رئیس جمهور دونالد ترامپ بهسختی میتواند انزجار خود را از کلمه "توان مالی" پنهان کند و ظهور آن را در فرهنگ لغت سیاسی آمریکا «یک حقه»، «یک کلاهبرداری» و «یک روایت جعلی» که توسط دموکراتها ترویج میشود، توصیف میکند. اما یک نشانه وجود دارد که نشان میدهد او این موضوع را یک آسیبپذیری سیاسی بسیار واقعی میداند: این مجری سابق برنامههای تلویزیونی واقعیتمحور در تلاش است تا به مردم پول نقد بدهد.
در هفتههای اخیر، ترامپ طرحهای متعددی را مطرح کرده است تا به قول مقامات کاخ سفید، پول را «مستقیماً به جیب مردم آمریکا» سرازیر کند. پس از یک سال که جیب آمریکاییها توسط تعرفههای ترامپ، کاهش در شبکه ایمنی اجتماعی و بیتفاوتی آشکار در برابر افزایش سرسامآور هزینههای مراقبتهای بهداشتی خالی شده است، رئیس جمهور به جذابیت چکهای قرعهکشی مانند دولت روی آورده است تا رأیدهندگان را از رکود مالی خود پیش از انتخابات میاندورهای سال آینده خارج کند. اقتصاددانان از سراسر طیف سیاسی به من گفتند که این اقدام احتمالاً مؤثر نخواهد بود؛ یکی از آنها این پرداختها را به بانداژی روی زخم گلوله تشبیه کرد.
ترامپ پرداخت 2000 دلاری را به اکثر آمریکاییها در قالب یک «سود سهام تعرفهای» پیشنهاد کرده است که قرار است از محل عوارض وضعشده بر کالاهای خارجی پرداخت شود. او 12 میلیارد دلار کمک به کشاورزانی که از جنگ تجاری آغازشده توسط او رنج میبرند، ارائه کرده است. او همچنین پرداخت یارانهها را «مستقیماً به مردم» برای پوشش بیمه درمانی پیشنهاد کرده است. و همانطور که همکارانم، اشلی پارکر و نانسی یوسف گزارش دادند، ترامپ در 17 دسامبر در یک سخنرانی ملی در ساعات پربیننده، پرداخت چکهای پاداش یکباره به نیروهای نظامی به مبلغ 1776 دلار را اعلام کرد. ترامپ در مورد پرداختها به 1.4 میلیون نیروی نظامی گفت: «چکها در راه هستند.» (پنتاگون میگوید این پول که از صندوق بهبود مسکن نیروهای نظامی گرفته شده است، پیش از کریسمس به حسابهای بانکی واریز شده است.)
اگرچه هر یک از این طرحها طراحی و هدف متفاوتی دارند، اما در مجموع، آنها نمایانگر تلاشی هماهنگ برای خنثی کردن نگرانیهای مربوط به هزینه زندگی هستند که ذهن رأیدهندگان را به خود مشغول کرده است. مارک زندی، اقتصاددان ارشد در شرکت مودی'ز آنالیتیکس، به من گفت که این نگرانیها احتمالاً با افزایش هزینههای مراقبتهای بهداشتی و نشانههای رو به رشد نارضایتی در بازار کار، فقط افزایش خواهند یافت. او گفت که پرداختهای پیشنهادی ترامپ برای مقابله با این روندهای کلان اقتصادی نامناسب هستند. او اظهار داشت: «این راهحل هیچ مشکلی نیست. این به تورم رسیدگی نمیکند؛ به بازار کار ضعیف رسیدگی نمیکند. این به این واقعیت رسیدگی نمیکند که بسیاری از آمریکاییها هیچ دارایی ندارند و بدهی زیادی در کارتهای اعتباری خود دارند.»
