش دهند.
آدیتیا باو، اقتصاددان آمریکایی در بانک آو آمریکا، گفت: «اگر رشد هزینه‌ها تحت سلطه خانوارهایی باشد که از عملکرد نام‌های مرتبط با هوش مصنوعی در بازار سهام به طور قابل توجهی سود برده‌اند، آنگاه کاهش ارزش سهام می‌تواند برای اقتصاد بسیار دردناک باشد. این امر درجه‌ای از شکنندگی را ایجاد می‌کند.»
خانوارهای کم‌درآمد از رشد بازار سهام بهره‌ای نبرده‌اند. اما آن‌ها همچنان ممکن است از معکوس شدن آن آسیب ببینند. اگر آمریکایی‌های ثروتمند کمتر برای وعده‌های غذایی رستوران، تعطیلات و کالاهای لوکس هزینه کنند، این می‌تواند منجر به از دست دادن شغل در بخش خدمات شود.
مایکل رید، اقتصاددان RBC Capital Markets، گفت: «اگر شاهد کاهش هزینه‌ها در اوقات فراغت، در مهمان‌نوازی، در آن گروه بالا باشید، این امر پیامدهای زنجیره‌ای دارد. در آنجاست که من نگران یک مارپیچ نزولی در بازار کار هستم.»
اثرات موجی
در حال حاضر، این رونق – و کمک آن به اقتصاد گسترده‌تر – نشانه کمی از توقف نشان می‌دهد. شرکت‌های آمریکایی در سه ماهه دوم بیش از ۶۰ میلیارد دلار برای تجهیزات کامپیوتری هزینه کردند که ۴۵ درصد بیشتر از سال قبل بود. آن‌ها ۱۰ میلیارد دلار دیگر را صرف ساخت مراکز داده کردند که ۳۵ درصد افزایش یافته است. اقتصاددانان و کارشناسان صنعت می‌گویند هوش مصنوعی احتمالاً عامل بیشتر این رشد است.
این سرمایه‌گذاری‌ها در حال گسترش هستند و بخش‌هایی از اقتصاد خارج از بخش سنتی فناوری را تقویت می‌کنند. کاترپیلار، که معمولاً با بولدوزرها و بیل مکانیکی‌هایش شناخته می‌شود، شاهد افزایش فروش توربین‌ها و تجهیزات تولید برق خود بوده است که در مراکز داده استفاده می‌شوند. جانسون کنترلز، یکی دیگر از شرکت‌های صنعتی بزرگ، از تقاضا برای سیستم‌های خنک‌کننده و اطفاء حریق خود بهره‌مند شده است. شرکت ایتون، که سیستم‌های مدیریت برق می‌سازد، دارای انباشت رو به رشدی از پروژه‌ها است که منتظر تجهیزات آن هستند.
شرکت‌ها روی ادامه این رشد شرط‌بندی کرده‌اند. ایتون بیش از ۱ میلیارد دلار برای گسترش ظرفیت تولید خود برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده سرمایه‌گذاری می‌کند و این ماه اعلام کرد که ۹.۵ میلیارد دلار برای خرید Boyd Thermal، که تجهیزات خنک‌کننده مورد استفاده در مراکز داده را می‌سازد، هزینه می‌کند.
پائولو رویز، مدیرعامل ایتون، در مصاحبه‌ای گفت: «ما در مراحل اولیه ساخت‌وساز هوش مصنوعی هستیم.»
ماهیت دو مسیره اقتصاد به ویژه در صنعت ساخت‌وساز آشکار است، که تحت تأثیر نرخ‌های بهره بالا و تعرفه‌ها قرار گرفته است. هزینه‌های ساخت‌وساز غیرمسکونی در ماه اوت کاهش یافت و روند نزولی خود را ادامه داد. ساخت‌وساز مسکن نیز بسیار کمتر از اوج خود در دوران پاندمی است.
با این حال، حتی با توقف شتاب صنعت ساخت‌وساز، ساخت مراکز داده افزایش یافته است. این امر همچنین ساخت زیرساخت‌های مورد نیاز برای تأمین برق مراکز داده و توزیع اطلاعات را تقویت کرده است. انجمن سیمان آمریکا در ژوئن گزارشی منتشر کرد که تخمین می‌زند مراکز داده هوش مصنوعی حدود یک میلیون تن متریک سیمان طی سه سال آینده استفاده خواهند کرد.
انیربان باسو، اقتصاددان ارشد در Associated Builders and Contractors، یک گروه تجاری، گفت: «ساخت مراکز داده تنها محرک واقعی رشد هزینه‌های ساخت‌وساز غیرمسکونی در آمریکا است.»
او گفت: «اگر کسی به دنبال این باشد که چه چیزی هزینه‌های غیرمسکونی را رشد می‌دهد، آن مراکز داده و سرمایه‌گذاری‌های مرتبط در تولید و توزیع برق است.»
این افزایش، پیمانکارانی را که روی اجزای مراکز داده کار می‌کنند نیز تقویت کرده است. Associated Builders and Contractors اخیراً اعلام کرد که حدود یک هفتم از اعضای آن تحت قرارداد برای کار روی مراکز داده هستند.
