داروهای کاهش وزن فقط کمرها را باریک نمی کنند. آنها اقتصاد را تغییر می دهند.

جان دروز، وکیل دادگاه شیکاگو، مانند بسیاری از آمریکایی های شاغل، همیشه بودجه سخاوتمندانه ای برای هزینه های اختیاری خود در نظر گرفته است. به عنوان یک فرد مطلقه که فرزندانش خانه را ترک کرده اند، اولویت های خرید او، بدون ترتیب خاصی، شامل اسکاچ، شکلات، چوب شور، غذا خوردن در بیرون و استراحتگاه های ساحلی بود.

سپس، در ماه مه 2022، پس از گزارش های افراد مشهور و اینفلوئنسرها در مورد داروهای کاهش وزن پرفروش، او تصمیم گرفت خودش یکی را مصرف کند، و همه چیز تغییر کرد.

او در سال اول 25 پوند و در سال بعد 75 پوند دیگر وزن کم کرد. دروز می‌گوید، پس از آن، او فقط احساس نمی‌کرد که شخص متفاوتی است. او اساساً یک شخص بود - با عادات غذایی، پوشاک، تمرینی و تعطیلاتی که تقریباً به طور کامل بر هر چیزی که قبلاً برای آن پول خرج می‌کرد غلبه کرده است، به میزان بیش از 100000 دلار در سال.

دروز گفت: "این یک زندگی کاملاً جدید است."

او فقط یک مصرف کننده است. اما تجربه او را در حدود 16 میلیون نفر ضرب کنید - این 6 درصد از بزرگسالان آمریکایی است - که داروهای کاهش وزن GLP-1 مصرف می‌کنند، و قدرت خرید جمعی آنها این پتانسیل را دارد که اقتصاد را در سال‌های آینده به شدت تغییر دهد.

شواهدی وجود دارد که جمعیت افرادی که از این داروها استفاده می کنند با کسانی که دوست دارند خرج کنند همپوشانی دارد، گروهی که برخی از تحلیلگران آن را "مصرف کنندگان بیش از حد" می نامند. کاهش تعداد کالری روزانه آنها به نصف - یا بیشتر - منجر به انواع پیامدهای جالب شده است که هنوز در حال روشن شدن هستند.

Ozempic، و پسر عموهای GLP-1 آن Mounjaro، Wegovy و Zepbound، ممکن است لامپ، هواپیمای جت یا اینترنت نباشند، اما انتظار می رود تأثیر آنها به قدری قابل توجه باشد که Jan Hatzius، اقتصاددان ارشد Goldman Sachs، پیش بینی می کند که اگر 60 میلیون نفر تا سال 2028 این داروها را مصرف کنند، GDP 1 درصد - یا چندین تریلیون دلار - افزایش می یابد. تحلیل Hatzius در درجه اول بر این ایده استوار بود که افراد سالم تر به معنای نیروی کار سالم تر و به نوبه خود، هزینه های کمتر مراقبت های بهداشتی است.

اما چیزهای بیشتری در آن وجود دارد.

آلجوشا جانسن، استادیار اقتصاد در دانشگاه مدیریت سنگاپور که در حال بررسی هزینه های مصرف کنندگان آمریکایی دیابتی یا دارای اضافه وزن است، گفت: «وقتی به نحوه عملکرد داروها فکر می کنیم، مستقیماً خرید غذاها را تغییر می دهد. اما پس از آن اثرات سرریز بر بسیاری از بخش ها وجود دارد.

یک مطالعه توسط دانشگاه کرنل و Numerator نشان می دهد که کاربران GLP-1 در کافی شاپ ها و فست فودها کمتر هزینه می کنند. PricewaterhouseCoopers در این گروه مزایایی را در تناسب اندام می بیند - 35 درصد از کاربران داروهای کاهش وزن که PwC نظرسنجی کرده است، گفتند که برای اولین بار ورزش می کنند یا بیشتر از قبل، و 16 درصد برای اولین بار یک مربی شخصی استخدام کرده اند یا این جلسات را بیشتر از قبل دارند. نویسندگان نوشتند که "فرصت بزرگی" در حمایت از کاربران GLP-1 "از طریق این دوره تحول آفرین و جذب ارزش ناشی از فعال کردن رفتارهای جدید آنها" وجود دارد.