با نزدیک شدن به پایان اولین سال ریاست جمهوری، اقتصاد نشانههایی از فشار قابل توجه را بروز میدهد. گزارش تأخیر خورده مشاغل در اوایل این ماه نشان داد که نرخ بیکاری کشور در نوامبر به 4.6 درصد افزایش یافته که بالاترین میزان از سال 2021 است. جوانان و سیاهپوستان آمریکایی با نرخهای بیکاری بهویژه بالایی مواجه هستند که برخی از اقتصاددانان آن را نشانهای هشداردهنده برای اقتصاد گستردهتر میدانند. جروم پاول، رئیس فدرال رزرو، اخیراً نسبت به «بازار کاری که به نظر میرسد خطرات نزولی قابل توجهی دارد» هشدار داد. احساسات مصرفکننده در ماههای اخیر نزدیک به پایینترین حد خود رسیده است، یک تیرگی که ترامپ در سخنرانی طولانی خود در 17 دسامبر مصمم بود با آن مقابله کند؛ او در این سخنرانی قیمتهای بالا و دستمزدهای پایین را به رئیس جمهور سابق جو بایدن نسبت داد و یک سری آمار گمراهکننده درباره عالی بودن اقتصاد فریاد زد.
مایکل استرین، مدیر مطالعات سیاست اقتصادی در مؤسسه امریکن اینترپرایز، به من گفت که تلاشهای رئیسجمهور برای قانع کردن آمریکاییها مبنی بر اینکه وضعیت مالی آنها بهتر از آن چیزی است که فکر میکنند، «بهطرز عجیبی» شبیه به استراتژی بایدن در میان نگرانیهای گسترده در مورد هزینه زندگی است. استرین گفت که تمایل ترامپ برای جذب رأیدهندگان با پرداختهای یکباره بعید است موقعیت او را بهبود بخشد. او اظهار داشت: «مردم قیمتهای بالاتر را دوست ندارند، و حتی اگر درآمدشان سریعتر از قیمتها افزایش یابد، باز هم قیمتهای بالاتر را دوست ندارند. و حدس من این است که ناخشنودی مردم از قیمتهای بالاتر با یک هدیه یکباره از عمو سام کاهش نخواهد یافت.»
کاخ سفید به سؤالات مربوط به برنامههای رئیس جمهور برای پرداختهای نقدی بیشتر پاسخ نداد، اما یک سخنگو این ایده را که پرداختهای پیشنهادی ترامپ تاکنون بخشی از یک استراتژی سیاسی گستردهتر برای رسیدگی به توان مالی بوده است، رد کرد.
اگرچه ترامپ بارها آمریکا را «گرمترین کشور در سراسر جهان» توصیف کرده و اعلام کرده است که «عصر طلایی» رفاه فرا رسیده است، اما دیدگاه خوشبینانه او بهطور گسترده توسط مردم به اشتراک گذاشته نمیشود. یک نظرسنجی NPR/PBS News/Marist که در اوایل این ماه منتشر شد، نشان داد که تنها 36 درصد از آمریکاییها مدیریت ترامپ بر اقتصاد را تأیید میکنند که پایینترین میزان برای رئیس جمهور در طول دو دوره ریاست جمهوری او است (57 درصد از آمریکاییها مخالف هستند). با کمتر از یک سال تا انتخابات میاندورهای، به نظر میرسد رأیدهندگان در مورد اینکه به چه کسی برای مدیریت اقتصاد بیشتر اعتماد دارند، اندکی دموکراتها را به جمهوریخواهان ترجیح میدهند. هفتاد درصد از پاسخدهندگان گفتند که هزینه زندگی در محل سکونتشان یا بسیار غیرقابل تحمل است یا اصلاً قابل تحمل نیست.
