دونالد ترامپ و میراث سمی جاستین ترودو، کانادایی‌ها را به مرکز سوق داده است.
23 آوریل 2025 | اتاوا
قرار است کانادا در تاریخ ۲۸ آوریل، دو روز قبل از صدمین روز ریاست جمهوری دونالد ترامپ، در انتخابات عمومی رای دهد. رویدادهای جنوب مرز، سیاست را در شمال تغییر داده است. آخرین محاسبات از مدل پیش‌بینی اکونومیست به حزب لیبرال مارک کارنی ۸۶٪ شانس برای کسب بیشترین کرسی در پارلمان می‌دهد. اما ویژگی‌های نظام حوزه‌ای کانادا به این معنی است که هیچ‌کدام از طرفین نتیجه را قطعی تلقی نمی‌کنند و تبلیغات به‌سرعت و با شدت در حال انجام است. در تاریخ ۲۳ آوریل، حزب محافظه‌کار، به رهبری پیر پویلیور، طرح خود را برای ایجاد "قلعه" در برابر جنگ تجاری که به یکی از نزدیک‌ترین روابط اقتصادی جهان آسیب می‌زند، با ۲.۶ میلیارد دلار کالا و خدمات که روزانه از مرز عبور می‌کنند، منتشر کرد. در همین حال، آقای کارنی با حرارت در حال دیدار با مردم فرانسوی‌زبان کبک بود. حتی در حالی که با یکدیگر رقابت می‌کنند، این دو بر سر سیاست‌های مشابه همگرا شده‌اند.
در زمینه‌های اقتصادی، دفاعی، محیط زیست، مسکن و تجارت، پیشنهادات آقای کارنی، بانکدار مرکزی سابق، و آقای پویلیور، سیاستمدار حرفه‌ای لیبرتارین، اکنون بیشتر در درجه تفاوت دارند نه در نوع. هر دو مرد می‌گویند که مالیات بر انتشار کربن، خرید خانه‌های نوساز و درآمد افراد با دستمزد کم را کاهش می‌دهند؛ هر دو قول می‌دهند که با کاهش مقررات، بوروکراسی را کاهش داده و عرضه مسکن را افزایش دهند؛ هر دو متعهد هستند که به حمله تجاری آقای ترامپ با تعرفه‌های خود کانادا پاسخ دهند و برای تجارت آزادتر بین استان‌های کانادا تلاش کنند.
اما تغییر مبارزات انتخاباتی به سمت اقتصاد به نفع آقای کارنی بوده است. او تهاجم آقای ترامپ را به عنوان یک بحران ملی معرفی می‌کند و به خاطر این کار پاداش می‌گیرد. اگرچه او کمتر از دو ماه است که نخست‌وزیر بوده است و به دنبال یک دوره چهارم متوالی نادر برای حزب لیبرال خود است، اما پیشتازی ۲۵ امتیازی محافظه‌کاران در نظرسنجی‌ها را پاک کرده است و با نزدیک شدن به روز انتخابات، در سراسر کشور پنج امتیاز پیش افتاده است. با توجه به نوسانات جغرافیای سیاسی کانادا، احتمالاً حمایت از لیبرال‌ها حتی در حوزه‌هایی که سرنوشت انتخابات را تعیین می‌کنند، بیشتر خواهد بود. این امر احتمال ۸۶ درصدی مدل ما را برای کسب بیشترین کرسی توسط لیبرال‌ها توضیح می‌دهد. آقای کارنی در کنار گذاشتن جزم‌های موعظه‌گرانه سلف خود، جاستین ترودو، که کانادایی‌ها را قطبی کرده بود، هیچ وقت تلف نکرد. این اقدام به یکباره پلتفرم محافظه‌کاران را تضعیف کرد، که در مخالفت با آقای ترودو و امثال او تعریف شده بود.