شرکت ها در حال حاضر گزارش هایی از لرزش ها را می دهند و خطوط تولید و بازاریابی خود را مطابق با آن تنظیم می کنند. مدیرعامل والمارت در مورد دیدن "پسرفت جزئی در سبد کلی" برای خرید مواد غذایی در میان برخی از خریداران صحبت کرده است. Rent the Runway، یک فروشگاه آنلاین اجاره لباس های گران قیمت، گزارش داده است که مشتریان سایزهای کوچکتر و سبک های بیشتر در آغوش بدن را انتخاب می کنند. Life Time, Inc. - که بخش قابل توجهی از پول Drews این روزها به آنجا می رود - یک برنامه اشتراک "عملکرد و طول عمر" را راه اندازی کرده است که شامل پزشکان داخل باشگاه های تناسب اندام است که می توانند در صورت لزوم داروهای GLP-1، آزمایش خون متابولیک، ملاقات با یک متخصص تغذیه و دسترسی به مربیان شخصی را تجویز کنند. این بر اهمیت یک دیدگاه 360 درجه بلندمدت از سلامت و تندرستی تمرکز دارد که برای بسیاری از افراد با کاهش وزن با داروها آغاز می شود.

دروز که در میدوست به دنیا آمده و بزرگ شده است، برنامه نویسی کامپیوتر را به خود آموخت و قبل از چرخش به دانشکده حقوق، برای شرکت های تولیدی در صنعت فولاد کار می کرد. او در حرفه جدیدش موفقیت زیادی کسب کرد، اما شغل پر استرس کار 16 ساعته در روز شش روز در هفته، جایی برای تمرکز بر سلامتی اش باقی نگذاشت.

در سن 63 سالگی و با قد 5 فوت و 11 اینچ، وزن او به 287 پوند رسید و پزشک به او گفت که او "پیش"، یا مرزی، برای بسیاری از شرایط سلامتی، از جمله فشار خون بالا و دیابت است. او همچنین از این که از پیاده روی و سایر فعالیت ها با چهار فرزند بزرگسالش که در آن زمان 27 تا 34 ساله بودند، غافل مانده بود، زیرا به سرعت خسته و بی نفس می شد، ناامید شده بود.

تحول دروز نسبتاً سریع پس از شروع مصرف یک داروی GLP-1 آغاز شد. او اولین دوجین پوند را با مصرف Ozempic از دست داد (او بعداً به Mounjaro تغییر کرد، که به دلیل هدف قرار دادن دو هورمون به جای یک هورمون، قوی تر در نظر گرفته می شود) بدون تلاش زیاد، بیشتر به دلیل گرسنگی کمتر، و آنچه او به عنوان ورزش پراکنده توصیف می کند.

در معاینه سالانه یک سال بعد، پزشک دروز نگرانی های خود را در مورد از دست دادن عضله تکرار کرد و در مورد افزایش فعالیت تناسب اندام خود به او تذکر داد. این بار، دروز تمام تلاش خود را کرد. بسیاری از پولی که او در غذا صرفه جویی کرد، صرف پرداخت هزینه یک مربی شخصی شد - با 140 دلار در ساعت، دو بار در هفته - که یک برنامه جامع شامل یک مربی قدرتی، مربی کاردیو، کلاس پیلاتس برای ثبات، زمان استخر و موارد دیگر را گردآوری کرد. این روزها، او ساعت 4:30 صبح بیدار می شود و مدت کوتاهی بعد در Life Time در Burr Ridge، ایلینوی نزدیک خانه اش است.

عادات غذایی او نیز به طور کامل تغییر کرد. او می گوید این دقیقا یک تصمیم نبود. تقریباً غریزی بود. او هیچ علاقه ای به غذا نداشت و اغلب فراموش می کرد که غذا بخورد، تجربه ای رایج در میان کاربران GLP-1 که در رسانه های اجتماعی و به پزشکان گزارش داده اند که آنچه آنها "صدای غذا" می نامند از بین رفته است، و برخی می گویند حتی با فکر خوردن کیک های Hostess، Doritos یا سایر غذاهای فوق فرآوری شده احساس بیماری می کنند.

