رونق تجارت شمش‌های طلا: از لندن تا نیویورک از طریق سوئیس

کوره‌ها در پالایشگاه آرگور-هراeus در جنوب سوئیس به صورت 24 ساعته در حال غرش هستند و صدای برخورد شمش‌های طلای تازه ریخته شده که از قالب خود می‌افتند، گهگاه این غرش را قطع می‌کند.

به گفته رابین کولونباخ، یکی از مدیران اجرایی این پالایشگاه، این پالایشگاه هرگز تا این حد شلوغ نبوده است و این کارخانه از ماه دسامبر به صورت شبانه‌روزی کار می‌کند تا بتواند تقاضای گسترده برای شمش‌های طلای یک کیلوگرمی در نیویورک را برآورده کند.

کولونباخ گفت: «تقاضا به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. معمولاً یک دوره اوج تقاضا یک یا دو هفته طول می‌کشد. اما اوج تقاضایی مانند آنچه در حال حاضر داریم که بیش از سه ماه طول کشیده است، کاملاً غیرمعمول است.»

از ماه دسامبر، ترس از اینکه دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، تعرفه‌هایی را بر واردات طلا وضع کند، بازار را دچار اختلال کرده است و به افزایش قیمت طلا تا رکورد بالای بیش از 3000 دلار در هر اونس تروی در روز جمعه کمک کرده است. بیش از 61 میلیارد دلار شمش طلا به ایالات متحده سرازیر شد، زیرا معامله‌گران برای جلوگیری از عوارض احتمالی عجله داشتند، که داده‌های تجاری این کشور را مخدوش کرد و باعث کمبود در لندن، بزرگترین مرکز تجارت طلا در جهان شد.

هجوم طلای آمریکایی به لطف یک ویژگی عجیب در بازارهای جهانی شمش، کولونباخ را بسیار مشغول نگه داشته است: دو بازار از شمش‌هایی با اندازه متفاوت استفاده می‌کنند. در لندن، بیشتر معاملات با شمش‌های 400 اونسی انجام می‌شود که هر کدام حدود 12.5 کیلوگرم وزن دارند و تقریباً به اندازه یک آجر هستند.

در مقابل، بورس کالای نیویورک (Comex) از شمش‌های 1 کیلوگرمی به اندازه تلفن‌های هوشمند به عنوان معیار خود استفاده می‌کند. این بدان معناست که شمش‌هایی که به آن سوی اقیانوس اطلس می‌روند، ابتدا باید در سوئیس توقف کنند - خانه بزرگترین پالایشگاه‌های طلا در جهان - تا ذوب و دوباره ریخته شوند.

در دنیایی که تراکنش‌های مالی در کسری از ثانیه در سراسر جهان پینگ می‌شوند، تجارت مثلثی پررونق بر تکیه بازار طلا به توده‌های فلز تأکید می‌کند. در زمان‌های عادی، مطالبات میلیاردها دلار طلا بدون اینکه شمش‌ها هرگز از خزانه خارج شوند، معامله می‌شوند.

اما تحریفات ایجاد شده توسط سیاست‌های تجاری رادیکال ترامپ، این سیستم را تحت فشار قرار داده است. حتی اگر ترامپ هرگز به تعرفه‌های شمش اشاره نکرده باشد، احتمال اندک انجام این کار کافی بود تا قیمت معاملات آتی طلا در ایالات متحده را بالاتر از لندن بفرستد و فرصت آربیتراژی را برای معامله‌گرانی ایجاد کند که مایل به انتقال فلز در سراسر اقیانوس اطلس هستند.

آخرین باری که شکاف قیمتی قابل توجهی باز شد، در مراحل اولیه همه‌گیری بود. اما انباشت طلا در نیویورک اکنون حتی از رکورد قبلی خود در دوران کووید نیز فراتر رفته است.

جان رید، استراتژیست ارشد بازار در شورای جهانی طلا، گفت: «ماهیت فیزیکی طلا چیزی است که دست کم گرفته می‌شود، به ویژه توسط گروهی از افراد مالی که تمام روز آن را در بلومبرگ خود معامله می‌کنند. طلا دارای ویژگی‌های مالی است، اما یک دارایی فیزیکی نیز هست.»

سفر شمش‌های طلا که به نیویورک سرازیر می‌شوند، معمولاً از اعماق زمین و از یکی از نه خزانه طلایی در زیر بانک انگلستان در قلب شهر لندن آغاز می‌شود.

هنگامی که سفارشی برای برداشت شمش‌های طلا ثبت می‌شود، یک کارگر وارد خزانه‌ها می‌شود و طلای درخواستی را «بیرون می‌کشد»، که اغلب شامل جابجایی شمش‌های دیگر برای یافتن شمش‌های خاصی است که در سفارش هستند. از آنجایی که لندن روی خاک رس ساخته شده است، پایه‌های نرم ساختمان BoE به این معنی است که طلا فقط می‌تواند تا ارتفاع شانه چیده شود.