پس تعجبی نیست که ترامپ بارها از روزهای روشنتر پیش رو صحبت میکند و به آمریکاییها وعده تزریق نقدی میدهد که به گفته او به آنها اجازه میدهد از آنچه او سیلی از دلارها که از خارج به کشور سرازیر شده، بهرهمند شوند. ترامپ ماه گذشته به خبرنگاران گفت: «ما صدها میلیارد دلار از محل تعرفهها درآمد کسب کردهایم» و وعده داد که 2000 دلار «سود سهام» در اواسط سال 2026 به رأیدهندگان تحویل داده خواهد شد. اما برخی مشکلات بالقوه وجود دارد. این پیشنهاد احتمالاً بیش از حدود 200 میلیارد دلاری که آمریکا در سال گذشته از تعرفهها جمعآوری کرده، هزینه خواهد داشت و ترامپ احتمالاً برای پرداختهای پیش از انتخابات به تأیید کنگره نیاز خواهد داشت. رئیس جمهور پیش از این نیز عادت کرده است که پول تعرفهها – که بیشتر آن توسط شرکتها و مصرفکنندگان آمریکایی پرداخت میشود – را به عنوان یک صندوق ذخیره شخصی که میتواند به میل خود هدایت کند، استفاده کند. ترامپ گفته است که 12 میلیارد دلاری که دولتش به کشاورزان در حال مبارزه ارائه میدهد، از محل بودجه تعرفهها تأمین میشود. در طول تعطیلی دولت در اکتبر، رئیس جمهور کسری بودجه یک برنامه تغذیه حمایت از زنان و کودکان را با بهرهبرداری یکجانبه از درآمد تعرفهها پوشش داد. در اعلام پرداخت 1776 دلاری به نیروهای نظامی – که او آن را «سود سهام جنگجویان» نامید – ترامپ دو بار گفت که برنامه 2.5 میلیارد دلاری تا حدی «به دلیل تعرفهها» امکانپذیر شده است، اگرچه پنتاگون روشن کرده است که این پول در واقع از کمکهزینه مسکن نظامی تأمین میشود، که کنگره قبلاً آن را تأیید کرده است.
چندین جمهوریخواه با تعرفههای ترامپ مخالفند و برخی به صورت خصوصی امیدوارند که دیوان عالی سال آینده آنها را خلاف قانون اساسی اعلام کند. ترامپ پرداختهای 2000 دلاری را اندکی پس از آن پیشنهاد کرد که قضات دیوان عالی نسبت به قدرت او برای وضع تعرفههای گسترده به صورت یکجانبه ابراز تردید کردند.
کاخ سفید هنوز جزئیاتی درباره طرح ترامپ برای سود سهام تعرفهای ارائه نکرده است، اگرچه اسکات بسنت، وزیر خزانهداری، پیشتر گفته بود که چنین طرحی قطعاً به قانونگذاری کنگره نیاز دارد. این پیشنهاد در کاپیتول هیل با استقبال سردی مواجه شده است، جایی که جمهوریخواهان گفتهاند هرگونه درآمد حاصل از تعرفهها باید صرف پرداخت بدهی 38 تریلیون دلاری کشور شود. مقامات دولت ترامپ تلاش کردهاند توجه بیشتری را به لایحه مالیاتی که کنگره در تابستان تصویب کرد، جلب کنند و به رأیدهندگان یادآوری کنند که برخی از مزایای مالی آن قرار است سال آینده اجرایی شود. بسنت در اوایل این ماه در وزارت خزانهداری از برنامهای که به نوزادان متولد شده از سال 2025 تا 2028 یک صندوق سرمایهگذاری با 1000 دلار کمک مالی از دولت ارائه میدهد، تمجید کرد. اگرچه پول موجود در این حسابها تا سالی که کودک 18 ساله شود قابل برداشت نیست، اما متحدان رئیسجمهور تلاش کردهاند این برنامه را نمونه دیگری از قرار دادن پول توسط ترامپ مستقیماً در جیب آمریکاییها معرفی کنند.