او گفت: «من یک مشت M&M بادام زمینی را شب ها بدون دلیل خوب می خوردم. اکنون، نمی توانم تصور کنم که این کار را انجام دهم. برای من سخت است که حتی به خاطر بیاورم چه چیزی می خوردم، اینقدر طول کشیده است.»

غذا خوردن دروز سنجیده تر شد و در مورد قرار دادن انواع مناسب کالری در بدن به جای لذت یا هوس بود. یک صبحانه معمولی سه تخم مرغ، نصف فنجان سفیده تخم مرغ به همراه جو دوسر یک شب و زغال اخته و نصف موز است. برای ناهار، گوشت گوزن یا گوشت گاومیش آسیاب شده و سبزیجات. شام: ماهی قزل آلا، سیب زمینی شیرین، کلم بروکسل و کلم بروکلی. میان وعده ها ترکیبی از ماست، تمشک، دانه های کاکائو و عسل یا گردو، بادام زمینی و آجیل ماکادمیا هستند و برای نوشیدنی ها: منحصراً آب، قهوه و ماچا. او بیشتر در خانه غذا می خورد، علیرغم اینکه خانواده اش او را مسخره می کنند که "یک فرد ضد اجتماعی" شده است.

او شنیده است که برخی از شرکت های مواد غذایی محصولات جدیدی را ایجاد کرده اند که برای GLP-1 بهینه شده اند، اما او آنها را امتحان نکرده است و قصد ندارد فعلاً این کار را انجام دهد. نستله روی جایگزین های غذا و مواد مغذی برای کسانی که کمتر غذا می خورند شرط بندی می کند. CookUnity و Daily Harvest، شرکت‌های تحویل غذا، خطوط "همراه" GLP-1 را ایجاد کرده‌اند که بر غذاهای کوچکتر اما غنی از کالری و پروتئین تمرکز دارند.

دروز همان چیزی است که بازاریابان مصرف کننده ممکن است او را "خریدار ممتاز" توصیف کنند که ممکن است پولی را که برای مصرف کل خرج می شود، به غذاهای با کیفیت بالاتر اختصاص دهد.

اندرو لیندسی از KPMG، تحلیلگر ارشد استراتژی مصرف کننده و خرده فروشی این شرکت، در گزارش اخیر خود در مورد GLP-1 نوشت: «چرا وقتی فقط اشتهای چند اونس استیک را دارید، فیله مینیون نخرید؟»

تجزیه و تحلیلی توسط شرکت تحقیقاتی Grocery Doppio نشان می‌دهد که هم درآمدهای زیادی و هم کاهش‌هایی در هزینه‌های غذای آنلاین در سطح ملی وجود دارد، به طوری که فروش گوشت‌های بدون چربی در نیمه اول سال 2024 در مقایسه با مدت مشابه در سال 2023، 27 درصد افزایش یافته است، در حالی که فروش میوه‌ها و سبزیجات کامل 13 درصد افزایش یافته است. فروش تنقلات و شیرینی پزی، که شامل شکلات، آب نبات و خوراکی های با پوشش قندی می شود، 52 درصد کاهش یافته است، در حالی که فروش محصولات پخته شده آماده 47 درصد کاهش یافته است. Gaurav Pant، مدیر ارشد بینش برای Grocery Doppio، گفت که در حالی که این شرکت در ابتدا کاهش اندازه سبد خرید مواد غذایی را مشاهده کرد، با تغییر خریداران به سمت غذاهای با کیفیت بالاتر - مانند محصولات ارگانیک و پروتئین ممتاز - دوباره افزایش یافت.

پانت گفت: «ما معتقدیم که بخش قابل توجهی از کاربران GLP-1 ممکن است در واقع هزینه های غذایی خود را با گذشت زمان افزایش دهند.»