این فرآیند بسیار زمان‌بر است و منجر به بزرگترین گلوگاه در زنجیره تامین شمش‌های 1 کیلوگرمی شده است. کارمندانی که طلا را بیرون می‌کشند باید به شدت بررسی شوند، به دقت آموزش ببینند و به اندازه کافی قوی باشند که تمام روز شمش‌های طلا را بلند کنند - بنابراین نمی‌توان به سرعت سطح کارکنان را برای برآورده کردن تقاضای کوتاه‌مدت افزایش داد.

اولین نشانه‌های افزایش تقاضا در اوایل دسامبر ظاهر شد، زمانی که چهره‌های صنعت در شام میزبانی شده توسط انجمن بازار شمش لندن (LBMA) در گالری ملی گرد هم آمدند و درباره تقاضای رو به رشد ایالات متحده بحث کردند.

همانطور که معامله‌گران برای انتقال طلا از لندن به نیویورک مسابقه دادند، صف برداشت طلا از BoE به زودی به بیش از چهار هفته رسید و باعث بحران نقدینگی در بازار شمش لندن شد.

نرخ‌های اجاره کوتاه‌مدت طلا در ماه گذشته به سطوح بی‌سابقه‌ای رسید، زیرا معامله‌گران برای به دست آوردن فلز فیزیکی تلاش می‌کردند و هزینه‌های سرمایه در گردش را برای مشاغلی مانند پالایشگاه‌ها و جواهرسازان افزایش دادند.

دیو رامسدن، معاون فرماندار BoE، در یک کنفرانس مطبوعاتی در ماه فوریه، اعتراف کرد که در حین ورود به ساختمان در اوایل روز، یک کامیون در حیاط شمش او را متوقف کرده است، اذعان کرد: «تقاضای زیادی برای اسلات‌های تحویل وجود داشته است. طلا یک دارایی فیزیکی است، بنابراین محدودیت‌های لجستیکی و امنیتی واقعی وجود دارد.»

BoE شمش را از طرف ده‌ها بانک مرکزی و همچنین بانک‌های تجاری نگهداری می‌کند. تنها 6 درصد از طلا در خزانه های بزرگ آن متعلق به خزانه داری بریتانیا است.

موقعیت برجسته لندن در بازارهای طلای فیزیکی - علیرغم ناکارآمدی‌هایی که رامسدن توضیح داد و نقش نیویورک به عنوان مرکز اصلی معاملات آتی - تا حدودی منعکس کننده کارمزدهای پایین‌تری است که BoE در مقایسه با عملیات رقیب تجاری دریافت می‌کند. اما همچنین بر اهمیت بسیار زیاد اعتماد در بازار طلا تأکید می‌کند: سرمایه‌گذاران و بانکداران مرکزی خوشحال هستند که طلای خود را در زیر Threadneedle Street پارک کنند، زیرا سابقه‌ای دارند که به قرن‌ها قبل برمی‌گردد.

جیم استیل، تحلیلگر ارشد فلزات گرانبها در HSBC، گفت: «لندن از مزیت تاریخی برخوردار است و به استاندارد طلا باز می‌گردد که از پایان جنگ‌های ناپلئونی تا جنگ جهانی اول بسیار خوب عمل کرد. میراث طولانی از عملیات طلا از بریتانیا و بانک انگلستان وجود دارد.»

هنگامی که شمش‌ها از خزانه‌های BoE خارج می‌شوند، معمولاً در یک کامیون زرهی بارگیری می‌شوند، به فرودگاه هیترو برده می‌شوند و در شکم یک هواپیمای مسافربری به زوریخ پرواز می‌کنند. به دلایل بیمه‌ای، هواپیماهای جت مسافربری تنها 5 تن طلا را در یک زمان حمل می‌کنند.

از زوریخ، طلا به یک پالایشگاه منتقل می‌شود، جایی که ذوب و دوباره ریخته می‌شود، قبل از اینکه دوباره برای پرواز به ایالات متحده بازگردد. به گفته شورای جهانی طلا، هزینه کل این سفر بین لندن و نیویورک - از جمله حمل و نقل و ریخته‌گری مجدد - حدود 3 تا 5 دلار در هر اونس است.

در داخل پالایشگاه آرگور-هراeus، که در شهر مندریزیو سوئیس در نزدیکی مرز ایتالیا قرار دارد، شمش‌های بزرگ طلا ذوب شده و در داخل یک دستگاه "ریخته گری مداوم" به یک نوار بلند تبدیل می‌شوند. از آنجایی که شمش‌های 400 اونسی از قبل "طلای خالص" هستند - که به الزامات خلوص 99.99 درصد برای شمش‌های درجه سرمایه‌گذاری اشاره دارد - نیازی نیست که بیشتر تصفیه شوند، فقط تغییر شکل دهند.

