مردم تصویری از حسن نصرالله، رهبر کشته شده حزب‌الله را بر روی ویرانه‌های زیارتگاه شمعون الصفا، که در قلعه‌ای در روستای شمعا در استان صور در جنوب لبنان ساخته شده است، قرار می‌دهند. این زیارتگاه در 31 ژانویه 2025 بر اثر بمباران‌های سنگین اسرائیل آسیب دید. — MAHMOUD ZAYYAT/AFP via Getty Images
مردم تصویری از حسن نصرالله، رهبر کشته شده حزب‌الله را بر روی ویرانه‌های زیارتگاه شمعون الصفا، که در قلعه‌ای در روستای شمعا در استان صور در جنوب لبنان ساخته شده است، قرار می‌دهند. این زیارتگاه در 31 ژانویه 2025 بر اثر بمباران‌های سنگین اسرائیل آسیب دید. — MAHMOUD ZAYYAT/AFP via Getty Images

چرا حزب الله و امل خواهان کنترل وزارت دارایی لبنان هستند؟

نقش استراتژیک این وزارتخانه در تصمیم‌گیری‌های مالی و بازسازی پس از جنگ، اختلافات سیاسی را تشدید کرده است، به‌طوری‌که گروه‌های اپوزیسیون و بازیگران بین‌المللی در برابر سلطه حزب‌الله مقاومت می‌کنند.

بیروت — در حالی که تنش‌ها بین اسرائیل و لبنان در امتداد مرز تحت آتش‌بس شکننده‌ای ادامه دارد، اختلافات سیاسی بر سر وزارت دارایی به آشفتگی‌های داخلی لبنان و عدم موفقیت مداوم در تشکیل دولت دامن می‌زند.

پس از انتخاب ژنرال ارتش جوزف عون به عنوان رئیس جمهور لبنان در 9 ژانویه - پایان دادن به خلاء ریاست جمهوری بیش از دو سال - نمایندگان اپوزیسیون نواف سلام، رئیس سابق دادگاه بین المللی دادگستری را در 13 ژانویه به عنوان نخست وزیر منصوب کردند.

سلام این نامزدی را با هدف تشکیل دولتی متمرکز بر اصلاحات، جذب سرمایه گذاری خارجی و کاهش اختلافات فرقه ای پذیرفت.

با این حال، این امر باعث یک بن بست سیاسی بر سر کنترل وزارت دارایی شده است، به طوری که حزب الله و امل اصرار دارند که این وزارتخانه را که از سال 2014 در اختیار دارند، حفظ کنند.

تنش‌ها بر سر کنترل این وزارتخانه جدید نیست. از پایان جنگ داخلی لبنان در سال 1990، این پست توسط شخصیت‌های مسیحی و سنی اداره می‌شد. اما از سال 2014، ائتلاف شیعی حزب‌الله و امل بر آن تسلط داشته‌اند.

با توجه به بحران اقتصادی لبنان و نیاز به بازسازی - به ویژه در مناطق اکثریت شیعه که تحت تاثیر درگیری قرار گرفته اند - نظارت وزارتخانه بر کمک ها، هزینه های دولت و بازسازی بدهی ها بسیار مهم است.

با توجه به نظام تقسیم قدرت فرقه‌ای لبنان، احکام دولتی نیازمند تایید رئیس جمهور مارونی، نخست وزیر سنی و وزیر مربوطه است. امضای وزیر دارایی اغلب برای مسائل مالی ضروری است، که عملاً به این سمت قدرت وتو بر تصمیمات مربوط به بودجه و منابع را می‌دهد.

عماد سلامه، استاد علوم سیاسی در دانشگاه آمریکایی لبنان، به المانیتور گفت که حزب الله و امل استدلال می کنند که حفظ کنترل شیعیان بر وزارت دارایی برای توازن فرقه ای و حکومت مبتنی بر پیمان لبنان ضروری است.

او گفت: "برای حزب‌الله و امل، کنترل این وزارتخانه فقط مربوط به نظارت مالی نیست، بلکه مربوط به حفظ نفوذ سیاسی آنها و اطمینان از این است که بودجه بازسازی به گونه‌ای هدایت می‌شود که پایگاه حمایتی آنها را تقویت کند." "بدون کنترل آنها بر این وزارتخانه، آنها می ترسند که تصمیمات مالی بتواند آنها را به حاشیه براند، قدرت آنها را در چشم انداز سیاسی لبنان تضعیف کند و توانایی آنها را در تأمین منابع برای حوزه های انتخابیه خود تضعیف کند."