سازمان امور مالیاتی (IRS) اخیراً روند ایجاد «حسابهای ترامپ» را اعلام کرد و یک وبسایت و فرم مالیاتی جدید را برای والدین راهاندازی کرد تا از ماه جولای این پول را مطالبه کرده و وجوه خود را به آن واریز کنند. بسنت در وزارت خزانهداری گفت: «حسابهای ترامپ هدیه رئیس جمهور به مردم آمریکا هستند» و فرم 4547 IRS را که به نام دو دوره ریاست جمهوری ترامپ نامگذاری شده است، «مناسبترین سند مالیاتی تمام دوران» خواند. مقامات دولتی همچنین تلاش میکنند قانون مالیات را به عنوان یک مزیت فوریتر برای رأیدهندگانی که با افزایش قیمت مواد غذایی، مسکن، مراقبت از کودکان و سایر هزینهها دست و پنجه نرم میکنند، معرفی کنند. ترامپ در سخنرانی خود در ساعات پربیننده گفت: «پیشبینی میشود بهار آینده بزرگترین فصل بازپرداخت مالیات در تمام دوران باشد.»
مفاد قانون مالیات امضا شده در ماه ژوئیه، به سال 2025 عطف به ماسبق شد، به این معنی که گروه کوچکی از آمریکاییها که از کاهش مالیات بر دستمزدهای انعامدار، اضافه کاری و پرداختهای تامین اجتماعی بهرهمند میشوند، احتمالاً هنگام ثبت اظهارنامه مالیاتی خود در سال جدید، بازپرداخت مالیاتی بیشتری خواهند داشت. کارولین لویت، سخنگوی کاخ سفید، در 11 دسامبر به خبرنگاران گفت که آمریکاییها میتوانند انتظار بازپرداخت مالیاتی اضافی به طور متوسط حدود 1000 دلار در سال آینده را داشته باشند. اما برخلاف کاهش مالیات ترامپ در سال 2017، که شامل کاهش گسترده نرخهای موجود در تمام طبقات درآمدی بود، لایحه سال 2025 عمدتاً برای جلوگیری از انقضای این کاهش مالیاتها طراحی شده بود – به این معنی که بسیاری از آمریکاییها تفاوت بزرگی در دستمزد خالص خود به اندازه هشت سال پیش مشاهده نخواهند کرد. و موج پاداشهای کارمندی با حمایت شرکتها که ترامپ در سال 2017، پس از آن که قانون اصلی او به طور قابل توجهی نرخ مالیات شرکتی را کاهش داد، جشن گرفت، دوباره تکرار نشده است.
سایر مفاد لایحه 2025، از جمله کسر بزرگتر برای مالیاتهای ایالتی و محلی و یک معافیت مالیاتی جدید برای افرادی که وسایل نقلیه ساخت آمریکا را خریداری میکنند، تنها بخش نسبتاً کوچکی از مردم را تحت تأثیر قرار میدهد، از جمله افراد ثروتمند در ایالتهای با مالیات بالا و کسانی که از نظر مالی آنقدر امن هستند که بتوانند یک ماشین کاملاً نو (با قیمت متوسط اکنون بیش از 50000 دلار) خریداری کنند. در مقابل، محدودیتهای این قانون بر هزینههای برنامههای اجتماعی، میتواند به طور گسترده در میان فقیرترین آمریکاییها احساس شود. دریافتکنندگان مدیکید و ذینفعان کوپن غذا با شدیدترین کاهشها مواجه خواهند شد. این لایحه همچنین به انقضای قریبالوقوع یارانههای قانون مراقبت مقرونبهصرفه (Affordable Care Act) که قرار است حق بیمه را برای حدود 22 میلیون آمریکایی در ماه آینده افزایش دهد، رسیدگی نکرد.