دروز محاسبه می کند که هزینه های او برای غذا بیشتر از گذشته است. بزرگترین اقلام او گوشت گوزن و گاومیش هستند، گوشت قرمز بدون چربی و پر پروتئین که او پس از توصیه یک دوست از هاوایی به آنجا پرواز می کند. او گفت: «این ماده مغذی فوق العاده ای است، روی چمن هایی که روی گدازه های مائویی رشد می کنند، پرورش داده می شود.» قیمت آن 31 دلار در پوند در مقابل حدود 5 دلار در پوند برای گوشت چرخ کرده در یک فروشگاه مواد غذایی است. او هر روز هفته آن را می خورد.

تا 1 ژوئن 2023، او 14.5 درصد چربی بدن داشت. (او اکنون 10.5 درصد است.) میانگین مرد آمریکایی 28.1 درصد است. او از نتایج هیجان زده شد و وارد حالت نگهداری شد.

او گفت: «من تمام زندگی ام سنگین بوده ام. "من هرگز شکم شش تکه نداشته ام. نمی توانم آینه کافی در خانه ام داشته باشم. چقدر بیهوده است؟»

تغییرات در وزن او منجر به تغییراتی در لباس های او شد. وقتی شروع به ورزش روزانه کرد، متوجه شد که تی شرت ها و شورت های گشاد از Dick's Sporting Goods کارساز نیستند و در طی سفری به مرکز خرید، برای اولین بار وارد Lululemon شد. او گفت که با فراوانی تمریناتش و "با تمام صداقت، ماهیچه های در حال ظهور"، لباس هایی می خواست که بادوام تر، متناسب تر و شیک تر باشند. او صدها دلار برای اصول اولیه لباس ورزشی خرج کرد و به بازگشت ادامه داد.

در حالی که سلیقه او در پیراهن ها و کت و شلوارهای مجلسی برای دادگاه تغییر نکرد - او هنوز هم انتخاب Nordstrom را ترجیح می داد - او نیاز داشت که همان لباس ها یا لباس های مشابه را در اندازه های جدید سه بار بخرد زیرا بدنش کوچک شد و 2½ اینچ در گردن و هشت اینچ در کمر خود از دست داد. او از XXL به XL، سپس بزرگ و اخیراً متوسط ​​رسید، که به گفته او کوچکترین اندازه ای است که او خواهد رفت.

اخیراً، دروز در حال خواندن کتاب‌های زیادی بود - مانند کتاب «سوزاندن» اثر هرمان پونتزر - درباره سلامتی، فعالیت، طول عمر و پزشکی مدرن.

پونتزر یک انسان شناس تکاملی در دانشگاه دوک است و حدود 15 سال است که متابولیسم انواع افراد را اندازه گیری می کند: ورزشکاران فوق العاده، کارمندان اداری، اعضای قبیله هادزا در تانزانیا که هنوز غذا را شکار و جمع آوری می کنند. پونتزر دریافت که با وجود اینکه هادزا چقدر فعال است، آنها به همان میزان کالری می سوزانند که افراد کم تحرک تر در کشورهای صنعتی می سوزانند، به این معنی که تلاش ها برای "تقویت" متابولیسم در گذشته از طریق فعال تر بودن احتمالاً بیهوده بوده است. دروز مجذوب "فکر داروهای GLP-1 است که مسیر تمایلات تکاملی ما را تغییر می دهند."

در تعطیلاتی با یکی از پسرانش در ماه سپتامبر، این دو به جنوب غربی ایالات متحده رفتند. در گذشته، او احتمالاً برای یک استراحتگاه همه جانبه در مکزیک، جمهوری دومینیکن یا فلوریدا بحث می کرد، جایی که دورترین جایی که ممکن است پیاده روی کند از اتاق هتلش تا آب و "انجام دادن کاری است که همه مردم در آنجا انجام می دهند، که بدرفتاری است." یا شاید جایی در اروپا که تمرکز آن بر خوردن و نوشیدن باشد.

این بار، او با ماجراجویی در پارک های ملی موافقت کرد: گراند کانیون، برایس، زایون. آنها 77 مایل را در هشت روز پیاده روی کردند.

دروز گفت: «من رهبری این راهپیمایی را بر عهده داشتم. "من او را به بالای کوه می کوبیدم." باور نکردنی."