برای انجام این کار، نوار طلا از دستگاه ریخته‌گری به قطعاتی بریده می‌شود که تقریباً یک کیلو هستند. پس از تنظیم وزن، دوباره ذوب می‌شود، در یک قالب شمش یک کیلویی ریخته می‌شود - سپس خنک، مهر و موم و صیقل داده می‌شود.

کولونباخ در حالی که در اطراف طبقه کارخانه می‌چرخد، به جایی اشاره می‌کند که دو کارگر در کوره‌های مجاور شمش‌های کیلویی را با دست می‌ریزند - این فرآیند در حال حاضر 24 ساعته برای برآورده کردن تقاضای بالا در حال انجام است.

این پالایشگاه کارهای بسیار بیشتری از ریخته‌گری مجدد انجام می‌دهد. همچنین شمش‌های زبر را از معادن می‌گیرد و آنها را به طلا، نقره و سایر فلزات تصفیه می‌کند - همچنین جواهرات تولید می‌کند و ضرابی را اداره می‌کند که شمش‌های طلای کوچکتر را مهر می‌کند. کولونباخ توضیح می‌دهد که برخی از مهم‌ترین کارها در داخل ساختمان در آزمایشگاه آن انجام می‌شود که به طور دقیق هر شمشی را که وارد تأسیسات می‌شود، آزمایش می‌کند.

در اینجا در داخل پالایشگاه، بحران نقدینگی در بازار گسترده‌تر طلا با افزایش نرخ‌های اجاره طلا که به صورت کوتاه‌مدت قرض گرفته می‌شود، تأثیر دردناکی داشته است. برای کاهش نیاز به سرمایه در گردش و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض نوسانات قیمت طلا، پالایشگاه‌ها معمولاً بیشتر طلایی را که روی آن کار می‌کنند در حالی که در کارخانه است اجاره می‌کنند. افزایش ناگهانی نرخ‌های اجاره در بهار امسال به طور چشمگیری هزینه‌های عملیاتی را در Argor-Heraeus و سایر پالایشگاه‌ها افزایش داد.

کولونباخ گفت که این یک "رویداد قوی سیاه" بود که اساساً مبنای هزینه او را تغییر داد. او گفت: «قطعاً این یک دردسر بوده است، برای کل صنعت، زیرا در پایان همه تحت تأثیر قرار می گیرند. اگرچه نرخ‌های اجاره از اوج خود در فوریه کاهش یافته است، اما هنوز حدود سه برابر بالاتر از سطوح عادی هستند.»

افراد در صنعت توضیحات متفاوتی در مورد اینکه چرا نیویورک و لندن هنوز از شمش‌های طلا با اندازه‌های مختلف برای قراردادهای خود استفاده می‌کنند، ارائه می‌دهند.

کولونباخ گفت: «آیا منطقی است؟ نه. من هم همین سوال را داشتم. راستش را بخواهید هرگز توضیح درستی پیدا نکردم.»

Comex در طول همه‌گیری سعی کرد قرارداد آتی برای شمش‌های بزرگ 400 اونسی راه‌اندازی کند، اما موفق نشد.

روث کروول، مدیر اجرایی LBMA، گفت که بازارها در حالت ایده‌آل در آینده از شمش با اندازه یکسان استفاده خواهند کرد. او افزود: «دوست دارم فکر کنم که پس از این، همه ما می‌توانیم موافقت کنیم که لندن و نیویورک باید به شکل و اندازه شمش‌ها نگاه کنند.»

با این حال، این سیستم تا حد زیادی به دلیل اینرسی پابرجا است، رید استدلال می‌کند.

او گفت: «این قطعاً فرصت‌های مالی را برای همه کسانی که در این فرآیند دخیل هستند، چه پالایشگاه‌ها، چه حمل‌کنندگان، چه افرادی که آماده پذیرش ریسک خرید شمش‌های کیلویی و ارسال آنها به نیویورک هستند، ایجاد می‌کند.»

امروزه، با کاهش ترس از تعرفه‌های طلا، جریان طلا به نیویورک کند می‌شود. اگر فشار حمایت‌گرایانه ترامپ از فلزات گرانبها دوری کند، معامله‌گران انتظار دارند که این جریان معکوس شود، زیرا دارندگان بلندمدت طلا به هزینه‌های ذخیره‌سازی ارزان‌تر لندن چشم دوخته‌اند.

وقتی این اتفاق بیفتد، کوره‌های طلای سوئیس دوباره شبانه‌روزی کار خواهند کرد.