ترامپ در مواجهه با نارضایتی رأیدهندگان و برخی اعضای کنگره از این واقعیت که سال جدید باعث دو برابر شدن هزینههای مراقبتهای بهداشتی برای میلیونها رأیدهنده خواهد شد، دوباره پول نقد را به عنوان یک تسکیندهنده ارائه میدهد. او در سخنرانی خود در ساعات پربیننده گفت: «من میخواهم پول مستقیماً به مردم برسد تا بتوانند مراقبتهای بهداشتی خود را خریداری کنند؛ شما با قیمت بسیار پایینتر مراقبتهای بهداشتی بسیار بهتری دریافت خواهید کرد.» او با این سخنان، طرحی مبهم را برای تبدیل یارانههای در حال انقضا به حسابهای پسانداز بهداشتی جدید با بودجه دولتی دوباره مطرح کرد. اما رئیسجمهور جزئیات زیادی درباره نحوه کار این طرح ارائه نکرده و تلاش چندانی برای وادار کردن کنگره به تصویب قانون جدید قبل از افزایش حق بیمه انجام نداده است. در اوایل این ماه، چهار جمهوریخواه میانهرو با پیوستن به دموکراتها برای حمایت از یک طرح موسوم به "درخواست ترخیص" (discharge petition) که یارانههای فعلی را برای سه سال تمدید میکند، نارضایتی خود را ابراز کردند. این قانون شانس زیادی برای تصویب در مجلس نمایندگان در ژانویه دارد، اما در سنا، جایی که جمهوریخواهان قبلاً یک پیشنهاد مشابه را رد کردهاند، با مشکلات زیادی مواجه است.
این وضعیت رأیدهندگانی مانند استیسی رای، یک مشاور املاک 56 ساله در میسولا، مونتانا، را که با افزایش عظیم حق بیمه در سال آینده مواجه است، ناامید کرده است. رای به من گفت که علاوه بر افزایش سرسامآور هزینههای قهوه، گوشت گاو و سایر مواد غذایی که او قبلاً با آن دست و پنجه نرم میکند، سال آینده باید 6700 دلار اضافی برای حق بیمه درمانی بپردازد. او گفت که طرح برخی قانونگذاران جمهوریخواه برای ارائه حداکثر 1500 دلار به آمریکاییها برای حسابهای پسانداز بهداشتی، به نظر نمیرسد چندان کمکی کند.
او گفت: «با 1500 دلار چه کاری میتوانم بکنم وقتی حق بیمه من ماهیانه 1300 دلار است؟» و افزود که برنامه ترامپ مبنی بر چانهزنی مصرفکنندگان با شرکتهای بیمه و بیمارستانها غیرقابل اجرا به نظر میرسد. «اینها افراد جدی نیستند. من نمیتوانم در برابر یک شرکت غولپیکر درباره میزان حق بیمه درمانیام مذاکره کنم.»
تمایل رئیس جمهور به پرداختهای مستقیم دولتی به سال 2020 بازمیگردد، زمانی که کنگره در پاسخ به همهگیری ویروس کرونا چندین قانون تصویب کرد که به آمریکاییهای در مضیقه پول نقد ارائه میکرد. ترامپ نام خود را روی چکها – که اولین آنها 1200 دلار برای هر بزرگسال بود – ثبت کرد و نامههایی به رأیدهندگان فرستاد و نقش خود را در تأیید «پرداختهای تأثیر اقتصادی» به آنها یادآوری کرد.
اما اقتصاددانان بعدها نتیجه گرفتند که سرازیر شدن پول به اقتصاد در دوران همهگیری – رویکردی که بایدن پس از روی کار آمدن در سال 2021 ادامه داد – به تشدید تورم فزایندهای کمک کرد که در نهایت بازگشت ترامپ به کاخ سفید را تسهیل کرد.
اکنون رئیس جمهور با این واقعیت مواجه است که بسیاری از وعدههای او برای بهبود سریع اقتصاد در نظر تعداد فزایندهای از رأیدهندگان بینتیجه مانده است. و تاکتیک قدیمی او برای ارائه پرداختهای نقدی به رأیدهندگان در زمان عدم قطعیت عمیق درباره مبانی اقتصاد، ممکن است برای معکوس کردن ناامیدی آنها کافی نباشد.