چاک گودریچ، مدیرعامل شرکت گیلور الکتریک، یک پیمانکار برق مستقر در ایندیاناپولیس، گفت که ۵۰ تا ۶۰ درصد از کسب‌وکار او اکنون به ساخت مراکز داده گره خورده است. او تخمین زد که درآمد گیلور الکتریک امسال حدود ۳۰ درصد افزایش یابد و به ۱ میلیارد دلار برسد و سال آینده ۲۰ درصد دیگر رشد کند، عمدتاً به دلیل شور و هیجان پیرامون مراکز داده.
او گفت: «از منظر مذهبی، ما در حال زندگی در فراوانی هستیم.»
اثرات نامتوازن
با این حال، این فراوانی به همه، یا به هرجایی نمی‌رسد. شرکت‌هایی که مدل‌های پیشرو هوش مصنوعی را توسعه می‌دهند، مانند OpenAI و گوگل، بیشتر در منطقه سانفرانسیسکو مستقر هستند و کارمندان پردرآمد آن‌ها در شهرهای بزرگ "ستاره" متمرکز شده‌اند که برندگان اقتصاد قرن بیست و یکم بوده‌اند.
سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های هوش مصنوعی بسیار پراکنده‌تر است، اما مزایای آن بسیار کمتر مشخص است. برخی از بزرگترین مراکز داده در مناطق روستایی در حال ساخت هستند، جایی که زمین ارزان است و مشاغل برای دهه‌ها در حال ناپدید شدن بوده‌اند. رهبران محلی در بسیاری از جوامع، مراکز داده و سایر زیرساخت‌های هوش مصنوعی را به عنوان راهی برای متنوع‌سازی اقتصاد خود و دستیابی به جایگاهی در یک صنعت نوظهور پذیرفته‌اند.
اما مراکز داده به شدت آب و برق مصرف می‌کنند که می‌تواند هزینه‌ها را برای ساکنان افزایش دهد. و در حالی که آن‌ها در طول ساخت‌وساز شغل ایجاد می‌کنند، پس از عملیاتی شدن، نسبتاً افراد کمی را به کار می‌گیرند و این پردیس‌های گسترده را به شهرهای ارواح پر سر و صدا تبدیل می‌کنند. به عنوان مثال، مایکروسافت اعلام کرد که مراکز داده آن حدود ۵۰ نفر را به ازای هر ساختمان در یک دوره ۲۴ ساعته به کار می‌گیرند.
آقای مورو، اقتصاددان بروکینگز، گفت که بسیاری از شرکت‌های بزرگ مراکز داده، که به عنوان "هایپرسکیلرها" شناخته می‌شوند، مشوق‌های مالیاتی سخاوتمندانه‌ای از جوامع محلی دریافت کرده‌اند که مزایای آن‌ها را برای ساکنان محدود می‌کند. و در حالی که رهبران محلی استدلال می‌کنند که این پروژه‌ها شرکت‌های فناوری دیگر را جذب خواهند کرد، مشخص نیست که آیا این اتفاق واقعاً رخ خواهد داد.
او گفت: «برخی مکان‌ها با پیام‌های فراوان از سوی هایپرسکیلرها مبنی بر اینکه این آغاز یک اقتصاد فناوری منطقه‌ای است، دچار سردرگمی شده‌اند.» او افزود: «این‌ها فقط ساختمان‌های عظیمی با چند صد شغل می‌شوند، که بد نیستند، اما واقعاً تأثیری در تغییر اوضاع نخواهند داشت.»
با این حال، بسیاری از اقتصاددانان و کارشناسان صنعت می‌گویند که مرحله ساخت‌وساز زیرساخت در رونق هوش مصنوعی هنوز جای کار دارد. حتی با گسترش ظرفیت مراکز داده با سرعت بی‌سابقه، تقاضا نیز با همان سرعت در حال رشد است و شرکت‌ها از انباشت پروژه‌های چند ساله گزارش می‌دهند. پل اشورث، اقتصاددان ارشد آمریکای شمالی در کپیتال اکونومیکس، گفت که تقاضا برای زیرساخت‌ها احتمالاً به رشد خود ادامه خواهد داد.
او گفت: «واقعاً تازه در حال شروع است.» او افزود: «بازار سهام ممکن است نزدیک به یک حباب باشد»، اما نشانه کمی وجود دارد که صنعت تراشه‌های زیادی خریده یا مراکز داده زیادی ساخته باشد.
با این حال، برای اینکه این سرمایه‌گذاری‌ها نتیجه دهند، هوش مصنوعی باید نه تنها به عنوان یک ابزار مفید، بلکه به عنوان یک فناوری دگرگون‌کننده که منجر به افزایش عظیم بهره‌وری می‌شود، به وعده‌های خود عمل کند.
اگر این اتفاق نیفتد؟
آقای باو، اقتصاددان بانک آو آمریکا، گفت: «بسیاری از سرمایه‌گذاری‌هایی که انجام شده ممکن است ناموجه از آب درآید.»