در حالی که نه قانون اساسی لبنان و نه توافق طائف به صراحت وزارتخانه ها را بر اساس هویت فرقه ای تعیین نمی کنند، نبیه بری، رئیس پارلمان و رهبر امل، استدلال کرده است که وزارت دارایی باید برای یک نماینده شیعه محفوظ باشد و به یک تفاهم ضمنی ایجاد شده در جریان مذاکرات طائف اشاره کرده است.

بری در مصاحبه ای در 23 ژانویه با اساس مدیا اظهار داشت: "در دست داشتن سبد مالی به معنای تأیید تقسیم قدرت سه جانبه یا چهار جانبه نیست. این در طائف ایجاد شد، نه فقط مورد بحث قرار گرفت، به همین دلیل است که من بر حفظ آن اصرار دارم."

با این حال، سامی نادر، مدیر موسسه علوم سیاسی در دانشگاه سنت ژوزف بیروت، به المانیتور گفت که "توافق نامه مشارکت بین مسیحیان و مسلمانان را ایجاد کرده است، نه مشارکت مسیحی-سنی-شیعه".

اصرار حزب الله و امل بر حفظ این وزارتخانه در بحبوحه تغییر گسترده تری در پویایی قدرت لبنان به دنبال انتخاب عون و نامزدی سلام است - اقداماتی که به عنوان چالشی برای سلطه آنها تلقی می شود.

سلامه با اذعان به اینکه حزب الله از طریق قدرت نظامی، نمایندگی سیاسی و اتحادهای خود نفوذ قابل توجهی دارد، گفت: "این تحول چشم انداز سیاسی لبنان را احیا کرده و نشان دهنده احتمال ساختار حکومتی متعادل تری است که کاملاً تحت دیکته اتحادهای منطقه ای حزب الله نیست."

در روزهای اخیر، یاسین جابر، نماینده مجلس وابسته به امل و وزیر اقتصاد سابق، به عنوان نامزد بالقوه وزارت دارایی مطرح شده است.

این امر مخالفت جناح های ضد حزب الله را برانگیخته است، که نامزدی او را پیروزی برای ائتلاف شیعه می دانند. در پاسخ، نخست وزیر منتخب سلام تلاش کرده است تا تنش ها را کاهش دهد و در عین حال برای یک کابینه 24 نفره غیر حزبی تلاش کند.

نادر تاکید کرد که مخالفت با جابر شخصی نیست، بلکه رد ادامه کنترل شیعیان بر وزارتخانه است.

او گفت: "این اصل تناوب را که برای دموکراسی و عملکرد صحیح نهادها بسیار مهم است، تضعیف می کند." "در غیر این صورت، وزارتخانه ها در معرض تبدیل شدن به املاک شخصی برای احزاب سیاسی قرار می گیرند."

در همین حال، رویترز گزارش داد که ایالات متحده در حال اعمال فشار بر مقامات لبنانی است تا حزب الله و متحدانش را از کابینه بعدی، به ویژه از وزارت دارایی، حذف کنند.

به گفته سلامه، اختلافات بر سر این وزارتخانه احتمالاً با تلاش جناح‌های سنی و مسیحی برای پایان دادن به آنچه انحصار شیعی می‌دانند، تشدید می‌شود. در حالی که گروه‌های ضد حزب‌الله استدلال می‌کنند که ادامه کنترل شیعیان باعث فساد می‌شود، حزب‌الله و امل هرگونه تغییر را تلاشی برای تضعیف نفوذ خود می‌دانند - که خطر بن‌بست سیاسی و اعتراضات خیابانی را افزایش می‌دهد.

سلامه گفت: "در نهایت، مبارزه بر سر وزارت دارایی بسیار بیشتر از نظارت اداری است. این در مورد قدرت، بقا و توانایی شکل دادن به مسیر لبنان پس از بحران است."

این اختلاف، تهدیدی برای یک بن بست سیاسی دیگر است - چیزی که لبنان قبلاً دیده است.

اما اکنون خطرات بالاست.

دولت بعدی باید بر اجرای آتش‌بسی نظارت کند که خروج اسرائیل از جنوب لبنان را نهایی می‌کند و در عین حال به فروپاشی اقتصادی لبنان رسیدگی می‌کند. وزارت دارایی نقشی حیاتی در مدیریت کمک‌ها، بودجه‌ها و اولویت‌های اقتصادی ایفا خواهد کرد.

اصلاحات کلیدی مالی - از جمله بازسازی بخش بانکی، حل و فصل مسائل سپرده گذاران، رسیدگی به زیان های بانک مرکزی و رفع امور مالی عمومی - برای باز کردن یک توافق 3 میلیارد دلاری صندوق بین المللی پول و تضمین کمک های بین المللی برای بازسازی لبنان ضروری است.