آقای کارنی به "کاپیتان کانادا"، رئیس مقاومت در برابر ترامپ، تبدیل شده است. مدت‌ها قبل از اینکه رهبر شود، محافظه‌کاران او را به خاطر حمایت از مالیات نامحبوب، "کارنی مالیات کربن" می‌نامیدند. آقای پویلیور بخش زیادی از پلتفرم خود را بر اساس وعده "لغو مالیات" بنا کرده بود. بنابراین اولین اقدام آقای کارنی به عنوان نخست‌وزیر چه بود؟ حذف جزء رو به مصرف کننده مالیات کربن، و جایگزینی قدرت مشوق آن با هزینه‌های سبز دولت. (مالیات بر منتشرکنندگان صنعتی باقی می‌ماند.) تقریباً به نظر می‌رسید که این ایده در وهله اول متعلق به خودش بود. تحقیقات Abacus Data، یک شرکت نظرسنجی، نشان می‌دهد که کانادایی‌ها به آقای کارنی به خاطر از بین رفتن مالیات کربن اعتبار می‌دهند، نه به آقای پویلیور، با حاشیه تقریباً دو به یک.
سرقت پلتفرم به مالیات کربن محدود نشده است. هزینه مسکن از زمان افزایش قیمت‌ها در طول همه‌گیری، دغدغه اصلی کانادایی‌ها بوده است. شش ماه پیش، آقای پویلیور پیشنهاد حذف مالیات بر ارزش افزوده ۵ درصدی بر فروش خانه‌های نوساز را داد تا به خریداران بار اول کمک کند. دولت ترودو از این کاهش مالیات انتقاد کرد و گفت که این امر به نفع "طبقه سرمایه‌دار" خواهد بود. لیبرال‌های آقای کارنی چند روز پس از نخست‌وزیر شدن او، این کاهش را پذیرفتند.
حملات آقای ترامپ، آقای پویلیور را در موقعیت دشواری قرار می‌دهد، زیرا او تا حدودی شبیه ترامپ به نظر می‌رسد و با افراد MAGA از آن سوی مرز اتحاد برقرار کرده است. آقای کارنی پیشنهاد کرده است که به عنوان اولین گام در جهت بازسازی اعتماد، یک پیمان اقتصادی و امنیتی جدید با ایالات متحده مذاکره شود. تا آن زمان، حزب لیبرال او در حال مطابقت دادن تعرفه‌های ۲۵ درصدی بر تمام خودروهای وارداتی از ایالات متحده است که با توافقنامه US-مکزیک-کانادا در مورد تجارت آزاد که توسط آقای ترامپ در دوره اول خود امضا شد، مطابقت ندارند. آقای پویلیور مجبور است از او پیروی کند. او می‌گوید تعرفه‌های متقابل، از جمله تعرفه‌هایی که برای اولین بار توسط آقای ترودو اعمال شد، را در جای خود باقی می‌گذارد و فقط طعم متفاوتی از هزینه کردن را در مورد پولی که از تعرفه‌های کانادا بر واردات از آمریکا به دست می‌آید، وعده می‌دهد.
آقای کارنی تا حدودی کمتر از آقای ترودو در مورد هزینه‌های دفاعی دمدمی مزاج است. رهبر لیبرال متعهد شده است که تا سال ۲۰۳۰ به استاندارد هزینه‌کرد NATO یعنی ۲ درصد از GDP برسد، دو سال سریع‌تر از آنچه سلف او گفته بود انجام خواهد شد. آقای پویلیور تنها پس از آقای کارنی و پس از سال‌ها طفره رفتن، به همین ضرب‌الاجل متعهد شد. او می‌گوید افزایش هزینه‌های دفاعی منوط به ایجاد کاهش در جاهای دیگر است.
در میان این ادغام سیاست‌ها به دنبال ریشه موفقیت آقای کارنی بگردید: توانایی او در جلب نظر رای‌دهندگانی که حزبش را دوست ندارند، به ویژه تعداد قابل توجهی که از احزاب کوچک چپ‌گرا در انتخابات گذشته حمایت کردند. Abacus Data نشان می‌دهد که ۳۸ درصد از رای‌دهندگانی که در سال ۲۰۲۱ از دموکرات‌های جدید چپ‌گرا حمایت کردند و ۱۱ درصد از کسانی که از Bloc Québécois فرانسوی‌زبان حمایت کردند، اکنون از لیبرال‌ها حمایت می‌کنند. رای چپ‌گرایان کانادا متحدتر از ۵۰ سال گذشته است—علیه آقای ترامپ و به نفع اعتبار اقتصادی آقای کارنی. ¦